Ο ηγέτης του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, που βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές του Ιμραλί από το 1999, κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνάντησης που είχε με τους δικηγόρους του που τον επισκέφθηκαν στη φυλακή, ανακοίνωσε τους όρους της επίλυσης του Κουρδικού.
Ο Οτζαλάν, μάλιστα, ανέφερε ότι "σε περίπτωση που βρεθεί λύση και επικρατήσει η άποψη των υπευθύνων του Ειδικού (Ανορθοδόξου) Πολέμου, η χώρα θα οδηγηθεί σε εμφύλιο πόλεμο" με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ο Οτζαλάν ζήτησε τη μείωση του ποσοστού που απαιτείται για την είσοδο ενός κόμματος στη βουλή (τώρα είναι 10%), την ακύρωση του Αντιτρομοκρατικού νόμου, την απελευθέρωση των παιδιών που είναι φυλακισμένα για συμμετοχή σε πετροβολισμούς, την απελευθέρωση των στελεχών της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK) και την ψήφιση ενός πραγματικά δημοκρατικού συντάγματος.
Συγκεκριμένα ο Οτζαλάν είπε στους δικηγόρους του τα εξής:
"Τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν απειλές εναντίον μου. Με απειλούν και ζητούν τον περιορισμό μου. Είναι πλέον φανερό ότι το Κουρδικό δεν πρόκειται να λυθεί με κλασσικές μεθόδους. Η Νουράι Μερτ σε ένα άρθρο της αναφέρει ότι πλέον οι σημερινοί Κούρδοι άλλαξαν, δεν είναι οι Κούρδοι του παρελθόντος και δεν μπορούν να τελειώνουν εύκολα με τους Κούρδους. Επίσης ένα άρθρο στο Haberturk μιλάει για αξιόποινες πράξεις των δικηγόρων μου, οι οποίοι, λέει, μεταφέρουν εντολές και μηνύματα στην οργάνωση. Εγώ δεν είμαι σε θέση να δώσω εντολές σε κανέναν. Είμαι αιχμάλωτος. Δεν έδωσα οδηγία για να αρχίσει ο πόλεμος και δεν θα ήταν σωστό να το κάνω από εδώ μέσα.
Ο λαός περιμένει τη λήξη των εχθροπραξιών
Αν δεν αναπτυχθεί μια διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίλυση, θα επικρατήσουν τα λόμπι του πολέμου και τότε κανείς από τα δυο μέρη δεν θα μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Οι τελευταίες συμπλοκές έδειξαν ότι το Κουρδικό είναι εδώ. Ασφαλώς όλοι οι Κούρδοι θα περιμένουν από μένα να πω την άποψή μου για την κατάπαυση των εχθροπραξιών και των ένοπλων συμπλοκών.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα και ψυχολογία
Ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει την άποψή μου για την επίλυση του Κουρδικού. Εγώ μπορώ να επιλέξω και το δρόμο που οδηγεί στο βάθεμα της Κουρδικής Επανάστασης. Αυτό σημαίνει Βιετνάμ και εκατομμύρια νεκρούς. Εγώ δεν επέλεξα αυτόν το δρόμο, αλλά το δρόμο της δημοκρατικής λύσης. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί στον άξονα των αλλαγών που θα συμπεριληφθούν σε ένα δημοκρατικό σύνταγμα. Το δημοκρατικό σύνταγμα είναι βασικό αίτημά μας. Ρυθμίσεις σε ένα δημοκρατικό σύνταγμα και ανάλογες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα ακολουθήσουν, μπορούν να δημιουργήσουν μια καλή ατμόσφαιρα και κατάλληλη ψυχολογία για επίλυση του Κουρδικού. Αν ρυθμιστούν με νόμο μερικά θέματα, όπως η μείωση του ποσοστού που απαιτείται για την είσοδο ενός κόμματος στη βουλή (τώρα είναι 10%), η ακύρωση του Αντιτρομοκρατικού νόμου, η απελευθέρωση των παιδιών που είναι φυλακισμένα για συμμετοχή σε πετροβολισμούς, απελευθέρωση των στελεχών της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK) και η ανάπτυξη εσωτερικής δημοκρατίας στα κόμματα, μπορεί να μιλήσουμε για επίλυση του Κουρδικού. Αυτή είναι η άποψή μου για τη λύση, προϋπόθεση, όμως, είναι ένα δημοκρατικό σύνταγμα.
Το ΑΚΡ πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα
Το ΑΚΡ, ο Ερντογάν είναι στην κυβέρνηση. Μπορούν να κινηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση και να ζητήσουν και τη στήριξη της αντιπολίτευσης και των μαζικών οργανώσεων. Απευθύνω και πάλι έκκληση προς τον πρωθυπουργό. Το Κουρδικό μπορεί να επιλυθεί με δημοκρατικές ειρηνικές μεθόδους. Η βουλή είναι ο χώρος για την επίλυση αυτού του ζητήματος. Στο παρελθόν έχω πει ότι δεν ξέρω αν ο Ερντογάν έχει τη δύναμη να λύσει το πρόβλημα. Πάντως αν δεν το λύσει, θα τον ανατρέψουν και αυτόν και το κόμμα του οι δυνάμεις που θέλουν τον πόλεμο, όπως έγινε τρεις φορές στο παρελθόν (Οζάλ, Ερμπακάν, Ετσεβίτ, σ.τ.μ.). Το ΑΚΡ προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες για τη μη επίλυση στο BDP και στο PKK, όμως ξεχνάει ότι αυτό είναι στην κυβέρνηση και αυτό έχει την ευθύνη.
Το ΑΚΡ μπορεί να πάρει δύναμη αν αρχίσει τις διαδικασίες επίλυσης. Αν δεν το κάνει, θα βγουν στο προσκήνιο οι δυνάμεις που επιδιώκουν τον πόλεμο και θα τον ανατρέψουν. Οι δυνάμεις αυτές θα αναζητήσουν στήριξη στο κράτος, το στρατό, τη δικαιοσύνη, το εξωτερικό, θα δυναμώσουν και θα τον ανατρέψουν. Επισημαίνω αυτόν τον κίνδυνο από τώρα. Αν το ΑΚΡ δεν θέλει να πέσει θύμα των επιλογών του, ας βρει το θέρος και ας κάνει τα βήματα που πρέπει για την επίλυση του Κουρδικού. Αν δεν το κάνει, θα το ανατρέψουν τα λόμπι του πολέμου.
Να δούμε και το πραγματικό πρόσωπο του Κιλιτσντάρογλου
Στην επίλυση αυτού του προβλήματος έχει να προσφέρει και το CHP. Ο Κιλιτσντάρογλου πρέπει να στηρίξει την ψήφιση ενός δημοκρατικού συντάγματος. Το ΑΚΡ και το CHP έχουν το βάρος της ευθύνης.
Δεν είμαι σε θέση να πω αν ο Μπαϊκάλ αντικαταστάθηκε επειδή δεν ήθελε τη λύση ή επειδή δεν ήθελε να συνεχίσει τις αδιέξοδες πολιτικές του βαθέος κράτους. 'Ίσως το βαθύ κράτος να τον αντικατέστησε γιατί δεν ήταν σε θέση να εφαρμόσει τις πολιτικές του και έφερε στη θέση του τον Κιλιτσντάρογλου. Πρέπει να πέσει η μάσκα και να δούμε αν ο Κιλιτστνάρογλου είναι ή όχι άνθρωπος του βαθέος κράτους. Αν δεν είναι πρέπει να συμβάλλει στην επίλυση του Κουρδικού. Αν επιμείνει στο αδιέξοδο, τότε σημαίνει ότι είναι άνθρωπος του βαθέος κράτους. Αν είναι έτσι, πρέπει να πέσει η μάσκα του.
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να έβαλαν τον Κιλιτσντάρογλου σε αυτή τη θέση για να συσπειρώσουν γύρω του τους Κούρδους Αλεβίτες, που τους έχασαν εδώ και καιρό. Αν τον έφεραν στη θέση αυτή για φθηνές πολιτικές με τους Κούρδους και τους Αλεβίτες, αυτό θα πρέπει να αποκαλυφθεί μια ώρα αρχύτερα.
Αν δεν αρχίσει η επίλυση, θα βγει και πάλι στο προσκήνιο το λόμπι του ειδικού πολέμου
Επαναλαμβάνω. Αν δεν αναπτυχθούν πολιτικές για τη δημοκρατική επίλυση του Κουρδικού, θα βγουν και πάλι στο προσκήνιο τα λόμπι του ειδικού πολέμου, θα αναπτύξουν τις σχέσεις τους με τα εξωτερικά κέντρα, θα αρχίσουν οι προβοκάτσιες, η κουρδική επανάσταση θα βαθύνει και θα αρχίσει ο εσωτερικός πόλεμος. Από αυτό θα βγούμε όλοι χαμένοι. Αυτό δεν είναι δρόμος που επιθυμώ. Εγώ δεν θέλω τον εσωτερικό πόλεμο και το βάθεμα της κουρδικής επανάστασης, θέλω την δημοκρατική λύση. Δεν θέλουμε να διαμελίσουμε την Τουρκία, θέλουμε δημοκρατική ειρηνική επίλυση του Κουρδικού.
Η Γαλλική Επανάσταση είναι η ιστορία της δημοκρατίας
Είναι γνωστά τα ιστορικά γεγονότα της Γαλλικής και της Οκτωβριανής Επανάστασης. Η Γαλλική Επανάσταση είναι η ιστορία της Δημοκρατίας και η Οκτωβριανή είναι η ιστορία του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Είναι γνωστά τα γεγονότα που ακολούθησαν την Γαλλική Επανάσταση, το 1789. Ο κόσμος άρχισε να απαιτεί ένα σύνταγμα. Επειδή δεν το πέτυχε, η επανάσταση βάθυνε και άρχισαν οι εσωτερικές συγκρούσεις. Υπάρχει η περίοδος της τρομοκρατίας του 1792-1794. Αν είχε γίνει αποδεκτό το αίτημα για ένα σύγχρονο Σύνταγμα, δεν θα είχαν εμφανιστεί αυτά τα φαινόμενα τρομοκρατίας και η Γαλλική Επανάσταση θα είχε πετύχει πολλά περισσότερα.
Μετά την Επανάσταση του 1917 υπήρχαν τα αιτήματα των νοσταλγών του Τσάρου. Ο Λένιν δεν ήταν και πολύ δημοκρατικός απέναντι σε αυτά. Δεν το λέω για να επικρίνω τον Λένιν, όμως εάν ο Λένιν επέμενε λίγο στη δημοκρατία, θα άφηνε καλύτερα τη σφραγίδα του στον 20ό αιώνα ο δημοκρατικός σοσιαλισμός. Όμως, επειδή δεν το έκανε αυτό, ξέσπασε το 1918-1922 ο εσωτερικός πόλεμος. Μπορεί σ' αυτόν τον πόλεμο να βγήκε νικητής ο Λένιν, βγήκε αποδυναμωμένος όμως ο δημοκρατικός σοσιαλισμός. Αυτός ο εσωτερικός πόλεμος αποδυνάμωσε τα επόμενα χρόνια τον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Αν δεν υπήρχε εκείνος ο εσωτερικός πόλεμος, αν επέμεναν εκείνα τα χρόνια στην επικράτηση της δημοκρατίας, η Οκτωβριανή Επανάσταση θα άφηνε μια διαφορετική σφραγίδα τον 20ό αιώνα και θα μπορούσε να είναι ακόμα ζωντανή για πολλά-πολλά χρόνια.
Επειδή δεν έγινε αυτό η επανάσταση εκφυλίστηκε. Μετά τον Λένιν επικράτησε ο δικτατορία του Στάλιν με τα γνωστά επακόλουθα.
Και στις δυο περιπτώσεις είναι φανερές οι επιπτώσεις της άρνησης των δημοκρατικών επιλογών.
Ο Μουσταφά Κεμάλ ήθελε την αυτονομία μας
Από την περίοδο του Σελήμ του ΙΙΙου μέχρι σήμερα, υπάρχει μια αλυσίδα σκευωριών που καθόρισαν την ιστορία της περιοχής. Ο Σελήμ ο ΙΙΙος εξοντώθηκε με σκευωρία, στη συνέχεια έγινε το ίδιο με τον Αλεμντάρ Μουσταφά (Alemdar Mustafa), μετά είχαμε την διάλυση των Ταγμάτων των Γενιτσάρων, την υπογραφή του φιρμανιού του Τανζιμάτ, την 1η και 2η Συνταγματική Μεταρρύθμιση (Mesrutiyet), την απολυταρχία του Αβδούλ Χαμίτ...
Την περίοδο πριν την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας η παράδοση των Οθωμανικών σκευωριών συναντήθηκε με την παράδοση των σκευωριών των καπιταλιστικών χωρών, με αποτέλεσμα την επικράτηση μιας βάρβαρης παράδοσης σκευωριών, αυτή του Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος. Αυτή η παράδοση μας οδήγησε στις σκευωρίες της περιόδου της Δημοκρατίας, που συνεχίζεται εδώ και ογδόντα χρόνια.
Αυτές οι σκευωρίες αποδυνάμωσαν τη Δημοκρατία στην Τουρκία και κατέστησαν τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ περίπου δέσμιο. Ο Ισμέτ Ινονού και ο Φεβζί Τσακμάκ είχαν περισσότερη επιρροή την περίοδο εκείνη.
Στην αρχή συζητείται η παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους. Στη βουλή, τις 10 Φεβρουαρίου 1022, συζητείται η παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους. Κατά την ψηφοφορία η παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους περνάει με 373 ψήφους υπέρ και 64 κατά. Ο Μουσταφά Κεμάλ, σε συνέντευξη τύπου στη Νικομήδεια (Izmit) της Βιθυνίας, τον Ιανουάριο του 1923, δηλώνει ότι θα παραχωρηθεί αυτονομία στους Κούρδους.
Οι εξελίξεις όμως που ακολουθούν στη συνέχεια είναι προς άλλη κατεύθυνση.
Εξεγέρσεις Κούρων, όπως των Seyh Sait, Seyit Riza και Cibranli Halit που πνίγονται στο αίμα, σχετίζονται με αυτή την παράδοση σκευωριών. Στην αρχή κάποιοι ξεσηκώνουν τους Κούρδους και μετά ακολουθεί λουτρό αίματος.
Προετοιμάζουν οι ίδιοι τις προβοκάτσιες και μετά επιτίθενται και κατασφάζουν τους Κούρδους. Μάλιστα, τον Seyit Riza τον καλούν σε διαπραγματεύσεις. Του υπόσχονται ότι θα του παραχωρήσουν αμνηστία και στη συνέχεια, ξαφνικά, τον απαγχονίζουν με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή ακριβώς είναι η παράδοση συνομωσιών και σκευωριών εις βάρος των Κούρδων. Πρώτα τους ξεσήκωναν οι ίδιοι και μετά τους κατέσφαζαν.
Στις σφαγές των Κούρδων έπαιξαν ρόλο οι Εβραίοι
Σε όλες αυτές τις εξελίξεις υπάρχει δάκτυλος της Αγγλίας, όπως υπάρχει δάκτυλος και των Εβραίων. Δεν μιλώ με όρους αντισημιτισμού, αλλά με όρους ιστορίας. Είναι γνωστό ότι μια ομάδα Εβραίων πριν το Ισραήλ επιχείρησαν να κάνουν πατρίδα τους την Ανατολή. Από το 1925 άρχισε να αναπτύσσεται ο εθνικισμός των λεγόμενων λευκών Τούρκων. Πρωτοπόροι σε αυτό το εγχείρημα ήταν οι Εβραίοι, οι οποίοι προηγουμένως εξουδετέρωσαν (με τις γενοκτονίες, σ.τ.μ.) τους Χριστιανούς, τους Αρμένιους και τους Έλληνες, που τους θεωρούσαν ανταγωνιστές τους. Και αυτό γιατί εκείνη την περίοδο οι Έλληνες και οι Αρμένιοι ήλεγχαν το εμπόριο και το κεφάλαιο στην Ανατολή. Με τον ίδιο τρόπο μπήκαν στο στόχαστρο και εξουδετερώθηκαν οι μικρομεσαίοι μουσουλμάνοι. Όταν έμειναν μόνοι τους, απεκάλεσαν τους εαυτούς τους Εβραίους Τούρκους. Είπαν ότι είμαστε και Εβραίοι και Τούρκοι. Η ιδεολογία του εθνικισμού των λευκών Τούρκων αναπτύχθηκε πάνω σε αυτή τη βάση. Όσοι αποδέχτηκαν και υπηρέτησαν αυτόν τον εθνικισμό, του εβραιοτουρκισμού, είχαν τύχη, όλοι οι άλλοι εξουδετερώθηκαν. Αυτή ήταν η ιδεολογία των λευκών Τούρκων.
Τον εθνικισμό των λευκών Τούρκων τον ανέπτυξαν οι Εβραίοι
Αυτή η ιδεολογία του εθνικισμού των λευκών Τούρκων που αναπτύχθηκε, σχετίζεται με την πρόθεση των Εβραίων να αποκτήσουν δική τους πατρίδα στην Ανατολή. Αυτή η ιδεολογία υπάρχει μέχρι σήμερα. Ένα παράδειγμα είναι ο Ουζεΐρ Γκαρίχ (Uzeyir Garih). Ο Ουζεΐρ Γκαρίχ επισκέπτεται τον τάφο του Χουσεΐν εφέντη στο νεκροταφείο και δολοφονείται κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης. Το γεγονός αυτό δείχνει τις βαθιές σχέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στους Εβραίους και στο ισλαμικό τάγμα του Χουσεΐν εφέντη. Στο ίδιο νεκροταφείο, του Εγιούπ (Eyup mezarligi), βρίσκεται και ο τάφος του Φεβζί Τσακμάκ, ο οποίος έγραψε στη διαθήκη του ότι θέλει να τον θάψουν εδώ. Άτομα όπως ο Ισμέτ Ινονού, ο Φεβζί Τσακμάκ, συνασπίστηκαν και κινήθηκαν από κοινού και είχαν σχέση με την ιδεολογία των λευκών Τούρκων.
Όπως είναι γνωστό, το Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (Serbest Cumhuriyet Firkasi), που ίδρυσε ο σύντροφος του Μουσταφά Κεμάλ, Φετχί Οκγιάρ (Fethi Okyar), το θέτουν εκτός νόμου. Στην κίνηση αυτή έπαιξε ρόλο το κίνημα των λευκών Τούρκων, ο Ισμέτ Ινονού και ο Φεβζί Τσακμάκ. Το κίνημα αυτά αρχίζει να αναπτύσσεται το 1925-1926. ως αποτέλεσμα της κίνησης αυτής περιορίζεται ο ρόλος του μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος περιθωριοποιείται και αποσύρεται στη μοναξιά του. Ο Μουσταφά Κεμάλ έγινε στην κυριολεξία η σκιά του εαυτού του. Στο δικαστήριο που γίνεται για την εξιχνίαση της απόπειρας δολοφονία του στη Σμύρνη, όλοι αυτοί παρίστανται με τους επιτελείς τους και κάνουν επίδειξη δύναμης. Ο Μουσταφά Κεμάλ παίρνει το μήνυμα και από τη στιγμή εκείνη και μετά αποσύρεται και κλείνεται στον εαυτό του.
Η ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας .είναι ιστορία συνομωσιών και σκευωριών
Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση της ιστορίας. Η Τουρκική Δημοκρατία, ως αποτέλεσμα αυτών των συνομωσιών και σκευωριών γεννήθηκε πεθαμένη. Γι' αυτό η ιστορία της είναι γεμάτη συνομωσίες και σκευωρίες. Είναι ιστορία εξουδετέρωσης και σφαγής μετά από συνωμοσίες των Κούρδων, των Ισλαμιστών, των σοσιαλιστών και των κομουνιστών.
Την περίοδο της Τουρκικής Δημοκρατίας στήθηκαν προβοκάτσιες σε διάφορες περιοχές του Κουρδιστάν. Οι προβοκάτσιες αυτές στήθηκαν κάθε φορά με βάση την ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής. Όπως για παράδειγμα τα γεγονότα του Cemile Ceto, στην περιοχή του Μπάτμαν. Με τον ίδιο τρόπο στήθηκε η σκευωρία εις βάρος του Seyit Riza στο Ντερσίμ. Σε κάθε περιοχή βλέπουμε μια σκευωρία, με βάση τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης.
Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Γιατί έχω βγάλει το εξής συμπέρασμα: Αν δεν ξέρει κανείς καλά και αν δεν έχει αντιληφθεί, αν δεν έχει μάθει την πρόσφατη πολιτική ιστορία της Τουρκίας, δεν μπορεί να κάνει πολιτική και αν κάνει δεν μπορεί να πετύχει τίποτα. Αυτά πρέπει να τα γνωρίζει. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό το ζήτημα των συνομωσιών της περιόδου της Τουρκικής Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να βγάλει σωστά συμπεράσματα για το σήμερα, αν δεν αντιληφθεί την κατάσταση στην οποία περιέπεσε ο Μουσταφά Κεμάλ.
Συνεχίζω να επιμένω στη λύση
Επαναλαμβάνω αυτά που πιστεύω ότι θα γίνουν αν δεν βρεθεί λύση. Η Κουρδική Επανάσταση θα βαθύνει και θα αρχίσουν οι ένοπλες συγκρούσεις. Τα λόμπι του πολέμου οδηγούν τις εξελίξεις εκτός ελέγχου. Εγώ το γνωρίζω πολύ καλά. Κανείς δεν μπορεί να ξεριζώσει τους Κούρδους και να τους διώξει από τα βουνά του Κουρδιστάν. Διάβασα στον τύπο ότι ακόμα και αν στείλουν στο όρος Κανδήλι μια δύναμη 100.000 ανδρών, δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα. Είναι δύσκολο, είναι αδύνατον να ηττηθούν οι Κούρδοι σε εκείνα τα βουνά. Ακόμα και αν αρχίσει ένας πόλεμος με μεγάλες απώλειες και για τις δυο πλευρές, οι Κούρδοι δεν πρόκειται να χάσουν σε καμία περίπτωση, οι Κούρδοι θα νικήσουν.
Όμως εμείς δεν θέλουμε αυτόν τον δρόμο. Αν γίνει κάτι τέτοιο, μπορεί να χάσουν τη ζωή τους δυο εκατομμύρια άνθρωποι, όπως έγινε στο Βιετνάμ. Γι' αυτό μέχρι σήμερα επιμένω στην ειρηνική δημοκρατική λύση.
Να κηρυχθεί αμοιβαία κατάπαυση του πυρός
Συμφωνώ απόλυτα με την ανακοίνωση των μαζικών οργανώσεων του Ντιγιαρμπακίρ, που ζητά κατάπαυση του πυρός και από τις δύο πλευρές. Όμως δεν αρκεί μόνο μια ανακοίνωση. Αν επιτευχθεί μια αμοιβαία κατάπαυση του πυρός, τότε μπορεί να συμμορφωθεί και η Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK). Όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Κανείς να μην περιμένει ότι θα απλώσουμε το λαιμό μας σαν πρόβατα επί σφαγή. Σε κάθε περίπτωση θα κάνουμε χρήση του δικαιώματος της νόμιμης άμυνας, που είναι ένα παγκόσμιο δικαίωμα. Κάθε ζωντανός οργανισμός είναι υποχρεωμένος να αμυνθεί για να παραμείνει στη ζωή. Αυτό αφορά ακόμα και τα ζώα αλλά και τα φυτά. Είχα αναφερθεί στη «Θεωρία του Τριαντάφυλλου» και είχα πει ότι ακόμα και τα τριαντάφυλλα, όταν ρίχνουν τα ροδοπέταλά τους, αμύνονται και προστατεύον τον εαυτό τους με τα αγκάθια τους. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν όλοι. Όταν αυτή η αυτοάμυνα ενισχύεται και ενδυναμώνεται με νομικά, οικονομικά και διπλωματικά μέτρα, τότε προκύπτει εκ των πραγμάτων μια ντε φάκτο αυτονομία. Σε μια τέτοια περίπτωση αναπτύσσεται εκ των πραγμάτων η δημοκρατική αυτονομία. Αναπτύσσεται σε τέσσερις τομείς, την αυτοάμυνα, τη δικαιοσύνη, την οικονομία και τη διπλωματία. Αυτή είναι η δημοκρατική αυτονομία.
Θα πρέπει να γίνει επιστράτευση για τις εκλογές
Μπορεί να κηρυχθεί μια δημοκρατική επιστράτευση. Όχι για πόλεμο, αλλά για τις εκλογές. Για να προετοιμάσουμε το έδαφος για ένα δημοκρατικό σύνταγμα, θα πρέπει να έχουμε ένα πετυχημένο αποτέλεσμα στις εκλογές.
Μπροστά σε αυτόν το στόχο δεν μας βάζει εμπόδια μόνο η δικαιοσύνη, αλλά και ο στρατός, το κράτος, η κοινωνία, οι πολιτικοί, όλοι προσπαθούν να μας εμποδίσουν. Αυτοί που μας βάζουν εμπόδια είναι δυνατοί, όμως η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει την κύρια ευθύνη. Είσαι κυβέρνηση, οφείλεις να τους ελέγξεις όλους αυτούς και να επιβάλεις τη θέλησή σου.
ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Ο Οτζαλάν, μάλιστα, ανέφερε ότι "σε περίπτωση που βρεθεί λύση και επικρατήσει η άποψη των υπευθύνων του Ειδικού (Ανορθοδόξου) Πολέμου, η χώρα θα οδηγηθεί σε εμφύλιο πόλεμο" με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ο Οτζαλάν ζήτησε τη μείωση του ποσοστού που απαιτείται για την είσοδο ενός κόμματος στη βουλή (τώρα είναι 10%), την ακύρωση του Αντιτρομοκρατικού νόμου, την απελευθέρωση των παιδιών που είναι φυλακισμένα για συμμετοχή σε πετροβολισμούς, την απελευθέρωση των στελεχών της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK) και την ψήφιση ενός πραγματικά δημοκρατικού συντάγματος.
Συγκεκριμένα ο Οτζαλάν είπε στους δικηγόρους του τα εξής:
"Τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν απειλές εναντίον μου. Με απειλούν και ζητούν τον περιορισμό μου. Είναι πλέον φανερό ότι το Κουρδικό δεν πρόκειται να λυθεί με κλασσικές μεθόδους. Η Νουράι Μερτ σε ένα άρθρο της αναφέρει ότι πλέον οι σημερινοί Κούρδοι άλλαξαν, δεν είναι οι Κούρδοι του παρελθόντος και δεν μπορούν να τελειώνουν εύκολα με τους Κούρδους. Επίσης ένα άρθρο στο Haberturk μιλάει για αξιόποινες πράξεις των δικηγόρων μου, οι οποίοι, λέει, μεταφέρουν εντολές και μηνύματα στην οργάνωση. Εγώ δεν είμαι σε θέση να δώσω εντολές σε κανέναν. Είμαι αιχμάλωτος. Δεν έδωσα οδηγία για να αρχίσει ο πόλεμος και δεν θα ήταν σωστό να το κάνω από εδώ μέσα.
Ο λαός περιμένει τη λήξη των εχθροπραξιών
Αν δεν αναπτυχθεί μια διαδικασία που θα οδηγήσει στην επίλυση, θα επικρατήσουν τα λόμπι του πολέμου και τότε κανείς από τα δυο μέρη δεν θα μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Οι τελευταίες συμπλοκές έδειξαν ότι το Κουρδικό είναι εδώ. Ασφαλώς όλοι οι Κούρδοι θα περιμένουν από μένα να πω την άποψή μου για την κατάπαυση των εχθροπραξιών και των ένοπλων συμπλοκών.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα και ψυχολογία
Ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει την άποψή μου για την επίλυση του Κουρδικού. Εγώ μπορώ να επιλέξω και το δρόμο που οδηγεί στο βάθεμα της Κουρδικής Επανάστασης. Αυτό σημαίνει Βιετνάμ και εκατομμύρια νεκρούς. Εγώ δεν επέλεξα αυτόν το δρόμο, αλλά το δρόμο της δημοκρατικής λύσης. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί στον άξονα των αλλαγών που θα συμπεριληφθούν σε ένα δημοκρατικό σύνταγμα. Το δημοκρατικό σύνταγμα είναι βασικό αίτημά μας. Ρυθμίσεις σε ένα δημοκρατικό σύνταγμα και ανάλογες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα ακολουθήσουν, μπορούν να δημιουργήσουν μια καλή ατμόσφαιρα και κατάλληλη ψυχολογία για επίλυση του Κουρδικού. Αν ρυθμιστούν με νόμο μερικά θέματα, όπως η μείωση του ποσοστού που απαιτείται για την είσοδο ενός κόμματος στη βουλή (τώρα είναι 10%), η ακύρωση του Αντιτρομοκρατικού νόμου, η απελευθέρωση των παιδιών που είναι φυλακισμένα για συμμετοχή σε πετροβολισμούς, απελευθέρωση των στελεχών της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK) και η ανάπτυξη εσωτερικής δημοκρατίας στα κόμματα, μπορεί να μιλήσουμε για επίλυση του Κουρδικού. Αυτή είναι η άποψή μου για τη λύση, προϋπόθεση, όμως, είναι ένα δημοκρατικό σύνταγμα.
Το ΑΚΡ πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα
Το ΑΚΡ, ο Ερντογάν είναι στην κυβέρνηση. Μπορούν να κινηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση και να ζητήσουν και τη στήριξη της αντιπολίτευσης και των μαζικών οργανώσεων. Απευθύνω και πάλι έκκληση προς τον πρωθυπουργό. Το Κουρδικό μπορεί να επιλυθεί με δημοκρατικές ειρηνικές μεθόδους. Η βουλή είναι ο χώρος για την επίλυση αυτού του ζητήματος. Στο παρελθόν έχω πει ότι δεν ξέρω αν ο Ερντογάν έχει τη δύναμη να λύσει το πρόβλημα. Πάντως αν δεν το λύσει, θα τον ανατρέψουν και αυτόν και το κόμμα του οι δυνάμεις που θέλουν τον πόλεμο, όπως έγινε τρεις φορές στο παρελθόν (Οζάλ, Ερμπακάν, Ετσεβίτ, σ.τ.μ.). Το ΑΚΡ προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες για τη μη επίλυση στο BDP και στο PKK, όμως ξεχνάει ότι αυτό είναι στην κυβέρνηση και αυτό έχει την ευθύνη.
Το ΑΚΡ μπορεί να πάρει δύναμη αν αρχίσει τις διαδικασίες επίλυσης. Αν δεν το κάνει, θα βγουν στο προσκήνιο οι δυνάμεις που επιδιώκουν τον πόλεμο και θα τον ανατρέψουν. Οι δυνάμεις αυτές θα αναζητήσουν στήριξη στο κράτος, το στρατό, τη δικαιοσύνη, το εξωτερικό, θα δυναμώσουν και θα τον ανατρέψουν. Επισημαίνω αυτόν τον κίνδυνο από τώρα. Αν το ΑΚΡ δεν θέλει να πέσει θύμα των επιλογών του, ας βρει το θέρος και ας κάνει τα βήματα που πρέπει για την επίλυση του Κουρδικού. Αν δεν το κάνει, θα το ανατρέψουν τα λόμπι του πολέμου.
Να δούμε και το πραγματικό πρόσωπο του Κιλιτσντάρογλου
Στην επίλυση αυτού του προβλήματος έχει να προσφέρει και το CHP. Ο Κιλιτσντάρογλου πρέπει να στηρίξει την ψήφιση ενός δημοκρατικού συντάγματος. Το ΑΚΡ και το CHP έχουν το βάρος της ευθύνης.
Δεν είμαι σε θέση να πω αν ο Μπαϊκάλ αντικαταστάθηκε επειδή δεν ήθελε τη λύση ή επειδή δεν ήθελε να συνεχίσει τις αδιέξοδες πολιτικές του βαθέος κράτους. 'Ίσως το βαθύ κράτος να τον αντικατέστησε γιατί δεν ήταν σε θέση να εφαρμόσει τις πολιτικές του και έφερε στη θέση του τον Κιλιτσντάρογλου. Πρέπει να πέσει η μάσκα και να δούμε αν ο Κιλιτστνάρογλου είναι ή όχι άνθρωπος του βαθέος κράτους. Αν δεν είναι πρέπει να συμβάλλει στην επίλυση του Κουρδικού. Αν επιμείνει στο αδιέξοδο, τότε σημαίνει ότι είναι άνθρωπος του βαθέος κράτους. Αν είναι έτσι, πρέπει να πέσει η μάσκα του.
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να έβαλαν τον Κιλιτσντάρογλου σε αυτή τη θέση για να συσπειρώσουν γύρω του τους Κούρδους Αλεβίτες, που τους έχασαν εδώ και καιρό. Αν τον έφεραν στη θέση αυτή για φθηνές πολιτικές με τους Κούρδους και τους Αλεβίτες, αυτό θα πρέπει να αποκαλυφθεί μια ώρα αρχύτερα.
Αν δεν αρχίσει η επίλυση, θα βγει και πάλι στο προσκήνιο το λόμπι του ειδικού πολέμου
Επαναλαμβάνω. Αν δεν αναπτυχθούν πολιτικές για τη δημοκρατική επίλυση του Κουρδικού, θα βγουν και πάλι στο προσκήνιο τα λόμπι του ειδικού πολέμου, θα αναπτύξουν τις σχέσεις τους με τα εξωτερικά κέντρα, θα αρχίσουν οι προβοκάτσιες, η κουρδική επανάσταση θα βαθύνει και θα αρχίσει ο εσωτερικός πόλεμος. Από αυτό θα βγούμε όλοι χαμένοι. Αυτό δεν είναι δρόμος που επιθυμώ. Εγώ δεν θέλω τον εσωτερικό πόλεμο και το βάθεμα της κουρδικής επανάστασης, θέλω την δημοκρατική λύση. Δεν θέλουμε να διαμελίσουμε την Τουρκία, θέλουμε δημοκρατική ειρηνική επίλυση του Κουρδικού.
Η Γαλλική Επανάσταση είναι η ιστορία της δημοκρατίας
Είναι γνωστά τα ιστορικά γεγονότα της Γαλλικής και της Οκτωβριανής Επανάστασης. Η Γαλλική Επανάσταση είναι η ιστορία της Δημοκρατίας και η Οκτωβριανή είναι η ιστορία του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Είναι γνωστά τα γεγονότα που ακολούθησαν την Γαλλική Επανάσταση, το 1789. Ο κόσμος άρχισε να απαιτεί ένα σύνταγμα. Επειδή δεν το πέτυχε, η επανάσταση βάθυνε και άρχισαν οι εσωτερικές συγκρούσεις. Υπάρχει η περίοδος της τρομοκρατίας του 1792-1794. Αν είχε γίνει αποδεκτό το αίτημα για ένα σύγχρονο Σύνταγμα, δεν θα είχαν εμφανιστεί αυτά τα φαινόμενα τρομοκρατίας και η Γαλλική Επανάσταση θα είχε πετύχει πολλά περισσότερα.
Μετά την Επανάσταση του 1917 υπήρχαν τα αιτήματα των νοσταλγών του Τσάρου. Ο Λένιν δεν ήταν και πολύ δημοκρατικός απέναντι σε αυτά. Δεν το λέω για να επικρίνω τον Λένιν, όμως εάν ο Λένιν επέμενε λίγο στη δημοκρατία, θα άφηνε καλύτερα τη σφραγίδα του στον 20ό αιώνα ο δημοκρατικός σοσιαλισμός. Όμως, επειδή δεν το έκανε αυτό, ξέσπασε το 1918-1922 ο εσωτερικός πόλεμος. Μπορεί σ' αυτόν τον πόλεμο να βγήκε νικητής ο Λένιν, βγήκε αποδυναμωμένος όμως ο δημοκρατικός σοσιαλισμός. Αυτός ο εσωτερικός πόλεμος αποδυνάμωσε τα επόμενα χρόνια τον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Αν δεν υπήρχε εκείνος ο εσωτερικός πόλεμος, αν επέμεναν εκείνα τα χρόνια στην επικράτηση της δημοκρατίας, η Οκτωβριανή Επανάσταση θα άφηνε μια διαφορετική σφραγίδα τον 20ό αιώνα και θα μπορούσε να είναι ακόμα ζωντανή για πολλά-πολλά χρόνια.
Επειδή δεν έγινε αυτό η επανάσταση εκφυλίστηκε. Μετά τον Λένιν επικράτησε ο δικτατορία του Στάλιν με τα γνωστά επακόλουθα.
Και στις δυο περιπτώσεις είναι φανερές οι επιπτώσεις της άρνησης των δημοκρατικών επιλογών.
Ο Μουσταφά Κεμάλ ήθελε την αυτονομία μας
Από την περίοδο του Σελήμ του ΙΙΙου μέχρι σήμερα, υπάρχει μια αλυσίδα σκευωριών που καθόρισαν την ιστορία της περιοχής. Ο Σελήμ ο ΙΙΙος εξοντώθηκε με σκευωρία, στη συνέχεια έγινε το ίδιο με τον Αλεμντάρ Μουσταφά (Alemdar Mustafa), μετά είχαμε την διάλυση των Ταγμάτων των Γενιτσάρων, την υπογραφή του φιρμανιού του Τανζιμάτ, την 1η και 2η Συνταγματική Μεταρρύθμιση (Mesrutiyet), την απολυταρχία του Αβδούλ Χαμίτ...
Την περίοδο πριν την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας η παράδοση των Οθωμανικών σκευωριών συναντήθηκε με την παράδοση των σκευωριών των καπιταλιστικών χωρών, με αποτέλεσμα την επικράτηση μιας βάρβαρης παράδοσης σκευωριών, αυτή του Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος. Αυτή η παράδοση μας οδήγησε στις σκευωρίες της περιόδου της Δημοκρατίας, που συνεχίζεται εδώ και ογδόντα χρόνια.
Αυτές οι σκευωρίες αποδυνάμωσαν τη Δημοκρατία στην Τουρκία και κατέστησαν τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ περίπου δέσμιο. Ο Ισμέτ Ινονού και ο Φεβζί Τσακμάκ είχαν περισσότερη επιρροή την περίοδο εκείνη.
Στην αρχή συζητείται η παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους. Στη βουλή, τις 10 Φεβρουαρίου 1022, συζητείται η παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους. Κατά την ψηφοφορία η παραχώρηση αυτονομίας στους Κούρδους περνάει με 373 ψήφους υπέρ και 64 κατά. Ο Μουσταφά Κεμάλ, σε συνέντευξη τύπου στη Νικομήδεια (Izmit) της Βιθυνίας, τον Ιανουάριο του 1923, δηλώνει ότι θα παραχωρηθεί αυτονομία στους Κούρδους.
Οι εξελίξεις όμως που ακολουθούν στη συνέχεια είναι προς άλλη κατεύθυνση.
Εξεγέρσεις Κούρων, όπως των Seyh Sait, Seyit Riza και Cibranli Halit που πνίγονται στο αίμα, σχετίζονται με αυτή την παράδοση σκευωριών. Στην αρχή κάποιοι ξεσηκώνουν τους Κούρδους και μετά ακολουθεί λουτρό αίματος.
Προετοιμάζουν οι ίδιοι τις προβοκάτσιες και μετά επιτίθενται και κατασφάζουν τους Κούρδους. Μάλιστα, τον Seyit Riza τον καλούν σε διαπραγματεύσεις. Του υπόσχονται ότι θα του παραχωρήσουν αμνηστία και στη συνέχεια, ξαφνικά, τον απαγχονίζουν με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή ακριβώς είναι η παράδοση συνομωσιών και σκευωριών εις βάρος των Κούρδων. Πρώτα τους ξεσήκωναν οι ίδιοι και μετά τους κατέσφαζαν.
Στις σφαγές των Κούρδων έπαιξαν ρόλο οι Εβραίοι
Σε όλες αυτές τις εξελίξεις υπάρχει δάκτυλος της Αγγλίας, όπως υπάρχει δάκτυλος και των Εβραίων. Δεν μιλώ με όρους αντισημιτισμού, αλλά με όρους ιστορίας. Είναι γνωστό ότι μια ομάδα Εβραίων πριν το Ισραήλ επιχείρησαν να κάνουν πατρίδα τους την Ανατολή. Από το 1925 άρχισε να αναπτύσσεται ο εθνικισμός των λεγόμενων λευκών Τούρκων. Πρωτοπόροι σε αυτό το εγχείρημα ήταν οι Εβραίοι, οι οποίοι προηγουμένως εξουδετέρωσαν (με τις γενοκτονίες, σ.τ.μ.) τους Χριστιανούς, τους Αρμένιους και τους Έλληνες, που τους θεωρούσαν ανταγωνιστές τους. Και αυτό γιατί εκείνη την περίοδο οι Έλληνες και οι Αρμένιοι ήλεγχαν το εμπόριο και το κεφάλαιο στην Ανατολή. Με τον ίδιο τρόπο μπήκαν στο στόχαστρο και εξουδετερώθηκαν οι μικρομεσαίοι μουσουλμάνοι. Όταν έμειναν μόνοι τους, απεκάλεσαν τους εαυτούς τους Εβραίους Τούρκους. Είπαν ότι είμαστε και Εβραίοι και Τούρκοι. Η ιδεολογία του εθνικισμού των λευκών Τούρκων αναπτύχθηκε πάνω σε αυτή τη βάση. Όσοι αποδέχτηκαν και υπηρέτησαν αυτόν τον εθνικισμό, του εβραιοτουρκισμού, είχαν τύχη, όλοι οι άλλοι εξουδετερώθηκαν. Αυτή ήταν η ιδεολογία των λευκών Τούρκων.
Τον εθνικισμό των λευκών Τούρκων τον ανέπτυξαν οι Εβραίοι
Αυτή η ιδεολογία του εθνικισμού των λευκών Τούρκων που αναπτύχθηκε, σχετίζεται με την πρόθεση των Εβραίων να αποκτήσουν δική τους πατρίδα στην Ανατολή. Αυτή η ιδεολογία υπάρχει μέχρι σήμερα. Ένα παράδειγμα είναι ο Ουζεΐρ Γκαρίχ (Uzeyir Garih). Ο Ουζεΐρ Γκαρίχ επισκέπτεται τον τάφο του Χουσεΐν εφέντη στο νεκροταφείο και δολοφονείται κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης. Το γεγονός αυτό δείχνει τις βαθιές σχέσεις που υπήρχαν ανάμεσα στους Εβραίους και στο ισλαμικό τάγμα του Χουσεΐν εφέντη. Στο ίδιο νεκροταφείο, του Εγιούπ (Eyup mezarligi), βρίσκεται και ο τάφος του Φεβζί Τσακμάκ, ο οποίος έγραψε στη διαθήκη του ότι θέλει να τον θάψουν εδώ. Άτομα όπως ο Ισμέτ Ινονού, ο Φεβζί Τσακμάκ, συνασπίστηκαν και κινήθηκαν από κοινού και είχαν σχέση με την ιδεολογία των λευκών Τούρκων.
Όπως είναι γνωστό, το Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (Serbest Cumhuriyet Firkasi), που ίδρυσε ο σύντροφος του Μουσταφά Κεμάλ, Φετχί Οκγιάρ (Fethi Okyar), το θέτουν εκτός νόμου. Στην κίνηση αυτή έπαιξε ρόλο το κίνημα των λευκών Τούρκων, ο Ισμέτ Ινονού και ο Φεβζί Τσακμάκ. Το κίνημα αυτά αρχίζει να αναπτύσσεται το 1925-1926. ως αποτέλεσμα της κίνησης αυτής περιορίζεται ο ρόλος του μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος περιθωριοποιείται και αποσύρεται στη μοναξιά του. Ο Μουσταφά Κεμάλ έγινε στην κυριολεξία η σκιά του εαυτού του. Στο δικαστήριο που γίνεται για την εξιχνίαση της απόπειρας δολοφονία του στη Σμύρνη, όλοι αυτοί παρίστανται με τους επιτελείς τους και κάνουν επίδειξη δύναμης. Ο Μουσταφά Κεμάλ παίρνει το μήνυμα και από τη στιγμή εκείνη και μετά αποσύρεται και κλείνεται στον εαυτό του.
Η ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας .είναι ιστορία συνομωσιών και σκευωριών
Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση της ιστορίας. Η Τουρκική Δημοκρατία, ως αποτέλεσμα αυτών των συνομωσιών και σκευωριών γεννήθηκε πεθαμένη. Γι' αυτό η ιστορία της είναι γεμάτη συνομωσίες και σκευωρίες. Είναι ιστορία εξουδετέρωσης και σφαγής μετά από συνωμοσίες των Κούρδων, των Ισλαμιστών, των σοσιαλιστών και των κομουνιστών.
Την περίοδο της Τουρκικής Δημοκρατίας στήθηκαν προβοκάτσιες σε διάφορες περιοχές του Κουρδιστάν. Οι προβοκάτσιες αυτές στήθηκαν κάθε φορά με βάση την ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής. Όπως για παράδειγμα τα γεγονότα του Cemile Ceto, στην περιοχή του Μπάτμαν. Με τον ίδιο τρόπο στήθηκε η σκευωρία εις βάρος του Seyit Riza στο Ντερσίμ. Σε κάθε περιοχή βλέπουμε μια σκευωρία, με βάση τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης.
Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Γιατί έχω βγάλει το εξής συμπέρασμα: Αν δεν ξέρει κανείς καλά και αν δεν έχει αντιληφθεί, αν δεν έχει μάθει την πρόσφατη πολιτική ιστορία της Τουρκίας, δεν μπορεί να κάνει πολιτική και αν κάνει δεν μπορεί να πετύχει τίποτα. Αυτά πρέπει να τα γνωρίζει. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό το ζήτημα των συνομωσιών της περιόδου της Τουρκικής Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να βγάλει σωστά συμπεράσματα για το σήμερα, αν δεν αντιληφθεί την κατάσταση στην οποία περιέπεσε ο Μουσταφά Κεμάλ.
Συνεχίζω να επιμένω στη λύση
Επαναλαμβάνω αυτά που πιστεύω ότι θα γίνουν αν δεν βρεθεί λύση. Η Κουρδική Επανάσταση θα βαθύνει και θα αρχίσουν οι ένοπλες συγκρούσεις. Τα λόμπι του πολέμου οδηγούν τις εξελίξεις εκτός ελέγχου. Εγώ το γνωρίζω πολύ καλά. Κανείς δεν μπορεί να ξεριζώσει τους Κούρδους και να τους διώξει από τα βουνά του Κουρδιστάν. Διάβασα στον τύπο ότι ακόμα και αν στείλουν στο όρος Κανδήλι μια δύναμη 100.000 ανδρών, δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα. Είναι δύσκολο, είναι αδύνατον να ηττηθούν οι Κούρδοι σε εκείνα τα βουνά. Ακόμα και αν αρχίσει ένας πόλεμος με μεγάλες απώλειες και για τις δυο πλευρές, οι Κούρδοι δεν πρόκειται να χάσουν σε καμία περίπτωση, οι Κούρδοι θα νικήσουν.
Όμως εμείς δεν θέλουμε αυτόν τον δρόμο. Αν γίνει κάτι τέτοιο, μπορεί να χάσουν τη ζωή τους δυο εκατομμύρια άνθρωποι, όπως έγινε στο Βιετνάμ. Γι' αυτό μέχρι σήμερα επιμένω στην ειρηνική δημοκρατική λύση.
Να κηρυχθεί αμοιβαία κατάπαυση του πυρός
Συμφωνώ απόλυτα με την ανακοίνωση των μαζικών οργανώσεων του Ντιγιαρμπακίρ, που ζητά κατάπαυση του πυρός και από τις δύο πλευρές. Όμως δεν αρκεί μόνο μια ανακοίνωση. Αν επιτευχθεί μια αμοιβαία κατάπαυση του πυρός, τότε μπορεί να συμμορφωθεί και η Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK). Όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Κανείς να μην περιμένει ότι θα απλώσουμε το λαιμό μας σαν πρόβατα επί σφαγή. Σε κάθε περίπτωση θα κάνουμε χρήση του δικαιώματος της νόμιμης άμυνας, που είναι ένα παγκόσμιο δικαίωμα. Κάθε ζωντανός οργανισμός είναι υποχρεωμένος να αμυνθεί για να παραμείνει στη ζωή. Αυτό αφορά ακόμα και τα ζώα αλλά και τα φυτά. Είχα αναφερθεί στη «Θεωρία του Τριαντάφυλλου» και είχα πει ότι ακόμα και τα τριαντάφυλλα, όταν ρίχνουν τα ροδοπέταλά τους, αμύνονται και προστατεύον τον εαυτό τους με τα αγκάθια τους. Αυτό θα πρέπει να το αντιληφθούν όλοι. Όταν αυτή η αυτοάμυνα ενισχύεται και ενδυναμώνεται με νομικά, οικονομικά και διπλωματικά μέτρα, τότε προκύπτει εκ των πραγμάτων μια ντε φάκτο αυτονομία. Σε μια τέτοια περίπτωση αναπτύσσεται εκ των πραγμάτων η δημοκρατική αυτονομία. Αναπτύσσεται σε τέσσερις τομείς, την αυτοάμυνα, τη δικαιοσύνη, την οικονομία και τη διπλωματία. Αυτή είναι η δημοκρατική αυτονομία.
Θα πρέπει να γίνει επιστράτευση για τις εκλογές
Μπορεί να κηρυχθεί μια δημοκρατική επιστράτευση. Όχι για πόλεμο, αλλά για τις εκλογές. Για να προετοιμάσουμε το έδαφος για ένα δημοκρατικό σύνταγμα, θα πρέπει να έχουμε ένα πετυχημένο αποτέλεσμα στις εκλογές.
Μπροστά σε αυτόν το στόχο δεν μας βάζει εμπόδια μόνο η δικαιοσύνη, αλλά και ο στρατός, το κράτος, η κοινωνία, οι πολιτικοί, όλοι προσπαθούν να μας εμποδίσουν. Αυτοί που μας βάζουν εμπόδια είναι δυνατοί, όμως η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει την κύρια ευθύνη. Είσαι κυβέρνηση, οφείλεις να τους ελέγξεις όλους αυτούς και να επιβάλεις τη θέλησή σου.
ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Δημοσίευση σχολίου