Δακρυγόνα και ΜΑΤ γεμίζουν την πλατεία Ταξίμ του Ιστανμπούλ. Οι επενδυτές ανησυχούν για τις προοπτικές ανάπτυξης σε Ινδία και Κίνα. Ωστόσο, αυτοί δεν ήταν οι κύριοι παράγοντες πίσω από την απότομη πτώση που παρατηρήθηκε αυτή την εβδομάδα στις τιμές των ομολόγων των αναδυόμενων οικονομιών, και τις αντίστοιχες αυξήσεις των αποδόσεων.
Αντ’ αυτού, το σημαντικό γεγονός ήταν το πώς οι κεντρικές τράπεζες του πλανήτη έχασαν τον έλεγχο, τουλάχιστον προσωρινά, των επιτοκίων της αγοράς, αυξάνοντας τους φόβους για αναστάτωση καθώς οδηγούνται στην πιθανή απόσυρση της έκτακτης υποστήριξης τους για τις οικονομίες.
Ενώ δεν είναι ξεκάθαρο ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός μεγάλου παγκόσμιου ξεπουλήματος ομολόγων, έχουμε τουλάχιστον μάθει λίγα περισσότερα για το πώς τα διαδοχικά κύματα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής μπορεί να λειτουργούν από την ανάποδη. Η εμπειρία δε φαίνεται ευχάριστη.
Τα τελευταία χρόνια, οι κεντρικές τράπεζες, υπό την ηγεσία της Federal Reserve των ΗΠΑ (Fed), έχουν ενθαρρύνει τον «εξορθολογισμό του χαρτοφυλακίου» στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι πεσμένες αποδόσεις των αμερικανικών κρατικών ομολόγων, έπεισαν τους επενδυτές να στραφούν σε κάτι πιο ριψοκίνδυνο. Όσοι είχαν ήδη πιο επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία πήραν ακόμη μεγαλύτερα ρίσκα –ίσως σε χρέος αναδυόμενων αγορών…
Η απόδοση των ομολόγων στον διαφοροποιημένο δείκτη EMBI της JPMorgan έχει αυξηθεί περισσότερο από μία ποσοστιαία μονάδα στο 5,5 τοις εκατό κατά τη διάρκεια του προηγούμενου μήνα. Οι φόβοι για οικονομικές, αλλά και πολιτικές, αδυναμίες κατατάσσουν την Τουρκία μεταξύ των χειρότερων επιδόσεων. Με τη δραστηριότητα να είναι ταραχώδης, οι έμποροι σε ορισμένα γραφεία σταθερού εισοδήματος έχουν αναφέρει ροές-ρεκόρ τις τελευταίες ημέρες –γεγονός που υποδηλώνει αναγκαστική πώληση (ή ίσως ευκαιριακούς αγοραστές;). Η μεταβλητότητα έχει εξαπλωθεί στις αγορές μετοχών, με τον δείκτη FTSE All-World Index να παρουσιάζει μείωση 4 τοις εκατό από την κορυφαία τιμή του το Μάιο.
Υπήρξαν σημάδια ότι η παγκόσμια ποσοτική χαλάρωση εισερχόταν σε μία αβέβαιη φάση, η οποία θα υπομόνευε τις προσοδοφόρες διαπραγματεύσεις μεταφοράς –το δανεισμό σε νόμισμα με χαμηλό επιτόκιο για επενδύσεις σε πιο αποδοτικά στοιχεία ενεργητικού.
Από μία άποψη, η αρχική αιτία ήταν η μεταβλητότητα στις ιαπωνικές αγορές. Η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει αγωνιστεί για να καθοδηγήσει τις αποδόσεις από τότε που ξεκίνησε τα επιθετικά σχέδια αγοράς ομολόγων για να «ξελασπώσει» την οικονομία από τον αποπληθωρισμό. Το ξεπούλημα επιταχύνθηκε πραγματικά, ωστόσο, αφότου ο Μπεν Μπερνάκι, ο πρόεδρος της Fed, έκανε υπόνοιες στις 22 Μαΐου για πιθανή «κλιμακωτή μείωση» της αμερικανικής ποσοτικής χαλάρωσης. Τα σχόλιά του μετατόπισαν τις προσδοκίες από το «καμία αλλαγή, πιθανή περαιτέρω χαλάρωση» στις συζητήσεις για πιθανή ενίσχυση. Ήταν μία λεπτή αλλαγή –αλλά τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Οι αποδόσεις των δεκαετών αμερικανικών ομολόγων έχουν αυξηθεί κατά 60 μονάδες βάσης από την αρχή του Μαΐου, και οι αγορές προεξοφλούν μία αύξηση της Fed ήδη, από τον Ιανουάριο του 2015 –τουλάχιστον έξι μήνες νωρίτερα από την ομόφωνη άποψη των οικονομολόγων. Η αναστάτωση έχει εξαπλωθεί στις πιστωτικές αγορές και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αποδόσεις των 10ετών γερμανικών ομολόγων έχουν εκτιναχτεί από το 1,15 στο 1,61 τοις εκατό –ένα άλμα παρόμοιο με αυτά που παρατηρήθηκαν κατά τις πιο έντονες φάσεις της κρίσης χρέους της ευρωζώνης. Ενώ η ευρωζώνη παραμένει βαθιά σε ύφεση, τα επιτόκια στα τριμηνιαία δάνεια σε ευρώ, αρχής γενομένης το Δεκέμβρη του 2014, έχουν αυξηθεί από 0,48 σε 0,64 τοις εκατό κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας –ένα από τα πιο ευκρινή άλματα πέντε ημερών φέτος.
Όπως πάντα, οι κινήσεις ήταν σχεδόν σίγουρα υπερβολικές, καθώς παραπάτησαν ορισμένοι επενδυτές. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα ήταν τα hedge-funds που ακολουθούν τις τάσεις, τα οποία δέχτηκαν μεγάλες απώλειες. Το δίδαγμα, ωστόσο, είναι ότι τα σημεία καμπής στον κύκλο των επιτοκίων δεν είναι ξεκάθαρα.
Οι κεντρικές τράπεζες δεν πρόκειται να υψώσουν τη λευκή σημαία της παράδοσης. Τα παγκόσμια μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης παραμένουν σταθερά στη θέση τους –η Fed έχει την ευκαιρία, κατά τη συνεδρίασή της την επόμενη εβδομάδα, να επαναφέρει τις προσδοκίες της αγοράς για οποιαδήποτε κλιμάκωση προς τα πίσω –έτσι ορισμένοι επενδυτές να βρουν μια ευκαιρία να αγοράσουν.
Στη συνέχεια, υπάρχει και ο ρόλος της Τράπεζας της Ιαπωνίας. Αρχικά, οι αγορές θεώρησαν ότι οι επιθετικές ενέργειες της κεντρικής τράπεζας θα οδηγούσαν τους Ιάπωνες επενδυτές σε πιο ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό, με θετικές επιδράσεις «roll-over» για τις αναδυόμενες αγορές.
Τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Αντ’ αυτού, το αδύναμο γιεν ενθάρρυνε τους Ιάπωνες επενδυτές να αποκομίσουν απροσδόκητα κέρδη από την πώληση συμμετοχών στο εξωτερικό. Τώρα, η μεταβλητότητα της αγοράς έχει μειώσει την όρεξη για κινδύνους, ενώ οι υψηλότερες αποδόσεις στις αμερικανικές και τις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων έχουν μειώσει περαιτέρω την σχετική ελκυστικότητα του χρέους των αναδυόμενων αγορών. Υπολογισμοί της HSBC δείχνουν ότι μετά την αντιστάθμιση πίσω στο γιεν, οι αποδόσεις των ομολόγων πολλών αναδυόμενων αγορών, είναι λιγότερο ελκυστικές από την επένδυση σε ιαπωνικό δημόσιο χρέος.
Παρόλα αυτά, όπως έγινε και με τη Fed, έτσι και η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει χρόνο για να αλλάξει τακτική, επιταχύνοντας ίσως την αγορά ομολόγων της. Με τις αγορές ομολόγων να σταθεροποιούνται την Τετάρτη, το ξεπούλημα δε μοιάζει ακόμη με πανωλεθρία. Μία περίοδος ηρεμίας θα μπορούσε να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις αναδυόμενες αγορές.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου