Κι ενώ το παρασκήνιο που θέλει τις δυο χώρες να έχουν εμπλακεί σε συζητήσεις με στόχο την αποκατάσταση των σχέσεων οργιάζει, έρχεται μια δήλωση Ισραηλινού επισήμου να αποδείξει ότι η φημολογία στηριζόταν σε πραγματικά δεδομένα.
Τη δήλωση έκανε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν, ένα πρόσωπο που είχε συγκρουστεί με τους Τούρκους και ήταν αυτός που είχε προκαλέσει διπλωματική θύελλα όταν είχε καλέσει τον Τούρκο πρεσβευτή βάζοντάς τον να κάτσει σε επίπεδο χαμηλότερο από αυτόν (αυτός κάθισε σε πολυθρόνα βάζοντας τον συνομιλητή του σε χαμηλό καναπέ), κίνηση που ερμηνεύεται στα διπλωματικά ειωθότα ως προσβολή.
Ανέφερε χαρακτηριστικά, ότι οι δυο χώρες είναι «έτοιμες να συνεργαστούν για να τερματίσουν τη διένεξη με αφορμή το περιστατικό με τον στόλο», δηλαδή την επιβίβαση Ισραηλινών κομάντος πάνω στο πλοίο «Μαβί Μαρμαρά», που είχε σαν αποτέλεσμα θανάτους Τούρκων ακτιβιστών, αφού ακολούθησε σύρραξη.
Ο Αγιαλόν ανέφερε ότι η παρούσα κατάσταση – συγκυρία προσφέρει μια «χρυσή ευκαιρία» επαναπροσέγγισης και αποκατάστασης των σχέσεων. Εάν επιχειρήσουμε να ερμηνεύσουμε τι ακριβώς σημαίνει η έκφραση «παρούσα συγκυρία», οι παράμετροι που θα μπορούσαν να ενταχθούν σε αυτή είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας με το ενδεχόμενο σύρραξης με την παρέμβαση του ΝΑΤΟ, καθώς επίσης και η – σαφώς συνδεόμενη με τις συνομιλίες – τουρκική χειρονομία να μη συμμετάσχει το «Μαβί Μαρμαρά» στη νέα αποστολή του «στόλου» με προορισμό τη Γάζα.
Οι εξελίξεις αυτές χρήζουν στενής παρακολούθησης από ελληνικής πλευράς, καθότι μέρος τουλάχιστον του τουρκικού κινήτρου να επιχειρηθεί η αποκατάσταση των σχέσεων με το Ισραήλ σε αντίθεση με την σκληρή και άκαμπτη ρητορική της ισλαμικής κυβέρνησης, αφορά τη συνεχή πρόοδο που σημειωνόταν στις σχέσεις Ελλάδας – Ισραήλ.
Με απλά λόγια οι Τούρκοι ανησύχησαν σχεδόν άμεσα για ένα ενδεχόμενο που πήρε δεκαετίες στην ελληνική πλευρά να ανησυχήσει αντιστοίχως: Το να λάβει η διμερής σχέση «αντι-τουρκικό προσανατολισμό», όπως εμείς θα έπρεπε να έχουμε πολλά χρόνια πριν να διασφαλίσουμε ότι η τότε θερμής σχέση Τουρκίας – Ισραήλ, δεν θα λάμβανε «ανθελληνικό προσανατολισμό».
Η πιθανή αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ θα μπορούσε δυνητικά να περιπλέξει την κατάσταση των σχέσεων Κύπρου – Ισραήλ και αυτό είναι ένα σημείο που θα πρέπει να προσεχθεί από ελληνικής πλευράς, αφού άπτεται άμεσα της αξιοποίησης των αποθεμάτων υδρογονανθράκων εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) τα οποία εποφθαλμιά η Άγκυρα. Απαιτούνται λεπτοί διπλωματικοί χειρισμοί, ώστε η νέα κατάσταση να αποδειχθεί επωφελής υπό την έννοια της αντιμετώπισης της «επιθετικής διάθεσης» της Τουρκίας στο θέμα.
Η υπόθεση, όπως εξελίσσεται, αποτελεί απόδειξη της γεωστρατηγικής ευελιξίας της τουρκικής διπλωματίας, η οποία έδινε την εντύπωση παγίδευσης στην ισλαμική ρητορική, η οποία της δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από αυτά που της επέλυσε.
Σε περίπτωση που επαληθευτούν τα ανωτέρω, τότε οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες και ο ελληνισμός θα πρέπει να είναι ΠΑΡΟΝ στις συνεννοήσεις που θα αφορούν στο μέλλον της περιοχής, διότι το όλο ζήτημα άπτεται και της οικονομικής του επιβίωσης…
Κάθε ενέργεια ή παράλειψη μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικής σημασίας. Ας αρχίσουμε καλού-κακού να σκεφτόμαστε ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ αποφασίσει επέμβαση κατά της Συρίας, διότι το πρόβλημα θα είναι εξαιρετικά δυσεπίλυτο…
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου