Μια εκτενή ανάλυση για την ενεργειακή συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο και τρόπους εμπλοκής των ΗΠΑ δημοσίευσε σήμερα το Vocal Europe.
Στο κείμενο παρουσιάζονται τρεις τουλάχιστον επείγουσες προκλήσεις τις οποίες θα πρέπει να ξεπεράσουν άμεσα οι ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, αν επιθυμούν να διασφαλίσουν τα στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντά τους. Ακολουθεί η ανάλυση του άρθρου «A new cooperation for energy security: Τhe US strategy in the Eastern Mediterranean», της Mariaeugenia Benato:
Η Ουάσιγκτον δεν έχει ποτέ αρνηθεί το ενδιαφέρον της για την περιοχή, ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Ωστόσο, είναι εύλογο να αναμένεται ότι μια ανανεωμένη αμερικανική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο θα μπορούσε να προκαλέσει αμοιβαίες, οικονομικές και στρατιωτικές αντιδράσεις στην περιοχή.
Ακολούθως, η ανάλυση κάνει μια ιστορική αναδρομή για το ενδιαφέρον ΗΠΑ- Σοβιετικής Ένωσης για την Ανατολική Μεσόγειο μετά το πέρας του Β’ Π.Π. και τον ρόλο που διαδραμάτιζαν Τουρκία και Ισραήλ ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, όταν ξέσπασε το κουρδικό ζήτημα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, οι Κούρδοι άρχισαν να αγωνίζονται για τη δημιουργία μιας αυτόνομης περιοχής στη βόρεια Συρία, την οποία στη συνέχεια υποσχέθηκαν να υποστηρίξουν οι ΗΠΑ.
«Υπό τις προαναφερθείσες συνθήκες, τόσο οι Η.Π.Α. όσο και η Τουρκία άρχισαν να είναι δύσπιστες όσον αφορά τις προθέσεις ο ένας του άλλου και η φθορά προκάλεσε όχι μόνο αξιοσημείωτη διπλωματική σύγκρουση μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον, αλλά, μακροπρόθεσμα, μεταξύ της Άγκυρας και των Βρυξελλών.
Κατά συνέπεια, η Ρωσία επανέλαβε γρήγορα το ενδιαφέρον της για την Ανατολική Μεσόγειο και, το 2012, το Κρεμλίνο άρχισε να ασχολείται όλο και περισσότερο στην περιοχή τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά.
Η κορύφωση έγινε με τη στρατιωτική παρέμβαση στη Συρία και, από εκείνη τη στιγμή, η επιρροή της Ρωσίας σε όλη την περιοχή άρχισε να εξαπλώνεται. Η Λευκωσία επέτρεψε στο Κρεμλίνο να έχει πρόσβαση στα λιμάνια της για αντιτρομοκρατική δράση και, το 2017, η Αίγυπτος εξουσιοδότησε τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει προσωρινά τόσο τον στρατιωτικό της εναέριο χώρο όσο και τις στρατιωτικές της βάσεις.
Υπό το φως αυτών των εξελίξεων, οι Η.ΠΑ αποφάσισαν να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις με τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Όταν το Ισραήλ, η Κύπρος, η Ελλάδα και η Αίγυπτος ανακάλυψαν νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου κοντά στις ακτές τους, η Ουάσιγκτον προσπάθησε να τα εργαλειοποιήσει για στρατηγικούς σκοπούς. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, στην πραγματικότητα, οι εταιρείες των ΗΠΑ πραγματοποίησαν χρηματοοικονομικές επενδύσεις για ανάπτυξη ενεργειακών πόρων στην περιοχή.
Ωστόσο, λόγω τόσο της οικονομικής όσο και της διπλωματικής έντασης μεταξύ της Άγκυρας, της Αθήνας και της Λευκωσίας, οι ΗΠΑ δεν έλαβαν υπόψη την Τουρκία στην ανάπτυξη του αγωγού East Med.
Στην πραγματικότητα, ενώ οι ΗΠΑ προώθησαν την πολιτική στήριξη προς την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, προκειμένου να διατηρηθεί ζωντανή η πρόθεση δημιουργίας ενός εναλλακτικού διαδρόμου φυσικού αερίου στην περιοχή, η Τουρκία επέλεξε να συμμετάσχει στο ρωσικό σχέδιο για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου γνωστού ως TurkStream. […]
Όσον αφορά την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή τον τελευταίο χρόνο, σημειώνεται πως, παρόλο που οι ΗΠΑ φιλοδοξούν να αποκαταστήσουν την παρουσία τους στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί να είναι στρατηγικά βολικό για την Ουάσινγκτον να διατηρήσει τη θέση της όσο το δυνατόν πιο ουδέτερη και να ισορροπήσει μεταξύ των πλευρών:
ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ που θεωρεί την Τουρκία στρατηγικό σύμμαχο της περιοχής, ζωτικής σημασίας για την Νότια πλευρά της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και εταίρο της ΕΕ που υποστηρίζει τόσο την Κύπρο όσο και την Ελλάδα στην ανάπτυξη περιφερειακής στρατηγικής συνεργασίας.
Για να γίνει αυτό, η Ουάσιγκτον μπορεί να περιμένει να αντιμετωπίσει τουλάχιστον τρεις επείγουσες προκλήσεις στην περιοχή, στις οποίες εμπλέκονται τόσο η Τουρκία όσο και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της.
Καταληκτικά, η ανάλυση σημειώνει πως κάθε τουρκική στρατιωτική δράση κατά της Κύπρου και της Ελλάδας θα αποτελούσε άμεση επίθεση στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, ακόμη και αν η Τουρκία δεν βρει έναν τρόπο να παρεμποδίσει τη νέα περιφερειακή συνεργασία, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που δημιουργούν ανησυχίες και σκεπτικισμό στην κατασκευή του αγωγού East Med.
sigmalive
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου