Ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας μεταβαίνει αύριο στο Κάιρο, όπου θα έχει συναντήσεις με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου της Αιγύπτου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών ο Δ. Δρούτσας «αναμένεται να γίνει δεκτός από τον Πρωθυπουργό Essam Sharaf και θα έχει συναντήσεις με τον Υπουργό Εξωτερικών Nabil El-Araby, και το Γενικό Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Amre Moussa».
Εκτός της πολιτικής ηγεσίας της Αιγύπτου ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών θα συναντήσει τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο Β’, ενώ θα έχει και συνομιλίες με εκπροσώπους της ελληνικής ομογένειας καθώς και μέλη της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας που δραστηριοποιείται στην Αίγυπτο.
Όπως πολύ σωστά αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών, «η Αίγυπτος είναι ένας σημαντικότατος εταίρος της Ελλάδας και στρατηγικός παράγοντας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής». Τις δύο δε χώρες τις συνδέουν «στενοί δεσμοί φιλίας και εμπιστοσύνης, που έχουν καλλιεργηθεί μέσα από μακροχρόνια συνεργασία και αλληλοσεβασμό».
Η Ελλάδα, καταλήγει στην ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών, «βρίσκεται δίπλα στον αιγυπτιακό λαό και στηρίζει τη μεταβατική διαδικασία που είναι σε εξέλιξη στην Αίγυπτο. Η οικοδόμηση ισχυρών δημοκρατικών θεσμών και μιας ανοικτής κοινωνίας των πολιτών θα επιβεβαιώσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Αιγύπτου για τη σταθερότητα στην περιοχή και θα της δώσει τα εφόδια για να επιδιώξει μια δυναμική πορεία ανάπτυξης και προόδου, προς όφελος του Αιγυπτιακού λαού. Στην πορεία αυτή, η Ελλάδα θα σταθεί στο πλευρό της Αιγύπτου».
Από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να προσυπογράψουμε όλα τα παραπάνω αλλά θέτουμε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα το οποίο εάν δεν τεθεί έστω διακριτικά – δεδομένης της μεταβατικής πολιτικής κατάστασης στη χώρα – στις συζητήσεις των δύο πλευρών, τότε όλα τα άλλα χωρίς να είναι απλά λόγια κενά περιεχομένου, δεν θα χρησιμεύουν παρά μόνο για τις εντυπώσεις, χωρίς όμως να τίθενται τα ζητήματα ουσίας που άπτονται του πυρήνα των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Η Αθήνα, θα πρέπει να καταστήσει σαφές πως η πορεία των σχέσεων του Κάιρο με την Ελλάδα αλλά και την υπόλοιπη την Ευρωπαϊκή Ένωση περνάει από το… Καστελόριζο και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Αθήνας και της Λευκωσίας. Είναι σαφές πως εάν το υπάρχον πολιτικό-στρατιωτικό «σχήμα» έχει κάποια πιθανότητα να επιτύχει τους τιθέμενους στόχους του θα πρέπει να συνεργαστεί με τις δημοκρατικές δυνάμεις της περιοχής οι οποίες και το στήριξαν σε κάθε βήμα του.
Εάν, το Κάιρο αντί της καλής γειτονίας με την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ αποφασίσει πως είναι καλύτερα για αυτό να υποκύψει στα «οθωμανικά» κελεύσματα της Άγκυρας, με την οποία οι σχέσεις ουδέποτε υπήρξαν ειλικρινείς, τότε είναι σαφές πως τα γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ θα είναι «παιδική χαρά» μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν, αφού η πόλωση στην περιοχή είναι βέβαιο ότι θα οξυνθεί επικίνδυνα και η Δύση δεν πρόκειται να «αστειευθεί» σε ένα θέμα που άπτεται την ενεργειακής της ασφάλειας.
Επιπρόσθετα, αν και η εκλογική τους δύναμη δεν είναι τόσο σημαντική, προς το παρόν, οι Αδερφοί Μουσουλμάνοι, συνεπικουρούμενοι από την Υψηλή Πύλη, θα ενισχυθούν και θα οδηγήσουν τη χώρα στο χάος και την εσωτερική «αντεπανάσταση». Υπενθυμίζουμε δύο απλά γεγονότα:
Πρώτον, είναι τυχαίο πως ο πρόεδρος της Τουρκίας αφίχθη στην Αίγυπτο αμέσως μετά την εναλλαγή της εξουσίας. Τί ακριβώς ήθελε ο Αμπντουλάχ Γκιούλ την περίοδο της απόλυτης αβεβαιότητας στην γη των Φαραώ, μήπως για να θαυμάσει τον… Νείλο και τις Πυραμίδες;
Δεύτερον, η ανάγκη για υποστήριξη από δυνάμεις, όπως η Ελλάδα, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ανταγωνιστικές προς την Αίγυπτο και θα μπορούσε να υποστηριχτεί πως θα βοηθήσουν την χώρα να ξεπεράσει αυτή τη μεταβατική και επικίνδυνη περίοδο είναι μεγάλη και επιτακτική.
Υπενθυμίζουμε πως ήδη έχουν αρχίσει να πραγματοποιούνται διαδηλώσεις εναντίον της υπάρχουσας «τάξης των πραγμάτων» στην Αίγυπτο. Οι φίλοι Αιγύπτιοι δεν θα πρέπει να λησμονούν ότι η Ελλάδα έχει τη φήμη και… τη «χάρη» χώρας που δεν «έριξε» ποτέ κανένα, όντας προσηλωμένη στη διεθνή νομιμότητα και το διεθνές δίκαιο, μέχρι βαθμού… παρεξηγήσεως!
Η Αίγυπτος, εάν δεν υποστηριχτεί από την Δύση κινδυνεύει να «ιρανοποιηθεί» (στη σουνιτική έκδοση ισλαμικής επανάστασης…) κάτι το οποίο δεν θα έχει κανένα πλεονέκτημα τόσο για τους σημερινούς ηγέτες της όσο και για τους γείτονές της.
Σε κάθε περίπτωση, η Αθήνα θα πρέπει να υπογραμμίσει στο Κάιρο πως εάν ακολουθηθεί η νομιμότητα στον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, τα οφέλη θα είναι τεράστια και για τους τρεις ενώ η Δύση θα υποστήριζε ενεργά τη μεταρρύθμιση μιας χώρας που θα έπαιζε με αυτούς τους όρους ενεργό ρόλο στην αρχιτεκτονική ασφαλείας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο η οποία βρίσκεται υπό αναδιάταξη.
Εάν όμως Αίγυπτος αποφασίσει να ακολουθήσει τον δρόμο της περιπέτειας τότε τις δύσκολες στιγμές που έρχονται θα έχει να «ακουμπήσει» μόνο στον «μάγο» νέο-Οθωμανό Αχμέτ Νταβούτογλου. Θα της αρκεί όμως;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου