Η κατασκευή του EastMed δεν είναι εφικτή…
και δεν θα έχει τελικά happy end… όπως δεν είχαν τα παραμύθια της ΕΝΩΣΗΣ… της αυτόνομης ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ… του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος… όπως δεν έγινε η εγκατάσταση των S-300 και προφανώς όπως πάει να γίνει ανέφικτη και η λύση του κυπριακού προβλήματος…
Και όμως εξακολουθούμε να σκιαγραφούμε νέα παραμύθια. Επιθυμούμε και σήμερα να ζούμε μακριά από τα πραγματικά γεγονότα. Τα τελευταία 15 χρόνια κιόλας ονειρευόμαστε και ένα σαρίκι στο κεφάλι μας…
Εδώ και λίγους μήνες μας παρουσιάζουν τους μεγάλους ενεργειακούς κολοσσούς ExxonMobil- TOTAL- ENI- DELEK ως τους προστάτες των υδρογονανθράκων μας, από οποιαδήποτε δυνητική επιθετική ενέργεια. Οι ενεργειακοί κολοσσοί αγόρασαν και απέκτησαν τα δικαιώματα εξόρυξης και πιθανώς αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στις ΑΟΖ Αιγύπτου- Ισραήλ- Ελλάδας και Κύπρου.
Και προτρέπουν την κυπριακή κυβέρνηση να προχωρήσει σε μια αμυντική συνεργασία με ΗΠΑ- Γαλλία- Ισραήλ- Αιγύπτου. Μας λένε, ότι σήμερα εξυπηρετούν ταυτόχρονα και τα δικά τους, δηλαδή τα αμερικάνικα- γαλλικά- ισραηλινά- αιγυπτιακά ενεργειακά συμφέροντα. Που θα προστατεύσουν, εάν και εφόσον θεωρήσουν αναγκαίο, ακόμη και στρατιωτικά.
Μας προσφέρουν την υπόσχεση, ότι δεν θα υποχωρήσουν από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, ανεξαρτήτως εξωτερικής παρέμβασης και εξελίξεων στο Κυπριακό. Με αντάλλαγμα την αγορά οπλικών συστημάτων, εγκατάστασης γαλλικής ναυτικής βάσης στην Κύπρο και την αγορά προστασίας, κάτω από την αντιπυραυλική ασπίδα του Ισραήλ!!!
Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονίσουμε, ότι ο κυριότερος σύμμαχος και ο πιθανότερος δυνητικός αγοραστής του φυσικού αερίου μας, η Ιταλία εγκατέλειψε τα κυπριακά τεμάχια μετά την παρέμβαση ενός τούρκικου πολεμικού πλοίου. Όχι διότι δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει το ιταλικό έναντι στο τούρκικο ναυτικό, αλλά διότι ο ενεργειακός κολοσσός ΕΝΙ είναι ο κύριος κατασκευαστής του αγωγού Turkish Stream, αφού ήταν και του υφιστάμενου τουρκικού Blue Stream! Τα ιταλικά ενεργειακά συμφέροντα ταυτίζονται με τα ρωσικά.
Με απλά συνθήματα, όπως “ανήκουμε στην Δύση“, όπως “η Ρωσία στηρίζει την Τουρκία“ με την ανέγερση του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας στο Άκουγιου, την κατασκευή των Turkish Stream και Blue Stream, κατάφεραν να πείσουν όλα τα πολιτικά κόμματα, να στηρίξουν αυτή την προσέγγιση. Ενεργή ένταξη στο στρατόπεδο των ΗΠΑ, Γαλλία και Ισραήλ και ενάντια στην Ρωσία.
Τα πολιτικά κόμματα μας θα πρέπει να απαντήσουν στο εξής ρεαλιστικό ερώτημα: Και εάν αλλάξει η Τουρκία στρατόπεδο και ενταχθεί πάλι ενεργά στο ΝΑΤΟ;!
Ο κύριος στόχος κατασκευής του αγωγού EastMed είναι η διοχέτευση τουλάχιστον 10 δις m³ προς την Ιταλία μέσω Ελλάδας…
εάν και εφόσον:
1.οι ποσότητες φυσικού αερίου είναι αρκετές
2.μπορούν να εξ ορυχθούν και αξιοποιηθούν
3.είναι ανταγωνιστικές στο παζάρι μέχρι τον αγοραστή
4.εξακολουθεί η Ιταλία να ενδιαφέρεται
Ποια είναι όμως τα πραγματικά γεγονότα;!
Η ΕΕ έχει αποφασίσει για τον ενεργειακό σχεδιασμό της, όπως:
1.να ολοκληρωθεί η κατασκευή μέχρι τον Δεκέμβριο 2019 του βόρειου αγωγού (Nord Stream 2), ο οποίος διοχετεύει ακόμη 55 δις m³ ρωσικού φυσικού αερίου στην Γερμανία. ΄Ήδη από το 2008 διοχετεύονται 55 δις m³ ρωσικού φυσικού αερίου απευθείας διαμέσου του Nord Stream 1 στην Γερμανία.
2.να κατασκευάσει έναν νέο τερματικό σταθμό στην βόρεια Γερμανία για αποθήκευση αμερικανικού- καταρινού υγραερίου με δυνατότητα αεριοποίησης μέχρι 5 δις m³. Σε αρκετές χώρες της ΕΕ μπορεί σήμερα να αποθηκευτεί μια ολική ποσότητα υγραερίου με δυνατότητα αεριοποίησης άνω των 200 δις m³. Μέχρι σήμερα αξιοποιείται μόνο ένα ποσοστό των 10%.
3.να επεκτείνουν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τα συμβόλαια αγοράς ρωσικού αερίου μέχρι το 2040 λόγω επαρκής ασφάλειας, το οποίο και θα μπορεί να πληροί μια ποσότητα άνω του 50 % των αναγκών της ΕΕ.
4.να υπάρχει νέα προοπτική (μετά την ακύρωση των Nabuco και Qatar- Turkey Pipelines) διοχέτευσης φυσικού αερίου προς Ευρώπη και από άλλες χώρες εκτός από την Ρωσία.
5.ο ΤΑΝΑΡ να είναι έτοιμος το 2020 και να προσφέρει αζερινό φυσικό αέριο διαμέσου της Γεωργίας- Τουρκίας- Ελλάδας με μια ανώτατη χωρητικότητα των 25 δις m³ προς Ιταλία και βαλκανικές χώρες. Τα διαθέσιμα αποθέματα του κοιτάσματος στο τεμάχιο Shah Deniz 2 ανέρχονται στα 1,2 τρις m³ φυσικού αερίου. Τα κοιτάσματα του Shah Denis εκμεταλλεύεται μια κοινοπραξία εταιρειών με επικεφαλής την βρετανική BP (28,8%). Άλλοι μέτοχοι είναι η τούρκικη TPAO (19%), η αζερινή SOCAR (16,7%), η μαλαισιανή Petronas (15,5%), η ρωσική Lukoil (10%) και η ιρανική NIOC (10%).
Η Ελλάδα αποφεύγει την συγκρουσιακή σχέση με την Τουρκία… και
1.αναβαθμίζεται ως ενδιάμεσος διαμετακομιστικός κόμβος της Τουρκίας, με δυνατότητα μεταφοράς κυρίως ρωσικού φυσικού αερίου διαμέσου των Turkish Stream και Blue Stream με σύνδεση με τον αγωγό TAP μέχρι και 60 δις m³ στις βαλκανικές χώρες και Ιταλία.
2.κατασκευάζει 2 τερματικούς σταθμούς (Ρεβυθούσα και Αλεξανδρούπολη) για αποθήκευση αμερικάνικου- αραβικού υγραερίου, με ποσότητες αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου να ανέρχονται στα 10 δις m³ και έτσι μπορεί να γίνει κύριος διαμετακομιστικός κόμβος διάθεσης υγραερίου στις βαλκανικές χώρες.
3.προτρέπει εξόρυξη και αξιοποίηση στα νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης (ελληνική ΑΟΖ) με συμμετοχή των ExxonMobil- TOTAL- ΕΛΠΕ. Ήδη επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση της νορβηγικής εταιρεία PGS, ότι υπάρχουν οκτώ γιγαντιαίες και υπεργιγαντιαίες κοραλλιογενείς ύφαλοι και ελάχιστα εκτιμώμενα αποθέματα φυσικού αερίου της τάξης των 2 τρις m³.
4.προωθεί μόνο τα κοιτάσματα από Κρήτη και Ιόνιο Πέλαγος προς την Ιταλία. Και έτσι λύνεται το παζλ για την εγκατάσταση των S-300 στην Κρήτη, αφού η εμβέλεια των πυραύλων χρησιμεύει στην αποτροπή τυχόν στρατιωτικών παραβιάσεων της ελληνικής ΑΟΖ στα νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης και όχι προς το Αιγαίο.
Ποια ήταν τα σχέδια του Ισραήλ;!
1.το 2009 συμφώνησε με Ρωσία και Τουρκία να προμηθεύεται ρωσικό φυσικό αέριο διαμέσου του αγωγού Blue Stream ΙΙ, όπως και ο Λίβανος, η Συρία και η Κύπρος. Ο Blue Stream Ι λειτουργεί από το 2005 και μεταφέρει 10 δις m³/έτος ρωσικό φυσικό αέριο στην Τουρκία. Σχεδιάστηκε και ο Blue Stream ΙΙ για να μεταφέρει ακόμη 10 δις m³/έτος στην Μεσόγειο.
2.το 2010 ανακάλυψε δικά του αποθέματα φυσικού αερίου και αποσυνδέθηκε από τον σχεδιασμό του αγωγού Blue Stream ΙΙ.
3.το 2014 σχεδίαζε τη μεταφορά των κοιτασμάτων του στην ΕΕ μέσω Τουρκίας με διασύνδεση αγωγού στο σύστημα του TANAP – TAP, του οποίου η κατασκευή θα κόστιζε το 50% από τον σημερινό EastMed μέσω Ελλάδας.
4.το 2016 προσπάθησε ακόμη μια φορά να ενσωματώσει την μεταφορά των κοιτασμάτων του στην ΕΕ μέσω Τουρκίας με τον αγωγό ΤΑΝΑΡ, αφού υπάρχει η σύνδεση του με τον ΤΑΡ.
Η νέα ιταλική κυβέρνηση έχει αποφασίσει, όπως:
1.να προμηθευτεί φυσικό αέριο τουλάχιστον με τις ίδιες τιμές όπως και η Γερμανία, ούτω ώστε η ιταλική βιομηχανία να παραμείνει ανταγωνιστική. Και αυτή την προοπτική την προσφέρει σήμερα η επέκταση των Turkish Stream και ΤΑΝΑΡ διαμέσου της Ελλάδας.
2.να μην συγκρουσθεί με τα ρωσικά συμφέροντα αναφορικά με την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ιταλία, για αυτό και η φυγή της ΕΝΙ από τα κυπριακά τεμάχια
3.να επαναδιαπραγματευτεί μια πιθανή διοχέτευση ρωσικού φυσικού αερίου δια μέσου του νότιου αγωγού (South Stream). Αυτός ο αγωγός έχει τοποθετηθεί ήδη στο ρωσικό έδαφος και έχει ανασταλεί η ολοκλήρωση του το 2014 μετά από απόφαση της ΕΕ. Σχεδιάστηκε με μια ανώτατη χωρητικότητα των 65 δις m³.
4.την παραλαβή φυσικού αερίου από την Ελλάδα, ως τελευταίας επιλογής από τα κοιτάσματα νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης με έναν κουτσουρεμένο EastMed.
Συμπεράσματα
Όπως τότε το 1998 δεν πραγματοποιήθηκε η εγκατάσταση των ρωσικών S-300 στην Πατρίδα μας λόγω αντίδρασης της Τουρκίας και με στήριξη των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- ΕΕ, έτσι και σήμερα, πάλι λόγω αντίδρασης της Τουρκίας, αλλά με στήριξη της Ρωσίας δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε ενεργή αμυντική θωράκιση της ημικατεχόμενης Κύπρου.
Το επιχείρημα “ανήκουμε στη Δύση“, αφού η Ρωσία στηρίζει την Τουρκία με την πιθανή πώληση των ρωσικών S-400 και εγκατάσταση πυρηνικού εργοστασίου στο Άκουγιου (απόσταση από την Κερύνεια 100 χλμ.) με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 4.500 μεγαβάτ, επίσης καταρρίπτεται, αφού ο νέος μας στρατιωτικός- ενεργειακός σύμμαχος, η Αίγυπτος είναι 100 % εξαρτημένη από την ρωσική εξοπλιστική βιομηχανία..
Η Αίγυπτος έχει αγοράσει επίσης τους ρωσικούς S-400, έχει συνάψει συμφωνία με την Ρωσία για εγκατάσταση πυρηνικού εργοστασίου στην Νταμπαά (απόσταση από την Πάφο 500 χλμ.) με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 4.500 μεγαβάτ. Επίσης η Αίγυπτος αγόρασε επιθετικά ελικόπτερα τύπου Κa-52K που προορίζονται για τα γαλλικά ελικοπτεροφόρα Mistral. Το 2017 υπογράφθηκε ένα σχέδιο συμφωνίας ανάμεσα στη Ρωσία και την Αίγυπτο που επιτρέπει στις δύο χώρες να χρησιμοποιούν τον εναέριο χώρο και τις αεροπορικές βάσεις η μία της άλλης για τα στρατιωτικά αεροπλάνα τους.
Ή στροφή της Τουρκίας προς την Ρωσία, είχε ως αποτέλεσμα την κατοχή εδαφών στο Ιράκ και Συρίας από τουρκικά στρατεύματα, όπως υπάρχουν εδώ και 45 χρόνια στην πατρίδα μας. Και η κατοχική δύναμη Τουρκία αστυνομεύει μαζί με τα ρωσικά στρατεύματα την συριακή επαρχία Ιντλιπ. Από κατοχική μεταλλάχθηκε μέσω στήριξης των ΟΗΕ- ΕΕ- ΝΑΤΟ- ΗΠΑ- Ρωσίας ως ειρηνευτική δύναμη στην Ν.Α Μεσόγειο.
Μια επένδυση μεταφοράς φυσικού αερίου από Ισραήλ-Κύπρο προς Ιταλία αξιολογείται ως ασύμφορη, για αυτό και οι προσπάθειες των ισραηλινών μέχρι το 2016 να επιθυμούν να πωλούν το φυσικό αέριο τους προς την Τουρκία.
Με την στροφή της Ιταλίας σε άλλες επιλογές- διαδρομές, όπως τους ΤΑΝΑΡ, South Stream και Kreta-Ionian-Pipelines, χάνεται ο μοναδικός- δυνητικός αγοραστής.
Η νέα χάραξη για αλλαγή της όδευσης του αγωγού, ώστε να μη φτάνει στην Ιταλία, αλλά να καταλήγει στη Σερβία, περνώντας μέσα από την Βουλγαρία, ούτε για άσκηση επί χαρτιού δεν πρόκειται να γίνει, αφού και η Βουλγαρία και Σερβία και οι άλλες βαλκανικές χώρες έχουν συμφωνήσει να διοχετεύεται ρωσικό φυσικό αέριο διαμέσου της Ελλάδας.
Μέχρι το 2020 θα λειτουργήσουν και οι νέες διαδρομές Turkisch Stream και Nord Stream 2. Επομένως οι 2 νέες διαμετακομιστικές χώρες Τουρκία και Γερμανία θα μπορούν να διοχετεύουν μέχρι και 175 δις m³/έτος προς Ευρώπη. Η Ουκρανία παραμένει επίσης ως διαμετακομιστική χώρα, διαμέσου της οποίας διοχετεύονται ακόμη 180 δις m³ ρωσικού φυσικού αερίου.
Οι συνολικές ποσότητες φυσικού αερίου προσφοράς προς Ευρώπη ανέρχονται στα 440 δις m³/έτος (ρωσικό 425 δις m³ + αζερινό 16 δις m³), οι ποσότητες αεριοποίησης φυσικού αερίου στους τερματικούς σταθμούς στην Ευρώπη στα 200 δις m³, και η διάθεσης φυσικού αερίου από Νορβηγία, Ολλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο στα 160 δις m³. Η συνολική ποσότητα διάθεσης στην Ευρώπη ανέρχεται στα 800 δις m³, και απαιτούμενες ετήσιες σημερινές ποσότητες στα 655 δις m³. Που σημαίνει μια υπερπροσφορά 22 % φυσικού αερίου σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ας κάνουμε όμως την υπόθεση, ότι κατασκευάζεται ο αγωγός EastMed και μπορεί να διοχετεύσει φυσικό αέριο μέχρι και 16 δις m³ προς Ευρώπη, το οποίο αντιστοιχεί περίπου στο 2 % των ετήσιων αναγκών της Ευρώπης. Θα μπορέσει η Πατρίδα μας να ανταπεξέλθει σε μια τεχνητή μείωση της τιμής του φυσικού αερίου από τους κυρίαρχους παίκτες (Ρωσία, ΗΠΑ, Κατάρ, Ιράν κλπ), όπως βιώσαμε τα τελευταία 3 χρόνια μέχρι το 2017 την μείωση της τιμής του πετρελαίου;! Η Βενεζουέλα δεν άντεξε…
Η κατασκευή του ισραηλινο- κυπριακο- ελληνικού EastMed μπορεί να χαρακτηριστεί ανέφικτη και έτσι δεν μπορεί να διοχετεύσει φυσικό αέριο τουλάχιστον προς την Ευρώπη. Όπως ανέφικτη είναι και η διοχέτευση φυσικού αερίου από τα κυπριακά κοιτάσματα προς Αίγυπτο με στόχο την υγροποίηση και μεταφορά με δεξαμενόπλοια προς την Ευρώπη. Η μόνη εφικτή επιλογή είναι η διοχέτευση κυπριακού φυσικού αερίου προς Αίγυπτο για τις ανάγκες της Αιγύπτου, αφού δεν έρχεται σε σύγκρουση με τα ρωσικά συμφέροντα!!!
Η ΕΕ πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα, πως δεν κατάφεραν ακόμη τα κράτη-μέλη της ΕΕ Πολωνία και βαλτικές χώρες να τροφοδοτήσουν με αμερικανικό υγραέριο την Ευρώπη, οι οποίες ήδη έχουν κατασκευάσει τερματικούς σταθμούς και θα μπορούσαν να επαναεριοποιήσουν αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο μέχρι και 10 δις m³.
Η Γερμανία, όμως κατασκευάζει έναν τερματικό για αποθήκευση αμερικανικού υγροποιημένου αερίου, γνωρίζοντας ότι δεν απαιτείται για την πλήρωση των ετήσιων αναγκών της. Εξαγόρασε την διαμαρτυρία των ΗΠΑ με €600 εκ. αναφορικά με την κατασκευή του NordStream 2.
Το 2016, σύμφωνα με την International Gas Union, το ένα δέκατο της παγκόσμιας αγοράς φυσικού αερίου διακινήθηκε ως υγραέριο. Από αυτές τις ποσότητες, η Ρωσία παρέδωσε το 4,2%, ενώ το Κατάρ 29,9% και η Αυστραλία 17,2%. Μαλαισία, Νιγηρία, Ινδονησία και Αλγερία έχουν επίσης μερίδια αγοράς.
Το Κατάρ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο (LNG) και προμηθεύει την παγκόσμια αγορά γύρω στο 30% του συνόλου. Μέχρι το 2024 σχεδιάζει να αυξήσει την παραγωγή του, για αυτό και η συγχώνευσης των δύο κρατικών εταιρειών Qatargas και Rasgas και την κατασκευή τερματικού με αποθήκευση 300 εκ m³ υγραερίου.
Τα αποθέματα φυσικού αερίου είναι τεράστια, τα οποία θα μπορούσαν τα επόμενα 500 χρόνια να διοχετεύονται στην Ευρώπη. Υπάρχει συμφωνία μεταξύ Ρωσίας, Ιράν και Κατάρ για συνεκμετάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου (125.000 δις m³) στις γειτνιάζουσες περιοχές South Pars (Ιράν) και North Field (Κατάρ). Στην επικράτεια της Ρωσίας υπάρχουν 200.000 δις m³ φυσικού αερίου (50.000 άμεσης αξιοποίησης, 150.000 άμεσης εξόρυξης- και επεξεργασίας) και 45.000 εκ. τόνων/έτος. άμεσης αξιοποίησης υγραερίου.
Τον περασμένο μήνα οι προσκείμενες επί της Κασπίας χώρες, Ρωσία, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, Ιράν και Αζερμπαϊτζάν συνυπέγραψαν την αξιοποίηση πιθανών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, όπως και τη διέλευση αγωγών.
Να μην ξεχνάμε επίσης και το σημερινό πάγωμα της συνεργασίας μεταξύ των ExxonMobil και Rosneft-Gazprom για την ανάπτυξη των πόρων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Αρκτική, με μια επένδυση να ανέρχεται στο €1 τρις. Ο εταιρείες TOTAL και Rosneft- Gazprom συνεργάζονται για εκμετάλλευση υγραερίου και φυσικού αερίου στην Αρκτική, Βενεζουέλα, Βολιβία, Ιράν. Υπάρχει συμφωνία μεταξύ ΕΝΙ και Rosneft για αξιοποίηση ενός κοιτάσματος πετρελαίου στη Μαύρη θάλασσα. Η ΕΝΙ έδωσε ένα μεγάλο μερίδιο αιγυπτιακού κοιτάσματος στην Gazprom. Η ΕΝΙ και η Gazprom έχουν συνάψει γραπτή συμφωνία για την συνέχιση κατασκευής του South Stream.
Τα Πάντα ρει…
Η αγορά είναι κλειστή… και σε φυσικό αέριο μέσω ρωσικούς αγωγούς και σε υγραέριο μέσω αμερικανικών- καταρινών δεξαμενόπλοιων. Την έχουν κλείσει οι κύριοι Τραμπ και Πούτιν.
Όμως και με τους δύο μαζί… θα μπορέσουμε ίσως να αξιοποιήσουμε τους υδρογονάνθρακες μας, όπως κάνουν οι νέες διαμετακομιστικές χώρες Γερμανία και Ελλάδα, οι οποίες συνεργάζονται και συμφωνούν τους ενεργειακούς τους σχεδιασμούς αποκλειστικά και με τους δύο.…
Οι υπέρμαχοι της αγοράς οπλικών συστημάτων για αποτροπή μιας πιθανής ξένης στρατιωτικής παρέμβασης στην κυπριακή ΑΟΖ θα πρέπει να απαντήσουν στα ακόλουθα ερωτήματα:
1.ποιο το απαιτούμενο επενδυτικό κόστος των οπλικών συστημάτων
2.θα είναι το ετήσιο κόστος των 2 % του κυπριακού ΑΕΠ (περίπου €400.00/έτος) για την αμερικανική- γαλλική- ισραηλινή προστασία, όπως την προτείνει ο αμερικανός πρόεδρος για τα μέλη του ΝΑΤΟ;
3.ποιος θα είναι ο οικονομικός ισολογισμός: έσοδα (από την πώληση φυσικού αερίου) μείον έξοδα (από την εξόρυξη- επεξεργασία- μεταφορά και προστασία των υδρογονανθράκων)
4.θα απαιτηθεί επιπρόσθετη φορολογία για την αγορά των νέων οπλικών συστημάτων και για την αντιπυραυλική ασπίδα;
Και μια απλή ερώτηση:
με τόση ευκολία ιδιωτικοποιήσαμε τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τον αερομεταφορέα, τον Συνεργατισμό μας. Υπάρχει επιθυμία από την κυπριακή κυβέρνηση και για ιδιωτικοποίηση των ΑΗΚ και ΑΤΗΚ… Τι εμποδίζει να πουληθεί σε ιδιωτικούς ενεργειακούς κολοσσούς και ολόκληρη η ΑΟΖ μας;!
Και με αυτά τα τεράστια χρήματα να επενδύσουμε πρώτα στην κυπριακή αγορά με εγκατάσταση των διάφορων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, την σταδιακή υγραεροκίνηση οχημάτων.
Δεν ανήκουμε στο κλαμπ των ΜΕΓΑΛΩΝ, μα ούτε και των ΜΕΣΑΙΩΝ… Είμαστε μια μικρή χώρα και ακόμη η μισή πατρίδα μας βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή!!!
Η εκτίμηση μας είναι, ότι
μόνο με ενσωμάτωση της Gazprom στην διαχείριση των υδρογονανθράκων μας, μπορούμε να ονειρευόμαστε ένα σαρίκι στο κεφάλι μας… και μια συνεπή στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ από την Ρωσία…
διαφορετικά
θα μας παραμείνει εσαεί η ετήσια εισφορά των 2 % του κυπριακού ΑΕΠ για την αμερικανική- γαλλική- ισραηλινή προστασία και η τουρκική κατοχή με ορατό κίνδυνο την ενσωμάτωση των κατεχομένων στην Τουρκία.
Προτείνουμε στην κυπριακή κυβέρνηση, όπως
να πείσει τις ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία στην αστυνόμευση μιας αποστρατικοποιημένης Κύπρου. Σίγουρα θα είναι μια ευκολότερη και φθηνότερη ενέργεια, συγκριτικά με την αστυνόμευση της Ιντλίπ από ρωσικά και τούρκικα στρατεύματα.
Εδώ και 15 χρόνια υπάρχει ελεύθερη- ειρηνική διακίνηση των Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές και στα κατεχόμενα αντίστοιχα, που αποδεικνύει καθημερινά, ότι μια ειρηνική συνύπαρξη είναι περισσότερο από εφικτή.
Και για να έχουμε μια σοβαρή και εφικτή προοπτική λύση του κυπριακού θα πρέπει να εφαρμόσουμε παράλληλα στο εσωτερικό μας μια πολιτική με τα 3Σ: Συγχώρεση- Συμφιλίωση- Συνύπαρξη μεταξύ των αριστερών και δεξιών, υποστηρικτών και απορριπτικών του σχεδίου ΑΝΑΝ, Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων…
Να κάνουμε “επίθεση φιλίας“ προς τους Τ/Κ με στόχο την ενδυνάμωση της προοπτικής λύσης του κυπριακού και ταυτόχρονα την ελαχιστοποίηση εξάρτησης των από την κατοχική Τουρκία!!!
Παντελής Σοφοκλέους
πολιτικός μηχανικός/μηχανικός περιβάλλοντος
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου