Το Κουρδικό αποτελεί διαχρονικό ακανθώδες πρόβλημα της τουρκικής πολιτικής. Το Κουρδικό όσο θα παραμένει άλυτο, θα πυροδοτεί εθνοτικές συγκρούσεις και θα απειλεί την εσωτερική συνοχή του τουρκικού κράτους. Το σημαντικό είναι ότι, οι ΗΠΑ, το Ιράκ, το Ιράν, η Συρία, κράτη που ασκούν επιρροή στους Κούρδους, είναι δυνατόν, να «αξιοποιήσουν» πολιτικά το Κουρδικό επισείοντας μάλιστα το ενδεχόμενο δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους ,
προκειμένου να εξαναγκάσουν την Τουρκία να αναθεωρήσει Στρατηγικές επιλογές της! Είναι πιθανόν η αμερικανο-ισραηλινή διπλωματία, με απειλή το Κουρδικό, που στην ουσία, συνιστά απειλή διαμελισμού της Τουρκίας, να «υποχρεώσει» την Τουρκία να επανακάμψει στον Στρατηγικό άξονα που είχαν συγκροτήσει οι ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ-ΤΟΥΡΚΙΑ, όταν στην Τουρκία Κυβερνούσαν οι Κεμαλιστές, είτε στρατιωτικοί, είτε πολιτικοί. Μια εξέλιξη που διαμορφώνει νέα γεωπολιτικά δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και προφανώς, θα επηρεάσει και τις εξελισσόμενες σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα. Αλλά, και για τις εξελίξεις στο Κουρδικό, και για τη «μάχη μέχρις εσχάτων» μεταξύ Ισλαμιστών και Κεμαλιστών, θα είναι καθοριστικές οι γενικές εκλογές που θα γίνουν τον Ιούνιο στην Τουρκία. Ο Τ.Ερντογάν διαβλέπει τους κινδύνους που προέρχονται από το Κουρδικό, γι’ αυτό αναμένεται προεκλογικά να συνάψει ένα «συμβόλαιο φιλίας» με τους Κούρδους. Μάλιστα προσδοκά στην υποστήριξη, με ανταλλάγματα φυσικά, του φυλακισμένου ηγέτη των Κούρδων Α.Οτσαλάν! Πάντως στο Δημοψήφισμα (Σεπτέμβριος του 2010) οι Κούρδοι ψηφοφόροι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ψήφισαν υπέρ των μεταρρυθμίσεων Ερντογάν. Οι Κούρδοι υποφέρουν από τους ακραιφνείς Κεμαλιστές, τα στελέχη του Στρατού και της Στρατοχωροφυλακής, που διεξάγουν με ιδιαίτερη βαρβαρότητα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους σε βάρος των Κούρδων στην νοτιοανατολική Τουρκίας και γι’ αυτό έχουν ταχθεί υπέρ του μεταρρυθμιστικού προγράμματος του Ερντογάν. Όμως, ενδεχόμενη δυναμική επαναδραστηριοποίηση των Κούρδων αυτονομιστών του ΡΚΚ , θα αλλάξει τις πολιτικο-διπλωματικές προτεραιότητες της Τουρκίας. Η Τουρκία θα γίνει περισσότερο εσωστρεφής χώρα, με προτεραιότητα να αποτρέψει τον εδαφικό ακρωτηριασμό της. Η απειλή από τους Κούρδους είναι η εδαφική συρρίκνωση της Τουρκίας. Οι Κούρδοι που ζουν στην Τουρκία είναι περίπου 15-17 εκατομμύρια και έχουν στόχο τη δημιουργία του ανεξάρτητου κράτους του ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ. Το ενιαίο κράτος των Κούρδων περιλαμβάνει περιοχές από τέσσερα κράτη (Τουρκία, Ιράν, Ιράκ και Συρία), όπου κατοικούν αμιγώς κουρδικοί πληθυσμοί. Υπολογίζεται ότι 32-35 εκατομμύρια ότι είναι οι Κούρδοι που ζουν σε αυτές τις περιοχές, στις οποίες περιλαμβάνονται οι πετρελαιοφόρες περιοχές της Μοσούλης και του Κιρκούκ, ενώ έχουν πρόσβαση και στα νερά των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη. Συνεπώς, μόνο αν λύσει το Κουρδικό, θα μπορέσει η Τουρκία να έχει παρεμβατικό ρόλο στην Αν.Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, ως περιφερειακή υπερδύναμη. Είναι σαφές ότι, οι πολιτικές εξελίξεις και οι προοπτικές της Τουρκίας, είτε ως μουσουλμανικής, είτε ως εξευρωπαϊσμένης χώρας, θα πρέπει να αναλύονται ενδελεχώς από την Ελλάδα. Η Τουρκία είναι ένα ισχυρό κράτος, ισχυρό οικονομικά και στρατιωτικά. Η Τουρκία ακολουθεί μια αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική, που σαφώς επηρεάζει την εξελικτική πορεία θεμάτων μείζονος ενδιαφέροντος για τον Ελληνισμό, όπως η Θράκη, το Αιγαίο και το Κυπριακό. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός, δεν είναι θεωρητική, αλλά είναι υπαρκτή απειλή για τον Ελληνισμό. Η ανάλυση της εσωτερικής κατάστασης της Τουρκίας, ασφαλώς ενισχύει τα διπλωματικά αντερείσματα της Ελλάδας. Και σε αυτό το κεφάλαιο, ο επαγγελματισμός, όσων αναμειγνύονται στα ελληνοτουρκικά, είναι ασφαλώς μετρίσιμο μέγεθος.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου