Κάπου εκεί ήρθαν οι ρωσικοί S-400…. Δεν είναι λίγοι οι επιτελείς του Ελληνικού πενταγώνου και ιδιαίτερα στην Πολεμική Αεροπορία που παρακολουθούν βήμα προς βήμα τις εξελίξεις γύρω από το Τουρκικό JSF κι όσο αυτά παραμένουν παρκαρισμένα μπορεί να υπάρχει διαφαινόμενη ηρεμία.
Όμως οι προτάσεις και πιέσεις να προχωρήσει όσο γίνεται γρηγορότερα οτιδήποτε είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση του F-35 είτε των S-400, συνεχίζεται. Βέβαια οι εκλογές έχουν παγώσει σχεδόν τα πάντα και οι επιτελείς περιμένουν τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας να ενημερωθεί και στη συνέχεια να ξεκινήσουν αυτές οι προτάσεις να προχωρούν, αν προχωρήσουν φυσικά.
Μπορεί η «εξίσωση» των S-400, να μην είναι μια εύκολη υπόθεση διότι η Τουρκία αποκτά ένα υπερσύγχρονο αντιαεροπορικό σύστημα, όμως παραμένει ένα επίγειο σύστημα αεράμυνας το οποίο φυσικά έχει πολλά τρωτά, που με «στρατηγικά όπλα», τα οποία υπάρχουν στην Ελληνική φαρέτρα, εφόσον απαιτηθεί μπορούν να κάνουν αυτό που είναι απαραίτητο.
Όμως το F-35, ένα αεροσκάφος που δεν το βλέπουν τα ραντάρ, σίγουρα θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα, γεγονός που παραμένει στο μυαλό επιτελών της Πολεμικής Αεροπορίας που έχουν καταθέσει και τις απαραίτητες προτάσεις, οι οποίες όμως εδώ και καιρό βρίσκονται στα συρτάρια.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα, κράτος μέλος του ΝΑΤΟ που καλείται ν’ αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση έναν αόρατο εισβολέα. Το γεφύρι της Άρτας του JSF και το μαρτύριο της σταγόνας για την Τουρκία Η Άγκυρα εκπονώντας το μακροχρόνιο αμυντικό της σχεδιασμό, ως μια περιφερειακή δύναμη που επιθυμεί να επιδεικνύει και την υπεροπλία της, από το καλοκαίρι του 2002 μπήκε στο πρόγραμμα σχεδίασης και κατασκευής του αεροσκάφους 5ης γενιάς.
Η Ελλάδα παρά τις «παχιές μύγες» της εποχής ζούσε την χρηματιστηριακή φούσκα και τα διακοποδάνεια. Την ίδια στιγμή η «σύμμαχη» (μόνο στο ΝΑΤΟ) χώρα Τουρκία κατέθετε σχεδόν το 2% του συνολικού ποσού με προοπτική για προμήθεια 100 αεροσκαφών, ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα δηλαδή που με τα σημερινά δεδομένα ξεπερνά τα 16 δις.
Ωστόσο και ο «Θεός του JSF» αποδεικνύεται πως είναι Έλληνας, διότι καθυστερήσεις στο πρόγραμμα, κατασκευαστικά λάθη, «παιδικές ασθένειες» (που δεν είναι παράλογο να υπάρχουν σ’ ένα τόσο διαφορετικό αεροπορικό εγχείρημα/ επίτευγμα) άλλαξαν τα δεδομένα που είναι αυτή τη στιγμή υπέρ της χώρας μας, η οποία προς το παρόν απολαμβάνει μια μεγάλη ανάσα ανακούφισης.
Οι «παιδικές ασθένειες» του F-35 (γύρω στο 2010) είχαν σαν αποτέλεσμα να καθυστερήσει η παράδοση προς όλες τις χώρες που είχαν μπει απ’ την αρχή στο πρόγραμμα. Τα δε αρχικά σχέδια παράδοσης των πρώτων F-35 στην Τουρκία έλεγαν πως θα προσγειώνονταν στην Άγκυρα το 2018, όμως από τότε άρχισε να διαφαίνεται και το bras de fer με τις Ηνωμένες Πολιτείες για τους S-400…
Εκτός αυτών να θυμίσουμε ακόμη κάτι άλλο: πως οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Τουρκία για τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα, είχαν μια επιπλέον οδό. Αυτή της ενίσχυσης της αμυντικής βιομηχανίας της γειτονικής χώρας, πράγμα που είχε εξασφαλίσει. Αλλά την ώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες εξέφραζαν τις πρώτες ανησυχίες τους για το θέμα των S-400, είχε ξεκινήσει η κατρακύλα της Τουρκικής οικονομίας στην οποία το Κατάρ κι άλλες Μουσουλμανικές χώρες έκαναν τονωτικές ενέσεις.
Τα ισχύοντα δεδομένα, όχι μόνο επειδή την Κυριακή των Ελληνικών εκλογών φορτώνονται στο αεροπλάνο οι πρώτοι S-400 της Τουρκίας, έχουν φέρει στο οικονομικό πεδίο την δραστική μείωση του αριθμού των αεροσκαφών της γειτονικής χώρας πολύ πιο κάτω από τα εκατό.
Ανώτατοι Αξιωματικοί κάνουν λόγο για αριθμό κάτω των τριάντα αεροσκαφών κι αυτό πάλι με πιστωτική χρηματοδότηση σε βάθος χρόνου εφόσον υπάρξει απόφαση της Αμερικής. Η κόντρα Κογκρέσου και Πενταγώνου με την Άγκυρα είναι δεδομένη. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δείχνει μέχρι σήμερα να έχει αντίθετη άποψη ώστε να μην υπάρξει η «κατάρριψη» των Τουρκικών F-35.
Αυτό προς το παρόν σημαίνει περαιτέρω καθυστέρηση της παράδοσης διότι κανείς εκ των δυο πλευρών δεν έχει πει την τελευταία λέξη.
Η συμπεριφορά Ερντογάν στην Αν. Μεσόγειο και οι S-400
Το γεγονός πως οι γερουσιαστές Ρούμπιο και Μενέντεζ κατέθεσαν το νομοσχέδιο-κόλαφο για την Τουρκία, είναι αποτέλεσμα που έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της συμπεριφοράς της Τουρκικής Κυβέρνησης στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο, διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει συμφέροντα στην περιοχή, άρα θίγονται με τη διαρκή νευρικότητα που επιδεικνύει ο απρόβλεπτος γείτονάς μας.
Ο Τούρκος πρόεδρος και στελέχη της κυβέρνησής του, με τις κινήσεις που κάνουν και τις προσπάθειες δημιουργίας τετελεσμένων σε Αν. Μεσόγειο και κατά διαστήματα στο Αιγαίο, ανέδειξαν το πόσο σταθερή χώρα είναι η Ελλάδα αλλά και την αξιοπιστία της ως σύμμαχο κράτος στις ΗΠΑ.
Ωστόσο ο Ερντογάν, αυτή τη στιγμή με την επιμονή του να προμηθευτεί τους S-400, έχει κάνει ένα μεγάλο καλό στην Ελλάδα, προφανώς άθελά του. Προς το παρόν τουλάχιστον (κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει στο μέλλον) η χώρα μας δεν έχει ν’ αντιμετωπίσει τον αόρατο εχθρό που λέγεται F-35.
Επίσης λόγω της παρατεταμένης κρίσης η Ελλάδα δεν θα μπορούσε σε καμία των περιπτώσεων να μπει στο πρόγραμμα των F-35. Το τραίνο της συμπαραγωγής πέρασε και ο επιβάτης συνέχισε να διαβάζει αμέριμνος το βιβλίο του. Επίσης ακόμη και εκτός μνημονίων αυτή τη στιγμή η χώρα δύσκολα μπορεί να μπει στη διαδικασία προμήθειας αεροσκάφους 5ης γενιάς που είναι η πιο ουσιαστική λύση αντιμετώπισης αυτής της δυνητικής απειλής.
Ανώτατοι Αξιωματικοί έλεγαν πως εφόσον φτάσουν στην Τουρκία κάποια στιγμή τα F-35, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει τουλάχιστον μια πολεμική Μοίρα, 20-30 αεροσκάφη ίδια για να αντιμετωπίσει την μονίμως νευρική στο FIR Αθηνών Τουρκία και φυσικά να γίνουν οι άκρως απαραίτητες αναβαθμίσεις στα επίγεια συστήματα ώστε ν’ αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό που πέρασε χωρίς κατάθεση σχεδίου πτήσης στον Ελληνικό ουρανό.
Δημοσίευση σχολίου