Ο πόλεμος στη Γάζα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Η διεθνής κόπωση, καθώς οι εικόνες είναι πολύ σκληρές και τα θύματα ξεπερνούν πλέον τους 10.000, η αμφιβολία αναφορικά με τον πολιτικό στόχο που μπορεί να εξυπηρετεί η εν λόγω πολεμική σύρραξη, η εικόνα αποσταθεροποίησης στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών, αλλά και το ανοικτό ενδεχόμενο επέκτασης της σύγκρουσης, εξακολουθούν να εκπέμπουν μια αβέβαιη “γκρίζα” εικόνα. Το βράδυ που πέρασε, ωστόσο, το ενδιαφέρον εστιάστηκε στο βόρειο μέτωπο, στα σύνορα Ισραήλ – Λιβάνου, όπου εστιάζεται η δράση της σιιτικής Χεζμπολάχ…
Η σφοδρότητα των βομβαρδισμών στο βόρειο μέτωπο ήταν πρωτοφανής. Όπως αποκαλύπτουν βίντεο που παρατίθενται στη συνέχεια, η σκληρότητα των πληγμάτων ανταγωνίζεται αυτή των συνεχιζόμενων βομβαρδισμών στη Λωρίδα της Γάζας. Είναι οι εικόνες αυτές που αναζωπυρώνουν τους φόβους ότι το άνοιγμα δευτέρου μετώπου από τα βόρεια, παραμένει πολύ πιθανό. Στην πραγματικότητα, όμως, τα σφοδρά πυρά στο νότιο Λίβανο, στις συνοριακές περιοχές, αποσκοπούσαν στο ακριβώς αντίθετο… Συνιστούσαν προσπάθεια ενίσχυσης της αποτροπής απέναντι στις δυνάμεις της Χεζμπολάχ, ώστε να μην το αποτολμήσει, καθώς τα περιστατικά των τελευταίων ημερών με ανταλλαγή πυρών και μεμονωμένα επεισόδια πολλαπλασιάστηκαν.
Οι πιο ψύχραιμοι, βέβαια, αντιλαμβάνονται ότι η είσοδος της Χεζμπολάχ στον πόλεμο είναι μια πολιτική απόφαση που θα ληφθεί κυνικά στην Τεχεράνη κατά κύριο λόγο, σύμφωνα με τη συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών, που έχει “στήσει” τη σιιτική ένοπλη οργάνωση και την υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο, καθώς μέσω αυτής προβάλλει την ισχύ της στην ανατολική Μεσόγειο και ενισχύει την αποτροπή απέναντι στο ενδεχόμενο ισραηλινής επίθεσης για την καταστροφή της πυρηνικής υποδομής του Ιράν…
Η Χεζμπολάχ απέδειξε τη χρησιμότητά της στην ιρανική στρατηγική το 2006, καθώς άντεξε, παρά τις μεγάλες απώλειες, στην ισραηλινή επίθεση, ενώ παράλληλα, κατάφερε να επιφέρει σημαντικά πλήγματα στις ισραηλινές δυνάμεις, ενισχύοντας την εικόνα της. Ωστόσο, η αίσθηση που επικρατεί, είναι ότι οι φρικαλεότητες της Χαμάς που οδήγησαν στον σημερινό πόλεμο, κατάφεραν να σταματήσουν μια ακόμα εξέλιξη αρνητική για τα συμφέροντα των Ιρανών, δηλαδή, την υπογραφή συμφωνίας με τη Σαουδική Αραβία.
Στο πλαίσιο αυτό, διαφαίνεται ότι το Ιράν θα μπορούσε ακόμα να ανεχθεί, ως κόστος, ακόμα και την ίδια την εξουδετέρωση της -σουνιτικής- ένοπλης οργάνωσης που ελέγχει τη Γάζα. Ένας στόχος βέβαια, ο οποίος και δεν είναι καθόλου εύκολος και τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων δεν θα είναι απαραιτήτως “μόνιμα”. Αντιθέτως, στην περίπτωση της Χεζμπολάχ, αποτελεί την πραγματική στρατηγική εφεδρεία του σιιτικού “μπλοκ”, το οποίο όμως δείχνει να επανεξετάζει την όλη του προσέγγιση στα ζητήματα της Μέσης Ανατολής. Παρόλο που η ρητορική παραμένει αναλλοίωτη. Η επίσκεψη του Ιρανού ηγέτη στη Σαουδική Αραβία, προδίδει πρόθεση ανάληψη της πρωτοβουλίας των κινήσεων, για αναστροφή της τάσης εξομάλυνσης των σχέσεων του εβραϊκού κράτους με τα σουνιτικά καθεστώτα – μοναρχίες της περιοχής του Κόλπου.
Σε αυτό το στρατηγικό περιβάλλον, η Τεχεράνη δεν έχει λόγο να εμπλέξει τη Χεζμπολάχ. Στην πραγματικότητα έχει ισχυρά αντικίνητρα. Η Χεζμπολάχ, αναπόφευκτα θα υφίστατο σκληρά πλήγματα που θα απομείωναν, έστω βραχυπρόθεσμα – μεσοπρόθεσμα, τη μαχητική της ισχύ. Εξάλλου, οι αλλαγές στις τακτικές των ισραηλινών δυνάμεων στη Γάζα, σχεδόν προεξοφλούν ότι κάτι παρόμοιο θα βλέπαμε και στο μέτωπο του Λιβάνου. Όταν όμως το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης εκμεταλλεύεται κάθε “παράθυρο ευκαιρίας” για να για την προώθηση του πυρηνικού του προγράμματος που θα οδηγήσει στην κατοχή πυρηνικού οπλοστασίου, η Χεζμπολάχ πρέπει να βρίσκεται σε απόλυτη ετοιμότητα και να μη σπαταλά τις δυνάμεις της… Εξάλλου, η υπερσυγκέντρωση αεροναυτικών δυνάμεων δυτικών χωρών στην ανατ. Μεσόγειο, δείχνει να “υπόσχεται” τεράστια φθορά.
Συνοπτικά, όσων αφορά τις επιχειρήσεις, παρά τα προβλήματα και τις απώλειες, υπάρχει πρόοδος στο μέτωπο της Γάζας, ενώ εντοπίζονται αρκετά σημεία εισόδου στο αχανές δίκτυο υπόγειων σηράγγων -αποκαλούμενο σκωπτικά και ως… “μετρό”- της Χαμάς. Η νέα τακτική των ισραηλινών χερσαίων δυνάμεων, όπου αντιμετωπίζονται δυσκολίες να ισοπεδώνεται -κυριολεκτικά- η περιοχή από την αεροπορία, δείχνει να φέρνει αποτελέσματα, καθώς οι Ισραηλινοί βρίσκονται πλέον στο κέντρο της Γάζας, έχοντας ανοίξει “δρόμο”.
Σε κάθε περίπτωση, το εβραϊκό κράτος δείχνει αποφασισμένο να τελειώνει με τη Χαμάς, ευελπιστώντας ότι εάν την βγάλει από την εξίσωση, τότε θα μπορούσε να υπάρξει σταδιακά ένα διαφορετικό μέλλον. Ο πολιτικός στόχος εξακολουθεί βέβαια να είναι ασαφής. Να συνυπολογιστεί, ότι πρόσωπα όπως ο επικεφαλής της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, που καταγγέλλεται πως έχει μαζέψει περιουσία ύψους 4 δισ. δολαρίων, δεν έχουν κανένα απολύτως συμφέρον να δουν τη λήξη της διένεξης που διαρκεί από την εποχή της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να τεθεί και σε δημόσιες δηλώσεις το πως επετεύχθη ο πλουτισμό του κυρίου αυτού και του στενού του κύκλου, καθώς η λογική παραπέμπει στην καταλήστευση του παλαιστινιακού λαού, δηλαδή των δισεκατομμυρίων της διεθνούς κοινότητας για να τον στηρίξουν. Όχι σε κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα… Με τα χρήματα αυτά θα μπορούσε ενδεχομένως να αγοράσει ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας και ίσως ένα μέρος και της Δυτικής Όχθης.
Ο ηγετικός κύκλος όμως της Χαμάς, που ελέγχει από το 2007 τη Γάζα, όταν εξεδίωξε την Παλαιστινιακή Αρχή μετά από επικράτηση σε “κάτι σαν εκλογές“, που δεν έχουν επαναληφθεί έκτοτε, είναι σαφέστατο εμπόδιο για την επίτευξη οποιασδήποτε προόδου, λειτουργώντας πάντα προς όφελος των κρατικών -τουρκικών, ιρανικών, αλλά και του Κατάρ- συμφερόντων που τον σπονσονάρουν για να τον χρησιμοποιούν απροκάλυπτα για την επίτευξη γεωπολιτικών στόχων, οι οποίοι είναι επενδυμένοι με… μπόλικο Ισλάμ.
Δημοσίευση σχολίου