Λυκοκάπης Γιώργος
Σε μία συνάντηση, βγαλμένη από κατασκοπευτικό θρίλερ, κάνει λόγω η Jerusalem Post, επικαλούμενη δημοσιεύματα λιβυκών και σαουδαραβικών ΜΜΕ: Ο επικεφαλής της Μοσάντ Ντέιβιντ Μπαρνέα φέρεται να συναντήθηκε με τον Λίβυο πρωθυπουργό Άμπντελ Χαμίντ Ντμπεϊμπά στην Ιορδανία, συζητώντας (προφανώς) την προοπτική εξομάλυνσης των σχέσεων Τρίπολης-Τελ Αβίβ!
Να σημειωθεί πως δεν είναι είναι πρώτη φορά που διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρονται στις επαφές Λίβυων με τους Ισραηλινούς, καθώς είχε προηγηθεί η επίσκεψη του υιού του Χαλίφα Χαφτάρ στο Ισραήλ, όπως και αντίστοιχη επίσκεψη του ίδιου του Λίβυου στρατηγού (και υποψήφιου στις αναβληθείσες προεδρικές εκλογές) στην ισραηλινή πρωτεύουσα. Στην πραγματικότητα οι επαφές του στρατοπέδου Χαφτάρ με το Ισραήλ δεν είχαν αποτελέσει έκπληξη.
Από όταν πολιορκούσε την λιβυκή πρωτεύουσα, ο Λίβυος στρατηγός είχε ζητήσει την συνδρομή του Ισραήλ, λέγοντας πως έχουν έναν «κοινό εχθρό», την επιρροή του Ερντογάν στην Λιβύη! Δημοσιεύματα διεθνών μέσων ενημέρωσης έκαναν εκτενή αναφορά για τον εξοπλισμό της οργάνωσης του Χαφτάρ από τους Ισραηλινούς.
Εξάλλου, μοιάζει λογικό ο Χαφτάρ (που υπήρξε ο “αγαπημένος” άνθρωπος της CIA στην Λιβύη) να συζητά την προοπτική εξομάλυνσης των σχέσεων Λιβύης-Ισραήλ, στα πρότυπα της συμφωνίας που υπέγραψε με το εβραϊκό κράτος ένας εκ των συμμάχων του, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συμφωνία που εκτιμάται πως είναι θέμα χρόνου να υπογράψει και ένας έτερος σύμμαχος του Χαφτάρ, η Σαουδική Αραβία.
Οι τουρκικές κινήσεις στην Λιβύη
Είναι όμως η πρώτη φορά που αναφέρονται επαφές του στρατοπέδου της Τρίπολης και μάλιστα από τον “φίλο” (κατά δήλωση του) της Τουρκίας, Ντμπεϊμπά, με το Ισραήλ. O Ντμπεϊμπά, που ξεκίνησε ως “μεταβατικός” (αφού προηγουμένως εκλέχτηκε με ένα όργιο εξαγοράς ψήφων), τελικά θα παραμείνει στην θέση του (όπως ήθελε η Τουρκία) μέχρι να πραγματοποιηθούν οι προεδρικές εκλογές, οι οποίες αναβλήθηκαν. Εκπρόσωπος του διέψευσε την συνάντηση, αλλά σε ότι αφορά στην παρασκηνιακή διπλωματία που επιδίδεται το Ισραήλ στην Μέση Ανατολή, ισχύει το ρητό “υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται”.
Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, τόσο εκπρόσωποι της κυβέρνησης της Τρίπολης, όσο και η Τουρκία, απειλούσαν να μποϋκοτάρουν την Διάσκεψη Κορυφής για την Λιβύη που συγκάλεσε ο Μακρόν, επικαλούμενοι την γαλλική πρόσκληση στο Ισραήλ, την στιγμή που ο Γάλλος πρόεδρος δεν είχε απευθύνει πρόσκληση στο Τελ Αβίβ! Όπως έδειξαν τα “παράπονα” του Ερντογάν στον Μακρόν, η βασική αιτία για την τουρκική στάση ήταν η γαλλική πρόσκληση σε Ελλάδα και Κύπρο.
Δεν αποκλείεται ο Ντμπεϊμπά να προχώρησε στην διάψευση της συνάντησης, φοβούμενος πιθανές αντιδράσεις από την Τουρκία ή την Μουσουλμανική Αδελφότητα, έναν βασικό υποστηρικτή της κυβέρνησης της Τρίπολης. Πάντως, ακόμα και αν ο Ντμπεϊμπά συνάντησε το αφεντικό της Μοσάντ εν άγνοια της Τουρκίας, κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με την νέα πολιτική της Άγκυρας. Το τελευταίο διάστημα ο Ερντογάν να επιδιώκει να κλείσει τα μέτωπα που έχει ανοίξει με το Ισραήλ και τα αραβικά κράτη, ακόμα και με αυτά που έχουν αναγνωρίσει το εβραϊκό κράτος.
Ο Τούρκος πρόεδρος σύναψε οικονομικές συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (τον άλλοτε μεγάλο του εχθρό), προγραμματίζει επίσκεψη στην Σαουδική Αραβία, ενώ επιδιώκει σταθερά να προσεγγίσει την Αίγυπτο και το Ισραήλ, με “δέλεαρ” μία συμφωνία για τον “αμοιβαία επωφελή” ορισμό των θαλασσίων ζωνών, με το παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης να αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς!
“Μεταβατικός” μέχρι νεωτέρας…
Την ίδια στιγμή συνεχίζεται το χάος στην χώρα από την ανεξέλεγκτη δράση των πολιτοφυλάκων και των μισθοφόρων (πολλοί εκ των οποίων υποστηρίζονται από την Τουρκία) οι οποίοι θα έπρεπε προ πολλού να έχουν… αποχωρήσει από την Λιβύη, όπως ζητά με επιμονή η διεθνής κοινότητα. Μάλιστα η αφορμή για την αναβολή των εκλογών, υπήρξε το “προνουντσιαμέντο” των πολιτοφυλάκων στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, που έφτασαν να περικυκλώσουν κυβερνητικά κτίρια, επιδιώκοντας να ανακληθεί η αποπομπή του στρατιωτικού διοικητή της Τρίπολης.
Κερδισμένη από την αναβολή των εκλογών είναι η Τουρκία, η οποία πίεζε σθεναρά προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως και οι σύμμαχοι της στην Τρίπολη (Μουσουλμανική Αδελφότητα κτλ). Η Άγκυρα και οι Λίβυοι σύμμαχοι της, θέλουν να κερδίσουν χρόνο, επιδιώκοντας την παραμονή των τακτικών τουρκικών στρατευμάτων (“παζαρεύοντας” μόνο την τύχη των φιλότουρκων μισθοφόρων) και φυσικά του παράνομου μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης.
Πάντως, σε αυτήν την περίπλοκη και χαοτική κατάσταση, όλοι “μιλούν” με όλους στην Λιβύη: Η υποψηφιότητα του εκλεκτού των φιλότουρκων πολιτοφυλάκων Φατί Μπασάγκα είχε υποστηριχθεί από την Γαλλία και την Αίγυπτο τον περασμένο Μάρτιο (όπου ηττήθηκε τελικώς από τον Ντμπεϊμπά), η δε Τουρκία εμφανίστηκε θετική σε συνομιλίες με τον στρατηγό Χαφτάρ και τον Αγκίλα Σάλεχ, δηλαδή τον πρόεδρο του λιβυκού κοινοβουλίου που χαρακτηρίζει παγίως «παράνομο» το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης! Οπότε γιατί να μην προσεγγίσει ένας καιροσκόπος και διεφθαρμένος σαν τον Ντμπεϊμπά, το Ισραήλ;
Ο οποίος Ντμπεϊμπά αποφεύγει να αγγίξει τα “καυτά” ζητήματα, όπως το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης, επικαλούμενος πως η κυβέρνηση του είναι… μεταβατική. Βέβαια μια χαρά υπέγραψε πέντε οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες με την Τουρκία, από την οποία όπως φαίνεται πως δεν θέλει να είναι απόλυτα εξαρτημένος, όπως ακριβώς και ο προκάτοχος του Φαγέντ αλ Σαράτζ, τον οποίο είχε διασώσει με την παρέμβαση του στον λιβυκό εμφύλιο ο Ερντογάν.
Δημοσίευση σχολίου