Εδώ και τρεις εβδομάδες ο Κούμι Ναϊντού είναι το «αφεντικό» της οργάνωσης· με αυτόν τον τρόπο έγινε- ενδεχομένως καθυστερημένα- το σύμβολο της στροφής της προς τον φτωχό Νότο. Ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει το μικρότερο μερίδιο ευθύνης στην υπερθέρμανση του πλανήτη, λέει. Κι όμως, πληρώνει το μεγαλύτερο τίμημαΕίναι απόγονος σκλάβων, δεν είχε συμπληρώσει καν τα 15 του χρόνια όταν συγκρούστηκε με το καθεστώς του απαρτχάιντ......
τον περασμένο Φεβρουάριο υποβλήθηκε στη δοκιμασία μιας εξαντλητικής απεργίας πείνας για να συμπαρασταθεί στον λαό της Ζιμπάμπουε. Ο Κούμι Ναϊντού τοποθετήθηκε πριν από τρεις εβδομάδες επικεφαλής της Greenpeace, ο πρώτος Αφρικανός στην ιστορία της περιβαλλοντικής οργάνωσης.
Χωρίς ίχνος ρομαντισμού, αλλά με την ίδια μαχητική διάθεση των εφηβικών του χρόνων, δηλώνει βέβαιος στα «ΝΕΑ» ότι «ο κόσμος μπορεί να αλλάξει».
Το πραγματικό του όνομα είναι Κουμαράν και προέρχεται από την Ινδία. Από εκεί ξεκίνησαν οι πρόγονοί του πριν από 250 χρόνια για να δουλέψουν σε καθεστώς δουλείας στις φυτείες ζαχαροκάλαμου της Νότιας Αφρικής. Κούμι ήταν το όνομα που του έδωσαν οι «μη λευκοί» Νοτιοαφρικανοί σύντροφοί του στην πόλη Ντέρμπαν όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Όταν πριν από περίπου δέκα μήνες οι άνθρωποι της Greenpeace του έκαναν την πρώτη κρούση για να αναλάβει την τύχη της οργάνωσης, ο Κούμι Ναϊντού διήνυε την εικοστή ημέρα μιας εξαντλητικής απεργίας πείνας. Είχε χάσει ήδη 14 κιλά. «Παιδιά», ήταν η απάντησή του, «αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουμε για δουλειές». Εκείνη που τον πίεσε περισσότερο απ΄ όλους για να δεχθεί την πρόταση ήταν η 17χρονη κόρη του. Αλλά τι δουλειά έχει ένας ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με μικρή διαδρομή στην οικολογία, ως επικεφαλής μιας οργάνωσης για το περιβάλλον; «Η σχέση ανάμεσα στις διάφορες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα γίνεται όλο και πιο στενή», απαντά στα «ΝΕΑ» από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. «Τα ανθρώπινα δικαιώματα διακρίνονται σε κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά. Όλα είναι αλληλένδετα. Ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει το μικρότερο μερίδιο ευθύνης στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Κι όμως πληρώνει το μεγαλύτερο τίμημα. Αυτή είναι μια κοινωνική αδικία που πρέπει να διορθώσουμε. Πιθανότατα η Greenpeace ήθελε έναν “γεφυροποιό”, κάποιον που να έχει εμπειρία σε διάφορα πεδία και να είναι αρκετά τρελός ώστε να δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο και να παίρνει ρίσκα». Η Greenpeace ιδρύθηκε το 1971 στο Βανκούβερ του Καναδά. Έπρεπε να περάσουν 38 ολόκληρα χρόνια για να προσφέρει τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή σε έναν άνθρωπο που δεν είναι λευκός και Δυτικός. Ο Κούμι Ναϊντού γίνεται- ενδεχομένως καθυστερημένα- το σύμβολο της στροφής της οργάνωσης προς τον φτωχό Νότο. «Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει γίνει μια μεγάλη επένδυση στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σήμερα κάποια από τα σημαντικότερα γραφεία της Greenpeace βρίσκονται στην Ινδία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, όπου έχω δουλέψει εθελοντικά τα τελευταία χρόνια. Νομίζω ότι με προσέγγισαν γιατί ήθελαν να τονίσουν αυτή την αλλαγή», λέει ο νέος επικεφαλής της οργάνωσης. Τον ρωτάμε γι΄ αυτές τις πρώτες ημέρες στο Άμστερνταμ όπου βρίσκεται η έδρα της Greenpeace Ιnternational. «Σήμερα (σ.σ.: Παρασκευή) αρχίζει η τρίτη εβδομάδα. Με εμπνέουν το προσωπικό, οι υποστηρικτές, τα μέλη του συμβουλίου, δεν φανταζόμουν ότι θα μου έδιναν τόση ενέργεια αλλά πρέπει να πω ότι δεν μου δίνεται η ευκαιρία να κοιμηθώ αρκετά. Δίνω συνεντεύξεις σε ανθρώπους από διαφορετικές χώρες με μεγάλη διαφορά ώρας, κάθε πρωί ξυπνάω στις έξι. Όταν αναλαμβάνεις πολλές ευθύνες γίνεσαι πιο διστακτικός αλλά είναι καλύτερα απ΄ ό,τι περίμενα». Δεν το μετανιώσατε κ. Ναϊντού; «Όχι, καθόλου», απαντά γελώντας.
Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Κούμι Ναϊντού όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του εξέφρασε την πρόθεσή του να φέρει τον άνθρωπο στο κέντρο της δράσης της οργάνωσης. Η διακήρυξη αυτή φαίνεται να είναι για τον ίδιο κάτι περισσότερο από ένα σλόγκαν. «Εννοώ δύο πράγματα», μας εξηγεί. «Το πρώτο είναι ότι πρέπει να γίνουμε καλύτεροι, πιο ανθρώπινοι, να δούμε πώς μπορούμε να μειώσουμε την απόσταση που μας χωρίζει, να δουλέψουμε σε όσα μας ενώνουν, να συμπαραταχθούμε περιβαλλοντολόγοι και ακτιβιστές, να βγούμε μπροστά και να τραβήξουμε την προσοχή του κόσμου. Το δεύτερο ζήτημα είναι η σχέση ανάμεσα στην ανθρώπινη ζωή και την προστασία του περιβάλλοντος. Στο παρελθόν προστατεύαμε τα δάση που χωρίς αμφιβολία είναι αγώνας μεγάλης σημασίας. Αλλά τώρα μπορούμε να συνδυάσουμε την προστασία των δασών με την ευημερία. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση είναι το πώς θα εξασφαλίσουμε τη φυσιολογική συνύπαρξη ανάμεσα στα διαφορετικά είδη που κατοικούν στη Γη». Πώς μπορούμε να τραφούμε 7 δισ. άνθρωποι χωρίς να καταστρέψουμε τον πλανήτη; «Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα. Οι ειδικοί λένε ότι εάν το επίπεδο ζωής των αναπτυσσόμενων χωρών φτάσει σ΄ εκείνο των αναπτυγμένων, θα χρειαζόμασταν 6 με 8 πλανήτες.
Κάποιος είχε πει πολύ σωστά ότι δεν μπορούμε να καταστρώσουμε ένα Ρlan Β (σ.σ.: εναλλακτικό σχέδιο) γιατί δεν έχουμε δεύτερο πλανήτη. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί η μισή ανθρωπότητα να παράγει τόνους σκουπιδιών και η άλλη μισή να αφανίζεται από την πείνα. Ο αναπτυγμένος κόσμος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Φτωχές και πλούσιες χώρες πρέπει να δράσουν μαζί. Αν δεν το κάνουν, θα βουλιάξουν μαζί».
Ποιος είναι
1965
Ο Κούμι Ναϊντού γεννιέται στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής 1980
Η μητέρα του αυτοκτονεί, εκείνος αποβάλλεται από το σχολείο επειδή διοργανώνει εκστρατεία κατά του απαρτχάιντ 1987
Εξαιτίας της δράσης του κατά του απαρτχάιντ αναγκάζεται να καταφύγει στο Λονδίνο 1991
Με την κατάργηση του καθεστώτος των φυλετικών διακρίσεων επιστρέφει στη Νότια Αφρική 1998
Τίθεται επικεφαλής της οργάνωσης Civicus για τα ανθρώπινα δικαιώματα 2005
Ηγείται της εκστρατείας για το κλίμα Τck Τck Τck 2009
Τοποθετείται διευθυντής της Greenpeace Ιnternational
«Από μια κακή συμφωνία, καλύτερα καμία συμφωνία»
Από τη Δευτέρα ο Κούμι Ναϊντού θα βρίσκεται στην Κοπεγχάγη όπου θα πραγματοποιηθεί η Διάσκεψη για το Κλίμα. Παρά τις εκθέσεις και τις προειδοποιήσεις της επιστημονικής κοινότητας ότι οι κλιματικές συνθήκες στον πλανήτη αλλάζουν με ταχύτερο ρυθμό σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επιτευχθεί η συμφωνία που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. «Τα μηνύματα που έρχονται αυτή την ώρα είναι απογοητευτικά», δηλώνει ο επικεφαλής της Greenpeace. Τι είδους συμφωνία θα τον ικανοποιούσε; «Υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα σε αυτό που λέμε εμείς και αυτό που λένε οι κυβερνήσεις. Η καλύτερη πρόταση που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι από τη Νορβηγία για μείωση των εκπομπών των αερίων κατά 30%. Η Ε.Ε. προτείνει 20%, η Ιαπωνία 25%. Όλοι τους δείχνουν επιφυλακτικοί για το οικονομικό κόστος της συμφωνίας. Πόσα δισ. δολάρια κατέληξαν στους τραπεζίτες;». Του υπενθυμίζουμε την άποψη ενός κορυφαίου Αμερικανού επιστήμονα. Ο Τζέιμς Χάνσεν υποστηρίζει ότι οι συνομιλίες πρέπει να αποτύχουν γιατί στο θέμα των κλιματικών αλλαγών δεν χωρούν διαπραγματεύσεις- όπως δεν μπορείς να πεις ότι θα μειώσεις τη δουλεία κατά 50%. Ο Κούμι Ναϊντού το διατυπώνει διαφορετικά: «Από μια κακή συμφωνία, θα ήταν προτιμότερο να μην υπάρξει καμία συμφωνία».
«Ο Μπλερ με απογοήτευσε περισσότερο από όλους»
Oι ηγέτες που θα φτάσουν στην Κοπεγχάγη τις επόμενες ημέρες θα αντικρύσουν στο αεροδρόμιο την αφίσα της διαφημιστικής εκστρατείας της Greenpeace- ένα μάλλον δυσάρεστο θέαμα για εκείνους. Το έτος 2020 ο Ομπάμα, ο Μεντβέντεφ, η Μέρκελ, ο Θαπατέρο, γερασμένοι με τη βοήθεια του Ρhotoshop και θλιμμένοι σαν να τους βασανίζουν οι τύψεις, υπογράφουν μια κοινή δήλωση:
«Συγγνώμη θα μπορούσαμε να είχαμε σταματήσει τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές... Δεν το κάναμε». Στο πνεύμα της καμπάνιας της οργάνωσης που διευθύνει, ο λόγος του Κούμι Ναϊντού δεν είναι καθόλου στρογγυλός όταν αναφέρεται στους πολιτικούς. «Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο, οι ηγέτες φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα ακόμα κι αν τα ακούν για χιλιοστή φορά. Νομίζω πως πολλοί από τους πολιτικούς αρχηγούς δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος και δεν είναι σε θέση να λάβουν γενναία μέτρα». Ο Ναϊντού έχει καθήσει στο ίδιο τραπέζι με ισχυρούς του κόσμου, τον Μπλερ, τον Πούτιν, τη Μέρκελ. «Πιστεύεις ότι επειδή σου λένε αυτά που θέλεις να ακούσεις θα υπάρξει πρόοδος. Με την πρώτη ευκαιρία όμως κάνουν στροφή 180 μοιρών». Από τα πυρά του δεν ξεφεύγει ούτε ο Μπαράκ Ομπάμα«στην προεκλογική εκστρατεία έλεγε ότι ο πλανήτης βρίσκεται σε κίνδυνο, σήμερα δεν παίρνει καμία πρωτοβουλία για το περιβάλλον, δεν έχει ξοδέψει τίποτε από το πολιτικό του κεφάλαιο για πείσει τον αμερικανικό λαό». Και αυτός που τον απογοήτευσε περισσότερο; «Ο Τόνι Μπλερ.
Συναντηθήκαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο. “Μην αφήσετε το τέλειο να γίνει εχθρός του καλού”, μου είπε. Μα είμαστε πολύ μακριά από το τέλειο: οι πάγοι λειώνουν, η θερμοκρασία ανεβαίνει, η απειλή είναι άμεση». Ο Κούμι Ναϊντού πάντως είναι ευγενικός μαζί μας, για τον Έλληνα Πρωθυπουργό έχει να πει μόνο καλά λόγια:
«Αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και δείχνει μια ευαισθησία. Ίσως να μην μπορεί να κάνει πολλά στην Κοπεγχάγη. Αλλά στα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο».
ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
Δημοσίευση σχολίου