Το μόνο πιθανό θετικό- ύστερα από την τελευταία καθυστέρηση- που μπορεί να συμβεί στο πολεμικό ναυτικό στις αρχές του 2024 είναι να υπογραφεί η σύμβαση με τους Γερμανούς/ Ολλανδούς για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗΤο γεγονός ότι ζούμε την περίοδο της ύφεσης στην μονίμως δύσκολη σχέση ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα, δεν συνεπάγεται ότι αυτό θα συνεχιστεί για… δεκαετίες.
Οι πάγιες θέσεις της Τουρκίας, πολλές από τις οποίες αμφισβητούν ευθέως την ελληνικότητα πολλών νησιών και του εύρους της θάλασσας, δεν έχουν εγκαταλειφθεί. Αντιθέτως με καθημερινές κινήσεις στρατηγικού χαρακτήρα, η Τουρκία δείχνει πως διαθέτει σχέδιο για οτιδήποτε πράττει στο Αρχιπέλαγος και την ανατολική Μεσόγειο.
Στην παρούσα στιγμή, για παράδειγμα, στο ναυτικό καταγράφεται η κατασπατάληση πολύτιμων πόρων, ακόμη και μέσω της χρήσης πυραυλακάτων, που έχουν εμπλακεί αρκετές φορές και σιωπηρά στο μεταναστευτικό για την περισυλλογή μεταναστών.
Όταν απαιτηθεί τα πλοία αυτά να συνεισφέρουν στην Εθνική τους αποστολή, πόσα απ’ αυτά θα είναι διαθέσιμα;
Το παραπάνω είναι μόνο ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η γειτονική χώρα φροντίζει να δημιουργεί όλες εκείνες τις συνθήκες ώστε τα ελληνικά πλοία να γράφουν διαρκώς ώρες πλου, με ότι κι αν αυτό σημαίνει για την μετέπειτα πορεία τους και τις απαιτήσεις που δημιουργούνται ώστε να διατηρηθούν σε επιχειρησιακή κατάσταση.
Την ίδια στιγμή στο ναυτικό επιτελείο δεν μπορούν παρά να προβληματίστουν από τις αποφάσεις που λαμβάνει το τουρκικό υπουργείο άμυνας και αφορούν στο μέλλον του στόλου της γείτονος, η οποία δεν σταματά να υπηρετεί πιστά το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Η Τουρκία χτίζει δικές της φρεγάτες…
Και ο προβληματισμός αυτός δεν μπορεί παρά να γίνεται εντονότερος από την στιγμή που οι αποφάσεις αφορούν την κατασκευή νέων φρεγατών κλάσης Ι.
Πρόκειται για πλοία περίπου 114 μέτρων, εκτοπίσματος 3.000 τόνων που θα «χτιστούν» στα τουρκικά ναυπηγεία. Κατ’ ουσίαν, οι φρεγάτες αυτές θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως η εξέλιξη του προγράμματος των υφιστάμενων τουρκικών κορβετών, που ήδη είναι στην υπηρεσία του τουρκικού ναυτικού και που έχουν δώσει αρκετά στοιχεία στους Τούρκους ώστε να βελτιώσουν το επόμενο μοντέλο κατά την κατασκευή τους.Αυτές οι τέσσερις φρεγάτες, κάποιες με αυξημένες δυνατότητες αεράμυνας από πυραύλους τουρκικής κατασκευής, πιθανά θα πάρουν την σκυτάλη είτε από τις παλαιότερες Perry ή ακόμη κι από τις ΜΕΚΟ πρώτης γενιάς που διαθέτει το τουρκικό ναυτικό.
Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει επισήμως γνωστά οι συγκεκριμένες φρεγάτες θα έχουν την δυνατότητα να φέρουν στα κελιά τους, τόσο πυραύλους άμυνας σημείου, όσο και μεγαλύτερης εμβέλειας, ικανούς ν’ ασκούν άμυνα περιοχής.
Και σ’ ότι αφορά τα ηλεκτρονικά συστήματα του πλοίου, όπως κι εκείνα του ανθυποβρυχιακού πολέμου, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει την έρευνα, τεχνολογία και ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Κατά συνέπεια στο άμεσο μέλλον ως τα τέλη της δεκαετίας ή κι αρχές της επόμενης, η γείτονα θα έχει καταφέρει ν’ ανοίξει σημαντικά την ψαλίδα του ισοζυγίου στην θάλασσα, διαθέτοντας πολύ νεότερα πολεμικά πλοία, με πολύ πιο εξελιγμένους αισθητήρες και συστήματα μάχης, από αυτά που έχουν τα πολεμικά πλοία του ελληνικού στόλου.
Άλλωστε, η επένδυση της Τουρκίας σ’ ένα σχέδιο στρατηγικής σημασίας για την αμυντική της βιομηχανία, ήδη έχει αποδώσει εθνικούς καρπούς, ενώ πλέον μπορεί κανείς να την κατατάξει σε μια χώρα που ξεκίνησε την εξαγωγική προσπάθεια.
Στρατιωτικές πηγές έλεγαν ότι η Τουρκία έχει δείξει ότι μπορεί υλοποιήσει τέτοια προγράμματα, χωρίς να μπαίνει στο πλάνο το ανακοινωθέν αεροπλανοφόρο.
Άλλωστε, υπάρχουν πολεμικά πλοία ενταγμένα στον στόλο της που κατασκευάστηκαν στα ενεργά ναυπηγεία της Τουρκία. Το μόνο ερωτηματικό αφορά πόσα απ’ τα προγράμματα που έχουν εξαγγελθεί για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας, μπορεί οικονομικά να τα υποστηρίξει η κυβέρνηση Ερντογάν, διότι η ιστορία έχει δείξει ότι πολλά μένουν στα χαρτιά…
Αναποφασιστικότητα διαρκείας…
Και παρά το γεγονός ότι το ναυτικό επιτελείο καταγράφει, ενημερώνει και κρούει τον κώδωνα του επερχόμενου κινδύνου, ουσιαστικές αλλαγές δεν φαίνονται στον ελληνικό ορίζοντα.
Ο σχεδιασμός για την 4η φρεγάτα Belh@rra καθώς επίσης και των κορβετών, είτε Γαλλικών, είτε Ιταλικών, μοιάζει ως «ναυαγισμένος». Ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, παρά τις εξαντλητικές προσπάθειες που είχε κάνει το ναυτικό επιτελείο, επίσης δεν κατάφερε ν’ αποφύγει τον «σκόπελο» των νομικών αγκυλώσεων, καταγράφοντας έτσι νέα καθυστέρηση.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό που διαμορφώνεται για το πολεμικό ναυτικό πρέπει κανείς να υπολογίσει ότι ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός που αφορά τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι σαφές ότι θα κατατεθεί στην πολιτική ηγεσία μετά τις κρίσεις για την στρατιωτική ηγεσία.
Οι τελευταίες πληροφορίες συγκλίνουν στο γεγονός ότι η κυβέρνηση αναζητά τον τρόπο με τον οποία θα προχωρήσει σε κατασκευές αμυντικών συστημάτων εντός Ελλάδας.
Ωστόσο μέσα στην εξίσωση αυτή θα πρέπει να υπολογιστεί τόσο ο χρόνος κατασκευής, πχ. πολεμικών πλοίων, σε συνάρτηση με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο στόλος και παράλληλα με το «πρόσωπο» που πρέπει να εμφανίζει η Ελλάδα σε υποχρεώσεις που προκύπτουν στην ευρύτερη περιοχή.
Επιπλέον η εξέταση των «ενδιάμεσων λύσεων», τουλάχιστον οι χρήστες οφείλουν- πέραν από κάθε πολιτική πίεση- να εξηγήσουν πως θα είναι πραγματικές λύσεις κι όχι επιπλέον προβλήματα.
Μπορεί στην παρούσα στιγμή η Αθήνα να εμφανίζεται «απαλλαγμένη» από τις καθημερινές εντάσεις με την Άγκυρα στην θάλασσα και τον ουρανό του Αρχιπελάγους, όμως αυτές δεν είναι μακριά κι αυτό τονίζεται από στρατιωτικούς κύκλους διαρκώς.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου