Ντάνιελ Μάρκιντ
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υιοθέτησε μια ισχυρή, ασυμβίβαστη στάση υπέρ της Χαμάς στη στρατιωτική σύγκρουση της τελευταίας με το Ισραήλ την περασμένη εβδομάδα. Με αυτόν τον τρόπο, τορπίλισε κάθε δυνατότητα στο εγγύς μέλλον για πιθανή κοινή ισραηλινοτουρκική εξερεύνηση της Ανατολικής Μεσογείου σχετικά με την εξερεύνηση φυσικού αερίου και την κατασκευή αγωγών.
Αν και στοχεύει εναντίον του Ισραήλ, η αναστολή είναι πιθανό να πλήξει την Τουρκία πολύ χειρότερα από ό, τι πλήττει το εβραϊκό κράτος. Το Ισραήλ έχει ήδη καταλήξει σε συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση και μεμονωμένες χώρες της περιοχής, καθώς και με τον Λίβανο (παραδόξως), για την ανάπτυξη πόρων φυσικού αερίου και την κατασκευή αγωγών προς την Ευρώπη, εν μέρει για να αντισταθμίσει τη ρωσική παραγωγή που περιορίζεται από τις κυρώσεις που σχετίζονται με την Ουκρανία. Η Τουρκία ήταν λιγότερο επιτυχής, συνάπτοντας μια περίεργη συμφωνία με ένα από τα μέρη που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της Λιβύης, για να μοιραστεί τα δικαιώματα για την ανάπτυξη ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία απορρίφθηκε κατηγορηματικά.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση και ότι το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Άφησε μάλιστα να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να κηρύξει πόλεμο στο Ισραήλ και να στείλει τον στρατό του στη Γάζα.
Λίγοι τον πίστεψαν. Μεταξύ άλλων λόγων, η Τουρκία έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα και η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το Ισραήλ δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά έχει πολλές επαφές και προγράμματα με αυτόν τον οργανισμό, οπότε οποιαδήποτε αδικαιολόγητη επίθεση από την Τουρκία εναντίον του Ισραήλ δεν θα γίνει δεκτή θετικά από τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, η Τουρκία έχει ανήσυχους Κούρδους αντάρτες στα ανατολικά σύνορά της. Η μεταφορά του στρατού της Τουρκίας στο Ισραήλ μέσω αυτής της περιοχής, ώστε ο Ερντογάν να μπορεί να πολεμήσει το εβραϊκό κράτος, θα ήταν πέρα από ανόητη.
Ο Ερντογάν, ωστόσο, δεν μπορεί να συγκρατηθεί. Όπως και άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας σήμερα, χρειάζεται συνεχώς να ρίχνει τα φώτα της δημοσιότητας στον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο, κατέρρευσε κάθε δυνατότητα τουρκο-ισραηλινής συνεργασίας για τα τόσο αναγκαία ενεργειακά αποθέματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Το Ισραήλ μπορεί τώρα να επαναλάβει τις συζητήσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο για έναν αγωγό φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, ο οποίος είχε εγκαταλειφθεί το 2022, αλλά θα μπορούσε ακόμα να αναβιώσει. Εάν συμβεί αυτό, η Τουρκία δεν θα λάβει τίποτα και το κροτάλισμα του Ερντογάν θα είναι μάταιο.
Δεδομένων των σπασμών στην αγορά ενέργειας και της αβεβαιότητας σχετικά με τη μελλοντική διαθεσιμότητα της ρωσικής ενέργειας, η ικανότητα της Μέσης Ανατολής να παρέχει μια εναλλακτική πηγή ενέργειας στην Ευρώπη είναι μεγάλη. Το Ισραήλ διαθέτει αποθέματα φυσικού αερίου περίπου 750 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Παρά τον πόλεμο της Χαμάς, το Ισραήλ προωθεί την ανάπτυξη του φυσικού αερίου. Την Κυριακή, χορήγησε 12 άδειες σε έξι εταιρείες για υπεράκτια ανάπτυξη φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της ιταλικής Eni, της New Med του Αζερμπαϊτζάν και ενδεχομένως της BP.
Ένα παλιό ρητό λέει ότι «οι πόλεμοι διεξάγονται με ασημένιες σφαίρες», πράγμα που σημαίνει ότι για να διώξει σωστά έναν πόλεμο ένα έθνος πρέπει να διασφαλίσει ότι η οικονομία του παραμένει ισχυρή. Το Ισραήλ φαίνεται έτοιμο να το κάνει αυτό, ενώ η άμαχη Τουρκία φαίνεται να θέλει να πυροβολήσει τον εαυτό της στο πόδι. Μετά τη Χαμάς, και ενδεχομένως τη Χεζμπολάχ, οι πόλεμοι έχουν τελειώσει για το Ισραήλ, όπως κι αν αποδειχθούν, το φυσικό αέριο μπορεί να αποδειχθεί μια οικονομική σανίδα σωτηρίας για αυτό και τον λαό του. Δεν θα εξυπηρετήσει τέτοιο σκοπό για την Τουρκία, αν και, με λίγη περισσότερη προνοητικότητα και πραγματική ηγεσία από τον Πρόεδρό της, σίγουρα θα μπορούσε να έχει.
Αν και στοχεύει εναντίον του Ισραήλ, η αναστολή είναι πιθανό να πλήξει την Τουρκία πολύ χειρότερα από ό, τι πλήττει το εβραϊκό κράτος. Το Ισραήλ έχει ήδη καταλήξει σε συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση και μεμονωμένες χώρες της περιοχής, καθώς και με τον Λίβανο (παραδόξως), για την ανάπτυξη πόρων φυσικού αερίου και την κατασκευή αγωγών προς την Ευρώπη, εν μέρει για να αντισταθμίσει τη ρωσική παραγωγή που περιορίζεται από τις κυρώσεις που σχετίζονται με την Ουκρανία. Η Τουρκία ήταν λιγότερο επιτυχής, συνάπτοντας μια περίεργη συμφωνία με ένα από τα μέρη που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της Λιβύης, για να μοιραστεί τα δικαιώματα για την ανάπτυξη ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία απορρίφθηκε κατηγορηματικά.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση και ότι το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Άφησε μάλιστα να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να κηρύξει πόλεμο στο Ισραήλ και να στείλει τον στρατό του στη Γάζα.
Λίγοι τον πίστεψαν. Μεταξύ άλλων λόγων, η Τουρκία έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα και η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το Ισραήλ δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά έχει πολλές επαφές και προγράμματα με αυτόν τον οργανισμό, οπότε οποιαδήποτε αδικαιολόγητη επίθεση από την Τουρκία εναντίον του Ισραήλ δεν θα γίνει δεκτή θετικά από τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, η Τουρκία έχει ανήσυχους Κούρδους αντάρτες στα ανατολικά σύνορά της. Η μεταφορά του στρατού της Τουρκίας στο Ισραήλ μέσω αυτής της περιοχής, ώστε ο Ερντογάν να μπορεί να πολεμήσει το εβραϊκό κράτος, θα ήταν πέρα από ανόητη.
Ο Ερντογάν, ωστόσο, δεν μπορεί να συγκρατηθεί. Όπως και άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας σήμερα, χρειάζεται συνεχώς να ρίχνει τα φώτα της δημοσιότητας στον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο, κατέρρευσε κάθε δυνατότητα τουρκο-ισραηλινής συνεργασίας για τα τόσο αναγκαία ενεργειακά αποθέματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Το Ισραήλ μπορεί τώρα να επαναλάβει τις συζητήσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο για έναν αγωγό φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, ο οποίος είχε εγκαταλειφθεί το 2022, αλλά θα μπορούσε ακόμα να αναβιώσει. Εάν συμβεί αυτό, η Τουρκία δεν θα λάβει τίποτα και το κροτάλισμα του Ερντογάν θα είναι μάταιο.
Δεδομένων των σπασμών στην αγορά ενέργειας και της αβεβαιότητας σχετικά με τη μελλοντική διαθεσιμότητα της ρωσικής ενέργειας, η ικανότητα της Μέσης Ανατολής να παρέχει μια εναλλακτική πηγή ενέργειας στην Ευρώπη είναι μεγάλη. Το Ισραήλ διαθέτει αποθέματα φυσικού αερίου περίπου 750 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Παρά τον πόλεμο της Χαμάς, το Ισραήλ προωθεί την ανάπτυξη του φυσικού αερίου. Την Κυριακή, χορήγησε 12 άδειες σε έξι εταιρείες για υπεράκτια ανάπτυξη φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της ιταλικής Eni, της New Med του Αζερμπαϊτζάν και ενδεχομένως της BP.
Ένα παλιό ρητό λέει ότι «οι πόλεμοι διεξάγονται με ασημένιες σφαίρες», πράγμα που σημαίνει ότι για να διώξει σωστά έναν πόλεμο ένα έθνος πρέπει να διασφαλίσει ότι η οικονομία του παραμένει ισχυρή. Το Ισραήλ φαίνεται έτοιμο να το κάνει αυτό, ενώ η άμαχη Τουρκία φαίνεται να θέλει να πυροβολήσει τον εαυτό της στο πόδι. Μετά τη Χαμάς, και ενδεχομένως τη Χεζμπολάχ, οι πόλεμοι έχουν τελειώσει για το Ισραήλ, όπως κι αν αποδειχθούν, το φυσικό αέριο μπορεί να αποδειχθεί μια οικονομική σανίδα σωτηρίας για αυτό και τον λαό του. Δεν θα εξυπηρετήσει τέτοιο σκοπό για την Τουρκία, αν και, με λίγη περισσότερη προνοητικότητα και πραγματική ηγεσία από τον Πρόεδρό της, σίγουρα θα μπορούσε να έχει.
Δημοσίευση σχολίου