Το περιοδικό Washington Examiner φιλοξενεί δύο άρθρα γνώμης αναφορικά με το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών. Υπό τον τίτλο «Let Turkey fail», ο Michael Rubin σχολιάζει το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών εστιάζοντας στα περιστατικά νοθείας. Κεντρική θέση του άρθρου είναι ότι κάποια στιγμή, θα υπάρξει εξέγερση κατά του καθεστώτος, καθώς η καταπίεση δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα.
«Κάποιες φορές οι χώρες πρέπει να αποτύχουν προτού αναγεννηθούν» αναφέρει. Στο μεταξύ, δεν θα πρέπει να επιτραπεί στην Τουρκία να αποκτήσει F-16, καθώς αργά ή γρήγορα θα τα στρέψει εναντίον των γειτόνων της, ενώ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να κάνουν διάκριση ανάμεσα στο καταπιεστικό καθεστώς και στον λαό τον οποίο καταπιέζει.
Το άρθρο, κατά κύριο λόγο εστιάζει στα σχόλια που γίνονται αναφορικά με το κατά πόσο η εκλογική διαδικασία ήταν νόμιμη ή όχι. Ο Rubin θεωρεί ότι τα ερωτήματα αναφορικά με την νοθεία ή όχι στις εκλογές είναι σημαντικά, καθώς μια αλλαγή στάσης μόλις 1,2 εκατομμυρίων ψηφοφόρων θα άλλαζε το αποτέλεσμα.
Όπως αναφέρει, οι αναλυτές δεν θα πρέπει να εμπιστεύονται δεδομένα που προέρχονται από δικτάτορες. Ένα ζήτημα αφορούσε τον αριθμό των πολιτογραφημένων Σύρων, Αφγανών και άλλων μεταναστών στην Τουρκία, καθώς η αύξηση του αριθμού των εκλογέων στους εκλογικούς καταλόγους δεν φαίνεται συμπίπτει με τις διεθνείς εκτιμήσεις για τα ποσοστά γεννήσεων και θανάτων κατά την ίδια περίοδο.
Η Τουρκική Στατιστική Υπηρεσία (TUIK), ιδιαίτερα μετά την πανδημία, υπόκειται σε χειραγώγηση των στοιχείων της, αναφέρει ο Rubin. Ένα άλλο πρόβλημα, αφορούσε τις καταγγελίες για ψηφοφόρους που προσέρχονταν να ψηφίσουν με πλαστές ταυτότητες ή με ταυτότητες νεκρών ή απλώς με ψευδή στοιχεία. Τέλος, υπό τον φόβο των αντιποίνων, αρκετοί δεν αμφισβητούν το αποτέλεσμα ακόμα και αν αυτό σε ορισμένες περιοχές ανέδειξε νικητή τον Erdogan με ποσοστό 100%.
Υπό τον τίτλο What Erdogan’s victory means for the US and its allies, ο Daniel DePetris εστιάζει, επίσης,ΡΟΥΜΠΙΝ στην επόμενη ημέρα των εκλογών. Όπως αναφέρει:
● Θα συνεχιστεί η αυταρχική πολιτική.
● Ο Erdogan θα συνεχίσει την πολιτική εξισορρόπησης ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση. Η σχέση του με τη Ρωσία θα εξακολουθήσει να προκαλεί ανησυχία.
● Η τουρκική εξωτερική πολιτική δεν θα ευθυγραμμίζεται πλήρως με το ΝΑΤΟ
● Ο Erdogan είναι μάλλον φιλόπατρις παρά αντιδυτικός. Η πολιτική του αντανακλά αυτό που πιστεύει ότι είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας. Με δεδομένο ότι ο στόχος του είναι να κάνει την Τουρκία παγκόσμια δύναμη, οι πολιτικές του μάλλον θα ερεθίζουν την Ουάσιγκτον και την Ευρώπη οι οποίες θεωρούν ότι ο Erdogan θα πρέπει απλώς να ακολουθεί στα ζητήματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
● Ο Erdogan δεν έχει την πολυτέλεια να αποξενωθεί εντελώς από τη Δύση, καθώς το εμπόριο της Τουρκίας με την ΕΕ αντιπροσωπεύει το ¼ του ΑΕΠ της Τουρκίας.
● Θα υπάρξει συνέχεια στην πολιτική Erdogan για παραχωρήσεις από τους συμμάχους παρέχοντας μικρά ανταλλάγματα προς τη Δύση.
● Με το κατάλληλο κίνητρο – ίσως με την παραχώρηση των 20 F-16 – ο Erdogan θα άρει τις αντιρρήσεις του για την ένταξη της Σουηδίας.
● Θα συνεχιστεί η σχέση του με τη Ρωσία καθώς η τελευταία αποτελεί μια φθηνή πηγή ενέργειας για την Τουρκία.
Δημοσίευση σχολίου