Η Ρωσία δεν πρόκειται να κάνει πίσω στην Συρία, όπως δεν έκανε και στην Ουκρανία.
Οι Αμερικανοί θέλουν να έχουν οι Ρώσοι το βλέμμα τους στραμμένο σε πολλά μέτωπα για να είναι πιο αντιμετωπίσιμοι, αλλά κατά τα φαινόμενα αυτό δεν ενοχλεί καθόλου την Μόσχα, η οποία ναι μεν δεν επιθυμεί την σύρραξη με το ΝΑΤΟ, μιας και οικονομικά έχει εκτοξευτεί, αλλά από τη άλλη είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να υπερασπιστεί στρατιωτικά τα όποια συμφέροντά της και το δείχνει.
Έτσι σε αντιμετώπιση των ισλαμιστών-τζιχαντιστών, που η Δύση στρατολόγησε και εκπαίδευσε, προκειμένου να υπάρχει αφορμή επέμβασης στην Μέση Ανατολή αλλά και, όπως δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις, κύματα μεταναστών να κατακλύσουν την Ευρώπη, δηλώνει στρατιωτικά «παρόν» στην Συρία στο πλευρό του Άσαντ, τον οποίο οι Αμερικανοί θέλουν να ανατρέψουν.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ ανέφερε πως τα ρωσικά αεροπλάνα με προορισμό την Συρία, μεταφέρουν τόσο στρατιωτικό εξοπλισμό, βάσει συμφωνιών με την Δαμασκό, όσο και ανθρωπιστική βοήθεια. Η Μόσχα παραδέχθηκε επιπλέον πως έχει στείλει στην Συρία «στρατιωτικούς ειδικούς».
Προσπαθώντας μάλιστα να δώσει το στίγμα της ρώσικης επέμβασης στη Συρία ο υπουργός Εξωτερικών της ομοσπονδίας, Σεργκεϊ Λαβράφ, ζήτησε με δηλώσεις του από τα αμερικανικά στρατεύματα να συνεργασθούν με τα ρώσικα στην Συρία, προκειμένου να αποφευχθούν «ατυχήματα».
Εν ολίγοις ότι η Ρωσία «δεν μασάει» ούτε «χωρατεύει».
Η τοποθέτηση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών καθιστά σαφές ότι η Ρωσία δεν παρατάει τα συμφέροντά της Συρία υποστηρίζοντας το καθεστώς Άσαντ κατά των αμερικανοκίνητων ισλαμιστών.
Ακόμα και να κλείσει ο εναέριος χώρος προς την Συρία (ήδη η Βουλγαρία έκλιεσε τον δικό της υπακούοντας πλήρως στην Ουάσινγκτον), η «Αρκούδα» έχει κι άλλον τρόπο να στείλει στρατό στην Μέση Ανατολή…
Άλλωστε με αεροπλάνα και πλοία η Ρωσία δεν μπορεί να στείλει επαρκή αριθμό στρατευμάτων στην εν λόγω περιοχή, μακριά από τα σύνορά της. Κάτι που μπορεί όμως να συμβεί οδικώς βάσει της τακτικής Human Wave Attack), από την Γεωργία την Αρμενία και μετά αναγκαστικά μέσω Τουρκίας, η οποία στο θέμα «Συρία» έχει ταχτεί ανοιχτά στο πλευρό των ΗΠΑ.
Το «The National Interest», παρουσιάζει δικό του κατάλογο με αυτά που η Ρωσία προσπαθεί να πει στον κόσμο σε σχέση με την Συρία.
Κατ “αρχάς, λέει, «το Κρεμλίνο σηματοδοτεί ότι σχεδιάζει να αναλάβει ενεργό ρόλο στον καθορισμό της ατζέντας στη Μέση Ανατολή – και όχι να δεχτεί παθητικά ένα αμερικανικό όραμα για το πώς θα έπρεπε να γίνει το μέλλον».
Δεύτερον, «Ο Πούτιν καθιστά σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί την προεπιλεγμένη θέση της Ουάσινγκτον «ότι η καθαίρεση του προέδρου Άσαντ είναι μια πορεία προς μεγαλύτερη σταθερότητα μακροπρόθεσμα στη Μέση Ανατολή».
Τρίτον, «Η Ρωσία είναι πιο σίγουρη για τη θέση της στην Ουκρανία», με «τη Μόσχα να διατηρεί το μεγαλύτερο μέρος της μόχλευσης.»
Τέταρτον, «Το Κρεμλίνο επιβάλλει τις κόκκινες γραμμές του. Ακριβώς όπως η Μόσχα δεν επέτρεψε στους αυτονομιστές του Donbass να αντιμετωπίσουν καταστροφική ήττα το περασμένο καλοκαίρι στην Ουκρανία, η Ρωσία έχει αφήσει να εννοηθεί, ότι δεν θα καθίσει να επιτρέψει να ανατραπεί ο Μπασάρ Άσαντ ή να εκδιωχθεί από εξωτερική στρατιωτική δράση. »
Και, τέλος, πέμπτο, «για τις χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Αίγυπτος και το Αζερμπαϊτζάν, που τάχθηκαν κατά της ρωσικής πολιτικής στη Συρία, η απόφαση του Πούτιν να ανεβάσει τους τόνους, μπορεί να τους οδηγήσει να επανεξετάσουν το κατά πόσον η πορεία προς μια βιώσιμη λύση βρίσκεται στην Ουάσιγκτον και σύντομα να αποσπαστεί η προσοχή τους από μια προεκλογική εκστρατεία, αλλά μέσω της Μόσχας.»
πηγή
Κατ “αρχάς, λέει, «το Κρεμλίνο σηματοδοτεί ότι σχεδιάζει να αναλάβει ενεργό ρόλο στον καθορισμό της ατζέντας στη Μέση Ανατολή – και όχι να δεχτεί παθητικά ένα αμερικανικό όραμα για το πώς θα έπρεπε να γίνει το μέλλον».
Δεύτερον, «Ο Πούτιν καθιστά σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί την προεπιλεγμένη θέση της Ουάσινγκτον «ότι η καθαίρεση του προέδρου Άσαντ είναι μια πορεία προς μεγαλύτερη σταθερότητα μακροπρόθεσμα στη Μέση Ανατολή».
Τρίτον, «Η Ρωσία είναι πιο σίγουρη για τη θέση της στην Ουκρανία», με «τη Μόσχα να διατηρεί το μεγαλύτερο μέρος της μόχλευσης.»
Τέταρτον, «Το Κρεμλίνο επιβάλλει τις κόκκινες γραμμές του. Ακριβώς όπως η Μόσχα δεν επέτρεψε στους αυτονομιστές του Donbass να αντιμετωπίσουν καταστροφική ήττα το περασμένο καλοκαίρι στην Ουκρανία, η Ρωσία έχει αφήσει να εννοηθεί, ότι δεν θα καθίσει να επιτρέψει να ανατραπεί ο Μπασάρ Άσαντ ή να εκδιωχθεί από εξωτερική στρατιωτική δράση. »
Και, τέλος, πέμπτο, «για τις χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Αίγυπτος και το Αζερμπαϊτζάν, που τάχθηκαν κατά της ρωσικής πολιτικής στη Συρία, η απόφαση του Πούτιν να ανεβάσει τους τόνους, μπορεί να τους οδηγήσει να επανεξετάσουν το κατά πόσον η πορεία προς μια βιώσιμη λύση βρίσκεται στην Ουάσιγκτον και σύντομα να αποσπαστεί η προσοχή τους από μια προεκλογική εκστρατεία, αλλά μέσω της Μόσχας.»
πηγή
Δημοσίευση σχολίου