Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Τσακ Χέϊγκελ δεν θεωρείται “εύκολος άνθρωπος” ο οποίος κάνει “δημόσιες σχέσεις” με τους ομολόγους του άλλων χωρών . Δεν συνηθίζει να λέει καλά και μεγάλα λόγια . Είναι απ΄ αυτούς που όπως στην πράξη έχει δείξει δεν φοβάται να πει την γνώμη του ακόμη κι αυτή είναι δυσάρεστη στους ρεπουμπλικάνους στους οποίους και ανήκει. Το 2007 είχε στηρίξει την άποψη των Δημοκρατικών για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ.
Για όλα αυτά και για άλλα πολλά όσοι γνωρίζουν καλά το σύστημα εξουσίας στην Ουάσινγκτον -όπως ο συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου- εντυπωσιάστηκαν απο την ανακοίνωση του Πενταγώνου . Πολλοί περισσότερο εμείς οι υπόλοιποι που δεν γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πρόσωπα, πράγματα,απόψεις και νοοτροπίες που κυριαρχούν στις ΗΠΑ.
Είναι βέβαιο ότι ο Τσακ Χέϊγκελ δεν είναι ο πρώτος αμερικανός υπουργός Άμυνας που “ανακαλύπτει” την τεράστια σημασία της Σούδας. Όλοι οι προκάτοχοί του γνώριζαν πολύ καλά τι παρέχει η Σούδα στις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι ένα πραγματικά αβύθιστο αεροπλανοφόρο . Την αξία της μάλλον εμείς την έχουμε υποτιμήσει και ήρθε ο κ.Χέϊγκελ να μας την επισημάνει κάνοντας αναφορά και στις επιχειρήσεις της Λιβύης.
Γιατί λοιπόν τώρα αυτός ο υπουργός Άμυνας, επέλεξε να αναφερθεί με αυτό τον θετικό τρόπο στην συμβολή της Ελλάδας στην υποστήριξη των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων;
Η Ουάσινγκτον αναζητά τρόπους να επιλύσει πολλά ,μεγάλα και επικίνδυνα προβλήματα που σε πολύ μεγάλο βαθμό η ίδια δημιούργησε είτε με ενέργειές της, είτε με παραλείψεις, λάθη και αστοχίες. Η λεγόμενη αραβική άνοιξη που οι ΗΠΑ τουλάχιστον ανέχτηκε ή υποστήριξε εξελίσσεται σε εφιάλτη. Στη Συρία το πρόβλημα μοιάζει να μην έχει λύση χωρίς τον Άσαντ ,τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Και στην Τουρκία η κατάσταση αποσταθεροποίησης που επικρατεί αποτελεί πονοκέφαλο για την Ουάσινγκτον η οποία πάντως δεν εμπιστεύεται καθόλου τον Ταγίπ Ερντογάν.
Σ΄ αυτή τη προσπάθεια διευθέτησης όλων αυτών των δύσκολων θεμάτων οι ΗΠΑ δείχνουν ότι θέλουν την Ελλάδα κοντά. Η οποία παρά την οικονομική θύελλα που περνά εξακολουθεί να είναι μια χώρα στην οποία υπάρχει σταθερότητα που μπορεί βέβαια να απειληθεί από κοινωνική έκρηξη συνέπεια της κρίσης και των μέτρων. Αυτό οι αμερικανοί δεν το επιθυμούν και ελπίζουν ότι παρέχοντας στήριξη στην Ελλάδα θα διατηρήσουν την ηρεμία . Θα φανεί αυτό και στην συνάντηση που θα έχει ο Αντώνης Σαμαράς με τον πρόεδρο Ομπάμα στις 8 Αυγούστου.
Το ερώτημα είναι τι θα πράξουμε εμείς. Ο ΥΕΘΑ Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι απ΄ αυτούς που πιστεύουν ότι η Ελλάδα πρέπει να επαναπροσδιορίσει την σχέση της με τις ΗΠΑ. Σχέση που μπορεί να μην ήταν κακή ή ψυχρή οπωσδήποτε όμως είχε περάσει σε δευτερη μοίρα μετά από την επιλογή της ανόδου στο “ευρωπαϊκό τραίνο” . Μόνο που το ενδεχόμενο εκτροχιασμού του δεν είναι πλέον θεωρητικό . Και γι΄ αυτό απόψεις για πιο πολυδιάστατη πολιτική και διπλωματία με όποιον μπορεί πραγματικά να “παίξει” μαζί μας κερδίζουν και θα κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος.
Δεν πρόκειται κανείς να μας ...σώσει. Το έχουμε πολλές φορές γράψει και ξαναγράψει. Οι σχέσεις των χωρών καθορίζονται από το τι έχει να κερδίσει η καθεμία από την άλλη. Ο κανόνας αυτός ισχύει και για την Ελλάδα. Για να είμαστε ρεαλιστές θα μας βοηθήσουν και θα μας στηρίξουν όσοι πιστεύουν ότι μπορούμε κάτι να προσφέρουμε. Και με την σειρά μας να κερδίσουμε κι εμείς αυτά που πρέπει και θέλουμε. Η Ελλάδα έχει πολλά να δώσει , πολλά να κάνει και πολλά να κερδίσει αν βγει από το καβούκι της και αποφασίσει να παιξει τον μικρό έστω ρόλο που θα της αποδοθεί . Στο χώρο της άμυνας έγινε σαφές από την ανακοίνωση του Πενταγώνου ότι η Ελλάδα δίνει ήδη πολλά χωρίς να εισπράττει αυτά που θα μπορούσε.
Η συνάντηση Αβραμόπουλου - Χέϊγκελ και πιθανόν και αυτή που ακολουθεί μεταξύ Σαμαρά - Ομπάμα ,ίσως να είναι μια καλή ευκαιρία για να αρχίσει η Ελλάδα να βλέπει πιο σφαιρικά και πιο ρεαλιστικά την θέση και το ρόλο της στην περιοχή και να πάψει να έχει εμμονές που μέχρι στιγμής τουλάχιστον έχουν αποδειχτεί καταστροφικές.
Η συνάντηση που είχε ο Αβραμόπουλος με τον Χέϊγκελ, έδειξε ότι οι αμερικανοί μας καλούν να "παίξουμε μπάλα". Μένει να δούμε αν εμείς είμαστε αποφασισμένοι να βγούμε από τα "αποδυτήρια" στα οποία μας έχουν κλειδώσει και να "παίξουμε". Δεν είναι ποτέ εξασφαλισμένη η επιτυχία σ΄ ένα παιχνίδι. Είναι βέβαιο όμως ότι δεν πρόκειται ποτέ και τίποτα να κερδίσεις αν δεν "παιξεις".
πηγή
Δημοσίευση σχολίου