Οι «Πρέσπες του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου» εκτυλίσσονται κάτω από τη μύτη του κυρίαρχου λαού.

-Η απώλεια της Ανατολικής Μεσογείου έχει τις ρίζες στις «εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ» του 1956 οι οποίες υιοθετήθηκαν από τους Βρετανούς και προωθούνται από τους Αμερικανούς μέχρι και σήμερα μέσω του γνωστού χάρτη Μπάιντεν.
-Από την εποχή της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε πρωταγωνιστής στην προώθηση του λεγόμενου «σχεδίου Άτσεσον» το οποίο εκτός των άλλων προέβλεπε και απώλεια του Καστελόριζου.
-Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, με οδοδείκτη το «όραμα Μητσοτάκη» έχει ήδη αποποιηθεί του δικαιώματος για κοινό θαλάσσιο σύνορο με την Κύπρο

Επιχειρώντας μια σύντομη αλλά ουσιαστική ιστορική αναδρομή, παρουσιάζουμε έγγραφο από τη Βιβλιοθήκη του 36ου Αμερικανού προέδρου Λίντον Τζόνσον, με ημερομηνία 24 Αυγούστου 1964 το οποίο αναφέρει: «Κατά τη διάρκεια συνομιλιών με υπουργούς στο Λονδίνο ο [Γεώργιος] Παπανδρέου [σσ. στις 20 Ιουλίου 1964] επιβεβαίωσε ότι θα μπορούσε να προσφέρει μια βάση στο Καστελλόριζο ως αντάλλαγμα για μια συμφωνία στην Κύπρο» [σσ. που θα οδηγούσε στην ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα]».

«Την ίδια ώρα, ο Ντιν Άτσεσον προχωρεί σε διαβουλεύσεις στη Γενεύη με αντιπροσώπους των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Αυτές οι συνομιλίες είναι συνέχεια των συνομιλιών που είχε ο πρόεδρος Τζόνσον με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού και στη συνέχεια με τον Ελληνα πρωθυπουργό Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον τον Ιούνιο. Η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση δεν έχει αντιπροσωπεία στη Γενεύη και ο Μακάριος έχει αποδοκιμάσει τις συνομιλίες δημοσίως. Οι συνομιλίες πάντως συνεχίζονται με τη λογική ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να πείσει τους Ελληνοκυπρίους να δεχθούν μια συμφωνηθείσα λύση, με ή χωρίς την αποδοχή του Μακαρίου. Πρόσφατες αναφορές από τον Αμερικανό πρέσβη στη Λευκωσία και στην Αθήνα αφήνουν αμφιβολίες ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να ελέγξει σε τέτοιο βαθμό τον Μακάριο. Ο Μακάριος, ενάντια στις επιθυμίες της Αθήνας, παρήγγειλε τέσσερις τορπιλακάτους από τους Σοβιετικούς».

«Ο κ. Άτσεσον δεν προσφέρει κάποιο “Αμερικανικό Σχέδιο” στη Γενεύη, αλλά μάλλον μια σειρά από διερευνητικές προτάσεις. Οι προτάσεις του περιλαμβάνουν τη δημιουργία τουρκικής βάσης στην Κύπρο, μεγάλο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης για την τουρκική μειοψηφία και διεθνή παρουσία στο νησί για να εγγυηθεί ότι θα γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα της μειοψηφίας. Οι Τούρκοι, παρότι επιμένουν σε κάτι που θυμίζει πλήρη διχοτόμηση, έχουν δείξει ευελιξία όσον αφορά τα σύνορα. Έδειξαν αρχικά ενδιαφέρον για την ελληνική προσφορά του Καστελλόριζου, αλλά μόνον ως ένα τμήμα μιας ευρύτερης φόρμουλας. Ο Τούρκος στρατιωτικός αντιπρόσωπος, στις συνομιλίες που αντανακλούν τις θέσεις του τουρκικού γενικού επιτελείου, επιμένει ότι η Τουρκία πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα λιμάνι στο νησί –κατά προτίμηση την Κερύνεια–, επιπλέον συνδιοίκηση στην Αμμόχωστο».

Ένα άλλο αποκαλυπτικό απόρρητο υπόμνημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με ημερομηνία 28 Ιουνίου 1965, αποκάλυψε ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου σε κλειστό δείπνο στο σπίτι του με προσκεκλημένο τον Αμερικανό διπλωμάτη Ρίτσαρντ Μπάραμ εμφανίζεται, μεταξύ των άλλων, να υποστηρίζει ότι το «σχέδιο Άτσεσον» θα έπρεπε να επιβληθεί στον Μακάριο ακόμη και «με πραξικόπημα, αν χρειαστεί». Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με επιστολή του στα «ΝΕΑ» (14/07/2009) υποστήριξε ότι:


Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»

«Σχετικά με το δημοσίευμα της εφημερίδος σας, του περασμένου Σαββατοκύριακου, 11-12 Ιουλίου, υπό τον εντυπωσιακό δισέλιδο τίτλο “Στο σπίτι του Μητσοτάκη μαγειρεύτηκε η Αποστασία”, έχω να πω τα εξής [...]:

1)Από το έγγραφο βγαίνει έντονη η αγωνία μας, που τη συμμερίζονταν όλες οι πτέρυγες της Ε.Κ., ενώπιον της απειλούμενης ρήξης Γεωργίου Παπανδρέου και Στέμματος. Από τίποτα όμως δεν προκύπτει ότι “εμαγειρεύετο Αποστασία”. Το αντίθετο μάλιστα. Σήμερα είναι πλέον αδιαμφισβήτητο και γενικώς παραδεκτό ότι διαφωνήσαμε με τον Γεώργιο Παπανδρέου γιατί επιμέναμε να παραμείνει στην εξουσία και να βρεθεί αξιοπρεπής διέξοδος της διαφοράς του με τον βασιλιά, σχετικά με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αγωνιστήκαμε με πάθος να τον κρατήσουμε στην εξουσία, ενώ αυτός, δυστυχώς, και για τον τόπο και για την Ε.Κ., τελικά προέκρινε τη ρήξη.

2) Ήμουν πράγματι υποστηρικτής του σχεδίου Αcheson. Να θυμηθούμε ότι η κυβέρνηση της Ε.Κ. με τον Γ. Παπανδρέου είχε επανέλθει στην πολιτική της ένωσης και ότι είχε φθάσει σε πλήρη ρήξη και διακοπή σχέσεων με τον Μακάριο. Το σχέδιο Αcheson το εισηγήθηκε θερμά ο Γ. Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο, το οποίο το δέχθηκε ομόφωνα με ενθουσιασμό και χειροκροτήματα. Το σχέδιο Αcheson προέβλεπε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα με αντάλλαγμα τη χερσόνησο της Καρπασίας. Ήμουν επίσης υποστηρικτής της ακόμη καλύτερης λύσης που προέβλεπε το μνημόνιο Τούμπα- Τσακλαγιαγκίλ, λύση που εγώ διαπραγματεύτηκα, η οποία προέβλεπε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, με αντάλλαγμα την αγγλική βάση της Δεκέλειας, που και σήμερα αποτελεί έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου και θα εδίδετο στην Τουρκία. Και στις δύο περιπτώσεις γνωρίζαμε ότι θα αντιμετωπίζαμε άρνηση του Μακάριου και θα έπρεπε να κάνουμε κάθε προσπάθεια να τον πείσουμε. Προσωπικά όμως, πραξικόπημα εναντίον του, εγώ τουλάχιστον, ποτέ ούτε διανοήθηκα.[...]»

Συμπεράσματα από ιστορικές αναφορές
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι:
1ον) Το λεγόμενο «Σχέδιο Άτσεσον», δεν ήταν ένα συγκεκριμένο «Αμερικανικό Σχέδιο» στη Γενεύη, αλλά μια σειρά από διερευνητικές προτάσεις.

2ον) Ο Γεώργιος Παπανδρέου στις 20 Ιουλίου το 1964 συμφώνησε να βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το Καστελόριζο ως αντάλλαγμα για μια συμφωνία για την Κύπρο ως μέρος της πρότασης Άτσεσον.

3ον) Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υποστήριζε ανοικτά την πρόταση Άτσεσον, η οποία περιλάμβανε την απώλεια -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- του Καστελόριζου.

Η παγίδα Άτσεσον
Ας εξετάσουμε όμως τις διερευνητικές προτάσεις Άτσεσον, σε μεγαλύτερο βάθος και υπό διαφορετικό πρίσμα. Στις 15/10/22 το παρόν βήμα δημοσίευσε άρθρο υπό τον τίτλο: «Ο χάρτης Μπάιντεν αποτελεί μετεξέλιξη του «σχεδίου Άτσεσον» και βρίσκεται στο τελικό στάδιο υλοποίησης!», από το οποίο αντιγράφουμε:

«Στο βιβλίο του καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη «ΑΟΖ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» (2019), επισημαίνεται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός είναι η στάση των ΗΠΑ σχετικά με το θέμα συνεκμετάλλευσης-συνδιαχείρισης των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς προσπαθούν διαχρονικά να βρουν την κατάλληλη φόρμουλα ώστε να εκχωρηθεί ένα τμήμα της στην Τουρκία. Ακριβώς σε αυτό αποσκοπούσε και η παρέμβαση [του Αμερικανού πρώην ΥΠΕΞ Ντιν Άτσεσον. Διευκρινίζεται ότι δεν πρόκειται για συγκεκριμένο «Αμερικανικό Σχέδιο» καίτοι συνηθίζεται να αποκαλείται έτσι, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια σειρά από διερευνητικές προτάσεις, υπό την εποπτεία του Φόρεϊν Όφις]. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η πρόταση του Άτσεσον ήταν πολύ προσεκτικά μελετημένη. Οι Αμερικανοί γνώριζαν ότι το Καστελλόριζο αποτελεί κομβικό πρόβλημα αλλά και «χρυσόμαλλο δέρας». [Έτσι η πρόταση Άτσεσον περιλάμβανε την μακροχρόνια μίσθωση του συμπλέγματος Μεγίστης από τους Τούρκους. Οι Αμερικάνοι] διαπίστωσαν από νωρίς ότι χωρίς το Καστελλόριζο η Τουρκία αποκόπτεται τελείως από την Αν. Μεσόγειο αλλά και τα πλούσια κοιτάσματα της περιοχής τα οποία από τότε είχαν εκτιμήσει και μεθοδεύονταν τον διαμοιρασμό τους. Μετά ακριβώς από 50 χρόνια από τον Άτσεσον, η αμερικανική διπλωματία επανήλθε επί του ζητήματος και εξέδωσε τον γνωστό χάρτη Μπάιντεν. [...]


Χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: mcclatchydc.com

Ομοιότητες χάρτη Μπάιντεν με πρόταση Άτσεσον
-Είναι πρόδηλο ότι ο χάρτης Μπάιντεν εκχωρεί στην Τουρκία τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού ή ακόμη και το ίδιο το σύμπλεγμα Μεγίστης, με την φόρμουλα που πρότεινε ο Άτσεσον.

-Ο χάρτης Μπάιντεν έχει ενδείξεις προσάρτησης των κατεχομένων οι οποίες είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς στην Καρπασία, όπως προέβλεπε και η πρόταση Άτσεσον (σε μικρότερη κλίμακα μεν αλλά η πρόταση έγινε 10 χρόνια πριν το 1974). Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι η Τουρκία εμμένει πλέον στη λύση των δύο κρατών, η οποία ενδεχομένως θα αποτελέσει προστάδιο της προσάρτησης. Διευκρινίζεται ότι ο χάρτης Μπάιντεν γνωστοποιήθηκε στον τούρκο Πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν μεταξύ 2015-2017 [-ή λιγότερο πιθανό στο τέλος του 2014].»

Οι «εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ»
Αν θέλαμε τώρα να πάμε πιο πίσω χρονικά από τον Άτσεσον, οι «εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ» ήταν αυτές που πρότειναν για πρώτη φορά το 1956 -και αποδέχτηκαν οι Βρετανοί, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τους Αμερικανούς ως εκτελεστικά όργανα σύμφωνα με την έρευνα στο βιβλίο της ερευνήτριας/δημοσιογράφου Φανούλας Αργυρού «Διζωνική vs Δημοκρατία» (2019)- το σχέδιο απώλειας της Βόρειας Κύπρου η οποία εν συνεχεία, στις διερευνητικές Άτσεσον, συμπαρέσυρε και το Καστελόριζο. Όπως αναφέρει η Φανούλα Αργυρού στη «Σημερινή» Κύπρου: «Ο Δρ. Ερίμ το 1956 με δύο εκθέσεις του σχεδίασε τη τουρκική πολιτική πως να επανακτήσει η Τουρκία την Κύπρο, που ακολουθείται κατά γράμμα μέχρι σήμερα.» Μάλιστα ο ίδιος ο Ν. Ερίμ επιβεβαιώνει ότι «ο Άτσεσον μας είπε, ο [Γεώργιος] Παπανδρέου είχε δεχθεί το σχέδιο...» καθώς και ο τότε υπουργός Οικονομικών του, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατά δική του ομολογία.

Η «εξομολόγηση» Μητσοτάκη και η Χάγη

Στο βιβλίο με την αποκαλυπτική συνέντευξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στον Αλέξη Παπαχελά («Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια», εκδόσεις Παπαδόπουλος) ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει:
«Οι βασικές παράμετροι μιας συμφωνίας είναι απλές, πολύ απλές. Η υφαλοκρηπίδα θα μοιραστεί λογικά. Εμείς θα πάρουμε το μεγάλο μέρος, οι Τούρκοι θα πάρουνε το μικρό. Και περίπου θα έχουμε συμφωνήσει και θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να χαράξει τη γραμμή. Ο εναέριος χώρος, τα 10 μίλια, είναι τρέλα, ελληνική τρέλα. Δεν έχουμε κανέναν λόγο. Όσον αφορά τα σχέδια πτήσεως, είναι αστείο να λέμε ότι ζητούμε από τους Τούρκους σχέδια πτήσεως όταν οι Αμερικανοί δεν δίνουν. Κανένας δεν δίνει. Γιατί να δίνουν οι Τούρκοι δηλαδή; Δεν το καταλαβαίνω. Και γιατί πρέπει εμείς να σταματούμε τα τουρκικά αεροπλάνα; Είναι τρελό αυτό που κάνουμε, είναι εγκληματικό αυτό που κάνουμε. Υπάρχει μεγάλη δυνατότητα να συμφωνήσουμε. Δεν υπάρχουν διαφορές.» Αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από την συνέντευξη'

Η σπουδή της Ντόρας και τα υπονοούμενα του Κυριάκου

Υιοθετώντας την ίδια λογική, με ανεπίσημη παρέμβασή της στα «ΝΕΑ» τον Ιανουάριο του 2020 -λίγους μήνες μετά τα γεγονότα του Oruc Reis-, η πρώην Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη ανέφερε ότι μια ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της ΑΟΖ του Καστελόριζου (και προφανώς στο κοινό θαλάσσιο σύνορο με την Κύπρο) αλλά θα μπορέσει να κατοχυρώσει δικαιώματα άλλων νησιών, όπως της Ρόδου και της Λέρου. Η Ντ. Μπακογιάννη υποστήριξε τότε ότι είναι «απαρχαιωμένες αντιλήψεις του περασμένου αιώνα» όσες απόψεις είναι επιφυλακτικές στο ενδεχόμενο προσφυγής στη Χάγη, δηλαδή στο ενδεχόμενο απώλειας της ΑΟΖ του συμπλέγματος Καστελορίζου.



Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ». Άρθρο Γιώργου Παπαχρήστου

Τρία χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε μια αναφορά που αφήνει υπονοούμενα για υπόγειες μεθοδεύσεις όταν «ανακάλυψε» εν έτη 2023 την ύπαρξη «Νατοϊκών νησιών» (1, 2). Άραγε και το Σύμπλεγμα Καστελόριζου εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία;

Η υφαλοκρηπίδα της Αν. Μεσογείου χάθηκε
Στις 11/07/24 το παρόν βήμα δημοσίευσε άρθρο υπό τον τίτλο: «Η υφαλοκρηπίδα της Αν. Μεσογείου χάθηκε... σειρά έχουν η Κύπρος και το Αιγαίο: Το χρονικό της επερχόμενης Εθνικής Καταστροφής», το οποίο καταλήγει:
«Συμπερασματικά, οι εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο συνεχίζουν να ακολουθούν πιστά τις προβλέψεις του χάρτη Μπάιντεν [ο οποίος αποτελεί μετεξέλιξη του σχεδίου Άτσεσον]. Η Τουρκία έχει υιοθετήσει τον 28ο Μεσημβρινό ως το όριο των παράνομων διεκδικήσεών της, ειδικά μετά τα γεγονότα του Oruc Reis. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο ερευνητικό ανήκει στην τουρκική TPAO της οποίας το πλειοψηφικό πακέτο κατέχει ο Τούρκος μεγιστάνας Ραχμί Κοτς με τις στενές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη. Ο Κοτς λειτουργεί ως μυστικός «δίαυλος επικοινωνίας» μεταξύ Ερντογάν-Μητσοτάκη και ως αφανής καταλύτης στις υπόγειες διεργασίες της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης» η οποία οδήγησε σε πρώτη φάση στην υπογραφή της «Διακήρυξης των Αθηνών»  και σε δεύτερη, θα φέρει το νέο «Σύμφωνο Ειρήνης / Φιλίας» ή αλλιώς «Σύμφωνο μη επίθεσης». Εντωμεταξύ η Αθήνα και η Λευκωσία εργαλειοποιώντας την πόντιση καλωδίου οπτικών ινών από το ιταλικών συμφερόντων πλοίο «TELIRI», έχουν από κοινού έμμεσα αποποιηθεί του δικαιώματος για κοινό θαλάσσιο σύνορο, αφήνοντας τις θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, βορά στους Tούρκους «πειρατές» της Μεσογείου.»

Οι «Πρέσπες του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως αυτόκλητος συνεχιστής του έργου του Ελευθερίου Βενιζέλου, προωθεί σθεναρά και με άκρα μυστικότητα την ελληνοτουρκική προσέγγιση, κάνοντας πράξη το «όραμα Μητσοτάκη» -ο αναγνώστης παροτρύνεται να το μελετήσει- εξυπηρετώντας μεγάλα οικονομικά συμφέροντα ένθεν κακείθεν του Αιγαίου αλλά και στην αντίπερα του Ατλαντικού, θυσιάζοντας μείζονα κυριαρχικά δικαιώματα που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι «Πρέσπες του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου» εκτυλίσσονται κάτω από τη μύτη του κυρίαρχου λαού.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.