Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Πρώτη φορά το άκουσα από αξιόπιστη πηγή. Ο Αναστασιάδης πρότεινε στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου λύση δύο κρατών στην Κύπρο, δηλαδή την διχοτόμηση, αλλά ο Τσαβούσογλου την απέρριψε, λέει. Ο Αναστασιάδης ζήτησε μόνο το Βαρώσι και την Μόρφου ως αντάλλαγμα γι’ αυτό.
Ρώτησα την πηγή μου: «Κατά την γνώμη σου, γιατί το απέρριψε ο Τσαβούσογλου;»
«Επειδή η Τουρκία θέλει να κυριαρχεί σε ολόκληρο το νησί, όχι μόνο στο μισό», είπε.
Πρόσθεσε ανάμεσα στους στόχους της Τουρκίας και τον ενεργειακό πλούτο στην θάλασσα. Μπορεί να είναι πειστικό αυτό. Άλλωστε η Τουρκία ουδέποτε θέλησε να είναι ένα επίσημα αναγνωρισμένο κράτος το κράτος φάντασμα που ίδρυσε στο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Πριν την ανακήρυξη αυτού του κράτους τα προϊόντα που παράγονταν στην κατεχόμενη περιοχή και κυρίως τα εσπεριδοειδή μπορούσαν να εξαχθούν στην Ευρώπη και αλλού. Όταν ανακηρύχθηκε το ψευδοκράτος και άρχισε να βάζει την σφραγίδα του στα προϊόντα που εξάγονταν, απαγορεύθηκαν οι εξαγωγές. Δηλαδή, η Τουρκία με τους ντόπιους συνεργάτες της έριξε μέσα σε αυτή την παγίδα τους Τουρκοκύπριους. Και η κοινότητα έπαψε να παράγει και μετατράπηκε σε μια καταναλωτική κοινότητα. Δηλαδή που καταναλώνει.
Άλλωστε κάποτε ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει: «Τι χρειάζεται να παράγετε; Σας στέλλουμε εμείς τα πάντα!»
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο γνωστός μας επιχειρηματίας Ασίλ Ναδίρ μου είχε πει: «Έρχονται πλοία από 72 χώρες στο λιμάνι της Αμμοχώστου. Με ένα νεύμα μου υπάρχουν κράτη έτοιμα να μας αναγνωρίσουν αμέσως». Αυτή ήταν μια προφητεία του Ασίλ Ναδίρ, ο οποίος τότε είχε καταφέρει να προσθέσει στην εταιρεία Polly Peck εταιρείες όπως οι Del Monte, Sansusi, Profilo και Vestel.
Αλλά η Τουρκία δεν ήταν έτοιμη για αναγνώριση αυτού του κράτους. Ουδέποτε ήταν έτοιμη. Δεν έσωσε από χρεωκοπία και την εταιρεία Polly Peck του Ασίλ Ναδίρ. Αν ήθελε θα μπορούσε να την έσωζε. Ο Ασίλ Ναδίρ, ο οποίος διέφυγε στην Κύπρο και κατάφερε για πολλά χρόνια να σωθεί από τα χέρια της Ιντερπόλ, επέστρεψε στην Αγγλία το 2010 για να αποδείξει ότι είχε αδικηθεί.
Παραδόθηκε στην αγγλική δικαιοσύνη. Και απογοητεύτηκε. Κρίθηκε ένοχος στο δικαστήριο και του επιβλήθηκε δεκαετής φυλάκιση. Έμεινε πέντε χρόνια στις γνωστές φυλακές Belmarsh μαζί με στυγνούς εγκληματίες της Αγγλίας. Τον Απρίλιο του 2016 εκδόθηκε στην Τουρκία. Σώθηκε από εκείνη την φυλακή με ενέργειες του Ταγγίπ Έρντογαν. Γι’ αυτό χρωστάει πολλά στον Έρντογαν. Δεν έμεινε στην φυλακή στην Τουρκία.
Επέστρεψε στην Κύπρο. Και πέρασε επικεφαλής ως ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εφημερίδας “Kıbrıs”, της εφημερίδας με την μεγαλύτερη κυκλοφορία στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Ο γνωστός επιχειρηματίας που συγκλόνισε την παγκόσμια οικονομία τώρα συνεχίζει την ταπεινή του ζωή ανάμεσά μας. Μια μέρα μου είχε τηλεφωνήσει από τις φυλακές Belmarsh. Η φωνή του ακουγόταν ζωντανή όπως πάντα. Σαν να μου τηλεφωνούσε από μιαν παραθαλάσσια έπαυλη. «Όταν επιστρέψω στην Κύπρο θα φάμε μπόλικα φασόλια με κρεμμύδι», μου είχε πει.
Τι λέγαμε; Προς το παρόν η Τουρκία δεν επιθυμεί λύση δύο κρατών. Επομένως αντιτίθεται στην αναγνώριση της κατεχόμενης περιοχής στον βορρά. Φαίνεται ότι το πιο κατάλληλο για την Τουρκία είναι το σημερινό στάτους κβο στο νησί. Αφανίζει και τους Τουρκοκύπριους, όχι μόνο την παραγωγή τους. Ο πραγματικός πληθυσμός είναι πλέον δικός της. Το κεφάλαιο είναι δικό της. Οι Τουρκοκύπριοι εξαρτήθηκαν από τα έσοδα από τα καζίνο, τα πορνεία και το βρόμικο χρήμα.
Τα εδάφη λάφυρα που πάρθηκαν από τους Ελληνοκύπριους είναι πειρατικά εδάφη στα οποία έκτισαν την βάση τους έμποροι ναρκωτικών και κάθε είδους λαθρέμποροι. Επειδή δεν είναι αναγνωρισμένο κράτος, δεν μπορεί να απλώσει το χέρι της η Ιντερπόλ εδώ. Γι’ αυτό φιλοξενεί κάθε είδους έγκλημα. Δεν εκδίδονται εγκληματίες ανάμεσα στο βόρειο και το νότιο τμήμα του νησιού. Δολοφονείς στον νότο, διαφεύγεις στον βορρά! Δολοφονείς στον βορρά, διαφεύγεις στον νότο! Πουθενά δεν δικάζεσαι για φόνο! Σώζεσαι!
Σύμφωνα με έναν ισχυρισμό, μέσα στον Ιούνιο του 2018 διεξήχθη μια σύνοδος κορυφής όπως η γνωστή Σύνοδος της Γιάλτας ανάμεσα στον Τραμπ και στον Πούτιν στο Ελσίνκι. Θυμάστε την Γιάλτα. Οι Stalin, Roosevelt, Churchill. Στα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Είχαν μοιράσει τον κόσμο η Σοβιετική Ένωση, η Αμερική και η Αγγλία. Έτσι πέρασε στην ιστορία η σύνοδος κορυφής της Γιάλτας. Παρόμοιά της έγινε και στο Ελσίνκι, λέει. Για το θέμα της Μέσης Ανατολής.
Όπως λέει ένας ανώτερος Ρώσος στρατηγός, σε αυτή την συνάντηση ο Τραμπ είπε στον Πούτιν «η Συρία είναι δική σου, το αέριο στην Μεσόγειο είναι δικό μου». Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών φαίνεται να το επιβεβαιώνουν αυτό. Όσοι αποδέχτηκαν την ανάσταση του Άσσαντ, αποδέχονται και την ρωσική κυριαρχία εκεί. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στις 23 Ιανουαρίου τώρα. Στην συνάντηση Πούτιν Έρντογαν. Λέγεται ότι αυτή είναι η πλέον κρίσιμη συνάντηση για την Τουρκία.
Ο Έρντογαν θα πάρει μιαν απόφαση. Είτε συνεχίζει με την Ρωσία είτε με την Αμερική. Αποκοπή από την Ρωσία σημαίνει αποκοπή και από το Ιράν. Νομίζω ότι τα βήματα που θα κάνει η Τουρκία στην Συρία κατά τις προσεχείς ημέρες θα επηρεάσουν και την Κύπρο. Θα δείτε που η ήττα στην Συρία θα ωθήσει τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου να αποδεχτεί την πρόταση Αναστασιάδη. Όπως και να έχει είναι πολύ κατάλληλη και για την Αμερική και για την Αγγλία!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου