Και το ταξίδι έλαβε τέλος... Μετά από χιλιάδες μίλια στον αέρα, πολλά 'ετοιματζίδικα' φαγητά σε αεροπλάνα, ατέλειωτες ώρες σε αίθουσες αναμονής αεροδρομίων, άλλες τόσες στις αίθουσες Τύπου των μεγαλύτερων κέντρων αποφάσεων του κόσμου αναμένοντας τον εκάστοτε οικοδεσπότη να κάνει δηλώσεις μαζί με τον Έλληνα πρωθυπουργό, δεκάδες εκνευριστικά εξονυχιστικούς ελέγχους, πολλές εναλλαγές κοστουμιών, ακόμα περισσότερο τρέξιμο και ...άγχος να τα προλάβουμε όλα, σε λίγες ώρες θα είμαστε στην Αθήνα. Το ταξίδι Αθήνα-Βερολίνο, Βερολίνο-Παρίσι, Παρίσι-Ουάσινγκτον, Ουάσινγκτον-Φρανκφούρτη (λόγω της μη ύπαρξης απευθείας πτήσης), Φρανκφούρτη-Αθήνα, μέσα σε έξι ημέρες γεμάτες εμπειρίες, έφτασε στο τέλος του.
Στις αποσκευές μας, πολλές διαφορετικές εικόνες. Ανθρώπων που μας κοίταξαν με καχυποψία, αφού οι Έλληνες στα δελτία ειδήσεων των χωρών τους ακούγονται μόνο για το ότι αρέσκονται να ζουν με δανεικά που οι ίδιοι πληρώνουν, άλλων που έδειξαν συμπάθεια γνωρίζοντας πως δεν είναι ο μέσος Έλληνας που διαχειρίζεται την οικονομία της χώρας, ημί μόνον την ...πληρώνει, πολλών φιλικών που στο άκουσμα της Ελλάδας είχαν έναν καλό λόγο για τον πολιτισμό της και των υπολοίπων, αδιάφορων για την τύχη μιας χώρας που ίσως δεν ξέρουν καν πού βρίσκεται στον χάρτη. Στις αποσκευές του πρωθυπουργού πάλι, πολλά χαμόγελα, αμέτρητες χειραψίες και 'απτά' - κατά την κυβέρνηση- αποτελέσματα ενός μαραθωνίου που φαίνεται να είχε θετική έκβαση, αν και αυτό μένει να αποδειχθεί.
Μία δήλωση στήριξης από την Γερμανίδα καγκελάριο, μια καταδίκη προσβλητικών γερμανικών δημοσιευμάτων και ένα κοινό ανακοινωθέν για συνεργασία των δύο χωρών σε επτά τομείς, ήταν μόνο η αρχή. Η προώθηση της κοινοτικής αλληλεγγύης, μια και 'αν αφήσουμε μια χώρα-μέλος της ΟΝΕ να καταρρεύσει, δεν έχει νόημα το ευρώ', δια στόματος του Γάλλου Προέδρου, η συνέχεια. Η αναγνώριση του προβλήματος ως ευρωπαϊκό πια και όχι ελληνικό, και η κοινή πρωτοβουλία Παπανδρέου-Σαρκοζί-Μέρκελ σε συνεργασία με τον Ζαν - Κλωντ Γιούνκερ για την
καταπολέμηση της κερδοσκοπίας, ακολούθησε. Και αυτά μόνο στην Ευρώπη. Με το πέρασμα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και τη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, το κλίμα άλλαξε κι άλλο και οι βαλίτσες του γέμισαν περισσότερο. Αυτή τη φορά με την πρόθεση των ΗΠΑ να συνδράμουν την Ευρώπη στον 'πόλεμο' κατά της κερδοσκοπίας (που άλλωστε τους αφορά), μεταφέροντας και υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία στους G-20, αλλά και πηγαίνοντάς την ένα βήμα παραπέρα.
Παράλληλα, η απόφαση και η υπογραφή της για άρση της υποχρέωσης έκδοσης βίζας για τους Έλληνες που επιθυμούν να επισκεφθούν τις ΗΠΑ επιστέγασε με επιτυχία τις προσπάθειες χρόνων της ελληνικής πλευράς προς αυτή την κατεύθυνση.
Εντωμεταξύ, ο κυοφορούμενος ευρωπαίκός μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας, οι 'συγκεκριμένες σκέψεις και εναλλακτικές, ώστε η Ευρώπη να μπορεί να παρέμβει στις αγορές μειώνοντας τα επιτόκια δανεισμού για την Ελλάδα', η επιστολή των τεσσάρων (Σαρκοζί-Μέρκελ-Παπανδρέου-Γιούνκερ) για τον τρόπο που σκέφτονται να πατάξουν την κερδοσκοπία, που έχει ήδη συνταχθεί και ετοιμάζεται να αποσταλεί στην Κομισιόν, τον μόνιμο Πρόεδρο της ΕΕ και τον Ισπανό πρωθυπουργό που ασκεί τώρα την προεδρία και το ενδεχόμενο ακόμα και θεσμικών αλλαγών σε επίπεδο ΕΕ, η συνεχιζόμενη συζήτηση για ίδρυση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, η αλλαγή της εικόνας της χώρας μας διεθνώς (όπως την περιγράφει η κυβέρνηση) και η στροφή τώρα της μάχης στις αγορές αλλά και στην προσέλκυση επενδύσεων, η στήριξη του Μπάρακ Ομπάμα σε μία σειρά εθνικών θεμάτων και το θρυλικό 'ζήτω η Ελλάς' που ανεφώνησε μέσα στον Λευκό Οίκο, γέρνουν όσο να 'ναι τη ζυγαριά υπέρ του ότι ίσως τελικά και να άξιζε ο 'διπλωματικός μαραθώνιος' που ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή...
Παρά τα χαμόγελα όμως, παρά τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη του Γιώργου Παπανδρέου και τις δεσμεύσεις για βοήθεια, παρά το ότι από το 'πουλήστε νησιά' φτάσαμε στο 'ζήτω η Ελλάς', ένα είναι βέβαιο. Με την επιστροφή του στην πατρίδα, ο πρωθυπουργός θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με την κρίση. Την κρίση στην ελληνική οικονομία που όπως και να έχουν τα πράγματα εκείνος πρέπει να διαχειριστεί, την κρίση στην κοινωνία που φαίνεται ότι έχει ξεσηκωθεί μετά τα τελευταία μέτρα, την κρίση ακόμα στο εσωτερικό του κόμματός του. Και ο 'αγώνας'
συνεχίζεται. Γιατί ακόμα και αν 'πάρεις' ένα σετ, το παιχνίδι δεν έχει λήξει..
NEWSTIME
Στις αποσκευές μας, πολλές διαφορετικές εικόνες. Ανθρώπων που μας κοίταξαν με καχυποψία, αφού οι Έλληνες στα δελτία ειδήσεων των χωρών τους ακούγονται μόνο για το ότι αρέσκονται να ζουν με δανεικά που οι ίδιοι πληρώνουν, άλλων που έδειξαν συμπάθεια γνωρίζοντας πως δεν είναι ο μέσος Έλληνας που διαχειρίζεται την οικονομία της χώρας, ημί μόνον την ...πληρώνει, πολλών φιλικών που στο άκουσμα της Ελλάδας είχαν έναν καλό λόγο για τον πολιτισμό της και των υπολοίπων, αδιάφορων για την τύχη μιας χώρας που ίσως δεν ξέρουν καν πού βρίσκεται στον χάρτη. Στις αποσκευές του πρωθυπουργού πάλι, πολλά χαμόγελα, αμέτρητες χειραψίες και 'απτά' - κατά την κυβέρνηση- αποτελέσματα ενός μαραθωνίου που φαίνεται να είχε θετική έκβαση, αν και αυτό μένει να αποδειχθεί.
Μία δήλωση στήριξης από την Γερμανίδα καγκελάριο, μια καταδίκη προσβλητικών γερμανικών δημοσιευμάτων και ένα κοινό ανακοινωθέν για συνεργασία των δύο χωρών σε επτά τομείς, ήταν μόνο η αρχή. Η προώθηση της κοινοτικής αλληλεγγύης, μια και 'αν αφήσουμε μια χώρα-μέλος της ΟΝΕ να καταρρεύσει, δεν έχει νόημα το ευρώ', δια στόματος του Γάλλου Προέδρου, η συνέχεια. Η αναγνώριση του προβλήματος ως ευρωπαϊκό πια και όχι ελληνικό, και η κοινή πρωτοβουλία Παπανδρέου-Σαρκοζί-Μέρκελ σε συνεργασία με τον Ζαν - Κλωντ Γιούνκερ για την
καταπολέμηση της κερδοσκοπίας, ακολούθησε. Και αυτά μόνο στην Ευρώπη. Με το πέρασμα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και τη συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, το κλίμα άλλαξε κι άλλο και οι βαλίτσες του γέμισαν περισσότερο. Αυτή τη φορά με την πρόθεση των ΗΠΑ να συνδράμουν την Ευρώπη στον 'πόλεμο' κατά της κερδοσκοπίας (που άλλωστε τους αφορά), μεταφέροντας και υποστηρίζοντας την πρωτοβουλία στους G-20, αλλά και πηγαίνοντάς την ένα βήμα παραπέρα.
Παράλληλα, η απόφαση και η υπογραφή της για άρση της υποχρέωσης έκδοσης βίζας για τους Έλληνες που επιθυμούν να επισκεφθούν τις ΗΠΑ επιστέγασε με επιτυχία τις προσπάθειες χρόνων της ελληνικής πλευράς προς αυτή την κατεύθυνση.
Εντωμεταξύ, ο κυοφορούμενος ευρωπαίκός μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας, οι 'συγκεκριμένες σκέψεις και εναλλακτικές, ώστε η Ευρώπη να μπορεί να παρέμβει στις αγορές μειώνοντας τα επιτόκια δανεισμού για την Ελλάδα', η επιστολή των τεσσάρων (Σαρκοζί-Μέρκελ-Παπανδρέου-Γιούνκερ) για τον τρόπο που σκέφτονται να πατάξουν την κερδοσκοπία, που έχει ήδη συνταχθεί και ετοιμάζεται να αποσταλεί στην Κομισιόν, τον μόνιμο Πρόεδρο της ΕΕ και τον Ισπανό πρωθυπουργό που ασκεί τώρα την προεδρία και το ενδεχόμενο ακόμα και θεσμικών αλλαγών σε επίπεδο ΕΕ, η συνεχιζόμενη συζήτηση για ίδρυση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, η αλλαγή της εικόνας της χώρας μας διεθνώς (όπως την περιγράφει η κυβέρνηση) και η στροφή τώρα της μάχης στις αγορές αλλά και στην προσέλκυση επενδύσεων, η στήριξη του Μπάρακ Ομπάμα σε μία σειρά εθνικών θεμάτων και το θρυλικό 'ζήτω η Ελλάς' που ανεφώνησε μέσα στον Λευκό Οίκο, γέρνουν όσο να 'ναι τη ζυγαριά υπέρ του ότι ίσως τελικά και να άξιζε ο 'διπλωματικός μαραθώνιος' που ξεκίνησε την προηγούμενη Παρασκευή...
Παρά τα χαμόγελα όμως, παρά τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη του Γιώργου Παπανδρέου και τις δεσμεύσεις για βοήθεια, παρά το ότι από το 'πουλήστε νησιά' φτάσαμε στο 'ζήτω η Ελλάς', ένα είναι βέβαιο. Με την επιστροφή του στην πατρίδα, ο πρωθυπουργός θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με την κρίση. Την κρίση στην ελληνική οικονομία που όπως και να έχουν τα πράγματα εκείνος πρέπει να διαχειριστεί, την κρίση στην κοινωνία που φαίνεται ότι έχει ξεσηκωθεί μετά τα τελευταία μέτρα, την κρίση ακόμα στο εσωτερικό του κόμματός του. Και ο 'αγώνας'
συνεχίζεται. Γιατί ακόμα και αν 'πάρεις' ένα σετ, το παιχνίδι δεν έχει λήξει..
NEWSTIME
Δημοσίευση σχολίου