Δικαιώνεται απόλυτα το δημοσίευμα του «defence-point.gr» που αναρωτιόταν ουσιαστικά εάν «η Τρόικα ρίχνει την κυβέρνηση»… Οι τριγμοί στις σχέσεις των κυβερνητικών εταίρων είναι πλέον περισσότερο από εμφανείς και πλέον όλα τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για σοβαρή κρίση στις σχέσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ…
Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό που θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει είναι ότι υπάρχουν τόσο ουσιαστικοί λόγοι διαφοροποίησης, υπό την έννοια της ουσιαστικής διαφωνίας υλοποίησης όσων ζητούνται, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και πιο «ιδιοτελείς» ερμηνείες, οι οποίες συνδέονται με το ένστικτο πολιτικής επιβίωσης σημαινόντων στελεχών του ΠΑΣΟΚ τα οποία πλέον φοβούνται έντονα για την πολιτική τους επιβίωση, ειδικά μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών που οδήγησε πολλά από αυτά ακόμη και εκτός Κοινοβουλίου…
Οι επιπτώσεις αυτές στη κεντρική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ είναι η δυσκολία αποδοχής και υπερψήφισης του οποιουδήποτε μέτρου. Την ίδια στιγμή προσωπικές στρατηγικές πολιτικής επιβίωσης από την πλευρά επιφανών στελεχών έρχονται στη δημοσιότητα (π.χ. Λοβέρδος, Χρυσοχοΐδης, κάποιοι μιλούν και για τη Διαμαντοπούλου), με όλα να δείχνουν ότι το κυβερνητικό μέλλον δεν διαγράφεται λαμπρό. Αυτό θα ήταν εν πολλοίς αδιάφορο, τουλάχιστον σε εμάς, εάν αυτό που διακυβεύεται δεν είναι η παραμονή της χώρας εντός της ζώνης του ευρώ…
Εάν είναι να συνεχίσουν βέβαια με τον τρόπο που διαφαίνεται τις τελευταίες μέρες και ώρες, αναρωτιόμαστε μήπως θα ήταν πιο έντιμο να ακολουθήσουν οι κυβερνητικοί εταίροι τη στρατηγική που έχει προτείνει δημοσίως ο καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης μαζί με ένα ολόκληρο σκεπτικό που αξίζει κανείς να διαβάσει (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=17117):
Ο καθηγητής αναφέρει ότι η λογική του «κερδίζουμε χρόνο δανειζόμενοι» είναι παντελώς παράλογη πλέον… με την τραπεζική πίστη άφαντη, την «ανάπτυξη» στο -9%, τα φορολογικά έσοδα στο ναδίρ και τις επενδύσεις στο μείον, το να «κερδίσουμε περισσότερο χρόνο» ισοδυναμεί με το να αφήσουμε ό,τι έχει απομείνει να σβήσει. Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωνές στο Βερολίνο που απαιτούν την εκδίωξη της Ελλάδας το φθινόπωρο από την ευρωζώνη εντείνονται, η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου που η Ελλάδα θα πρέπει να δανειστεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να αποπληρώσει ομόλογο που ωριμάζει.
Και συνεχίζει ο βαρουφάκης: «Μπορεί να γίνει κάτι; Δεν είμαι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε. Η μόνη μας ελπίδα πια είναι ένα Πρόγραμμα 24 Ημερών που να ξεκινά σήμερα[από την ημέρα συγγραφής του άρθρου]. Τι θα περιλαμβάνει; Τα εξής απλά: Η κυβέρνηση να κρατήσει ανοικτή την Ολομέλεια της Βουλής και εντός αυτών των 24 ημερών να περάσει όσες μεταρρυθμίσεις κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Όχι επειδή έχουν κάποια σημασία. Καμία δεν έχουν, καθώς δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ανατρέψουν την εξελισσόμενη κατάρρευση που οφείλεται σε μια καθαρά μακροοικονομική τριπλή δίνη χρέους-ύφεσης-τραπεζών.
»Τότε γιατί προτείνω μια τέτοια κοινοβουλευτική υπερκινητικότητα; Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους: Για να πούμε στην Ευρώπη: ‘Μεταρρυθμίσεις θέλατε; Νάτες!’ Παράλληλα, κατά τις 5 με 10 Αυγούστου, η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι για λόγους ηθικής και ευθύνης απέναντι στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών, το ελληνικό κράτος δεν θα δανειστεί στις 20 Αυγούστου ούτε ένα ευρώ αν πρώτα δεν συμφωνηθεί, έστω και επί της αρχής, μια νέα συμφωνία που θα ανατρέπει την σημερινή καταστροφική πορεία η οποία μας οδηγεί τόσο στην πτώχευση όσο και εκτός ευρώ. Π.χ. να πούμε στον κ. Ρέσλερ τα εξής: «Αφού λέτε ότι θα μας διώξετε από το ευρώ, εμείς με ποιο δικαίωμα θα δανειστούμε από εσάς 3,2 δις σε ευρώ δεδομένου ότι, όταν μας διώξετε, δεν θα έχουμε ευρώ να σας ξεπληρώσουμε;»
Το πρόγραμμα 24 Ημερών που προτείνει έχει δύο σκοπούς: Πρώτον, να κλείσει τα στόματα όσων συνεχίζουν να αναφέρονται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να νομοθετεί «μεταρρυθμίσεις». Δεύτερον, να εξαναγκάσει την κα Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες των πλεονασματικών χωρών να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα μια ώρα αρχύτερα. Αν η κυβέρνηση, λέει ο καθηγητής, ανακοινώσει ότι τα 3,2 δις που χρωστάμε στην ΕΚΤ θα «αναδιαρθρωθούν» μονομερώς, οι εταίροι μας θα αναγκαστούν εκείνη την στιγμή να αποφασίσουν είτε να ολοκληρώσουν την αναδιάρθρωση τους χρέους μας (καθώς και της υπόλοιπης ευρωζώνης, σώζοντας έτσι το ευρώ) είτε να μας οδηγήσουν στην έξοδο (φέρνοντας, εν αγνοία τους, το τέλος του ευρώ). Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη (που λέει πως όσο περισσότερο καθυστερεί αυτή η απόφαση τόσο καλύτερα), η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ αργούν να αποφασίσουν τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποφασίσουν την εκπαραθύρωσή μας.
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή κατάσταση είναι απαράδεκτη. Από… χαρακτήρα, τιμούμε τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος να λένε τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς να λαϊκίζουν αφόρητα, ασχέτως του που ανήκουν πολιτικά, αρκεί να λένε όσα πιστεύουν. Και ο Βαρουφάκης δεν έχει χαριστεί ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο διατηρεί «προνομιακές πολιτικές σχέσεις». Εν ολίγοις, από το σημερινό μπάχαλο τείνουμε να πιστέψουμε ότι όσα λέει πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά την κυβέρνηση και τους εταίρους. Δεν είναι δυνατόν οι ειδικοί να λένε ότι το πρόγραμμα «δεν βγαίνει» και ότι βρισκόμαστε σε δυσχερέστερη θέση όσο περνάει ο καιρός και οι υπεύθυνοι να αρνούνται ακόμα και να το συζητήσουν…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου