Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Η ελληνοκυπριακή πλευρά ζήτησε βοήθεια από την Ρωσία, λέει, για την λύση του προβλήματος στο νησί.
Οι Ρώσοι του σχολίασαν αυτό λέγοντας ότι «η Κύπρος εναπόθεσε την ελπίδα της στην Μόσχα». Δεν είναι έκπληξη για εμένα. Και για να πω την αλήθεια, το περίμενα.
Γιατί; Διότι η Τουρκία είναι η χώρα που βρίσκεται πιο κοντά απ’ όλους στην Ρωσία. Είναι κολλητές. Ο Ερντογαν βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα του Πούτιν, όχι ο Πούτιν κάτω από την ομπρέλα του Έρντογαν. Δηλαδή ο Πούτιν είναι ο ηγέτης που θα μπορούσε να επηρεάσει πιο πολύ τον Έρντογαν. Είχε στριμωχτεί πολύ ο Έρντογαν μετά την κατάρριψη του ρωσικού επιβατικού αεροπλάνου και την δολοφονία του Ρώσου Πρέσβη στην Άγκυρα.
Στο τέλος πήγε και απολογήθηκε στην Μόσχα. Ικέτευσε, παρακάλεσε. Και ο Πούτιν τον συγχώρεσε. Δεν είναι δύσκολο να εικάσει κανείς τι σημαίνει αυτή η συγχώρεση. Ο Έρντογαν αποδέχτηκε τους όρους που πρόβαλε ο Πούτιν. Δηλαδή, πλέον βρίσκεται στα χέρια του Πούτιν. Μετά από αυτό άρχισε να αναπτύσσεται γρήγορα η φιλία ανάμεσά τους. Ο Πούτιν μπορούσε πλέον να κάνει πιο άνετα αυτά που στόχευε στην Συρία.
Μέσω του Έρντογαν σταματούσε την προέλαση των τζιχαντιστών στην Συρία και μπορούσε να τους οδηγήσει όπου ήθελε. Έτσι πέτυχε την απόσυρση των τζιχαντιστών από το Χαλέπι και ύστερα από την Ανατολική Γκούτα και την μετακίνησή τους στο Ίντλιμπ. Ο Μπασάρ Άσσαντ ανάσανε χάρις σε αυτή την μανούβρα του Πούτιν.
Η Συρία καθάρισε σε μεγάλο βαθμό από τους επιδρομείς. Αλλά υπήρχε ακόμα δρόμος να διανυθεί. Ύστερα ήρθε η σειρά του Ίντλιμπ. Και ο Πούτιν το επέβαλε και αυτό στον Έρντογαν με τον οποίο συναντήθηκε στο Σότσι σε μια συνάντηση που διήρκεσε μέχρι τα μεσάνυκτα. Έλαβε υπόσχεση από τον Έρντογαν. Θα εκδιώκονταν οι τζιχαντιστές από το Ίντλιμπ.
Είναι αλήθεια ότι μέχρι αυτή την στιγμή δεν έχει εκπληρώσει την υπόσχεσή του, αλλά ο λόγος γι’ αυτό φαίνεται ότι είναι το γεγονός ότι δεν κατάφερε να διατηρήσει τον έλεγχό του πάνω στους τζιχαντιστές όπως παλιά ο Έρντογαν. Οι τζιχαντιστές σήκωσαν κεφάλι λέγοντας «δεν φεύγουμε από το Ίντλιμπ». Μήπως ο Έρντογαν άλλα λέει στον Πούτιν και άλλα κάνει επί του εδάφους; Ή μήπως πράγματι δεν τον ακούνε πλέον οι τζιχαντιστές; Αυτό δεν το ξέρουμε. Αλλά άρχισε να εξαντλείται η υπομονή του Άσσαντ στην Δαμασκό.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά θεωρεί ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να πιέσει τον Έρντογαν και στην Κύπρο όπως τον πιέζει στην Συρία. Έτσι είναι, αν τα χέρια του Έρντογαν είναι δεμένα μπροστά στον Πούτιν, γιατί να μην κάνει βήμα πίσω στην Κύπρο; Ο Κύπριος Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης ήγειρε, λέει, το θέμα στον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Ζήτησε να μεσολαβήσει η Ρωσία στην Κύπρο. Και ο Λαβρόφ δεν χάλασε το χατίρι του Χριστοδουλίδη, λέει. Μίλησε με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Ακόμα δεν διέρρευσε στον Τύπο η μεταξύ τους συνομιλία. Τι ζήτησε ο Λαβρόφ. Τι είπε ο Τσαβούσογλου. Δεν ξέρουμε. Αλλά αυτή την φορά βγήκε στο προσκήνιο η Εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα. Είπε το εξής:
«Τα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την Κύπρο είναι επικίνδυνα». Λέγοντας ότι αυτός ο κίνδυνος είναι το σχέδιο στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Κύπρο, η Ζαχάροβα ανέφερε: «Η Ρωσία μπορεί να δώσει κάποιες απαντήσεις με στόχο την λήψη μέτρων σε μια τέτοια περίπτωση». Είπε τα εξής: «Η περαιτέρω στρατικοποίηση του νησιού και τα σχέδια στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα προκαλέσουν αναπόφευκτα κίνδυνο και αποσταθεροποίηση για την ίδια την Κύπρο. Η Μόσχα δεν έχει άλλη επιλογή εκτός από το να λάβει υπόψη αυτά τα σχέδια εναντίον της Ρωσίας».
Δεν είναι γνωστό πόσο ακούει τον Πούτιν αυτή την στιγμή ο Ταγγίπ Έρντογαν, ο οποίος επωφελήθηκε από την συγχώρεση του Πούτιν πριν μερικά χρόνια, αλλά τέθηκε κάτω από τις διαταγές του. Γιατί; Διότι άλλαξαν οι συνθήκες. Τις ημέρες που κατέφυγε κάτω από τα φτερά του Πούτιν, ήταν πολύ άσχημες οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Έλεγε ό,τι του κατέβαινε εναντίον της Αμερικής και της Ευρωπης.
Ειδικά εναντίον των ΗΠΑ είχε ανοίξει πόλεμο, ο κόσμος μποϊκόταρε τα αμερικανικά προϊόντα στην Τουρκία και μάλιστα έσπαζε και τα κινητά του τηλέφωνα Iphone. Πέρασαν εκείνες οι μέρες. Τώρα συμφιλιώθηκε και με τις ΗΠΑ και με την ΕΕ. Επανήλθε το κέφι του. Μπορεί να μην νιώθει καταδικασμένος στον Πούτιν όπως παλιά.
Επιπλέον, έχει προσφέρει και αυτός χάρες στον Πούτιν. Ένα πυρηνικό σταθμό δισεκατομμυρίων δολαρίων. Και πυραύλους S-400 πάλι δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μπορούν να αγνοηθούν αυτά;
Νομίζω ότι άργησε η ελληνοκυπριακή πλευρά για να επηρεάσει ο Πούτιν τον Έρντογαν. Διάλεξε λάθος χρόνο. Θα μπορούσε να είχε αποτέλεσμα αν το είχε κάνει τις ημέρες που ο Έρντογαν είχε πάει στην Μόσχα για να ζητήσει συγνώμη και άφεση από τον Πούτιν. Μήπως δεν θα μπορούσε να επιβάλει και την Κύπρο ο Πούτιν, ο οποίος επέβαλε στον Έρντογαν πάρα πολλούς όρους του και έτσι τον συγχώρεσε;
Αλλά σε εκείνη την συνάντηση δεν τέθηκε τέτοιος όρος από τον Πούτιν στον Έρντογαν. Διότι η προτεραιότητα του Πούτιν ήταν τα συμφέροντα της Ρωσίας. Εκείνος πήρε αυτό που ήταν να πάρει. Η Κύπρος δεν του πέρασε καν από το μυαλό.
Ούτε ο Έρντογαν βγήκε τόσο ζημιωμένος στις σχέσεις του με την Ρωσία. Η Ευρώπη πανικοβλήθηκε ότι θα έχανε την Τουρκία από την Ρωσία. Γι’ αυτό έκανε τα στραβά μάτια στο καθεστώς του ενός ανδρός του Έρντογαν στην Τουρκία και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μάλιστα παρέβλεψε ακόμα και την συνεργασία του με τους αιμοβόρους τζιχαντιστές στην Μέση Ανατολή. Τζάμπα η παρεμπόδιση των προσφύγων να ακουμπήσουν στις πόρτες της Ευρώπης και υγιής εκτέλεση των καθηκόντων του φρουρού. Άλλωστε της πληρώνει το αντίτιμο και γι’ αυτό.
Η Ρωσία δεν μπορεί να επηρεάσει την λύση του κυπριακού προβλήματος. Αλλά μπορεί να ασκήσει βέτο στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ούτως ή άλλως, η Ρωσία έχει μεγάλα ντέρτια στην Ουκρανία. Μήπως είναι σε κατάσταση να γυρίσει να κοιτάξει εμάς;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου