Η Εθνοσυνέλευση που προέκυψε από τις εκλογές της 14ης Μαΐου στην Τουρκία είναι μάλλον η πιο εθνικιστική και συντηρητική της τουρκικής πολιτικής ιστορίας, από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, με εξαίρεση τις περιόδους των στρατιωτικών δικτατοριών. Και δεν είναι μόνον η αύξηση του εθνικιστικού κόμματος MHP του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, (ξεπέρασε το 10%) κυβερνητικού εταίρου του ΑΚΡ. Στη νέα Βουλή της Τουρκίας θα εκπροσωπούνται οι πιο ακραίες πτέρυγες από όλες τις πλευρές.
Στη συμμαχία του Ερντογάν συμμετέχει και το επίσης εθνικιστικό ΒΒΡ που πήρε 1% και έχει εκπρόσωπο στη νέα Βουλή, καθώς και το Υ Refah (ισλαμιστικό-συντηρητικό) που κατέγραψε ποσοστό 2,8% και εκπροσωπείται με πέντε βουλευτές. Η συμμαχία του Ερντογάν διαθέτει στην Εθνοσυνέλευση 322 (ή 323) έδρες από τις 600, η συμμαχία του Κιλιτσντάρογλου, που είναι ζήτημα εάν και για πόσο θα παραμείνει αρραγής 213 έδρες και η Πράσινη Αριστερά με το φιλοκουρδικό HDP 65 έδρες.
H αύξηση του ποσοστού του Μπαχτσελί και της κοινοβουλευτικής του δύναμης κατά 1 έδρα, ενώ οι μετρήσεις προεκλογικά τον έφεραν σε υποχώρηση και ορισμένοι αναλυτές στην Τουρκία εκτιμούσαν ότι πολύ δύσκολα θα μπει στη Βουλή, είναι μόνο μία από τις ενδείξεις της ακροδεξιάς στροφής. Το γεγονός ότι και ο 3ος υποψήφιος για την Προεδρία Σινάν Ογάν (δηλωμένος ακροδεξιός) πήρε 5,17% παρά την άγρια πόλωση, αποτελεί άλλη μία ένδειξη. Πλην όμως υπάρχουν και ανάλογες ενδείξεις και από τη συμμαχία του Κεμάλ Κιλιτσάρογλου.
Οι 14 βουλευτές του Deva και οι 10 βουλευτές του Saadet, που εισήλθαν στο νέο Κοινοβούλιο από τη λίστα του CHP (σε σύνολο 169 βουλευτών του κόμματος) στο πλαίσιο της εθνικής συμμαχίας, κατατάσσονται στην πιο συντηρητική πτέρυγα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής τους διαδρομής οι περισσότεροι εκφράζουν ακραίες εθνικιστικές θέσεις.
Υπ’ αυτή την άποψη, γεννάται ερώτημα εάν θα καταφέρουν οι πιο μετριοπαθείς πτέρυγες του CHP, κεντρώοι και σοσιαλδημοκράτες, να ισορροπήσουν τα πράγματα στο εσωτερικό του κόμματός τους και πως θα συνεργάζονται με τους επίσης συντηρητικούς και εθνικιστές του ΙΥΙ (εκλέγει 44 βουλευτές) της Μεράλ Ακσενέρ, που και αυτή προέρχεται από το ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Όπως παρατηρεί η εφημερίδα Yeni Safak που υποστηρίζει φανατικά τον Ταγίπ Ερντογάν, θα είναι ένα από τα στοιχήματα για την ετερόκλητη συμμαχία της αντιπολίτευσης.
Επανεμφάνιση Γιαϊτζί
Σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον ο απόστρατος ναύαρχος και εμπνευστής του δόγματος της “γαλάζιας πατρίδας” Τζιχάτ Γιαϊτζί επανέρχεται σήμερα και με ανάρτησή του που αναδημοσιεύεται στο Anadolu λέει μεταξύ άλλων ότι «η οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο Αιγαίο Πέλαγος θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή του δίκαιου διαμοιρασμού και της χρήσης, λαμβάνοντας υπόψη τις κύριες περιοχές και τα μήκη των ακτογραμμών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας».
Ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η τουρκική Εθνοσυνέλευση που πήρε τις πιο ακραίες θέσεις ήταν της περιόδου 1993-1996 επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ, προέδρου του κόμματος του Ορθού Δρόμου (μετέπειτα Δημοκρατικού) που νομοθέτησε το 1995 το casus belli.
Σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον ο απόστρατος ναύαρχος και εμπνευστής του δόγματος της “γαλάζιας πατρίδας” Τζιχάτ Γιαϊτζί επανέρχεται σήμερα και με ανάρτησή του που αναδημοσιεύεται στο Anadolu λέει μεταξύ άλλων ότι «η οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο Αιγαίο Πέλαγος θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή του δίκαιου διαμοιρασμού και της χρήσης, λαμβάνοντας υπόψη τις κύριες περιοχές και τα μήκη των ακτογραμμών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας».
Ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η τουρκική Εθνοσυνέλευση που πήρε τις πιο ακραίες θέσεις ήταν της περιόδου 1993-1996 επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ, προέδρου του κόμματος του Ορθού Δρόμου (μετέπειτα Δημοκρατικού) που νομοθέτησε το 1995 το casus belli.
Δημοσίευση σχολίου