Όπως διαβάσαμε νωρίτερα σήμερα, η Ελλάδα σκέφτεται να χορηγήσει “χαλαρή” βίζα σε Τούρκους πολίτες για να επισκεφθούν εφτά ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελόριζου. Η χορήγηση του συγκεκριμένου τύπου βίζας θα εξαρτηθεί από τη “ροή” παράνομων και παράτυπων μεταναστών από την Τουρκία προς τη χώρα μας. Σύμφωνα δε με το άρθρο, έχει ενημερωθεί και η ΕΕ. Διαβάζοντας το κείμενο, αναρωτιέται κανείς εάν σε αυτή τη χώρα μαθαίνουμε από τα λάθη τα δικά μας, ή τουλάχιστον από τα λάθη των άλλων.
Ειλικρινά, πιστεύει κανείς ότι η Τουρκία, εφόσον το επιλέξει, δε θα δώσει αθρόα τουρκική υπηκοότητα (ακόμα και πλαστή έναντι αμοιβής), ώστε να μεταφέρει, νόμιμα, χιλιάδες άτομα; Ακόμα και αν δεν προβεί σε μια τέτοια κίνηση, ποιος θα την αποτρέψει από το να στείλει πράκτορες ως τουρίστες, οι οποίοι θα έχουν 72 ολόκληρες ώρες για να συλλέξουν ή να επιβεβαιώσουν στοιχεία, που έχουν ληφθεί από άλλες πλατφόρμες, όπως τα UAV που πετούν καθημερινά; Για να μην αναφέρει κανείς τι θα μπορούσε να προηγηθεί μιας απόφασης για στρατιωτική ενέργεια σε κάποιο από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου…
Υπάρχει δυνατότητα η Ελλάδα να παρακολουθεί τι θα πράττουν οι Τούρκοι πολίτες έχοντας “χαλαρή” βίζα ή αν θα τηρούν το όριο των 72 ωρών; Τι θα τους εμποδίζει άραγε να επιβιβαστούν σε κάποιο πλοίο της γραμμής ή να νοικιάσουν μια βάρκα και να εξαφανιστούν, ή π.χ. να χαρτογραφήσουν με ακρίβεια ακτές και τον βυθό σε σημεία ενδιαφέροντος; Ελέγχονται τα ταξιδιωτικά έγγραφα όσον επιβιβάζονται στα πλοία; Μάλλον όχι, ή τουλάχιστον δεν αποτελεί τον κανόνα.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να κατανοήσουμε σε αυτή τη χώρα, ότι καλός είναι ο τουρισμός, αλλά η εθνική ασφάλεια προέχει όλων των υπολοίπων. Αφήστε που δεν είναι πάντα καλός, ειδικά όταν στον βωμό του κέρδους καθίσταται ανεξέλεγκτος. Αυτό είναι όμως μια άλλη συζήτηση που άλλοι το διαπιστώνουν ήδη και λαμβάνουν μέτρα. Πέραν του ότι να (ανα)κατασκευάζονται από ξένες εταιρίες τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες και οι Έλληνες να δουλεύουν σερβιτόροι και μάγειρες, ΔΕΝ είναι ακριβώς επένδυση, με την έννοια τουλάχιστον που θα το επιθυμούσε μια χώρα που πλήττεται από το brain drain.
Κι αν υπάρχει θέμα στα ανατολικά σύνορα, αυτή η συμφωνία της Ιταλίδας Μελόνι με τον Αλβανό Ράμα, μήπως θα έπρεπε να μας απασχολήσει λίγο περισσότερο υπό την οπτική γωνία της εθνικής ασφάλειας ξανά; Η συμφωνία, όπως μετέδωσαν τα αλβανικά ΜΜΕ, προβλέπει δύο μεγάλους καταυλισμούς συνολικής χωρητικότητας 36.000 ατόμων στις βορειοδυτικές παραθαλάσσιες αλβανικές πόλεις Λέζια και Σενγκίνι που θα λειτουργήσουν υπό ιταλική δικαιοδοσία και διοίκηση την προσεχή άνοιξη. Εκεί θα γίνεται η καταγραφή και η περαιτέρω διαχείριση των μεταναστών.
Μεγάλη επιτυχία της Ιταλίας. Μπορεί κανείς όμως να μας διασφαλίσει ότι ο φίλος του Ρ.Τ. Ερντογάν, Έντι Ράμα, δεν σκοπεύει να αντιγράψει το τουρκικό παράδειγμα και ξαφνικά να ανακαλύψουμε ότι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα και από δυσμάς; Προφανώς τα δεδομένα είναι διαφορετικά, καθώς πρόκειται για κέντρα που θα διαχειρίζεται χώρα μέλος της ΕΕ και θα φιλοξενείται σε μια χώρα που επιθυμεί να ενταχθεί.
Για να μην πει κανείς ότι κάπως έτσι προετοιμάστηκαν οι Ιταλοί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… κάνοντας την Αλβανία προτεκτοράτο τους. Στη σύγχρονη εποχή κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει και χωρίς όπλα. όσο ακραίο κι αν ακούγεται, για τις ιστορικές αναλογίες δεν πρέπει να αδιαφορούμε. Με την ευκαιρία, σαν σήμερα το 1940 ξεκίνησε η ελληνική αντεπίθεση…Σε κάθε περίπτωση, όσο ακραία κι αν μοιάζουν κάποια σενάρια, η αφέλεια και η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας, θα μπορούσε να βάλει στο μυαλό πολλών περίεργες ιδέες.
Δημοσίευση σχολίου