Για επίθεση κατά της Συρίας αλλά “με μέτρο” μίλησε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος θα αναμένει την έγκριση του Κογκρέσου για να δώσει το πράσινο φως.
Δεν γνωρίζουμε αν μπορεί να υπάρξει μέτρο σε μια επιθετική στρατιωτική ενέργεια όσο περιορισμένη κι αν είναι το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να υποστηρίξει ότι μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες που θα προκαλέσει. Και στην Συρία ,όπως εκτιμούν ακόμη και αμερικανοί αξιωματούχοι μπορεί να μην υπάρξει μέτρο σ΄ ότι έχει να κάνει με τις συνέπειες.
Τα χτυπήματα στη Συρία θα είναι “χειρουργικά” σε υποδομές της χώρας. Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις τόσο του Αμερικανού προέδρου όσο και του ΥΠΕΞ. Με ποια μέσα θα γίνουν αυτά τα χτυπήματα θα το διαπιστώσουμε με την έναρξη της επιχείρησης. Πιο πιθανό και ασφαλές είναι η χρήση της δύναμης πυρός των αμερικανικών πολεμικών πλοίων.
Αρκούν αυτά για την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού που είναι η “τιμωρία και η πτώση του Άσαντ”. Όχι είναι η απάντηση.
Οι ΗΠΑ δεν συζητούν για χερσαίες επιχειρήσεις. Αλλά πολλοί φοβούνται ότι αν η ¨επίθεση με μέτρο” αποτύχει ,τότε η Ουάσινγκτον πολιτικά θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Και μια περαιτέρω εμπλοκή δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. Ειδικά αν τα αμερικανικά χτυπήματα λειτουργήσουν ως “λάδι στη φωτιά” και οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερες αγριότητες στον εμφύλιο της Συρίας.
Πολλοί στις ΗΠΑ όπως ο αναλυτής στο κέντρο Saban για την πολιτική στη Μέση Ανατολή Michael Doran, αναλυτής υποστηρίζει ότι η πιθανότητα να μην πέσει ο Άσαντ και η όλη κατάσταση να οδηγηθεί σ΄ ένα τέλμα είναι πολύ μεγάλη.
Σε μια επιστολή που είχε στείλει τον Ιούλιο ο γερουσιαστής Καρλ Λέβιν, Πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας προς τον Αρχηγό των Αμερικανικών ΕΔ στρατηγό Martin Dempsey, προειδοποιούσε ότι οποιαδήποτε στρατιωτική ενέργεια θα κοστίσει πιθανόν δισεκατομμύρια θα θέσει σε κίνδυνο ζωές Αμερικανών και, ενδεχομένως, θα “σύρει” τις Ηνωμένες Πολιτείες βαθύτερα στον πόλεμο . Και ο στρατηγός Dempsey στην απάντησή του δεν αρνήθηκε ότι η εμπλοκή των αμερικανικών δυνάμεων θα είναι δυσκολο να αποφευχθεί.
"Θα πρέπει να προβλέψει και να είναι προετοιμασμένοι για τις ακούσιες συνέπειες της δράσης μας," Dempsey έγραψε. "Μόλις λάβουμε μέτρα, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το τι θα επακολουθήσει. Βαθύτερη η συμμετοχή είναι δύσκολο να αποφευχθεί."
Η τεχνολογία του πολέμου μπορεί να δημιουργεί στους πολιτικούς την πεποίθηση ότι μπορούν “από απόσταση” και με απόλυτη ασφάλεια να “λύνουν δια των σύγχρονων όπλων” θέματα δύσκολα όπως αυτό της Συρίας. Ένας συνεργατης του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων ο
Micah Zenko, έχει επινοήσει τον όρο «διακριτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις" για να περιγράψει επιχειρήσεις περιορισμένης χρήσης βίας, όπως αυτή που φέρεται να είναι υπό εξέταση κατά της Συρίας. Όπως λέει ο ίδιος τέτοιου είδους “διακριτικές επιχειρήσεις” έχουν γίνει 36 φορές από τις ΗΠΑ από το 1991 μέχρι σήμερα. Αφγανιστάνν το 1998,Σουδάν,Κένυα και αλλού. Όμως όπως λέει ο Zenko η αποτελεσματικότητα αυτών των επιχειρήσεων δεν ήταν αυτή που ανέμεναν οι πολιτικοί που τις διέταξαν. Το ποσοστό επιτυχίας τους έφθασε μόλις το 6%.
Όπως επισημαίνουν οι αμερικανοί αναλυτές οι προσδοκίες που έχει προκαλέσει η υψηλή τεχνολογία των σύγχρονων όπλων στους πολιτικούς είναι επικίνδυνη. Ειδικά στην περίπτωση της Συρίας. Τι εννοούν; Ότι σε περίπτωση που τα “χειρουργικά χτυπήματα ακριβείας” δεν αλλάξουν ριζικά την κατάσταση στο έδαφος της Συρίας -κάτι που είναι αναμενόμενο- τότε οι ΗΠΑ θα βρεθούν στη δύσκολη θέση να εξηγήσουν γιατί απέτυχαν. Αποτυχία που θα εκληφθεί ως αδυναμία από τους αντιπάλους των ΗΠΑ. Και τότε όλοι θεωρούν δεδομένο ότι οι ΗΠΑ θα οδηγηθούν σε μια νεα πολύ πιο σοβαρή στρατιωτική εμπλοκή . Στη Μέση Ανατολή η στρατιωτικη εμπλοκή δεν είναι ποτέ παιχνίδι. Και το τέλος της όποιας επιχείρησης το γνωρίζει μόνο ο Θεός .
Γι΄ αυτό και είναι μάλλον προτιμότερο η Ουάσινγκτον να προσπαθήσει να αποφύγει -μέσω του Κογκρέσου- ακόμη κι αυτό το “επιλεκτικό χειρουργικό χτύπημα” στη Συρία ,αναζητώντας έστω και τώρα άλλη διέξοδο από τη κρίση. Η διπλωματία επί της ουσίας ποτέ δεν προσπάθησε σοβαρά να βρει λύση στο δράμα της Συρίας. Σ΄ αυτή τη διαδικασία η Ελλάδα όπως πολλές φορές έχουμε ξαναγράψει έχει υποχρέωση αλλά και συμφέρον να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Έχει τις επαφές και τη γνώση της περιοχής. Το μόνο που λείπει είναι η θέληση της πολιτικής της ηγεσίας να κινηθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες από τις οποίες τίποτα δεν έχει να χάσει και ίσως τελικά κερδίσει κάτι. Το να περιμένουμε να επαναλάβουμε τις δηλώσεις που γίνονται από την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες δεν προσφέρει τίποτα και σίγουρα αυτό δεν λέγεται εξωτερική πολιτική.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου