Εσωτερική μάχη για τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο του «φιλέτου» των υδρογονανθράκων της νήσου διεξάγεται στην Κυπριακή Δημοκρατία εάν κανείς αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που έρχονται από τη μεγαλόνησο και τα δημοσιεύματα που αναφέρονται σε μεθοδεύσεις κατά τη διαδικασία αδειοδότησης των εταιριών που θα συμμετάσχουν.
Η καταγγελία αφορά τις τέσσερις τελευταίες άδειες ερευνών που δόθηκαν από την κυβέρνηση, με το κυβερνών κομουνιστικό ΑΚΕΛ να καταγγέλλεται ότι άλλαξε τη σειρά των εταιριών η οποία είχε προκύψει μετά από αξιολόγηση των προσφορών που κατατεθήκαν.
Για παράδειγμα, το «οικόπεδο 9» δόθηκε σε γαλλο-ρωσική κοινοπραξία (Total, Novatec και GPB) η οποία όμως ήταν τέταρτη στη σχετική λίστα, οπότε δίδεται η εντύπωση ότι η απόφαση ήταν προειλημμένη. Ασχέτως του αν η απόφαση αυτή κοστίσει περισσότερο χρηματικά στην Κύπρο, το πραγματικό ερώτημα που εγείρεται είναι εάν έχει εξασφαλιστεί οτιδήποτε άλλο σε αντάλλαγμα που να δικαιολογεί την παρέμβαση στη διαδικασία.
Το ζήτημα της «εθνικής ασφάλειας» που αναφέρεται στην όλη διαδικασία, προφανώς αφορά την αποφυγή πρόκρισης εταιρίας από χώρα που αποτελεί απειλή για την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως για παράδειγμα η Τουρκία. Κοιτώντας το από την αντίθετη οπτική γωνία, θα ήμασταν ενδεχομένως έτοιμοι να ακούσουμε με ενδιαφέρον ένα επιχείρημα του στιλ ότι το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Ντε Γκολ» μαζί με δυο ρωσικά πολεμικά πλοία δεν θα φεύγουν από την ευρύτερη περιοχή, ενώ γαλλικά μαχητικά, όχι λιγότερα από 10 θα μετασταθμεύουν στην αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» (η αμυντική συμφωνία Κύπρου – Γαλλίας είναι γνωστή). Υπάρχει τέτοιο ζήτημα; Επίσης, η γειτνίαση του οικοπέδου με τα ισραηλινά κοιτάσματα έχει καμία σημασία; Δηλαδή, η προοπτική εμπλοκής της ρωσικής πλευράς στην αξιοποίησή τους μήπως έχει κάποια άλλη σημασία, αυτή της γέφυρας μεταξύ των δυο χωρών με την ενεργό εμπλοκή στα ζητήματα ασφαλείας; Υποθέσεις κάνουμε, δεν αναφερόμαστε σε πληροφορίες…
Κι αυτό το λέμε διότι πολλές φορές κυκλοφόρησε ως διαρροή η «είδηση» τελικής συμφωνίας της Κύπρου με τη Ρωσία για το περιβόητο δάνειο των 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς όμως η Κύπρος μέχρι στιγμής να έχει δει «το χρώμα του χρήματος». Την ίδια ώρα, νέες διαρροές φέρουν την Κυπριακή Δημοκρατία να έχει επανέλθει ζητώντας αυτή τη φορά ως δάνειο το 20% του αρχικώς αιτηθέντος ποσού, δηλαδή 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Δεν είναι βέβαια και ασυνήθιστο σε Έλληνες να προβαίνουν… μονομερώς σε «κινήσεις καλής θέλησης» πιστεύοντας όχι ότι η άλλη πλευρά θα κατοχυρώσει – απολαμβάνοντας την προσφορά και θα θέσει επιπρόσθετα αιτήματα…
Η τακτική αυτή έχει ενοχλήσει στελέχη της κυπριακής αγοράς, οι οποίοι φέρονται να καταγγέλλουν εκτός των άλλων, ότι αρχικά η κυπριακή κυβέρνηση είχε διαμηνύσει ότι οι διαπραγματεύσεις θα ολοκληρώνονταν το δεύτερο εξάμηνο του 2013, ενώ πλέον μιλούν για τις αρχές του 2013.
Επιστήμονες που εμπλέκονται στην όλη διαδικασία εμφανίζονται ενοχλημένοι από την επικράτηση άλλων κριτηρίων και το προσπέρασμα της αξιολόγησης που έκαναν στους υποψήφιους. Η αξιολόγηση έγινε μάλιστα από δύο πλευρές. Από τη γαλλική εταιρία συμβούλων «Beicip» και η δεύτερη από το τμήμα ενέργειας του κυπριακού υπουργείου Εμπορίου (υπουργός ο Νεοκλής Συλικιώτης).
Οι εταιρίες – κοινοπραξίες που διεκδίκησαν το «οικόπεδο 9» έλαβαν την ακόλουθη βαθμολογία, η οποία είναι αποτέλεσμα των βαθμών που έλαβαν από τους δυο διαφορετικούς αξιολογητές:
1. ENI (Ιταλία) και KOGAS (Νότια Κορέα): 278
2. Premier Oil (Βρετανία) και Vitol (Βρετανία): 234.5
3. Capricorn (Βρετανία), Marathon (ΗΠΑ), Orange Nassau (Ολλανδία) και CC (Λίβανος): 233.4
4. Total (Γαλλία), Novatec (Ρωσία) και GPB (Ρωσία): 220
5. Edison (Ιταλία), Delek (Ισραήλ), Enel (Ιταλία), Woodside Energy (Αυστραλία): 217.35
Άλλο ένα από τα «παράξενα» που διατυπώνονται είναι ότι ενώ οι δυο αξιολογητές απείχαν στις εκτιμήσεις τους από 0,5-2,00 πόντους, στην υπόθεση του «οικοπέδου 9» η αξιολόγηση της γαλλο-ρωσικής κοινοπραξίας από την υπηρεσία του υπουργείου Εμπορίου της Κύπρου ήταν κατά 10 βαθμούς υψηλότερη. Επίσης, εάν ληφθεί υπόψη μόνο η αξιολόγηση της γαλλικής εταιρίας, τότε η γαλλο-ρωσική κοινοπραξία δεν θα λάμβανε ούτε την τέταρτη θέση, αλλά θα περιοριζόταν στην πέμπτη και τελευταία.
Είναι προφανής ο υπαινιγμός ότι πρόκειται για μεθόδευση την οποία καταλογίζουν στο ΑΚΕΛ, ενώ δεν είναι και λίγοι που αναφέρουν πως το μεγάλο «έπαθλο» αυτή τη στιγμή είναι ο έλεγχος της ροής χρήματος στο μέλλον από τα συμβόλαια των υδρογονανθράκων, προτού πέσει το κόμμα στις ερχόμενες εκλογές.
Εμείς θα συνιστούσαμε να μην προτρέξει κανείς της βούλησης του κυπριακού λαού και να διδαχθούν άπαντες από το ελλαδικό παράδειγμα, του τι συμβαίνει όταν οι πολιτικοί ελιγμοί δεν έχουν ως γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά το ιδιοτελές πολιτικό ή οικονομικό… Και να θυμίσουμε στους Κύπριους Έλληνες, ότι οι περιστάσεις είναι δύσκολες και αυτή τη φορά δεν υπάρχει περιθώριο λάθους…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου