GuidePedia

0


Σχετικά με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα για την "κατασκευή αεροπορικής βάσης στην Ίμβρο με διάδρομο μήκους 2.100 υπό πλήρη μυστικότητα " να ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας ότι ο διαδρόμος αποπροσγείωσης Ίμβρου και το παρακείμενο στρατόπεδο που φιλοξενεί το 5ο Σύνταγμα Καταδρομών του Τουρκικού Στρατού ούτε είναι καινούργιες, ούτε κατασκευάστηκαν ...εν κρυπτώ. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές στο παρελθόν για δημοσιεύματα τα οποία στην προσπάθεια να εντυπωσιάσουν τον αναγνώστη με πομπώδεις τίτλους και πολλά καταλήγουν να παραπληροφορούν! Δυστυχώς ορισμένοι ανακάλυψαν προσφάτως και το Google maps οπότε πιθανότατα έπεται συνέχεια.
Αλλά ας επιστρέψουμε στα της "αεροπορικής βάσης". Οι εκτάσεις επάνω στις οποίες χτίστηκαν οι εν λόγω εγκαταστάσεις ανήκουν σε Έλληνες του νησιού και απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά το 1964, μετά την τουρκοκυπριακή ανταρσία στην Κύπρο, από το καθεστώς της Άγκυρας για την κατασκευή αεροδρομίου και στρατοπέδου.
Σε ότι αφορά τον διάδρομο αποπροσγείωσης, για αρκετά χρόνια μετά την αναγκαστική απαλλοτρίωση και μέχρι την δεκαετία του '80 δεν είχε γίνει ουδεμία εργασία στον συγκεκριμένο χώρο. Μετά από πολλές παλινωδίες, το 1988, αρχίζει η κατασκευή ενός μικρού διαδρόμου αποπροσγείωσης μήκους 1.200 μέτρων για την εξυπηρέτηση μικρών πολιτικών αεροπλάνων.
8 χρόνια αργότερα, το 1996, το τουρκικό υπουργείο μεταφορών διενεργεί ανοιχτό διαγωνισμός ύψους 65 εκατομμυρίων λιρών για την κατασκευή νέου αεροδρομίου μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικά του παλιού αεροδιαδρόμου. Τον διαγωνισμό κερδίζει η εταιρία Kircal Insaat και τον Ιούνιο του 1997 ξεκινάνε τα πρώτα έργα. Τον Απρίλιο του 1998, ένα περίπου χρόνο μετά, το υπό κατασκευή αεροδρόμιο έρχεται στο προσκήνιο από ένα τραγικό ατύχημα το οποίο στοίχισε την ζωή σε 5 εργάτες (έκρηξη δυναμίτη κατά τις εργασίες επέκτασης).


Φωτογραφία του "μυστικού" χώρου κατασκευής του αεροδρομίου την οποία εξασφάλισε το blog Εν Κρυπτώ.
Καθώς η παρουσία χρυσοκάνθαρων στις κατασκευές δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας, 10 χρόνια μετά (το 2006) οι εργασίες είχαν σχεδόν σταματήσει καθώς η η κατασκευαστική εταιρία ζητούσε περαιτέρω πιστώσεις ύψους 18 τρισεκατομμυρίων λιρών για να ολοκληρώσει τις εργασίες (κυρίως την κατασκευή του μικρού κτηρίου του terminal) . Μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο ο Τούρκος υπουργός Μεταφορών Binali Yildirim ανακοινώνει πως "οι εργασίες επέκτασης του διαδρόμου αποπροσγείωσης έχουν τελειώσει" και πως είναι διατεθειμένος να παραλάβει προσωρινά το έργο. Η διαδικασία όμως σκοντάφτει στην διαφορετική οπτική των υπουργείων Εσωτερικών, Mεταφορών και Άμυνας γύρω από το έργο και την προσωρινή παραλαβή του. Η διαδικασία ήταν τόσο...μυστική που για το τουρκικό "γεφύρι της Άρτας" έγιναν αρκετά ρεπορτάζ από το πρακτορείο τύπου Ανατολή και άλλα τουρκικά ΜΜΕ. Μετά και από πιέσεις τοπικών παραγόντων οι οποίοι προσδοκούν αύξηση του τουρισμού , το έργο τελικά ξεκόλλησε και εντός του 2009 ξανάρχισαν οι εργασίες κατασκευής του μικρού τερματικού σταθμού μπροστά από την ήδη κατασκευασμένη πίστα apron. Τοπικά μέσα τοποθετούσαν την οριστική παράδοση του έργου τον Δεκέμβρη του 2009, όμως όπως φαίνεται θα δοθεί και καινούργια παράταση.
Όταν και εφόσον ολοκληρωθεί η κατασκευή το αεροδρόμιο δεν θα "εξυπηρετεί αποκλειστικά στρατιωτικούς σκοπούς" όπως αναφέρει ο συντάκτης του δημοσιεύματος καθώς η κατασκευή του (όπως φαίνεται και από τις προδιαγραφές άλλωστε) αφορά κυρίως πολιτική χρήση. Απουσιάζουν shelter, δεξαμενές καυσίμων, αποθήκες πυρομαχικών, διοικητικά κτήρια και μια σειρά απο άλλες απαραίτητες εγκαταστάσεις, σχετικές εργασίες απλά δεν υπάρχουν και δεν προβλέπονται από την υπάρχουσα σύμβαση. Είναι προφανές πως εάν στο μέλλον αποφασιστεί η στρατιωτική εκμετάλλευση του αεροδρομίου στα πρότυπα των ελληνικών Σμηναρχιών Μάχης οι προαναφερθείσες κατασκευές θα αποτελέσουν αντικείμενο ξεχωριστού στρατιωτικού προγράμματος και δεν θα ξεφυτρώσουν ξαφνικά εν μια νυκτί. Το αεροδρόμιο Ίμβρου φυσικά πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ΚΑΙ για στρατιωτικούς σκοπούς που έχουν να κάνουν περισσότερο με το παρακείμενο 5ο Σύνταγμα Καταδρομών και λοιπές ενδιαφέρουσες εγκαταστάσεις στο νησί (με τις οποίες ίσως ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση) και όχι με φιλοξενία μαχητικών αεροσκαφών στα πρότυπα των 130 και 135 ΣΜ (σ.σ. Λήμνου και Σκύρου αντίστοιχα).

Άλλωστε η αφιέρωση σημαντικών πόρων για την κατασκευή προωθημένης αεροπορικής βάσης στην Ίμβρο δεν θα είχε νόημα καθώς εκτός διαφορετικών επιχειρησιακών αναγκών της, η ΤΗΚ διαθέτει 2 μεγάλες βάσεις που φιλοξενούν 4 Mοίρες μαχητικών αεροσκαφών (Πάνορμος, Παλαιόκαστρο -σ.σ. Bandirma και Βalikesir) σε απόσταση μικρότερη των 90nm απο την νήσο.

S T R A T E G Y - G E O P O L I T I C S

Δημοσίευση σχολίου

 
Top