Η πολυδιαφημισμένη συνάντηση Ομπάμα - Ερντογάν, από αρκετούς δημοσιογράφους χαρακτηρίστηκε ως "φιάσκο", το οποίο άγγιξε και ίσως προσπέρασε και τα όρια των καλών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Τόσο δυτικές, όσο και τουρκικές εφημερίδες "διαφήμισαν" την συνάντηση του πλανητάρχη με τον τούρκο πρωθυπουργό ως "αποτυχημένη", προσθέτοντας επιπλέον πως ο Ταγίπ Ερντογάν δεν μπόρεσε να πάρει τίποτε από όσα ζήτησε.
Ενδεχομένως αυτή είναι η μία πλευρά του "νομίσματος", αφού υπάρχουν δύο αδιαμφισβήτητα και σαφέστατα δεδομένα:
- Πρώτον, το ότι ο Ομπάμα είναι ο "πλανητάρχης" και ο Ερντογάν ένα πειθήνιο (τοποθετημένο) όργανο των ΗΠΑ και
- δεύτερον, ότι η συνάντηση διήρκεσε 6 ολόκληρες ώρες!
Έτσι, με βάση αυτούς τους δύο αδιαμφισβήτητους "παράγοντες", είναι σαφές πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ζήτησε κάτι ο αμερικανός πρόεδρος και ο κ. Ερντογάν να αρνήθηκε να το υλοποιήσει.
Συρία και Ιράν, καθώς και ανατολική Μεσόγειος, αποτελούν τα κορυφαία θέματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία επιθυμεί να γίνει ο απόλυτος γεωπολιτικός και γεω-οικονομικός κυρίαρχος, ικανοποιώντας στον απόλυτο βαθμό τις στοχεύσεις της στα δύο συγκεκριμένα θέματα. Και ο τοποθετημένος στην πολιτική ζωή της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν (μία "φυσική" συνέχεια των κεμαλιστών, με φιλοδυτικό πρόσωπο και με το ισλάμ ως "όπλο" επιρροής σε μουσουλμανικές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας), φυσικά δεν μπορεί να αρνηθεί τίποτε από όσα του απαίτησε ο κ. Ομπάμα. Τα φληναφήματα περί "διαφωνίας" των δύο αντρών και "αποτυχίας" της συνάντησής τους, απευθύνονται προς εκείνους που δεν γνωρίζουν την πραγματική σχέση (αφεντικού και υποτακτικού) που υπάρχει μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Η κοινή λογική υποδεικνύει πως στην περίπτωση που υπήρχε "διαφωνία", τότε ο αμερικανός πρόεδρος δεν θα ξόδευε 6 ολόκληρες ώρες για να "πείσει" τον "κυρίαρχο άντρα" της Τουρκίας. Θα του έδειχνε την έξοδο και θα ακολουθούσε σειρά διπλωματικών και "άλλων" ενεργειών, προκειμένου να επανέλθει ο κ. Ερντογάν στην "κανονική πορεία".
Γιατί, όμως, χρειάστηκαν έξι ολόκληρες ώρες για να συζητήσουν οι δύο άντρες;
Κατ' αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πως η συνάντηση έγινε για να δοθούν εντολές που δεν δίνονται ούτε μέσω διπλωματών, ούτε -φυσικά- δια τηλεφώνου. Και προφανέστατα, δεν μίλησαν μόνο οι δύο άντρες, αλλά ομάδα ειδικών αμερικανών συμβούλων ενημέρωσε τον τούρκο πρωθυπουργό και την συνοδεία του, για το τι πρέπει να κάνει και πως πρέπει να κινηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα η Τουρκία.
Σε αυτή την περίπτωση και με δεδομένη την "διπλωματική τουρκική κουλτούρα" (βλ. παζάρεμα), η οποία έχει ως βάση τα ανταλλάγματα, το σημείο στο οποίο θα έπρεπε να εστιάσουμε είναι ακριβώς αυτό. Δηλαδή, τι ακριβώς ζήτησε και τι τελικά κατόρθωσε να πάρει ο κ. Ερντογάν για την Τουρκία, προκειμένου να μπορέσει να γίνει πειστικότερος στους τούρκους πολίτες.
Συγκεκριμένα, η Ελλάδα θα πρέπει να ανησυχεί πολύ σοβαρά για το ενδεχόμενο κάποιας συμφωνίας μεταξύ Ομπάμα και Ερντογάν, η οποία έχει δυσμενείς εξελίξεις - αποτελέσματα για τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα σχετικά με το Αιγαίο, την ΑΟΖ και την Ελληνική Θράκη.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και το δεδομένο της μη ικανοποίησης του αιτήματος για συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον αμερικανό πρόεδρο, τότε οι ανησυχίες θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερο από ισχυρές.
Έτσι, με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε πως η συνάντηση Ομπάμα - Ερντογάν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη και -έστω και μερικώς- κατέστη δυνατό το να μην ανακοινωθούν το περιεχόμενο και τα αποτελέσματά της, αφού το γνωστό πολιτικό ρητό είναι σαφές: "γίνονται πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και γίνονται πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται"... Και η επιτυχία της συνάντησης αυτής, είναι -δυστυχώς- μία τεράστια αποτυχία της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία έχει απωλέσει την θέση και του θεατή, αφού στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη στις ό,ποιες εξελίξεις, συναντήσεις και συμφωνίες γίνονται για την περιοχή και πιθανότατα εις βάρος της Ελλάδας.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου