Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου
Σοβαροί προβληματισμοί από τις δηλώσεις Μητσοτάκη για την πορεία των «ελληνοτουρκικών» μετά την συνάντηση με Ερντογάν. Ενώ αυτή καθαυτή η ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής Μητσοτάκη-Ερντογάν στο Βίλνιους δεν προκάλεσε την μεγάλη συζήτηση στην Ελλάδα, οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού μετά από αυτήν και ιδιαίτερα τα όσα είπε και μάλιστα εμφατικά στην συνέντευξη του στον ΣΚΑΙ στον κ. Παύλο Τσίμα και στην κ. Σία Κοσιώνη προκάλεσαν βασανιστικά ερωτήματα σηκώνοντας δικαιολογημένα «κουρνιαχτό»! Και αυτό συνέβη γιατί για πρώτη φορά ειπώθηκαν από Έλληνα Πρωθυπουργό κάποια πράγματα τα οποία επιμελώς είχαν κατά την άποψη μας σκόπιμα αφαιρεθεί από την προεκλογική ατζέντα για να μην ληφθούν υπόψη από το εκλογικό σώμα.
Κατ’ αρχήν ο κ. Πρωθυπουργός μίλησε για μια …νέα αρχή ή επανεκκίνηση των ελληνοτουρκικών (Ε/Τ) σχέσεων. Είμαστε της απόψεως ότι είναι αφελές ή… σκόπιμα αποπροσανατολιστικό να γίνεται αναφορά σε «νέα αρχή» από την στιγμή που συνεχίζει να υφίσταται το γνωστό «casus belli», το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και η Γαλάζια Πατρίδα. Παράγοντες που συνιστούν τον τουρκικό αναθεωρητισμό και ηγεμονισμό.
Ειπώθηκε επίσης αμέσως μετά την συνάντηση ότι οι τρεις πυλώνες που θα στηρίξουν το «μονοπάτι» επαναπροσδιορισμού των Ε/Τ σχέσεων και επαναλαμβάνουμε ουδόλως αναφέρθηκαν στην προεκλογική περίοδο, είναι ο πολιτικός διάλογος, τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης (MOE) και η θετική ατζέντα που περιλαμβάνουν θέματα χαμηλής πολιτικής. Γεννάται λοιπόν η απορία τι είναι αυτός ο πολιτικός διάλογος και ποια θέματα θα περιλαμβάνει;
Ακόμα και αν αρνηθούμε να συζητήσουμε τα θέματα που επιδιώκει να βάλει στο τραπέζι η Τουρκία αυτά καταγράφονται! Καλά είναι τα MOE αλλά τι θα γίνει όταν οι Τούρκοι ζητήσουν με την περίσσια ανατολίτικη πονηριά που τους διακρίνει μέτρα που αγγίζουν τον σκληρό πυρήνα των απαιτήσεων τους όπως να μην πετούν οπλισμένα Α/Φ της Ελλάδος ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού;
Πώς να μην προβληματιστεί ένας Έλληνας πολίτης όταν ακούει τον Πρωθυπουργό να μιλάει για… «τολμηρή ατζέντα» και για συζήτηση της βασικής διαφοράς που εμμέσως υποδηλώνει ότι υπάρχουν και άλλες. Μήπως προετοιμάζεται η ελληνική κοινή γνώμη για κάτι το οποίο θα είναι εκτός της μεταπολιτευτικής εθνικής γραμμής η οποία δέχεται μόνο ένα ζήτημα προς συζήτηση με την Τουρκία, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Μήπως η λέξη για μία ενδεχόμενη υποχώρηση είναι ακόμα μία ένδειξη προετοιμασίας του ελληνικού λαού και συνάμα ένα τεστ για να αξιολογηθούν οι αντιδράσεις αυτού.
Πέρα από το γεγονός ότι είναι λάθος να ξεκινάς μία διαπραγμάτευση και να μιλάς εξ αρχής για αναγκαίες υποχωρήσεις δείχνοντας προκαταβολικά την πρόθεση σου θεωρούμε ότι η άποψη του κ. Μητσοτάκη περί σχετικότητας της απομείωσης της εθνικής κυριαρχία που εκφράστηκε μετά από μάλλον σκόπιμη ερώτηση της κ. Κοσιώνη ήταν το κλου της συνεντεύξεως για τις προθέσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού.
Επανήλθαν πάλι έωλες αναφορές περί τουρκικής πολιτικής που απευθυνόταν στο εσωτερικό ακροατήριο ενώ ξαναμιλήσαμε για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας ξεχνώντας ότι ο Ισλαμιστής Ερντογάν που έχει δαιμονοποιήσει την Δύση, ουδόλως ενδιαφέρεται να εντάξει την χώρα του στην ΕΕ αλλά πολύ απλά τη χρειάζεται για εμπορικούς και οικονομικούς λόγους. Όπως αναθεώρηση της τελωνειακής ένωσης, απελευθέρωση της βίζας και ευνοϊκότερες συνθήκες δανεισμού.
Φαίνεται ότι οι σύμβουλοι του κ. Πρωθυπουργού παρέλειψαν να τον ενημερώσουν ότι μετά από κάθε όξυνση της εξαναγκαστικής της πολιτικής η Άγκυρα εκμεταλλευόμενη και τα φοβικά σύνδρομα της Αθήνας δημιουργεί συνθήκες ύφεσης για να κατοχυρώσει ότι ροκάνισε και να δημιουργήσει τετελεσμένα προωθώντας έτσι σταδιακά την αναθεωρητικής της ατζέντα. Ήδη η μία και μοναδική διαφορά (οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ) έγινε …βασική διαφορά ενώ αν και καθαρά νομικό ζήτημα της δόθηκε και ….γεωπολιτική διάσταση.
Αδικούμε την πατρίδα μας όταν λέγεται δια στόματος του Πρωθυπουργού της χώρας ότι πρέπει να διαφυλάξουμε το καλό κλίμα λες και φταίμε εμείς που χάλασε, λες και εμείς δημιουργήσαμε τις εντάσεις! Είναι επίσης μεγάλη αδικία να επιχειρείται στιγματισμός όσων αντιτίθενται σε οποιονδήποτε ενδοτισμό με τον χαρακτηρισμό «υπερπατριώτες που έχτισαν καριέρες με τα εθνικά ζητήματα». Όταν αντιδρούσαν στις μεθοδεύσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την τότε επερχόμενη επονείδιστη «Συμφωνία των Πρεσπών» αυτοί οι…. «υπερπατριώτες» ήταν καλοί επειδή αποδομούσαν μέσω των εθνικών προβληματισμών τους την τότε Κυβέρνηση;
Μιλήσαμε για Χάγη, δηλαδή για παραπομπή του προβλήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης του ΟΗΕ που εδρεύει στην πόλη αυτή. Ακούγεται ωραία στον κόσμο και ας μην πούμε όχι, ειρηνική διευθέτηση λοιπόν. Αλλά πως από την στιγμή που η Τουρκία δεν αποδέχεται την δικαιοδοσία του, επιδιώκοντας πολιτικό και όχι νομικό διακανονισμό (σημ. είπαμε αναγνωρίσαμε και γεωπολιτική διάσταση) μπορούμε να φθάσουμε σε συνυποσχετικό παραπομπής.
Όταν μάλιστα η Άγκυρα απαιτεί να συμπεριληφθούν και ζητήματα όπως γκρίζων ζωνών, αποστρατικοποίησης κ.λπ. Και ας υποθέσουμε ότι κάποια στιγμή οι Τούρκοι θα δέχονταν την παραπομπή της οριοθέτησης. Με ποια μέθοδο θα συμφωνούσαν; Mε την αρχή της μέση γραμμής; Και πως γνωρίζουμε ότι τα 15 μέλη αυτού του Δικαστηρίου δεν θα δικάσουν και με …πολιτικά κριτήρια όπως συνήθως πράττουν.
H Τουρκία είναι αναθεωρητικό κράτος με ηγεμονικές φιλοδοξίες. Η πεποίθηση η οποία έχει εμποτίσει πολιτική ελίτ και λαό ότι έχει έλθει η ώρα να αποκατασταθεί «το γεωγραφικό και ιστορικό λάθος που συνέβη στο Αιγαίο» όπως έλεγε ο Νταβούτογλου δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία που θα δημιουργήσει συνθήκες εικονικής πραγματικότητας.
Μπορεί να κερδίσουμε περίοδο ηρεμίας, άλλωστε ποιος εχέφρων άνθρωπος αρέσκεται σε εντάσεις ! Η Τουρκία όμως δεν αλλάζει και κάνει τακτική αναδίπλωση γιατί απλούστατα την συμφέρει. Ποιες από τις διεκδικήσεις της απέσυρε άραγε, έτσι ώστε να συνεισφέρει όντως θετικά σε αυτό που καταχρηστικά κάποιοι αποκαλούν ως …αλλαγή σελίδας. Τραγικό εθνικό λάθος να μην γίνει καμία αναφορά στο Κυπριακό. Μήπως τελικά θεωρείται ένα «αγκάθι» που θα το αφήσουμε στην τύχη του μη αντιλαμβανόμενοι τι σημαίνει διάρρηξη του Ελληνισμού και το να αφεθεί στην τύχη της η Μεγαλόνησος!
Τα λεγόμενα «προβλήματα» που υπάρχουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και όπως μας είπε ο κ. Πρωθυπουργός επιθυμεί να λύσει και οι εντάσεις που δημιουργούνται προκαλούνται από τον Τουρκικό αναθεωρητισμό και την εξαναγκαστική πολιτική που ασκείται από την Άγκυρα, Οι Τούρκοι δεν θέλουν να συνδιαλλαγούν μαζί μας αλλά επιδιώκουν να επιβάλουν στην πατρίδα μας έναν ρόλο μειωμένης κυριαρχίας.
Με ελληνικά νησιά χωρίς καθόλου υφαλοκρηπίδα, με γκρίζες ζώνες και διεκδίκηση μικρονησίδων και βραχονησίδων, με Καστελόριζο χωρίς επήρεια Υφαλοκρηπίδας / ΑΟΖ και με τα Τουρκικά Α/Φ να πετούν ανεξέλεγκτα πάνω από τα ελληνικά νησιά. Αυτά πάμε να συζητήσουμε; Μπορεί οι μεγάλοι μας Σύμμαχοι, οι Αμερικανοί να χαίρονται που βλέπουν προσπάθεια να επιλυθούν «οι μακροχρόνιες διαφορές» όπως συχνά λένε, αλλά δεν τους ενδιαφέρει ποιος έχει δίκιο γιατί βλέπουν χώρο και όχι χώρες και θέλουν αυτός ο χώρος να είναι σταθερός.
Παραφράζοντας την γνωστή ρήση του Ταλεϋράνδου για τους Βουρβόνους θα έλεγα και πάλι «δεν μάθαμε τίποτα δεν καταλάβαμε τίποτα». Με τον θολό λόγο, τα εννοιολογικά θραύσματα και τα πυροτεχνήματα για να αξιολογηθούν οι αντιδράσεις για αυτά που φοβόμαστε εμείς ότι έρχονται δεν μπορεί να συγκροτηθεί εθνική στάση. Με πολιτικές που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να «αγοράσουν ηρεμία» στο Αιγαίο οδηγούμεθα σε αυτοπεριορισμό και αυτοεγκλωβισμό.
Δημοσίευση σχολίου