Γιώργος Σκαφιδάς
Από την Ουκρανία ως τη Γάζα και από το Ιράν ως τον Λίβανο και τις ακτές της Υεμένης, η ένταση δείχνει πια να «ξεφεύγει», γεννώντας φόβους για όσα μπορεί να ακολουθήσουν σε επίπεδο – περιφερειακών πια – συγκρούσεων.
Το μέτωπο της Ουκρανίας, που είχε σε έναν βαθμό «βαλτώσει» τους τελευταίους μήνες του 2023, έχει εισέλθει πια σε τροχιά αναζωπύρωσης, με τους Ρώσους να εντείνουν το σφυροκόπημα κατά ουκρανικών πόλεων, σε μια προσπάθεια προφανώς να λυγίσουν τους Ουκρανούς εν μέσω χειμώνα, και τις δυνάμεις του Κιέβου, από την άλλη μεριά, να βάζουν στο στόχαστρο το Μπέλγκοροντ και την Κριμαία, υπενθυμίζοντας έτσι στη Μόσχα ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Όπως στην Ουκρανία ωστόσο, έτσι και στο μέτωπο της Γάζας, όπου μόλις συμπληρώθηκαν 90 ημέρες συγκρούσεων, όλα δείχνουν ότι ο πόλεμος θα έχει συνέχεια. Εάν δεχθούμε, δε, όσα έχει διαμηνύσει δημοσίως η ισραηλινή πλευρά, τότε αυτός ο πόλεμος θα συνεχιστεί «καθ’ όλη τη διάρκεια του 2024».
Η Χαμάς μπορεί να έχει ήδη χάσει χιλιάδες μαχητές (περίπου 8.000, όπως λέγεται) αλλά εξακολουθεί να διαθέτει δυνάμεις (ενδεχομένως 5.000 με 10.000 ανδρών, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις) που δεν φαίνονται διατεθειμένες να τα παρατήσουν ή να παραδοθούν.
Όσο για τις χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ισραηλινών, εκείνες έχουν μεν επεκταθεί από τη βόρεια Γάζα στο Χαν Γιουνίς, επιφέροντας συντριπτικά πλήγματα στον εχθρό, χωρίς όμως παράλληλα να έχουν «καθαρίσει» και το τοπίο.
Παρά την καταστροφική επέλαση των Ισραηλινών, οι συγκρούσεις συνεχίζονται στη βόρεια Γάζα, σποραδικά και αραιά έστω, όπερ σημαίνει ότι ακόμη και μέσα από τα συντρίμμια αναδύονται εναπομείναντες θύλακες μαχητών.
Το μεγάλο ερώτημα, βέβαια, στην περίπτωση του παράκτιου παλαιστινιακού θύλακα της Γάζας είναι εκείνο που έχει να κάνει με όσα θα ακολουθήσουν μετά το τέλος του πολέμου; Και ως προς αυτό, κανείς δεν έχει γίνει, μέχρι στιγμής, σοφότερος.
Αντιθέτως, με φόντο το μέλλον της Γάζας έχουν αναδυθεί πια νέοι διχασμοί μεταξύ Αμερικανών/δυτικών και Ισραηλινών αλλά και εντός του Ισραήλ: ανάμεσα στα κόμματα αλλά και μεταξύ στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να τεθεί, βέβαια, ως ερώτημα ικανό να προκαλέσει αστάθεια και αναταράξεις ή ρήγματα, και το πολιτικό μέλλον του ιδίου του Νετανιάχου.
Κάποιοι υποστηρίζουν, επικριτικά, ότι ο νυν πρωθυπουργός θα ήταν διατεθειμένος να συνεχίσει τον πόλεμο με στόχο τη δική του πολιτική επιβίωση, προκειμένου να καταφέρει δηλαδή να παραμείνει στην εξουσία, καθώς γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί ενόσω συνεχίζονται οι μάχες.
Πολιτικά ακραίοι υπουργοί της νυν κυβέρνησης από την άλλη πλευρά, όπως ο Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ και ο Μπεζαλέλ Σμότριχ, δεν κρύβουν ότι θα ήθελαν να εποικήσουν τη Γάζα εάν τους δοθεί η ευκαιρία εκδιώκοντας τους Παλαιστινίους, ενδεχόμενο το οποίο προκαλεί ωστόσο εντονότατες αντιδράσεις από τη Ντόχα έως το Κάιρο και την Ουάσιγκτον αλλά ακόμη και εντός του Ισραήλ.
Η κλιμάκωση είναι πάντως δεδομένη.
Μέσα σε περίπου ένα 48ωρο, το διάστημα μεταξύ 2 και 4 Ιανουαρίου:
κορυφαίοι αξιωματούχοι της Χαμάς (ο Σάλεχ αλ-Αρούρι, ο Σαμίρ Φέντι, ο Αζάμ αλ Άκρα κ.ά.) έπεσαν νεκροί στη Βηρυτό από ισραηλινά πυρά (αν και το Ισραήλ προς το παρόν δεν έχει αναλάβει επισήμως την ευθύνη της εν λόγω επιχείρησης)
διπλή βομβιστική επίθεση, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε το σουνιτικό ISIS, συγκλόνισε την πόλη Κερμάν του σιιτικού Ιράν, όπου βρίσκεται ο τάφος του Κασέμ Σολεϊμάνι οι δυνάμεις των ΗΠΑ εξόντωσαν, με «χειρουργικό» χτύπημα στη Βαγδάτη, τον ηγέτη υποστηριζόμενης από το Ιράν σιιτικής παραστρατιωτικής ομάδας (της Harakat Hezbollah al-Nujaba) την οποία θεωρούσαν υπεύθυνη για επιθέσεις κατά αμερικανικών στόχων και οι, επίσης υποστηριζόμενοι από την Τεχεράνη, Υεμενίτες Χούθι επιχείρησαν, με νέες επιθέσεις, να διαταράξουν τη ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα.
Το πλήγμα στα νότια προάστια της Βηρυτού ήταν το πρώτο, γνωστό, χτύπημα που πραγματοποιούν οι Ισραηλινοί εκεί μετά τον πόλεμο του 2006.
Ενώ η διπλή τρομοκρατική επίθεση στην πόλη Κερμάν, που σημειώθηκε την ημέρα της επετείου του θανάτου του Σολεϊμάνι κοντά στον τάφο του, ξεχωρίζει ως η περισσότερο πολύνεκρη που έχει σημειωθεί στο Ιράν μετά το 1978…
Τι θα ακολουθήσει, μένει να φανεί. Τα «φιτίλια» πάντως πολλαπλασιάζονται, ανεβάζουν θερμοκρασία και εξαπλώνονται…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου