Μία ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε χθες, από το υπουργείο Εξωτερικών το οποίο αποφάσισε να εκδώσει ανακοίνωση αναφορικά με τους νεοθωμανικούς βανδαλισμούς, αυτούς των «μηδενικών προβλημάτων» και της «πολυπολιτισμικότητας», που δέχονται τα Βυζαντινά μνημεία στην Τουρκία, και ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, και όχι μόνο.
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο 24ωρα από την ανάρτηση στο www.defence-point.gr της είδησης αναφορικά με την δημιουργία ξενοδοχειακής εγκατάστασης στο Ιερόν Παλάτιον της Βυζαντινής πρωτεύουσας, από το οποίο αυτοκράτορες όπως ο Ιουστινιανός, ο Ηράκλειος, ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, ο Νικηφόρος Φωκάς, ο Ιωάννης Τσιμισκής και ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος όριζαν τις τύχες του τότε γνωστού κόσμου, είτε λειτουργώντας ως ο «πατέρας-προστάτης» της Χριστιανοσύνης, είτε ως ο «υπερασπιστής-εκδικητής» όλων αυτών οι οποίοι σήμερα φαίνεται να έχουν βαλθεί να μας εξευτελίσουν (ηθικά, οικονομικά και πολιτικά) έτσι ώστε απερίσπαστοι να μεγαλουργήσουν στην ασφάλεια της Δυτικής Ευρώπης και να λειτουργούν σήμερα ως τιμητές των πάντων και ειδικά των Ελλήνων.
Η Αθήνα, μετά από μήνες σιωπής, εξέδωσε διά του υπουργείου Εξωτερικών, ανακοίνωση αναφορικά με μία σειρά θεμάτων τα οποία έχουν να κάνουν με τη προστασία των Βυζαντινών μνημείων στην σημερινή Τουρκία. Υπενθυμίζεται πως το περιοδικό ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ στο προηγούμενο τεύχος του είχε ενημερώσει τους φίλους του αναγνώστες για την «πρωτοβουλία» της Άγκυρας να μετατρέψει τον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας της Νίκαιας, το μέρος της Έβδομης Οικουμενικής Συνόδου σε τζαμί μέσα σε μία νύχτα.
Επειδή η συγκεκριμένη ανακοίνωση εκτιμάται πως δείχνει μία εμφανή τάση της Αθήνας να λειτουργήσει – έστω και αργά – ως ο υπερασπιστής της Βυζαντινής Ελληνικής κληρονομιάς παρατίθεται ως έχει:
«Με λύπη πληροφορηθήκαμε ότι ελληνικά και χριστιανικά μνημεία στην Τουρκία, δεν τυγχάνουν της απαραίτητης μέριμνας για την προστασία τους.
»Συγκεκριμένα, πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας περιπτώσεις συστηματικής σύλησης της νεκρόπολης και υπόσκαφων τάφων σε βυζαντινό νεκροταφείο της περιοχής Τσατάλτζα, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, λόγω πλημμελούς προστασίας του μνημείου, παρά το γεγονός ότι έχει χαρακτηριστεί ως κορυφαίος προστατευόμενος χώρος.
»Αντίστοιχη περίπτωση αποτελεί και η κατεδάφιση των τειχών του Μεγάλου Βυζαντινού Ανακτόρου (Ιερόν Παλάτιον) στην περιοχή Σουλτάναχμετ, προκειμένου να ανεγερθεί ξενοδοχείο, παρά το γεγονός ότι και ο συγκεκριμένος ιστορικός χώρος είχε χαρακτηριστεί πρώτης τάξεως προστατευόμενος χώρος. Εξάλλου, η πρόσφατη μετατροπή σε τέμενος, του ιστορικού ναού της Αγίας Σοφίας της Νίκαιας, ο οποίος λειτουργούσε ως μουσείο, προκάλεσε προβληματισμό σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, καθώς συνδέεται στενά με κορυφαίες στιγμές της ιστορίας του, και συγκριμένα με την πρώτη και έβδομη Οικουμενικές Συνόδους.
»Πιστεύουμε ότι τα πολιτιστικά μνημεία που έχει κληροδοτήσει η ιστορία και η γεωγραφία, ανεξαρτήτως εθνικής ή θρησκευτικής ταυτότητας, πρέπει να τυγχάνουν προστασίας και να επιδεικνύεται ο απαραίτητος σεβασμός. Αποτελεί πάνω από όλα χρέος έναντι των επερχόμενων γενεών.
»Ελπίζουμε ότι οι τουρκικές Αρχές θα επιληφθούν των θεμάτων αυτών, προβαίνοντας στις απαραίτητες ενέργειες για την προστασία και την ανάδειξη των πολυάριθμων ελληνικών και χριστιανικών μνημείων, που βρίσκονται στην επικράτεια της χώρας».
Από τη πλευρά μας δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε πως το Βυζάντιο είναι η λαμπρή ιστορία του μεσαιωνικού Ελληνισμού, ο οποίος στην πραγματικότητα υπέστη βιασμό από τους Δυτικούς «διαφωτιστές» (με πρώτο και καλύτερο τον «πολύ» Γίβωνα – οι οποίοι έχοντας πικρή εμπειρία από την Δυτική εκκλησία στην ουσία «πρόβαλαν» (για να χρησιμοποιήσουμε έναν όρο της Ψυχολογίας) τα προβλήματά της Δύσης και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Η λεπτομέρεια βέβαια ήταν πως η έννοια του διαχωρισμού των εξουσιών (κράτους-εκκλησίας) στην περίπτωσή μας είχε συντελεστεί αιώνες πριν με αποτέλεσμα όταν οι ίδιοι έγραφαν το μόνο που κατάφερναν ήταν να περάσουν μία στρεβλή εικόνα του Βυζαντίου, αφού το «κοίταζαν» μέσω των δικών τους «εμπειριών». Σήμερα, η Βυζαντινή ιστοριογραφία, μυθιστορία, κοινωνιολογική και θρησκειολογική μελέτη ανθεί, με την Δύση να «ανακαλύπτει» την μόνη Δυτική χιλιόχρονη αυτοκρατορία της ιστορίας, και να αποδίδει όλο και μεγαλύτερο σεβασμό προς τα επιτεύγματα της.
Εμείς, οι μίζεροι απόγονοι λαμπρών προγόνων, αφού δεν μπορούμε να μιμηθούμε (τα πολλά καλά τους) ούτε στο ελάχιστο, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να τους υπερασπιστούμε και να προστατεύσουμε ότι αυτοί άφησαν για εμάς τόσο σε επίπεδο πολιτιστικής κληρονομίας, όσο και στο επίπεδο των λαμπρών τους υλικών μνημείων.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου