Στέφανος Μυτιληναίος
Η Τουρκία κατακτά τη βόρεια Συρία, χρησιμοποιώντας ως «μπροστινούς» τους εθνοϊσλαμιστές νεο-οθωμανούς παραστρατιωτικούς Τουρκμένους της Συρίας, τηρώντας τον τουρκικό Όρκο του Έθνους. Αυτό διαπιστώνεται εύκολα από τους γνωρίζοντες με μία ματιά στον χάρτη. Υπάρχει όμως και δημόσια παραδοχή ότι περί αυτού πρόκειται.
Η δημοσιογράφος Λίντσεϊ Σνελ (Lindsey Snell), γνωστή για το εξαιρετικό ρεπορτάζ της, μοιράστηκε στο «Χ» (πρώην Twitter), τις δημόσιες δηλώσεις του Ζαφέρ Σαχίν στο CNN Turk, ο οποίος είπε:
«Όταν κοιτάτε τον χάρτη μας του Misak i-Milli [σ.σ. του τουρκικού Εθνικού Όρκου], το Χαλέπι επίσης συμπεριλαμβάνεται σε αυτόν τον χάρτη.
»Επίσης υπάρχει η Μοσούλη. Επίσης υπάρχει και το Κιρκούκ. Γιατί;
»Αυτή η περιοχή είναι ήδη “ένα” οικονομικά και πολιτισμικά με την Ανατολία.
»Αυτή η περιοχή είναι εδάφη των Τουρκμένων.
»Μας πήραν αυτά τα μέρη σε εκείνη τη χαοτική περίοδο των 1920.
»Η Μέση Ανατολή σε εκείνη τη χρονική περίοδο, βρέθηκε μπλεγμένη σε μία δέσμη προβλημάτων.
»Οι χάρτες που σχεδίασαν έφεραν τη Μέση Ανατολή εκεί που βρίσκεται σήμερα.
»Εδώ μιλάμε για τα προβλήματα. Λοιπόν, γιατί ο Ατατούρκ σχεδίασε τον Misak i-Milli έτσι;
»Γιατί το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο συμπεριέλαβε Χαλέπι, Κιρκούκ και Μοσούλη σε αυτόν το χάρτη του Misak i-Milli;
»Γιατί μόνο τότε θα υπήρχε σταθερότητα σε αυτήν την περιοχή.
»Μόνο όταν συμβεί αυτό [σ.σ. δηλαδή, μόνο όταν υλοποιηθεί ο τουρκικός Όρκος του Έθνους] δεν θα υπάρχουν σεχταριστικές συγκρούσεις σε αυτήν την περιοχή. Δεν θα υπάρχουν εθνικές συγκρούσεις.
»Επειδή δεν επέτρεψαν αυτό τον περασμένο αιώνα, σήμερα βιώνουμε αυτά τα προβλήματα».
Τι είναι ο τουρκικός «Όρκος του Έθνους»
Ο τουρκικός εθνικός όρκος (τουρκικά: Mîsâk-ı Millî ή Millî Misak) είναι διακήρυξη έξι σημείων που ψήφισε το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο στις αρχές του 1920, με αναφορά τις αποφάσεις της συνελεύσεων των Τούρκων εθνικιστών στο Ερζερούμ και στη Σεβάστεια.
O όρκος έθεσε τα σύνορα της μελλοντικής Τουρκικής Δημοκρατίας, στη βάση των πρόσφατων συνόρων της, ηττημένης στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, «τις περιοχές του Κιρκούκ, της Θεσσαλονίκης, του Χαλεπίου και της Μοσούλης».
Ειδικά όσον αφορά τα αραβικά εδάφη, ο Όρκος αρχικά είχε θεωρηθεί ότι κατά βάση τα απεμπολούσε, η σύγχρονη όμως έρευνα έδειξε ότι αυτό κάθε άλλο παρά ίσχυε.
Ιστορικό
Οι βασικές γραμμές του Όρκου διαμορφώθηκαν στο εθνικό Συνέδριο του Ερζερούμ (Erzurum Kongresi· 22 Ιουλίου – 7 Αυγούστου 1919) και στο αντίστοιχο της Σεβάστειας (Sivas Kongresi· 4-11 Σεπτεμβρίου 1919), του Τουρκικού Εθνικού Κινήματος και του Κεμάλ πασά.
Η Οθωμανική κυβέρνηση, αποδεχόμενη το αίτημα του Συνεδρίου της Σεβάστειας έκανε εκλογές.
Σε αυτές, οι οπαδοί των εθνικιστών επικράτησαν ολοκληρωτικά στην Ανατολία.
Οι αντιπρόσωποί τους συναντήθηκαν στην Άγκυρα το Δεκέμβριο του 1919.
Τον Ιανουάριο του 1920 έγιναν διάφορες συσκέψεις των αντιπροσώπων με τον Κεμάλ και διαμορφώθηκε ένα ψήφισμα, το οποίο στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Hüsrev Sami Bey, αντιπρόσωπο της Τραπεζούντας.
Στις 12 Ιανουαρίου 1920 το Κοινοβούλιο ξεκίνησε τις εργασίες του στην οθωμανική πρωτεύουσα και υιοθέτησε άμεσα το ψήφισμα που είχε αποσταλεί, αμέσως μετά τον ορισμό των κυβερνητικών σωμάτων.
Στις 28 Ιανουαρίου, σε κλειστή συνεδρίαση, έγινε αποδεκτή η «Ηθική διακήρυξη του έθνους» (Ahd-ı Millî Beyannamesi), το γνωστό Mîsâk-ı Millî.
Στις 12 Φεβρουαρίου, μετά από πρόταση του Şeref Bey, αντιπροσώπου της Αδριανούπολης, αποφασίστηκε η δημοσιοποίηση του κειμένου.
Όπως έχει σημειωθεί από μελετητές, ήταν η πρώτη φορά που ένα επίσημο οθωμανικό έγγραφο έκανε λόγο για «μειονότητες».
Μεταξύ του κειμένου που προετοιμάστηκε στην Άγκυρα και είχε 8 σημεία και του κειμένου των 6 θέσεων που υιοθετήθηκε στην Κωνσταντινούπολη υπάρχουν διαφορές.
Παραμένει αδιευκρίνιστος ο τρόπος που ο Όρκος έγινε αποδεκτός από τους αντιπροσώπους και δημοσιεύθηκε.
Στα πρακτικά του κοινοβουλίου δεν υπάρχει κάτι διαφωτιστικό πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Υπάρχει η υποψία ότι το τελικό ψήφισμα μπορεί να μην εκφράζει το σύνολο του σώματος, αλλά μια ομάδα.
Όπως είχε επισημάνει ο Βρετανός πρεσβευτής Sir Horace Rumbold, στο δημοσιευμένο κείμενο της Διακήρυξης δεν υπάρχουν υπάρχουν υπογραφές, πράγμα που ενισχύει την αμφιβολία σχετικά με τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου