GuidePedia

0


Της Aslı Aydıntaşbaş
Δεδομένης της ρητορικής και των ενεργειών της Άγκυρας την τελευταία δεκαετία, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία αποφάσισε τελικά να υποβάλει επίσημα αίτηση για ένταξη στις BRICS. Το οικονομικό μπλοκ, που ιδρύθηκε το 2009 από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα, θεωρείται ως μια εναλλακτική λύση στη γεωπολιτική τάξη που ηγείται η Δύση, ειδικά σε ό,τι αφορά το παγκόσμιο εμπόριο.

Το 2024, η BRICS επέκτεινε τα μέλη της για να συμπεριλάβει χώρες όπως το Ιράν, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Αλλά η προσθήκη της Τουρκίας σημαίνει ότι θα είναι το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ σε ένα σύνολο με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα – με μια ατζέντα που κυριαρχείται από τα αυταρχικά καθεστώτα.

Αυτό είναι μεγάλη υπόθεση. Εάν η προσπάθεια της Τουρκίας πετύχει, θα ωφελούσε τη συνεχιζόμενη προσπάθεια της χώρας να αναπτύξει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που συχνά αποκλίνει από τους υπερατλαντικούς συμμάχους της. Αλλά η απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση δεν είναι κάτι καινούργιο. Η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι εδραιωμένη σε μια μεταδυτική αφήγηση που έχει διαμορφώσει την πολιτική του ταυτότητα για τουλάχιστον μια δεκαετία.

Η ιδέα της Δύσης σε παρακμή έχει πλέον ριζώσει σταθερά σε όλο το τουρκικό πολιτικό φάσμα και οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες της Τουρκίας πιστεύουν ότι η στρατηγική αυτονομία είναι το εισιτήριο για έναν μεγαλύτερο ρόλο στην παγκόσμια σκηνή. Αν και οι BRICS παράγουν το 36-37% του παγκόσμιου ΑΕΠ, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ο κύριος εταίρος της Τουρκίας για το εμπόριο και τις επενδύσεις, και η κύρια εξαγωγική της αγορά – σε αυτόν τον τομέα, η σχέση των BRICS με την Τουρκία υστερεί. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δημοσίευση σχολίου

 
Top