ΜΑΧΗ ΤΩΝ «ΘΟΛΩΝ» ΚΑΙ… ΘΥΓΑΤΕΡΑ PR
Παρά την οικονομική στενότητα, η δημιουργία των «θόλων» αντιαεροπορικής και anti-drone άμυνας, για την οποία, κατά δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, έχουν δεσμευτεί δύο δις ευρώ, άρχισε να αποτελεί το νέο πεδίο μάχης για τους ενδιαφερόμενους. Την παρουσία της έχει κάνει ιδιαίτερα αισθητή και εταιρία δημοσίων σχέσεων και συμβουλευτικών υπηρεσιών, που έχει γίνει ευρέως γνωστή γιατί μεταξύ των στελεχών της περιλαμβάνεται και η κόρη γνωστής πολιτικού της κυβερνητικής παράταξης, η επαγγελματική δραστηριότητα της οποίας δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο, όταν η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή γνωμοδότησε θετικά για την υλοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης των πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων MLRS του Ελληνικού Στρατού. Όπως φαίνεται η συγκεκριμένη εταιρία έχει αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις της μίας εκ των δύο κρατικών ισραηλινών εταιριών που τα συστήματα τους είναι υποψήφια για το ελληνικό πρόγραμμα, επιχειρώντας να καλλιεργήσει την πεποίθηση περί της επιχειρησιακής και τεχνικής ανωτερότητας της υποψηφιότητας της. «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα… είμαστε», κατά Ντίνον Ηλιόπουλον.
ΤΣΕΧΙΚΗ ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μετά την άνευ ανταλλάγματος εκποίηση της Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) και ταυτόχρονα της εγχώριας δυνατότητας παραγωγής πλήρων πυρομαχικών μεσαίων και μεγάλων διαμετρημάτων και στους Τσέχους της M.S.M. Export, και άλλες τσέχικες εταιρίες φαίνεται ότι εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για την ελληνική αγορά. Το Σκιώδες Συμβούλιο Σοφών (Σx3) που πάντα συμβουλεύεται ο «ΚΑΤΑΔΕΙΚΤΗΣ» συνέστησε την παρακολούθηση των εξελίξεων, καθώς σε ό,τι αφορά την ελληνική διάσταση θεωρεί πιθανή την ομοιότητα με κούκλα ματριόσκα (μπάμπουσκα). Μόλις δηλαδή αφαιρέσεις την εξωτερική κούκλα (το περίβλημα) διαπιστώνεις ότι οι μικρότερες, που φωλιάζουν η μία μέσα στην άλλη, είναι οι ίδιες που λειτουργούν ως ομάδα σε διάφορες περιπτώσεις. Πρόσχωμεν…
ΟΙ… ΠΕΡΙΤΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
Ανησυχεί λοιπόν η Αθήνα, μετά τα αποτελέσματα της κάλπης στα Σκόπια, για το πως θα διαμορφωθούν οι σχέσεις στο τρίγωνο που συμπληρώνεται από τη Σόφια… Ανησυχεί, διότι όπως αποδεικνύεται και στην πράξη, οι πολιτικές πρωτοβουλίες των πεφωτισμένων ηγεσιών, δεν συμβάδιζαν με τους «καταναλωτές του προϊόντος», τις κοινωνίες. Θα μας πουν, ότι ποτέ δεν μπορεί α υπάρξει ομοφωνία. Ούτε καν ενισχυμένη πλειοψηφία, ώστε να στηρίζεται μια πολιτική πρωτοβουλία. Ανταπαντάς όμως, ότι σημασία έχει το να εξασφαλίζεται ένα μίνιμουμ αρχών που διέπουν μια συμφωνία, ώστε να είναι στοιχειωδώς υποστηρίξιμη και να μην αντιβαίνει σε κάποιες βασικές αρχές που πείθουν την πλειοψηφία του πεζοδρομίου. Όταν αυτή η προϋπόθεση δεν ικανοποιείται, μένει στους πραγματικούς εμπνευστές να την επιβάλλουν, ή απλώς να τη διατηρήσουν στη ζωή. Υπ’ αυτή την έννοια, δεν θα πρέπει να μιλάμε για τρίγωνο, αλλά για τετράγωνο, με την προθήκη της Ουάσινγκτον. Εναλλακτικά τις Βρυξέλλες, υπό την έννοια ότι εκεί υπάρχει η έδρα τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ…
Η οραματική εξωτερική πολιτική… οραματικά καίγεται
Το σκεπτικό είναι ιδιαιτέρως απλό. Η εντύπωση που επικρατεί είναι, ότι η κοινωνία στη γειτονική χώρα ψήφισε με γνώμονα την καθημερινότητα. Διότι οι εταίροι των Πρεσπών, διότι περί αυτού πρόκειται, στο εσωτερικό των χωρών σημείωσαν συγκεκριμένες επιδόσεις. Καλή η… οραματική εξωτερική πολιτική, στο τέλος της ημέρας όμως, το πρώτο πράγμα που θα απασχολήσει, είναι αυτό που θα ταΐσει τις οικογένειες. Κι εδώ, οι Σοσιαλδημοκράτες των Σκοπίων δεν διεκδικούν δάφνες για τα επιτεύγματά τους, όπως και στην άλλη πλευρά. Οι εθνικιστές του VMRO απέσπασαν το 43% των ψήφων, με τους Σοσιαλδημοκράτες να καταφέρνουν στο νήμα και με μόλις 1% διαφορά, να επικρατήσουν του γνωστού αλβανικού κόμματος – κυβερνητικού εταίρου, του DUI, του Αλί Αχμέτι, που απέσπασε το 14%.
ΟΙ ΕΘΝΙΚΩΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ ΑΛΒΑΝΟΙ
Πρακτικά, οι Αλβανοί των Σκοπίων αναδεικνύονται σε ρυθμιστές της κατάστασης, για άλλη μια φορά. Άρα έχουν ισχυρή θέση να υποστηρίξουν το «αλβανικό εθνικό όραμα», το οποίο απέχει παρασάγγας από το «μακεδονικό»! Κάπου εδώ στηρίζεται το επιχείρημα, ότι οι Πρέσπες αντιπροσώπευαν το ευκταίο για τον δυτικό παράγοντα, όχι τι εφικτό, με βάση τα κοινωνικά δεδομένα στις δυο χώρες. Κάποτε το DP έγραψε, ότι η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ κυρίως εξυπηρετεί το να διασφαλιστεί συντεταγμένη… διάλυση, εάν οι φυγόκεντρες τάσεις αποκτήσουν άλλη δυναμική…
Εθνικιστές και… μη οραματιστές οι Βούλγαροι
Η ενδιαφέρουσα διαφορά είναι όμως, ότι οι εθνικιστές του VMRO δεν διατηρούν παρόμοιες σχέσεις με τη Βουλγαρία, η οποία σε αντίθεση με την Ελλάδα, δεν αναλώθηκε σε παραχωρήσεις στο δικό της εθνικό ζήτημα, όπως θεωρεί τους Σλάβους των Σκοπίων που αυτοδιαφημίζονταν για «Μακεδόνες». Και μόνο τη σλαβική τους ταυτότητα να αποδέχονταν, θα είχε ανοίξει ο δρόμος διάπλατα για την επίλυση των προβλημάτων. Όταν όμως οι Βούλγαροι τους τάραξαν στα βέτο λέγοντας στους Σκοπιανούς ότι είναι «Μακεδόνες γιαλαντζί» οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, νοτιότερα, συνέχιζαν την παραμύθα ότι και καλά η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει ως βασική προτεραιότητα τη διασφάλιση της περιφερειακής ειρήνης και της σταθερότητας. Πώς όμως είναι δυνατόν να συμβεί αυτό, χωρίς εσωτερική νομιμοποίηση της πολιτικής;
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ» ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ «ΤΑΚΤΙΚΟ»
Αυτή είναι η ευγενική και κάπως ακαδημαϊκή παρουσίαση της υπόθεσης με τις εκλογές στα Σκόπια. Διότι το πραγματικό ζήτημα είναι η παραβίαση στοιχειωδών κανόνων της λογικής, στο πλαίσιο της ευθυγράμμισης με την οπτική άλλων. Αυτών που κοιτώντας έναν χάρτη, διαπιστώνουν ποιο θα ήταν το καλύτερο σενάριο για τους σχεδιασμούς τους, θεωρώντας όλα τα υπόλοιπα λεπτομέρειες και επιδιώκοουν να τα προσαρμόσουν στα δικά τους συμφέροντα. Πόσες φορές έχουμε πει, ότι το τακτικό επίπεδο των μεγάλων, είναι στρατηγικό για τους μικρούς; Πόσες φορές έχουμε πει, χωρίς φυσικά να ασχολείται ιδιαίτερα οποιοσδήποτε στην Αθήνα, ότι οι μεγάλοι παραμένουν προσκολλημένοι στα στρατηγικά τους συμφέροντα, ενώ στο επίπεδο των τακτικών κινήσεων μεταβάλουν απόψεις αναλόγως; Ποιες είναι ο ενέργειες που δείχνουν ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική καταλαβαίνει αυτά τα στοιχειώδη και επιχειρεί να επηρεάσει σε αυτό το επίπεδο της τακτικής;
Όταν ξέρουν τι θέλεις… και στο δίνουν
Δεν μπορείς να το πράξεις όμως, παπαγαλίζοντας όσα περιγράφουν τα στρατηγικά συμφέροντα άλλων, ενώ ταυτίζεσαι και με τις τακτικές κινήσεις, παρότι είναι σε αυτό το επίπεδο που σηκώνει παρέμβαση… Εύκολο δεν είναι. Το να δείχνεις όμως συνέπεια και συνέχεια, επί της ουσίας αυτοσεβασμό στην εξωτερική σου πολιτική, χτίζεις μακροπρόθεσμα εικόνα ενός κράτους που αξίζει να το σέβονται και να λαμβάνουν υπόψη τις ενστάσεις του. Όταν σε θεωρούν δεδομένο, με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, δυο διθυραμβικές δηλώσεις και μια πρόσκληση στον Λευκό Οίκο, θα σε βολέψουν. Δεν σημαίνει όμως και ότι θα σε σεβαστούν. Αντιθέτως, όταν χρειάζονται να δώσουν ανταλλάγματα σε κάποιον στην περιοχή, από το ταμείο του βολικού θα ξεκινήσουν. Γιατί να σκάνε για τα δικά σου εθνικά συμφέροντα, εάν εσύ ο ίδιος δεν δείχνεις και ιδιαίτερη ζέση στην προστασία και προώθησή τους; Αυτά. Όπως στρώνεις κοιμάσαι σε αυτή τη ζωή και στο επίπεδο του ατόμου και στο συλλογικό – εθνικό.
Όλα κρίνονται στο πεζοδρόμιο
Τώρα θα ασχολούμαστε με το να διαπιστώσουμε εάν οι απειλές περί δημόσιας χρήσης του όρου «Μακεδονία» χωρίς το «Βόρεια» θα υλοποιηθούν. Αν είναι κακά παιδιά οι γείτονες, θα τους ταράξουμε στα διαβήματα, ενώ απειλούμε ότι θα κλιμακώσουμε τη στάση μας. Είναι αργά πλέον για δάκρυα; Πώς το έλεγε η ταινία; Σκίζουμε διαρκώς τη διεθνοπολιτική… γάτα, επειδή τρεις μήνες μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου (23 Φεβρουαρίου) για την αντικατάσταση των δημοσίων εγγράφων της χώρας, ώστε να αναγράφουν εκτός από την εθνική αλλά και διεθνώς αναγνωρισμένη ονομασία της χώρας, δηλαδή «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», η διαδικασία σέρνεται. Άλλη μια απόδειξη της έλλειψης εσωτερικής νομιμοποίησης πολιτικών αποφάσεων που επιβλήθηκαν έξωθεν. Τώρα, κομπάζουμε για το πόσο δίκιο είχαμε που δεν κύρωσε η Βουλή τα τρία μνημόνια συνεργασίας με τους Σκοπιανούς, σύμφωνα με τη συμφωνία των Πρεσπών, ξεχνώντας βολικά την εσωτερική πολιτική διάσταση που καθιστούσε απαγορευτική ακόμα και την εισαγωγή τους στο Κοινοβούλιο. Μόνο πικρά χαμόγελα για το κατάντημα της εξωτερικής πολιτική «αρχών». Δήθεν…
ΜΕΤΕΡΝΙΧΟΙ ΤΩΝ… «ΝΩΤΩΝ»
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών στα Σκόπια, η επίσκεψη και προεκλογική ομιλία του Αλβανού πρωθυπουργού στην Αθήνα, ακριβώς ένα χρόνο μετά τη σύλληψη και φυλάκιση του Φρέντη Μπελέρη και μερικές εβδομάδες μετά τη συμπερίληψη του στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας για τις ευρωεκλογές, και η μετατροπή του τέταρτου κατά σειρά θρησκευτικού μνημείου, της Μονής της Χώρας σε ισλαμικό τέμενος, μερικά 24ωρα πριν την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία, δεν αποτελούν μόνο εξελίξεις που απλώς συνέπεσαν το ίδιο χρονικό διάστημα. Δυστυχώς για εμάς, αποτελούν αδιαμφισβήτητη διάψευση επί του πραγματικού, των όποιων σχεδιασμών ή έστω ευσεβών πόθων διαφόρων, διαχρονικά, εγχώριων κατά φαντασίαν «Μετερνίχων».
Το «καλό παιδί» της… διολίσθησης
Από το «η Κύπρος κείται μακράν» το 1974, έχουμε προχωρήσει στο «η Κύπρος πέφτει πολύ μακρύτερα» και άρα, επί της ουσίας, ας πορεύεται μόνη της. Από τις δε μεγαλοστομίες περί «ισχυρής Ελλάδας μόνης χώρας μέλους του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και τα οράματα περί «βαλκανικής ενδοχώρας», στο απλώς να διακηρύσσουμε κόκκινες γραμμές, οι οποίες συνεχώς και σε ανεπαίσθητες «δόσεις» ξεθωριάζουν – διολισθαίνουν εις βάρος των εθνικών ζωτικών -και νομίμων- συμφερόντων, ώστε η παραβίαση να μην γίνεται αντιληπτή. Προς χάριν της ειρήνης πάντα και της περιφερειακής σταθερότητας – ασφάλειας. Είναι να μην σε αγαπούν μετά… Γενικά είμαστε πλέον εθισμένοι στο να λειτουργούμε ως «καλό παιδί», το οποίο στην περίπτωση που ας προκύψει έντονο… γεωπολιτικό bullying, αναζητά εναγωνίως το «panic button» εμπλοκής του διεθνούς παράγοντα.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου