Η αμερικανική κυβέρνηση εδώ και μέρες είχε αλλάξει γραμμή πλεύσης,
μακράν των όσων είχε διακηρύξει περί “διατήρησης της σταθερότητας” ο Πρόεδρος Ομπάμα όταν επισκέφθηκε πέρυσι την Αίγυπτο. Εκείνο που κατ’ ουσία έλεγε τότε ο Αμερικανός Πρόεδρος ήταν να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις αλλά με το “βολικό” καθεστώς Μουμπάρακ, ούτως ώστε να μην διαταραχθούν τα αμερικανικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Δηλαδή, όλα μέχρις ενός επιθυμητού ορίου…
Οι δραματικές εξελίξεις όμως στην Αίγυπτο ανάγκασαν τους Αμερικανούς να δουν και λίγο παραπέρα. Αίφνης άρχισαν να μιλάνε από το βήμα του Στέητ Ντηπάρτμεντ για “ομαλή μεταβολή” (“orderly transition” ) στο καθεστώς της Αιγύπτου, που σημαίνει ότι, έστω με “βαρειά καρδιά”, είχαν συμβιβασθεί με την ιδέα πως θα χάσουν τον δικτάτορα συνομιλητή τους Μουμπάρακ, ενώ παράλληλα επεδίωκαν να βρουν μια διάδοχη κατάσταση που θάχει μακροζωία, και, σε αυτή την περίπτωση, φέρονταν διατεθειμένοι να την στηρίξουν με τα ανάλογα ανταλλάγματα φυσικά…
Εδώ αρχίζουν και τα πλέον ενδιαφέροντα! Κατά υπάρχουσες πληροφορίες, οι Αμερικανοί, πέραν των άλλων, φέρονται να βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο συνομιλιών με στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, καθώς γνωρίζουν, όσο και αν δεν τους αρέσει, πως η Αδελφότητα αργά η γρήγορα θα έλθει στην εξουσία εκεί. Έτσι προσπαθούν να δημιουργήσουν τις ευνοϊκότερες γι’ αυτούς συνθήκες , παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν να συνομιλούν με τους στρατιωτικούς για “συνέχιση της παράδοσης” που ξεκίνησε από την εποχή της ανόδου στην εξουσία του Νάσερ.
Τα παραπάνω προκύπτουν από πρόσφατες συνομιλίες στελεχών δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών που συναντήθηκαν στην Κεντρική Ευρώπη για να ανταλλάξουν απόψεις επί παντός επιστητού, αλλά που τελικά έδωσαν την προσοχή τους και δικαιολογημένα βέβαια, στα συμβαίνοντα στην Αίγυπτο.
Εκείνο που έχει ενδιαφέρον και παρατηρήθηκε σχετικά, είναι πως η Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν είναι “άγνωστη” στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, και η “γνωριμία” αυτή χρονολογείται από την εποχή της δεκαετίας του ‘50, επί εποχής Νάσερ, όταν η οργάνωση χρησιμοποιήθηκε από τους Αμερικανούς ως αντίπαλο δέος στους στρατιωτικούς και στους εθνικιστές του αιγυπτιακού καθεστώτος για να τους αναγκάσουν και να τους οδηγήσουν να πράξουν κατά τις επιθυμίες τους.
Ιδιαίτερα, την εποχή του Νάσερ οι Αμερικάνοι – όπως έχουν κατ’ επανάληψη κάνει με αντικαθεστωτικούς σε διάφορες χώρες – είχαν ενθαρρύνει την βίαιη αντίσταση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κατά του καθεστώτος Νάσερ, έχοντας τους προφανώς ενισχύσει και με τον ανάλογο οπλισμό. Ούτως η άλλως εκείνη την εποχή η Αδελφότητα ήταν - από της συστάσεως της προπολεμικά- υπέρ της βίαιης αντιστάσεως και αυτο εξυπηρετούσε τους Αμερικανούς.
Αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται και μάλιστα μερικές φορές με εκδικητικό τρόπο. Όπως και στην περίπτωση των Ταλιμπάν που χρησιμοποιήθηκαν από τους Αμερικανούς κατά των Σοβιετικών, η Μουσουλμανική Αδελφότητα άρχισε να απομακρύνεται από την επιρροή των Αμερικανών, παρά την διατήρηση κάποιων επαφών για εκατέρωθεν ευνόητους λόγους.
Τώρα οι Αμερικανοί αναρωτιούνται για την καλύτερη προσέγγιση των εξελίξεων και προφανώς συμπεραίνουν οτι οι “αυριανοί” συνομιλητές τους θα είναι τα στελέχη της Αδελφότητας, έστω και μετά από μια περίοδο που μπορεί να φέρει πρόσκαιρα στην εξουσία παράγοντες όπως ο Ελ Μπαραντέϊ και ενδεχομένως κάποιους άλλους, αλλά που στην ουσία θα είναι “τελειωμένοι” από της αφίξεως τους εκεί. Όπως “τελειωμένος” είναι και ο διορισθείς από τον Μουμπάρακ Αντιπρόεδρος, Ομάρ Σουλειμάν, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής των αιγυπτιακών μυστικών υπηρεσιών και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα παράνομα αμερικανικά προγράμματα αρπαγής υπόπτων τρομοκρατίας και μεταφοράς τους στην Αίγυπτο και τις ΗΠΑ για ανάκριση και …”περιποίηση” της εξωτερικής τους εμφάνισης μέχρι μαρτυρίου…
Τώρα, παρά το γεγονός ότι η Αδελφότητα έχει απερίφραστα δηλώσει πως είναι κατά της βιας, προκαλεί ανατριχίλα σε πολλούς στις ΗΠΑ και αλλούτο ενδεχόμενο να είναι ο αυριανός συνομιλητής της Ουάσιγκτον για την “ρύθμιση” ζητημάτων που μέχρι τώρα ήταν στα χέρια του συνδαιτυμόνα τους Μουμπάρακ για 30 συναπτά έτη.
Βέβαια πολλοί επικαλούνται τον μετριοπαθή τόνο της Αδελφότητας για να δικαιολογήσουν τις κινήσεις τους και μπορεί να έχουν δίκαιο. Αλλά θα είναι δύσκολο να μεταπειστούν εκείνοι που έχουν ήδη προαποφασίσει ότι η πολιτική τους άνοδος, θα οδηγήσει και σε άνοδο του φονταμελισμού στην Αίγυπτο και έτσι στην εξαφάνιση κάθε προοπτικής συνεννόησης για την “αυριανή” μέρα στη χώρα των Φαραώ.
Σ’ αυτό το σημείο είναι ενδιαφέρουσα η υπόδειξη Ευρωπαίων αναλυτών πως θα πρέπει να δει κανείς και το πως αντιλαμβάνεται και η ίδια η Αδελφότητα το ρόλο της και κυρίως πως αισθάνεται ότι την “βλέπουν” οι Δυτικοί και πρωτίστως οι Αμερικανοί.
Έτσι δεν διαφεύγει της προσοχής τους το γεγονός ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα ακολουθεί μια εξαιρετικά προσεκτική και επιφυλακτική στάση γιατί βλέπει πως τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα επάνω της. Από αυτό και μόνο το γεγονός συνάγεται πως και η ίδια αντιλαμβάνεται την καταλυτική της επίδραση στα πολιτικά πράγματα της Αιγύπτου και στις συνέπειες που προσμετρώνται για την ευρύτερη περιοχή από μια τέτοια εξέλιξη. Και θέλει προφανώς να δείξει την δέουσα υπευθυνότητα για να μην υπάρξουν τριγμοί στον ερχομό της στην εξουσία. Δεν είναι άσχετο συνεπώς το γεγονός ότι προσυπογράφει την υποψηφιότητα Ελ Μπαραντέϊ γιατί γνωρίζει πως πρόκειται περι προσωρινής κατάστασης και ότι σ’ αυτή την περίπτωση δεν ισχύει η ρήση “ουδέν μονιμότερο του προσωρινού”…Τουναντίον μέσω του προσωρινού βλέπει μόνιμη παραμονή στην εξουσία γιατί ούτως η άλλως δεν υπάρχουν άλλες προσωπικότητες.
Από την άλλη όμως παραμένουν αβέβαιες οι ενέργειες των στρατιωτικών…
Από δω και πέρα θα φανούν οι, καθ’ όλα, τακτικές κινήσεις της Αδελφότητας, που τελικά μπορεί να οδηγήσουν για ένα διάστημα σε αυτό που θέλουν οι Αμερικανοί, στην διατήρηση της “σταθερότητας” στην περιοχή. Ιδιαίτερα, εφ’ όσον ανακόψουν την επέλαση του Ιράν στην Αν. Μεσόγειο και -επιπροσθέτως προς ίδιο συμφέρον- περιορίσουν τις τουρκικές επιθυμίες για νοτιότερη προσπέλαση.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου