Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν στο σπίτι του πρωθυπουργού στα Χανιά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με μία του φράση συμπύκνωσε τους δεσμούς (εξάρτησης) Ελλάδας – ΗΠΑ, λέγοντας ότι ίσως δεν υπάρχει πιο κατάλληλος τόπος από την Κρήτη που να αποδεικνύει/περιγράφει τη βαθιά ελληνοαμερικανική συμμαχία.
Προφανώς ο πρωθυπουργός αναφερόταν στην αμερικανική βάση στη Σούδα (το «διαμάντι» στο δαχτυλίδι των αμερικανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα) ως απτή απόδειξη των ελληνικών στρατηγικών παραχωρήσεων στην υπερδύναμη. Και μια ματιά στον χάρτη αποδεικνύει του λόγου (του πρωθυπουργού) το αληθές. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί η εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή/Ερυθρά Θάλασσα, τότε η σημασία των αμερικανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Κρήτη – το αντιλαμβάνεται ο καθένας – αποκτούν κολοσσιαία σημασία για την Ουάσιγκτον…
Επικίνδυνη εμπλοκή
Το γεωπολιτικό παιχνίδι των ΗΠΑ στην περιοχή εξαρτάται από τις δυνατότητες επίδειξης και άσκησης της στρατιωτικής τους δύναμης. Και οι (δεκάδες) στρατιωτικές εγκαταστάσεις που οι Αμερικανοί έχουν οικοδομήσει στην περιοχή εξασφαλίζουν αυτήν ακριβώς τη δυνατότητα άμεσων στρατιωτικών παρεμβάσεων, όπως βλέπουμε στις εν εξελίξει συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, όπου οι ελληνικές βάσεις παίζουν καθοριστικό επιμελητειακό ρόλο:Σούδα: βάση για αεροσκάφη, δυνάμεις άμεσης κρούσης, ναύσταθμος (και) για αεροπλανοφόρα.
Αεροδρόμιο Ελευσίνας: έγιναν/γίνονται δεκάδες πτήσεις αμερικανικών μεταγωγικών με πολεμοφόδια για τις ισραηλινές δυνάμεις.
Βάση Αλεξανδρούπολης: αποτελεί τον βασικό διαμετακομιστικό κόμβο εφοδιασμού των ουκρανικών δυνάμεων από τον Νότο.
Η εμπλοκή των στρατιωτικών εγκαταστάσεων που διατηρούν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα στον πόλεμο στη Γάζα και στις γενικότερες εχθροπραξίες στην ευρύτερη περιοχή δεν έχει φωτιστεί/αποσαφηνιστεί δεόντως, καθώς η κυβέρνηση δεν κρύβει (χωρίς να συναντά ιδιαίτερες πολιτικές – κοινωνικές αντιδράσεις) ότι θεωρεί τη χώρα «εξάρτημα» των αμερικανοΝΑΤΟϊκών επιδιώξεων, τα δε (πρώην) κόμματα εξουσίας (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) σιγοντάρουν αυτήν την επιλογή και δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στις δημόσιες σχέσεις τους με την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα παρά στην αναζήτηση πολιτικών που να διασφαλίζουν τα συμφέροντα και την ελαχιστοποίηση των εξαρτήσεων της χώρας.
Ωστόσο, καθώς προχωρά, κλιμακώνεται και διαχέεται στην περιοχή η κρίση που πυροδοτεί ο πόλεμος στη Γάζα, η ελληνική εμπλοκή βαθαίνει. Η Αθήνα έχει ήδη ανακοινώσει ότι προτίθεται να προσφέρει πολεμικό πλοίο για «περιπολίες» στην εύφλεκτη ζώνη της Ερυθράς θάλασσας (όπου πολλαπλασιάζονται οι πυραυλικές και άλλες επιθέσεις κατά δυτικών πλοίων) και έχει αφήσει εν λευκώ στους Αμερικανούς τη χρήση των βάσεών τους στο ελληνικό έδαφος, απ’ όπου εφοδιάζουν τους Ισραηλινούς και μπορούν να χτυπήσουν με αεροσκάφη και πυραύλους όποιον «εχθρικό» στόχο θέλουν σε ένα βεληνεκές που περιλαμβάνει (και) τον βασικό τους αντίπαλο στην περιοχή, δηλαδή το έδαφος του Ιράν.
Στην Ελλάδα η κλιμάκωση των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή περνά στα ψιλά της επικαιρότητας και δεν απασχολεί ούτε ελάχιστα την πολιτική συζήτηση μεταξύ των κομμάτων, που επικεντρώνουν την αντιπαράθεσή τους στο… μείζον ζήτημα των νομοθετικών (οικογενειακών) ρυθμίσεων των ομόφυλων ζευγαριών. Παράλληλα, ωστόσο, με την ελληνική παραλυσία, η σύγκρουση στην περιοχή διαχέεται από τη Γάζα με:
Αλλεπάλληλες πυραυλικές επιθέσεις των Χούθι και των Ιρανών στην Ερυθρά θάλασσα κατά πλοίων δυτικών συμφερόντων.
Τρομοκρατική επίθεση με 90 νεκρούς στο έδαφος του Ιράν.
Απάντηση της Τεχεράνης, η οποία μάλιστα ανακοίνωσε ότι έπληξε εγκαταστάσεις της CIA και της Mossad στο ιρακινό Κουρδιστάν.
Το κυπριακό «αεροπλανοφόρο»
Αντίθετα με την ελληνική σιωπή στο δέσιμο της χώρας στο πολεμικό αμερικανοΝΑΤΟϊκό άρμα, στην Κύπρο, η οποία αυτήν την περίοδο χρησιμοποιείται απροκάλυπτα σαν… αεροπλανοφόρο, όπου σταθμεύουν χιλιάδες στρατιωτικοί, δεκάδες πολεμικά αεροσκάφη και είναι εγκατεστημένα όπλα μεγάλου βεληνεκούς και ακριβείας στις βρετανικές βάσεις, οι φωνές της Αριστεράς (τουλάχιστον) ακούγονται, έστω κι αν ο απόηχός τους δεν φτάνει ούτε ως ψίθυρος στην Αθήνα.
Σύμφωνα με τους Κύπριους αριστερούς «ακτιβιστές» που πραγματοποιούν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την πολεμική εμπλοκή των βρετανικών βάσεων, που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει στο έδαφος της (διχοτομημένης) χώρα τους:
Η Βρετανία και οι ΗΠΑ μεταφέρουν πολεμοφόδια στον ισραηλινό στρατό για τον πόλεμο στη Γάζα από στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο.
Από τη βάση της RAF στο Ακρωτήρι της Κύπρου έχουν εκτοξευθεί πύραυλοι ακριβείας κατά της πολιτοφυλακής των Χούθι στην Υεμένη.
Καταγράφεται η (παράνομη) παρουσία χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών που «σταθμεύουν» τώρα στη βρετανική βάση στο Ακρωτήρι.
Στον κόσμο μας
Περισσότερο επικίνδυνο, ακόμη και από την πραγματικά έκρυθμη κατάσταση στην περιοχή, είναι η απάθεια με την οποία πολιτικές δυνάμεις, οικονομικοί παράγοντες και η ελληνική κοινωνία απωθεί την πραγματικότητα (και τις πολυδαίδαλες συνέπειές της), η οποία καθορίζεται από ένταξη της χώρας ως γρανάζι στον μηχανισμό εξυπηρέτησης των συμφερόντων της μιας εκ των εμπόλεμων πλευρών, δηλαδή των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Με τη σιωπή (ή τις φωνές που δεν έχουν αρκετή ένταση να ακουστούν) των πολιτικών δυνάμεων και τη βοήθεια των μηχανισμών προπαγάνδας (ΜΜΕ) που σιγοντάρουν τις ξεκάθαρες αμερικανοΝΑΤΟϊκές επιλογές η ελληνική κοινωνία μοιάζει να παρακολουθεί αποχαυνωμένη ανούσιες αντιπαραθέσεις που ελάχιστα την αφορούν, καθώς κυβέρνηση και (πρώην) κόμματα εξουσίας σκιαμαχούν για το έλασσον προκειμένου να κρύψουν την ομοφωνία τους για τα μείζονα, τα οποία ωστόσο προσδιορίζουν τη θέση της χώρας ως υποτελούς και καθορίζουν/δημιουργούν τον φαύλο κύκλο των δυσεπίλυτων προβλημάτων της.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου