Με τον Σάββα ΙακωβίδηΟΤΑΝ πολεμούν οι ελέφαντες, λέει ένα γνωμικό σουαχίλι, υποφέρει το χορτάρι. Στην ασταθή και ταραγμένη Μέση Ανατολή πολεμούν και συγκρούονται πολλοί ελέφαντες και υποφέρουν οι λαοί. Η εξέγερση στην Αίγυπτο, με αφορμή την «επανάσταση του γιασεμιού» στην Τυνησία, ενδέχεται να δημιουργήσει μια νέα τάξη πραγμάτων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Άνεμοι διεκδίκησης και αντίδρασης ενάντια σε καταπιεστικά, δικτατορικά και τυραννικά καθεστώτα πνέουν από το Μαρόκο μέχρι την Αίγυπτο και την Ιορδανία.
Ο αραβικός κόσμος, μετά από δεκαετίες παθητικής θεώρησης των πραγμάτων, συνεργούσης και της θρησκείας, διαπιστώνει ότι δεν μπορεί πια. Είχε δίκαιο ο Λένιν που έλεγε ότι, όταν ο λαός δεν θέλει πια, και όταν ο στρατός δεν μπορεί πια, τότε η επανάσταση θριαμβεύει. Προς το παρόν, συμβαίνει το πρώτο. Ο αραβικός κόσμος δεν θέλει πια άλλη καταπίεση, φίμωση, στέρηση και ανελευθερία. Ένας θάνατος ανέργου νέου στην Τυνησία πυροδότησε την «επανάσταση του γιασεμιού» και την αρχή αλλαγών στη χώρα. Η αποχώρηση του προέδρου Μουμπάρακ θα έχει σημαντικότερες, διαρκέστερες και ίσως καταλυτικότερες επιπτώσεις - στην Αίγυπτο και, προπάντων, στη Μέση Ανατολή.
Για πολλές δεκαετίες, με την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, κυρίως, όπως και άλλων δυτικών χωρών και της Ρωσίας, στις αραβικές χώρες εγκαθιδρύθηκαν και διατηρήθηκαν θεοκρατικά, δεσποτικά και δικτατορικά καθεστώτα. Αυτά, με σιδηράν πυγμήν και με την ανοχή των Δυτικών, επιδόθηκαν στην καταπίεση των μαζών, σε βάναυσες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην καταλήστευση του εθνικού πλούτου. Οι μάζες πένονται και η άρχουσα τάξη ευημερεί. Η διαφθορά είναι το σήμα κατατεθέν σε αυτά τα κράτη. Αν ληφθούν υπόψη η ανελευθερία, η μάστιγα των υπηρεσιών ασφαλείας, ο νεποτισμός, η καλπάζουσα ανεργία, οι ασθματικές οικονομίες, η απίστευτη γραφειοκρατία, ο ρόλος της θρησκείας και η εγγενής παθητικότητα των μαζών, ιδού ένα πρωτοφανούς εκρηκτικότητας πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό και δημογραφικό κοκτέιλ έτοιμο να εκραγεί σε όλες σχεδόν τις αραβικές χώρες.
Μετά την Τυνησία και τώρα με την εξέγερση στην Αίγυπτο άρχισε η αργή αφύπνιση των αραβικών μαζών. Δεν συμμεριζόμαστε την εκτίμηση ότι θα υπάρξει ντόμινο εξελίξεων στον αραβικό κόσμο, με την έννοια της αλυσιδωτής κατάρρευσης καθεστώτων της περιοχής. Όμως, η σπίθα άναψε και η φλόγα θα μεγαλώσει. Θα πάρει χρόνο και αυτό θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, ένας εκ των οποίων είναι η ανάδυση του ισλαμικού στοιχείου στην περιοχή. Δεν είναι τυχαία η επιστροφή στην Τυνησία του ισλαμιστή ηγέτη της χώρας. Από την άλλη, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η ΕΕ τρέμουν στην πιθανότητα κάποια στιγμή οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι να καταλάβουν την εξουσία στην Αίγυπτο. Αυτό θα σήμαινε πλήρη ανατροπή και κατάρρευση της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή, περαιτέρω απομόνωση και απειλή για το Ισραήλ και έναρξη νέας -ισλαμικής- τάξης πραγμάτων στη Μέση Ανατολή.
Δεν είναι τυχαίο που ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν πανηγυρίζει για τα γεγονότα στην Αίγυπτο, ως απαρχή, λέγει, για τη δημιουργία μιας ισλαμικής Μέσης Ανατολής. Οι εξελίξεις στη χώρα του Νείλου και οι πιθανές εκτυλίξεις και προεκτάσεις τους θα επηρεάσουν αμεσότατα και την Κύπρο. Οι γεωπολιτικές, στρατηγικές και ενεργειακές αλλαγές και ανακατατάξεις θα έχουν αντίκτυπο στο Κυπριακό και γενικότερα στα συμφέροντά μας καθώς και στις σχέσεις μας με νέους δρώντες. Οδεύουμε προς μία νέα τάξη πραγμάτων στην Αίγυπτο και στην περιοχή όπου σύντομα θα αναμετρηθούν πολλοί ελέφαντες. Η Κύπρος να προετοιμάζεται, για να μην αποτελέσει το χλωρό χορτάρι…
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου