του Γιώργου Καλλινίκου *
«Αυτό το έργο έχει τη δυνατότητα να γίνει ο «παίκτης που θα αλλάξει το παιχνίδι» για την οικονομία της Κύπρου, καθώς και ένας σημαντικός οδηγός για σημαντικότατη ανάπτυξη της οικονομίας σας.» Αυτά γράφει ο ισραηλινός κολοσσός Delek Group Ltd στην επιστολή που απέστειλε προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την οποία προτείνει
συνεργασία Ισραήλ- Κύπρου στην υπόθεση του φυσικού αερίου. Είναι αλήθεια ότι οι προοπτικές όπως κατ’ αρχήν παρουσιάζονται, αφήνουν όντως να διαφαίνεται μια χρυσή ευκαιρία –αν αξιοποιηθεί σωστά- για να ενισχυθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η οικονομία του τόπου.
Ακόμη και αν η αναφορά στην επιστολή των Ισραηλινών ότι μια συνεργασία στην υπόθεση του φυσικού αερίου μπορεί να γίνει «ο παίκτης που θα αλλάξει το παιχνίδι» μπορεί να είναι υπερβολική, είναι εντούτοις εύκολο για τον καθένα να αντιληφθεί ότι το όφελος για την οικονομία του τόπου θα είναι σίγουρα μεγάλο.
Το όφελος όμως, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και σημαντικά πολιτικό. Εάν η Κύπρος καταφέρει να εξελιχθεί σε «ενεργειακό παίκτη» στην περιοχή είναι ευνόητο ότι θα υπάρξουν σημαντικές γεωστρατηγικές αλλαγές, οι οποίες με κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να ανοίξουν ένα νέο παράθυρο και να βγάλουν την Κύπρο από τον εγκλωβισμό στον οποίο βρίσκεται σήμερα. Το είπαμε και προ ημερών και το επαναλαμβάνουμε ότι η εξέλιξη στην υπόθεση του φυσικού αερίου, είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που παρουσιάζεται στην Κύπρο μετά από την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ευρωπαϊκή ευκαιρία δυστυχώς, επί έξι χρόνια δεν κατάφεραν οι πολιτικοί ταγοί του τόπου να την αξιοποιήσουν με τρόπο που να ενισχύσει τον αγώνα στο εθνικό θέμα. Αν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς στρατηγική και συντονισμό όλων των δυνάμεων, αντιμετωπίσουν και την ευκαιρία που σήμερα παρουσιάζεται, τότε θα μιλάμε για κορυφαίο «έγκλημα».
Οφείλουμε μάλιστα, να σημειώσουμε, ότι οι ενδείξεις των τελευταίων ημερών δεν πείθουν ότι αντιμετωπίζεται το όλο θέμα με τη δέουσα σοβαρότητα. Η προ ημερών δήλωση του αρμόδιου υπουργού Αντώνη Πασχαλίδη ότι δεν υπήρχε πρόταση από το Ισραήλ είναι ένα τέτοιο δείγμα. Εκτέθηκε ανεπανόρθωτα από το συνάδελφο Πέτρο Θεοχαρίδη που αποκάλυψε την ύπαρξη επιστολής από τον ισραηλινό κολοσσό που στάληκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 9 Ιανουαρίου 2011. Και βεβαίως, ακόμη χειρότερη ήταν η αντίδραση του μετά την αποκάλυψη, λέγοντας ότι όταν δήλωνε πως δεν υπάρχει πρόταση από το Ισραήλ, εννοούσε από το κράτος του Ισραήλ.
Εκείνο που είναι απορίας άξιο, είναι γιατί το όλο θέμα δεν αντιμετωπίζεται ακόμη ως εθνικό, αφού οι προοπτικές του είναι τεράστιες και συναρτώνται τόσο με το κυπριακό όσο και με την οικονομία του τόπου. Γιατί δεν τίθεται το θέμα σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου ή σε άτυπο συμβούλιο αρχηγών, ώστε να κατατεθεί όλη η «πολιτική σοφία» και να αποφασισθεί από κοινού με όλες τις πολιτικές δυνάμεις η στρατηγική που θα ακολουθηθεί ώστε να υπάρξουν τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα; Όταν φλομώνουν τον κόσμο για την επιδιωκόμενη ενότητα που για δεκαετίες δεν κατάφεραν να πετύχουν στο κυπριακό, να μια χρυσή ευκαιρία (με την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα προτάξουν πραγματικά το εθνικό συμφέρον και όχι οποιαδήποτε άλλα).
Οι τελικές αποφάσεις είναι δεδομένο ότι θα ληφθούν από την κυβέρνηση, αλλά η χάραξη στρατηγικής κάλλιστα μπορεί να γίνει από κοινού με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Κατ’ αυτό τον τρόπο οι πολιτικοί θα περάσουν ένα θετικό μήνυμα στο λαό, ο οποίος ξέχασε πότε ήταν η τελευταία φορά που είδε τους πολιτικούς ενωμένους σε κάποιο εθνικό στόχο. Η πρόκληση βρίσκεται πρωτίστως στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφού αυτός είναι που μπορεί να συγκαλέσει το Εθνικό Συμβούλιο.
* ''ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ'' ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
«Αυτό το έργο έχει τη δυνατότητα να γίνει ο «παίκτης που θα αλλάξει το παιχνίδι» για την οικονομία της Κύπρου, καθώς και ένας σημαντικός οδηγός για σημαντικότατη ανάπτυξη της οικονομίας σας.» Αυτά γράφει ο ισραηλινός κολοσσός Delek Group Ltd στην επιστολή που απέστειλε προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την οποία προτείνει
συνεργασία Ισραήλ- Κύπρου στην υπόθεση του φυσικού αερίου. Είναι αλήθεια ότι οι προοπτικές όπως κατ’ αρχήν παρουσιάζονται, αφήνουν όντως να διαφαίνεται μια χρυσή ευκαιρία –αν αξιοποιηθεί σωστά- για να ενισχυθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η οικονομία του τόπου.
Ακόμη και αν η αναφορά στην επιστολή των Ισραηλινών ότι μια συνεργασία στην υπόθεση του φυσικού αερίου μπορεί να γίνει «ο παίκτης που θα αλλάξει το παιχνίδι» μπορεί να είναι υπερβολική, είναι εντούτοις εύκολο για τον καθένα να αντιληφθεί ότι το όφελος για την οικονομία του τόπου θα είναι σίγουρα μεγάλο.
Το όφελος όμως, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και σημαντικά πολιτικό. Εάν η Κύπρος καταφέρει να εξελιχθεί σε «ενεργειακό παίκτη» στην περιοχή είναι ευνόητο ότι θα υπάρξουν σημαντικές γεωστρατηγικές αλλαγές, οι οποίες με κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να ανοίξουν ένα νέο παράθυρο και να βγάλουν την Κύπρο από τον εγκλωβισμό στον οποίο βρίσκεται σήμερα. Το είπαμε και προ ημερών και το επαναλαμβάνουμε ότι η εξέλιξη στην υπόθεση του φυσικού αερίου, είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που παρουσιάζεται στην Κύπρο μετά από την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ευρωπαϊκή ευκαιρία δυστυχώς, επί έξι χρόνια δεν κατάφεραν οι πολιτικοί ταγοί του τόπου να την αξιοποιήσουν με τρόπο που να ενισχύσει τον αγώνα στο εθνικό θέμα. Αν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς στρατηγική και συντονισμό όλων των δυνάμεων, αντιμετωπίσουν και την ευκαιρία που σήμερα παρουσιάζεται, τότε θα μιλάμε για κορυφαίο «έγκλημα».
Οφείλουμε μάλιστα, να σημειώσουμε, ότι οι ενδείξεις των τελευταίων ημερών δεν πείθουν ότι αντιμετωπίζεται το όλο θέμα με τη δέουσα σοβαρότητα. Η προ ημερών δήλωση του αρμόδιου υπουργού Αντώνη Πασχαλίδη ότι δεν υπήρχε πρόταση από το Ισραήλ είναι ένα τέτοιο δείγμα. Εκτέθηκε ανεπανόρθωτα από το συνάδελφο Πέτρο Θεοχαρίδη που αποκάλυψε την ύπαρξη επιστολής από τον ισραηλινό κολοσσό που στάληκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 9 Ιανουαρίου 2011. Και βεβαίως, ακόμη χειρότερη ήταν η αντίδραση του μετά την αποκάλυψη, λέγοντας ότι όταν δήλωνε πως δεν υπάρχει πρόταση από το Ισραήλ, εννοούσε από το κράτος του Ισραήλ.
Εκείνο που είναι απορίας άξιο, είναι γιατί το όλο θέμα δεν αντιμετωπίζεται ακόμη ως εθνικό, αφού οι προοπτικές του είναι τεράστιες και συναρτώνται τόσο με το κυπριακό όσο και με την οικονομία του τόπου. Γιατί δεν τίθεται το θέμα σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου ή σε άτυπο συμβούλιο αρχηγών, ώστε να κατατεθεί όλη η «πολιτική σοφία» και να αποφασισθεί από κοινού με όλες τις πολιτικές δυνάμεις η στρατηγική που θα ακολουθηθεί ώστε να υπάρξουν τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα; Όταν φλομώνουν τον κόσμο για την επιδιωκόμενη ενότητα που για δεκαετίες δεν κατάφεραν να πετύχουν στο κυπριακό, να μια χρυσή ευκαιρία (με την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα προτάξουν πραγματικά το εθνικό συμφέρον και όχι οποιαδήποτε άλλα).
Οι τελικές αποφάσεις είναι δεδομένο ότι θα ληφθούν από την κυβέρνηση, αλλά η χάραξη στρατηγικής κάλλιστα μπορεί να γίνει από κοινού με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Κατ’ αυτό τον τρόπο οι πολιτικοί θα περάσουν ένα θετικό μήνυμα στο λαό, ο οποίος ξέχασε πότε ήταν η τελευταία φορά που είδε τους πολιτικούς ενωμένους σε κάποιο εθνικό στόχο. Η πρόκληση βρίσκεται πρωτίστως στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αφού αυτός είναι που μπορεί να συγκαλέσει το Εθνικό Συμβούλιο.
* ''ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ'' ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Δημοσίευση σχολίου