Τι συνέβη; Στις 10 Ιουνίου, η γαλλική ελαφριά φρεγάτα στελθ Courbet (F-712) συμμετέχει σε μια άσκηση του ΝΑΤΟ ( Sea Guardian ) στη δυτική Μεσόγειο. Η φρεγάτα Le Courbet ήταν υπεύθυνη για μια αποστολή “ναυτικής ασφάλειας” στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, που σκίζεται από εμφύλιο πόλεμο από το 2011. Η χώρα αυτή είναι υπό εμπάργκο του ΟΗΕ για την εισαγωγή όπλων.
Σε θέση μάχης
Λίγο μετά τις 5 μ.μ., το Courbet εντοπίζει έναν τούρκικο φορτηγό πλοίο – το Circkin – υπό σημαία της Τανζανίας. Για αρκετούς μήνες, αυτό το σκάφος έχει αναγνωριστεί από τον ΙΜΟ (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) ως πλοίο που διακινεί όπλα. Στη γάστρα, ο αριθμός αναγνώρισης είναι κρυμμένος και ο πομπός AIS (αριθμός 5IM389), ο οποίος επιτρέπει την αυτόματη αναγνώριση έχει τεθεί εκτός λειτουργίας. Το Marcom – που διοικεί τη δύναμη του ΝΑΤΟ – ζητά τη νηοπομπή του από το Courbet. Δύο τουρκικές πυραυλάκατες φρεγάτες – Oruç Reis (F-245) και Gökova (F-496) – οι οποίες, ωστόσο, συμμετείχαν στην άσκηση του ΝΑΤΟ παρεμβαίνουν, εκτελώντας έναν εχθρικό ελιγμό. Τρεις φορές (για 30 έως 40 δευτερόλεπτα), «κλειδώνουν» το Courbet με το ραντάρ τους προετοιμάζοντας «πυρά».
Τεχνικός όρος, ο όρος «κλείδωμα» δεν σημαίνει ότι το εν λόγω Courbet κλειδώθηκε ξαφνικά από έναν κλειδαρά, αλλά ότι τέθηκε ηλεκτρονικά σε οπτική γωνία που επιτρέπει την εκτόξευση πυραύλων ή πυροβολισμών. Με άλλα λόγια, το «κλείδωμα» αντιστοιχεί πράγματι σε μια «προειδοποιητική βολή», ένα «προειδοποιητικό πυρ» πριν από την έναρξη πραγματικής επίθεσης. Το Courbet είναι τέλεια εξοπλισμένο για να ανιχνεύει αυτό το είδος εχθρικής πράξης, και να προβεί σε περισυλλογή και αποθήκευση των τεχνικών δεδομένων. Εξάλλου, από τη γέφυρα του Courbet, παρατηρούν πολύ ξεκάθαρα μέσα από κιάλια και με άλλα πιο ακριβή μέσα παρατήρησης ότι οι ναύτες των δύο τούρκικων φρεγάτων βρίσκονται σε θέση μάχης, στις θέσεις μάχης τους, εξοπλισμένοι με βαριά κράνη, προστατευτικά γυαλιά και αλεξίσφαιρα γιλέκα!
Το Courbet αναφέρεται αμέσως στο Marcom, το οποίο συνιστά να αποστραγγισθεί: «Η αποστολή του Courbet δεν ήταν να παρακωλύσει το τούρκικο φορτηγό ή να πυροβολήσει σκάφος, το οποίο, επιπλέον, υποτίθεται ότι είναι συμμαχικό», διευκρίνισε ένας αξιωματικός της άσκησης Sea Guardian που συμμετείχε στην αποστολή. «Ένα πράγμα είναι σίγουρο και αποδεδειγμένο: οι δύο τουρκικές φρεγάτες φέρουν την ευθύνη για εχθρικό ελιγμό που μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη πολέμου». Το τουρκικό φορτηγό, το οποίο ισχυρίζεται ότι μεταφέρει ιατρικό εξοπλισμό, συνέχισε το δρόμο του προς τη Λιβύη.
Σοβαρά προηγούμενα
Η στόχευση του Courbet είναι το τελευταίο συμβάν μιας σειράς περιστατικών που ξεκίνησαν στις αρχές του έτους. Την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020, γαλλικά Ραφάλ σε αποστολή αναγνώρισης με το αεροπλανοφόρο Charles-de-Gaulle εντόπισαν μια αποβίβαση βαρέων τεθωρακισμένων οχημάτων στο λιμάνι της Τρίπολης, από πλοίο ναυλωμένο από την Άγκυρα – το Circkin – με συνοδεία από «μία από τις τέσσερις τουρκικές φρεγάτες που περιπολούν τακτικά στα λιβυκά ύδατα.
Με την ευκαιρία της επίσκεψης στο Παρίσι του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Εμμανουέλ Μακρόν είχε τονίσει «τον μη σεβασμό του λόγου που δόθηκε» από τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη διάσκεψη του Βερολίνου στις 19 Ιανουαρίου, η οποία στόχευε μεταξύ των άλλων να αναστείλει τις στρατιωτικές δραστηριότητες στη Λιβύη. «Βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες τουρκικά πλοία που συνοδεύουν Σύρους μισθοφόρους που φτάνουν στο λιβυκό έδαφος», δήλωνε ο Γάλλος πρόεδρος.
Μια γαλλική πηγή πληροφοριών είχε επιβεβαιώσει πρόσφατα ότι 1.500 έως 2.000 τζιχαντιστές μαχητές είχαν μεταφερθεί από την Τουρκία στη Λιβύη από τη Συρία. Δύο τουρκικές φρεγάτες, συνοδευόμενες από τα πλοία υποστήριξής τους, είχαν εντοπιστεί στα λιβυκά ύδατα. Ο πρόεδρος Μακρόν θεωρούσε τότε τη δρομολόγηση τέτοιων μισθοφόρων «επιζήμια για την ασφάλεια όλων των Ευρωπαίων και των κατοίκων του Σάχελ». Περαιτέρω, σύμφωνα με μερικές ευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές, η Τουρκία είχε ήδη εγκαταστήσει αντιαεροπορικά αμυντικά συστήματα στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Μιτίγκα, 11 χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης, προκειμένου να υποστηρίξουν τον στρατό της λιβυκής κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GDA) από τη Λιβύη του Φαγέζ αλ Σαράζ.
Στις 27 Μαΐου, η γαλλική φρεγάτα αεράμυνας – Forbin (D-620) -, σε επιστροφή της στη Μεσόγειο από την αποστολή Agénor /EMASOH αποστολή στο Στενό του Χορμούζ, βγάζει το ελικόπτερο της Panther να επαληθεύσει την ταυτότητα του φορτηγού πλοίου Circkin .
Καλεί με ραδιόφωνο, η γέφυρα του πλοίου δεν απαντά. Δύο τουρκικές φρεγάτες που στέκονταν σε απόσταση, επιταχύνουν ξαφνικά για να παρεμβάλλονται μεταξύ του φορτηγού και του Forbin. Και είναι το τουρκικό πολεμικό ναυτικό που απαντά στις γαλλικές εκκλήσεις: «αδύνατη η επιθεώρηση».
Το Forbin δεν επιμένει, αλλά συνεχίζει την επιτήρησή του και τις έρευνές του: το Circkin άλλαξε πορεία προς τη Γκαμπές (Τυνησία), κατά τη διάρκεια της υπερπτήσης του Panther πριν συνεχίσει τη πορεία του προς το λιμάνι της Μισράτα της Λιβύης (200 χλμ. ανατολικά της Τρίπολης).
Την επόμενη μέρα, στις 28 Μαΐου το πρωί, το φορτηγό ξεφορτώνει το φορτίο του: μερικά άρματα μάχης Patton M-60 , αντιαεροπορικούς πυραύλους Hawk, κανόνια 105 και μερικές εκατοντάδες Σύρους μισθοφόρους της τρομοκρατικής ομάδας Sultan Mourad, που συμμετέχουν στη Συρία στο πόλεμο ενάντια στον κυβερνητικό στρατό. Μόλις εκφορτωθεί, το φορτηγό πλοίο αποπλέει ξανά για την Τουρκία.
Υπό μόνιμη δορυφορική παρατήρηση, αγκυροβόλησε – στις 2 Ιουνίου – στο λιμάνι αναφοράς του στη Haydarpasa (ασιατική περιοχή της Κωνσταντινούπολης). Στις 5 και 6 Ιουνίου, πολλά οχήματα μεταφοράς αρμάτων και εμπορευματοκιβώτια φορτώθηκαν στο πλοίο. Αποπλέει ξανά την Κυριακή 7 Ιουνίου: για άλλη μια φορά ο επίσημος προορισμός είναι η Γκαμπές στη Τυνησία. Για άλλη μια φορά, αυτό το «εμπορικό» φορτηγό πλοίο συνοδεύεται από δύο στρατιωτικές φρεγάτες.
Στα ανοικτά του ελληνικού νησιού Ψαρά, και παραβιάζοντας σκόπιμα τον ελληνικό εναέριο χώρο, τούρκικα μαχητικά πετούν πάνω από το Circkin. Την Τετάρτη 10 Ιουνίου, με εντολή της διοίκησης της επιχείρησης Ειρήνης, η ελληνική φρεγάτα Σπέτσες εκτελεί ελιγμό προσέγγισης προτού απομακρυνθεί με τα ίδια μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για τα γαλλικά πλοία. Στις 11 Ιουνίου, το Circkin εκφορτώνει το φορτίο “φαρμάκων” του, σύμφωνα με τις αρχές στην Άγκυρα.
Τα ψεύδη της Άγκυρας
.
Στο Ελυζέ, ο ναύαρχος Bernard Rogel – αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του προέδρου της Δημοκρατίας – βρίσκεται σε επιχείρηση. Ο Τούρκος αμυντικός επιτετραμμένος καλείται στο Μπαλάρντ – έδρα του γαλλικού Υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων – για εξηγήσεις. Στις 15 Ιουνίου, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δέδιας βρίσκεται στο Παρίσι για να ανταλλάξει απόψεις με τον ομόλογό του Jean-Yves Le Drian. Η Υπουργός των Ενόπλων Δυνάμεων, Φλωρεντία Παρλί, μιλά τηλεφωνικώς με τον Νορβηγό Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg (από τις 28 Μαρτίου 2014). Στις 17 Ιουνίου γίνεται η συνάντηση (μέσω τηλεδιάσκεψης) των Υπουργών Άμυνας. Μάλλον απαλά, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ ανακοινώνει την έναρξη “έρευνας” για την υπόθεση του Courbet, επιμένοντας στην ανάγκη «σεβασμού του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη».
Καταγγέλλοντας την «επιθετική συμπεριφορά» της Τουρκίας, η Φλωρεντία Παρλί δεν έλαβε υποστήριξη παρά μόνο από οκτώ χώρες που υποστηρίζουν την έναρξη έρευνας για τη συμπεριφορά των τουρκικών πολεμικών πλοίων στη Μεσόγειο. Ενώπιον των Γάλλων γερουσιαστών, δηλώνει: «Είναι μια ακραία επιθετική πράξη και η οποία δεν μπορεί να είναι πράξη ενός σύμμαχου ενώπιον άλλου σύμμαχου που κάνει τη δουλειά του υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ. Ήμουν συνεπώς εξαιρετικά ξεκάθαρη στη χθεσινή συνάντηση των υπουργών του ΝΑΤΟ και έπρεπε ήδη να επανέλθω σε αυτό σήμερα: δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή επιείκεια προς αυτό το είδος συμπεριφοράς. Αυτό το ιδιαίτερα σοβαρό περιστατικό πρέπει να σημειωθεί και οι σύμμαχοί μας συμμερίζονται τις ανησυχίες μας, καθώς οκτώ Ευρωπαίοι σύμμαχοι, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων χωρών, μου έδωσαν ακόμα σήμερα σαφή υποστήριξη κατά τη διάρκεια των παρεμβάσεών μου στο ΝΑΤΟ».
Και η Γαλλίδα υπουργός να θέσει ανοιχτά το τουρκικό πρόβλημα στον κόρφο της Συμμαχίας: «Απαιτείται προβληματισμός σχετικά με το τι συμβαίνει στη Συμμαχία.
Πρέπει, πράγματι, να κοιτάξουμε μετωπικά τις αποκλίσεις που συμβαίνουν και πιστεύω ότι το επιχείρημα που συνίσταται στο να πούμε ότι όλα αυτά έχουν μόνο μία καλή αιτία, δηλαδή την αποτροπή της Ρωσίας να λαμβάνει θέση στη Λιβύη, είναι ένα επιχείρημα που είναι λίγο μικρό», υποδηλώνοντας σαφώς ότι το Παρίσι δεν σκοπεύει να αφήσει το θέμα: « Δεν νομίζω ότι έχουμε εξαντλήσει το ζήτημα και είμαι στην ευχάριστη θέση να παρατηρήσω ότι υπάρχουν ορισμένοι από εμάς μεταξύ των Ευρωπαίων που θεωρούν ότι αυτό είναι πραγματικά απαράδεκτο ».
Την περασμένη Πέμπτη, η Άγκυρα απόρριψε τις «αβάσιμες» κατηγορίες του Παρισιού. «Είναι προφανές ότι αυτές οι κατηγορίες (…) είναι αβάσιμες», δήλωσε ένας ανώτερος Τούρκος στρατιωτικός αξιωματούχος που ζήτησε την ανωνυμία, κατηγορώντας ακόμη και το Courbet ότι πραγματοποίησε έναν «επικίνδυνο ελιγμό υπό υψηλή ταχύτητα». Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα τουρκικά πλοία χρησιμοποίησαν την κάμερα που είναι ενσωματωμένη στο ραντάρ τους για να «παρατηρήσουν το γαλλικό πλοίο που πραγματοποιούσε επικίνδυνο ελιγμό σε πολύ μικρή απόσταση, και αυτό για μέτρο ασφαλείας». Συνέχισε: «σε καμία περίπτωση το ραντάρ δεν κλείδωσε» το γαλλικό πλοίο, προσθέτοντας ότι το τελευταίο« δεν είχε προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τις τουρκικές φρεγάτες» πριν καταλήξει: « λυπούμαστε που βλέπουμε ότι το περιστατικό αυτό εξελίχθηκε σε αντίθετο τρόπο από το πνεύμα φιλίας και συμμαχίας ».
Ψέμα, ψέμα, τελεία ψέματα και ξεδιάντροπα ψεύδη της Άγκυρας που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα ηλεκτρονικά αρχεία και τις μνήμες των ραντάρ που σχετίζονται με το περιστατικό, που διαβιβάστηκαν στην εξεταστική επιτροπή του ΝΑΤΟ. Μια μέρα μετά τη σύγκρουση, υπερθερμασμένος, ο τουρκικός Τύπος υπερηφανεύτηκε για μια «μεγάλη εθνική νίκη» και τη «γαλλική ήττα» στη Μεσόγειο, πηγαίνοντας ακόμα και μέχρι το σημείο να ισχυρίζεται ότι «η ντροπή της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου » πλύθηκε επιτέλους… ».
Proche&Moyen-Orient.ch
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου