Χρήστος Λουτράδης*
Είναι τετριμμένο αλλά το έχει αποδείξει πλειστάκις φορές η ίδια η ζωή - Η φύση απεχθάνεται τα κενά. Το ίδιο φαίνεται ότι η ισχύει και στην πολιτική και ιδιαίτερα στο πεδίο της γεωπολιτικής, όπου σπανίως τα κενά εξουσίας και επιρροής που δημιουργούνται από την αποχώρηση κάποιας δύναμης μένουν διαπαντός κενά.
Αυτή την προσπάθεια κάλυψης του κενού που αφήνει η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από τη Συρία, παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες, έπειτα και τις δηλώσεις του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλτ Τραμπ.
Η απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από την Συρία και τα ηθικά ερωτήματα που τέθηκαν στο τραπέζι για την στάση τους απέναντι στους Κούρδους, δεν εμπόδισαν την Άγκυρα να δηλώνει ξεκάθαρα τις προθέσεις της για επέλαση Τουρκικών και συμμαχικών της δυνάμεων στην Συρία με πρόφαση την αντιμετώπιση του κινδύνου της τρομοκρατίας από Κουρδικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η απόφαση αυτή της Τουρκίας πέρα από τον προφανή σκοπό, που δεν είναι άλλος από την εκδίωξη των Κούρδων από τα σύνορα της και την ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων για την δημιουργία ενός Κουρδικού Κράτους στο μαλακό υπογάστριο της γειτονικής μας χώρας, έχει ως μη δηλωμένο στόχο την κυριαρχία της σε περιοχές που είναι πλούσιες σε πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Όπως κάθε ευκαιρία όμως στη ζωή έτσι και στο πεδίο της πολιτικής η ευκαιρία όχι μόνο δεν έρχεται δωρεάν αλλά κρύβει και κινδύνους. Η απόφαση των Κούρδων να ζητήσουν, και να λάβουν, την βοήθεια των Συριακών δυνάμεων, πέρα από το προφανές αποτέλεσμα της αύξησης των αμυντικών τους δυνατότητων, δίνουν την δυνατότητα στην Συρία, και ως εκ τούτου και στην Ρωσία, να αυξήσει την επιρροή της σε μια περιοχή κρίσιμη για την σταθερότητα της περιοχής.
Σε αυτό το πλαίσιο οι συζητήσεις που θα λάβουν χώρα αυτό το Σαββατοκύριακο στη Μόσχα ανάμεσα σε Τούρκους αξιωματούχους, όπως ο Υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου με Ρώσους επιτελείς έχει ιδιαίτερη σημασία αφού η στόχευση της Μόσχας για σταθεροποίηση του Άσαντ μέσω ενός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος που περιλαμβάνει νέο Σύνταγμα και νομιμοποίηση της εξουσίας του Άσαντ μέσω εκλογών.
Πρέπει να θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι η Μόσχα δεν θα επιτρέψει να διασαλευτεί η στόχευση της για ηγεμόνευση του Άσαντ, και της Ρωσίας, στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο αρχίζουν τα δύσκολα για την γειτονική μας χώρα που έχει ήδη επιλέξει να ασχοληθεί ενεργά με τι εξελίξεις στην Συρία και η μοναδική επιλογή που έχει σε αυτή τη περίοδο είναι να πράξει κάτι που δεν απέφευγε εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή να επιλέξει στρατόπεδο και να αναλάβει την ευθύνη της επιλογής. Η πιθανότητα να καθυστερήσει ή να ματαιώσει την στρατιωτική επέμβαση εναντίον των Κούρδων δεν σημαίνει ότι αυτομάτως θα προσδέσει την Άγκυρα στην Μόσχα, αφού πλέον η Άγκυρα έχει ανοίξει πολλά μέτωπα με ισχυρούς παίχτες. Ωστόσο καθίσταται σαφές ότι δεν θα επιλέξει να μένει απαθής ειδικά στα μέτωπα εκείνα που έχει επιλέξει να αποσταθεροποιήσει.
*Αρθρογράφος/ πρώην συνεργάτης στη Hurriyet Daily News
*Αρθρογράφος/ πρώην συνεργάτης στη Hurriyet Daily News
Δημοσίευση σχολίου