Αναμφισβήτητα, το κόστος των τουρκικών γεωτρήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ, είναι τεράστιο, γεγονός που προκαλεί την αντίδραση της τουρκικής αντιπολίτευσης, αφού σύμφωνα με τους Τούρκους Ρεπουμπλικάνους θεωρούν ότι δεν τελεσφορούν οι προσπάθειες τους για εξαγωγή φυσικού αερίου μέσω των αποτυχημένων γεωτρήσεων.
Την ίδια στιγμή, οι Η.Π.Α, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία κήρυξαν κάποιου είδους άτυπου εμπάργκο κατά της Τουρκίας. Εδώ και δύο μήνες περίπου, οι εταιρείες με συμφέροντα σε αυτές τις χώρες δεν προμηθεύουν την Τουρκία με τα απαραίτητα χημικά υλικά και παράγωγα που χρειάζονται τα γεωτρύπανα τους για τις εξορύξεις. Οι ξένες εταιρίες που εργάζονταν στις τουρκικές γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ ήταν οι Schlumberger, Baker Hughes, Weatherford (ΗΠΑ), Geo-log (Ιταλία) και ακύρωσαν τις συμφωνίες τους και δήλωσαν ότι θα σταματήσουν να παρέχουν υπηρεσίες στην Τουρκία.
Έτσι, η Άγκυρα στράφηκε στην κινεζική αγορά, προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαραίτητα υλικά για να καλυφθεί η απώλεια. Παρόλα αυτά, τα κινεζικά υλικά αποδείχθηκαν ακατάλληλα για εξορύξεις σαν αυτές της Ανατολικής Μεσογείου λόγω της ιδιαιτερότητας του υπεδάφους. Με αυτή την εξέλιξη, τα τουρκικά γεωτρύπανα αδρανοποιούνταν. Για αυτό τον λόγο, διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τα «πηγάδια» τους και να πλεύσουν προς το λιμάνι της Μερσίνας που θα παραμείνουν προσωρινά, χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία του ανεφοδιασμού, έως ότου ξεκαθαρίσουν την κατάσταση.
Οι αμερικανικές εταιρείες Exxon, Noble, η βρετανική BG, η γαλλική Total, η ιταλική Eni, η νοτιο-κορεατική Kogas, η ισραηλινή Delek Drillinig Group, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Παλαιστίνη, ο Λίβανος και η Ελλάδα έχουν υπογράψει συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία και έχουν ιδρύσει το Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατολικής Μεσογείου, καθορίζοντας έτσι τα όρια των ΑΟΖ στην περιοχή. Έτσι, η Τουρκία παραμένει ξεκρέμαστη και χωρίς εμφανείς συμμάχους στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που επικρίνει βάναυσα η αντιπολίτευση στην Τουρκία.
Το μόνο πλοίο που θα παραμείνει στη θέση του και δεν θα εγκαταλείψει την κυπριακή ΑΟΖ, είναι ο Πορθητής. Σύμφωνα με τα δεδομένα, ο μόνος λόγος που παραμένει, είναι επειδή η Τουρκία δεν είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί έτσι εύκολα από το κυπριακό φυσικό αέριο και επιθυμεί όπως παραμείνει ρυθμιστής των τεκταινόμενων της περιοχής. Έτσι, θέλει να δημιουργήσει τετελεσμένα που θα την καθιστούν «διεκδικητή» του φυσικού πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αν η Τουρκία υποχωρήσει ολοκληρωτικά από την Κυπριακή ΑΟΖ, το γεγονός αυτό θα αποτελέσει ευκαιρία για την ΚΔ να πράξει τις απαραίτητες ενέργειες για να μην υπάρχει η ευχέρεια να επιστρέψουν τα τουρκικά τρυπάνια. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι απαραίτητο να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι είναι κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εδραιώσει τις συμμαχίες που δημιούργησε μέσω του φυσικού αερίου, εκμεταλλευόμενη τις περιστάσεις με σκοπό να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα που τη συγκεκριμένη στιγμή καταπατώνται κατάφωρα από την τουρκική επιθετικότητα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου