της Ερίλ Ντεντέογλου
Ο Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας Νοrman Stone απάντησαν σε μερικές ενδιαφέρουσες ερωτήσεις στον ''The Independent'' την προηγούμενη εβδομάδα, σχετικά με μια ενδεχόμενη προσχώρηση της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είπε καθαρά πως ''...αν οι Τούρκοι ποθούν πραγματικά την ένταξή τους στην ΕΕ, μπορούν να πάρουν άνετα τη δική μας συμμετοχή σε αυτήν''. Επισημαίνοντας έτσι εμφανώς ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να εγκαταλείψει την ΕΕ και το δημιουργηθέν κενό να καλυφθεί με την Τουρκία.
Ίσως το κρισιμότερο μέρος της απάντησής του Stone ήταν το εάν οι Τούρκοι θέλουν πραγματικά την ιδιότητα του πλήρους μέλους. Ο Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας υποστηρίζει ότι πολλοί μέσα στην Τουρκία δεν είναι καθόλου πεπεισμένοι ότι η Άγκυρα επιθυμεί πραγματικά να γίνει πλήρες μέλος της ευρωπαικής οικογένειας.
Επίσης ο Stone υπογραμμίζει με έμφαση ότι το ζήτημα της Κύπρου χρησιμοποιείται ως πρόφαση από την Ευρώπη για να απορρίπτει την Τουρκία. Η Τουρκία δηλαδή έχει δικαίωμα για να γίνει κράτος-μέλος, αλλά το αδιέξοδο στη Κύπρο δεν την βοηθά. Κάποιος μπορεί να ρωτήσει γιατί η Τουρκία ακόμα δεν έχει επεκτείνει την τελωνειακή ένωσή της με την Κύπρο. Προφανώς διότι αυτό προυποθέτει μιαι συνεννόηση με το ελληνικό μέρος του νησιού, που έχει γίνει αποδεκτό στην ΕΕ χωρίς να έχει προηγηθεί μια ουσιαστική τακτοποίηση του ζητήματος της Κύπρου.
Είναι αναμφισβήτητο ότι το πρόβλημα της Κύπρου αποτελεί ένα σοβαρό εμπόδιο στη σχέση Τουρκίας-ΕΕ, αλλά αυτό δεν είναι μόνο σφάλμα της Τουρκίας. Στο κάτω κάτω, η ίδια η ΕΕ δεν έχει τηρήσει τις υποσχέσεις της προς τη βόρεια Κύπρο.
Υπάρχει ακόμη το πρόβλημα που οι Τούρκοι πολίτες αντιμετωπίζουν όποτε θέλουν να ταξιδεψουν στην Ευρώπη. Η ΕΕ έχει πολύ αυστηρούς κανονισμούς θεωρήσεων εισόδου σχετικά με τους Τούρκους, παρ' ότι η Τουρκία είναι επίσημα μια υποψήφια χώρα. Το να πάρει Τούρκος μια βρετανική θεώρηση είναι δυσκολότερο από το να εξασφαλιστεί μια θεώρηση χώρας Schengen. Ενώ οι περισσότερες χώρες της ΕΕ δεν ζητούν μια ειδική θεώρηση όταν υπάρχει το ειδικό (πράσινο) διαβατήριο, το καθεστώς θεωρήσεων της ΕΕ ταπεινώνει τους Τούρκους, σαν ήταν όλοι τους λαθρέμποροι ναρκωτικών. Οι κανονισμοί θεωρήσεων έχουν πρακτική αλλά και συμβολική βλάβη για τις διμερείς σχέσεις. Είτε ενισχύουν είτε βλάπτουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Ο Stone αναρωτιέται εάν οι Τούρκοι θέλουν πραγματικά την Ευρώπη, αλλά κι εμείς μπορούμε να αντιστρέψουμε την ερώτηση και να αναρωτηθούμε αν οι Ευρωπαίοι μας θέλουν ως Τουρκία. Δυστυχώς, δεν έχουμε μια σαφή απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Ίσως για αυτό ο Stone προτείνει ότι η Τουρκία μπορεί να αντικαταστήσει την Μ. Βρετανία εντός της Ένωσης. Εάν αυτό συνέβαινε, μερικές χώρες θα ήταν αρκετά ευτυχείς να δουν τη Μεγάλη Βρετανία έξω από την ΕΕ, αλλά αφ' ετέρου θα είχαν να αντιμετωπίσουν την τουρκική ιδιότητα του πλήρους μέλους.
Είναι αλήθεια πάντως ότι οι περισσότεροι Βρετανοί γίνονται όλο και πιό αλλεργικοί στους κανονισμούς της ΕΕ. Αντιπαθούν την ιδέα της συγκέντρωσης εξουσιών, και θεωρούν ότι οι Βρυξέλλες είναι δυσλειτουργικές αλλά και αναρμόδιες. Εκτός αυτού, στο Λονδίνο ανησυχούν για την αυξανόμενη γερμανική επιρροή στις ευρωπαικές υποθέσεις. Και συζητούν, ακόμη και σε κυβερνητικό επίπεδο, για το ενδεχόμενο αποχώρησής τους από την ΕΕ.
Δεν είναι βέβαιο εάν αποχωρώντας από την Ευρώπη η Μεγάλη Βρετανία θα βοηθηθεί να υπερνικήσει τη οικονομική της κρίση ευκολότερα, αλλά τουλάχιστον δεν θα πρέπει πλέον να μοιραστεί το φορτίο των πτωχευσάντων κρατών μελών. Από αυτήν την προοπτική, το να εμφανίζεται η Τουρκία ως πιθανή αντικαταστάτρια των Βρετανών στην ΕΕ δεν μπορεί μάλλον να ιδωθεί ως καλή ιδέα. Επειδή η Τουρκία είναι τώρα αρκετά ακμάζουσα, πρέπει να μοιραστεί τέτοια φορτία; Εν τούτοις, εάν η Τουρκία πραγματικά θέλει να προσχωρήσει στην ΕΕ, πρέπει να επιδείξει τη θέλησή της να συμβάλει πιό εποικοδομητικά στα ευρωπαικά πράγματα...
Ζaman
πηγή
Δημοσίευση σχολίου