Στο debate των δύο μονομάχων η πλειοψηφία των τηλεθεατών -άσχετα με την κομματική της ταυτότητα- περίμενε με μια μικρή επιφύλαξη το τετ-α-τετ των πολιτικών αρχηγών.Και αυτό γιατί τα προηγούμενα χρόνια ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής σχεδόν πάντα κέρδιζε κατά κράτος τον κ. Γιώργο Παπανδρέου στην επικοινωνιακή δεινότητα και στην τηλεοπτική αμεσότητα. Δύο στοιχεία που υπό την υπονομευτική συνοδεία των σαρδάμ στα οποία υπέκυπτε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχριζαν τον αρχηγό της ΝΔ νικητή των εντυπώσεων. Από την προχθεσινή, όμως, εμφάνιση όλα συνηγορούσαν στο γεγονός ότι κάτι είχε αλλάξει....
Η αυτοπεποίθηση λύνει τη γλώσσα
Έπρεπε να τονωθεί η αυτοπεποίθηση του κ. Παπανδρέου από το δημοσκοπικό προβάδισμα του κόμματός του για να μπορέσει να αρθρώσει ολοκληρωμένο λόγο. Στο χθεσινό debate ήταν άξιος συνομιλητής, σίγουρος για τον εαυτό του, με θέσεις, και κυρίως διαβασμένος. Παρ’ όλο που σε πολλά σημεία ήταν γενικόλογος, εντούτοις η διάθεση για μάχη τού έδινε τη δυνατότητα να μη φοβάται τις παρεμβάσεις, να μην κομπιάζει και να στέκεται αγέρωχος σε στιγμές που υπό άλλες συνθήκες θα είχε καταπιεί τη γλώσσα του. Άλλωστε ο παράγοντας της καλής ψυχολογίας δίνει άλλον αέρα, ιδίως όταν πρόκειται για την άσκηση της τηλεοπτικής πολιτικής.
Επιθετικά αμυνόμενος
Ο κ. Καραμανλής από την άλλη αντιμετώπιζε τον εαυτό του με μια δυσπιστία. Ήταν σε πρώτη ανάγνωση ο ίδιος ηγέτης που ψήφισαν οι Έλληνες το 2004 και το 2007, ετοιμόλογος, ακριβής, επικοινωνιακός και κοφτός. Με μια προσεκτική όμως παρατήρηση, φαινόταν η ανάγκη του να διατηρήσει το επιθετικό στιλ του ξεκάθαρου πολιτικού που είχε και στο παρελθόν, χωρίς όμως πλέον να το πιστεύει. Στα πλεονεκτήματά του ήταν η τάση να γίνεται συγκεκριμένος σε θέσεις και προγράμματα, μια τάση όμως η οποία ακυρωνόταν από το εύλογο ερώτημα που ξεπηδούσε στα χείλη του τηλεθεατή τού γιατί δεν τα εφάρμοσε όλα αυτά πέντε χρόνια τώρα. Δυστυχώς για τον πρωθυπουργό, η μανιέρα του κατά παράδοση άνετου έδωσε τη θέση στον ψυχολογικά προετοιμασμένο
Δημοσίευση σχολίου