Το βασικό ερώτημα σύμφωνα με το δημοσίευμα είναι: σε ποιο σημείο βρίσκονται στο δια ταύτα οι διμερείς συνομιλίες σχετικά με τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα. Από κυβερνητικής πλευράς δεν λέγεται κάτι συγκεκριμένο.
Ωστόσο οι διπλωματικές πηγές της εφημερίδας λένε τα παρακάτω:
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αθήνα περιμένει να γίνουν εκλογές στην Τουρκία, για να ακολουθήσουν «Εξελίξεις» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις…
Υπάρχουν κάποια «αποτελέσματα» όσον αφορά το διάλογο των δύο χωρών (Ελλάδας και Τουρκίας), που είναι συνδυασμένα με ορισμένες παραδοχές της ελληνικής πλευράς, οι οποίες επηρεάζονται αρνητικά από τουρκικές «ακαμψίες».
Ειδικότερα:
Η ελληνική πλευρά έχει καταρχήν αποδεχθεί μια επιλεκτική επέκταση χωρικών υδάτων ανατολικά στο Αιγαίο, βάσει της οποίας θα οριζόταν διμερώς υφαλοκρηπίδα. Αυτό όμως είναι συνδυασμένο με μια σιωπηρή παράκαμψη του ζητήματος των κατά Τουρκία «γκρίζων» ζωνών και αυτό θα συνιστούσε μια επικίνδυνη και σε βάρος της Ελλάδας «εκκρεμότητα» στο Αιγαίο. Επιπλέον, η τουρκική πλευρά ζητάει να υπάρξει κατάληξη σε συμφωνία στη βάση των 6 μιλίων και με την Ελλάδα να μην έχει σε καμία θάλασσα τη δυνατότητα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πάνω από τα 6 μίλια. Επ’ αυτού, η Άγκυρα δεν υποχωρεί, και ειδοποιεί την ελληνική πλευρά ότι θα ισχύσει το casus belli. Στα προβλήματα αυτού του διαλόγου περιλαμβάνεται αναπόφευκτα η σημαντική υπόθεση του Καστελόριζου, που έχει φέρει οε εξαιρετικά δύσκολη θέση την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Η Τουρκία έχει απαιτήσει -και φαίνεται ότι έχει πετύχει- να εξαιρεθεί το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου από τις «διερευνητικές» συνομιλίες (το νησί δεν ανήκει στο Αιγαίο, είπε προσφάτως ο κ. Νταβούτογλου…).’Έχει χωρικά ύδατα, δεν έχει υφαλοκρηπίδα το Καστελόριζο, υποστηρίζει και δεν το διαπραγματεύεται η Τουρκία. Και μάλιστα στέλνει εκεί «φρουρό» το Πολεμικό Ναυτικό της, για να επιβεβαιώνει στην πράξη την «απόφαση» της. Η Αθήνα, φοβούμενη -υποτίθεται- «εντάσεις», δεν έχει ακόμη «απαντήσει» σε αυτό, πράγμα που -αν συνεχιστεί- θα στερεώσει με τον καιρό την αυθαίρετη τουρκική «άποψη».
Ας σημειωθεί ότι σε όλα τα παραπάνω ζητήματα η τουρκική πλευρά έχει απειλήσει και με διακοπή του διαλόγου, αν οι θέσεις της αμφισβητηθούν εμπράκτως από την Αθήνα. Έτσι, στο κλίμα αυτό, η ελληνική πλευρά έχει υποκύψει ουσιαστικά στην τουρκική «απαγόρευση» και δεν αποφασίζει να ανακοινώσει τον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, κατά τα διεθνώς καθοριζόμενα.
Το πώς θα κινηθεί προσεχώς η Αθήνα στο πεδίο του διμερούς διαλόγου με την Άγκυρα και γενικότερα στο πεδίο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων είναι υπόθεση πολιτικών αποφάσεων του πρωθυπουργού. Οι διπλωματικές υπηρεσίες είναι στον «πάγο». Τα δεδομένα των προβλημάτων είναι πλέον κατ’ ουσία γνωστά. Σαφές είναι και το τι ακριβώς ζητά ή «απαιτεί» η Άγκυρα από την Αθήνα. Από διπλωματικούς κύκλους υποστηρίζεται πάντως πως η ελληνική πλευρά έπρεπε οπωσδήποτε να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα σε άλλες θάλασσες της, στο Ιόνιο, στο Μυρτώο Πέλαγος, στη Κρήτη, όπως έχει απόλυτο δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο, και χωρίς οι αποφάσεις της να θίγουν την κίνηση της διεθνούς ναυτιλίας.
Μια τέτοια ελληνική απόφαση, λένε, θα κατοχύρωνε στην πράξη το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων έως τα 12 μίλια, και τότε σε άλλο πολιτικό κλίμα θα οδηγούσε την ελληνική «παραχώρηση» προς την Τουρκία για επιλεκτικές επεκτάσεις στο Αιγαίο. Αν πάλι η Τουρκία θελήσει σε μια τέτοια περίπτωση να διακόψει τις «διερευνητικές» συνομιλίες με την Ελλάδα και το πράξει, θα βρεθεί χωρίς επιχειρήματα, διεθνώς εκτεθειμένη. Το ίδιο εκτεθειμένη, προσθέτουν έμπειροι διπλωμάτες, και «στριμωγμένη» θα ήταν η Τουρκία, αν η Ελλάδα προχωρούσε σε ανακοίνωση ΑΟΖ, όπως ήδη κατέδειξε και η σχετική εμπειρία από την απόφαση της Κύπρου για ΑΟΖ.
Εφημερίδα: ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ
Δημοσίευση σχολίου