Oπως όλα δείχνουν και οι δημοσκόποι επιβεβαιώνουν, η πρωτιά στις ευρωεκλογές λογικώς έχει «κλειδώσει» υπέρ του ΠαΣοΚ.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπειτα από πολλά χρόνια θα προηγηθεί της Νέας Δημοκρατίας σε εκλογική αναμέτρηση.
Η αξία αυτής της πρωτιάς είναι δεδομένη. Το βάρος και η σημασία της όμως θα εξαρτηθούν από το εύρος της διαφοράς, από το άθροισμα των δύο κομμάτων εξουσίας και από τις ανακατανομές μεταξύ των μικρότερων κομμάτων. Αν η διαφορά είναι σημαντική, της τάξεως των τεσσάρων-πέντε μονάδων, το άθροισμα των δύο μεγάλων κομμάτων προσεγγίσει το 70% και στον κύκλο των μικρότερων κομμάτων πλασαρισθούν οι Οικολόγοι, οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι σχετικώς ευθύγραμμες. Η Νέα Δημοκρατία θα περιπέσει σε κρίση και συγκρουσιακή εσωστρέφεια, η κυβέρνηση θα αποδυναμωθεί περαιτέρω και οι εθνικές εκλογές δεν θα βραδύνουν.
Αντιστοίχως η Αριστερά θα δονηθεί από εσωτερικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις για τη χαμένη ευκαιρία.....
Στον αντίποδα το ΠαΣοΚ θα αναγεννηθεί, θα καλλιεργήσει προσδοκίες και θα είναι σε θέση να διεκδικήσει με αξιώσεις είτε την αυτοδυναμία είτε τη συγκρότηση μιας συμμαχίας εξουσίας με τους Οικολόγους και άλλους.
Αν, αντιθέτως, η διαφορά είναι μικρή, το άθροισμα του δικομματισμού κάτω του 65% και ο κύκλος των μικρότερων κομμάτων ισχυροποιηθεί, τότε τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά.
Θα πρόκειται για αποτέλεσμα απολύτως διαβρωτικό του συστήματος.
Σε αυτή την περίπτωση η βεβαιότητα εναλλαγής στην εξουσία θα κλονισθεί, το ΠαΣοΚ δεν θα είναι σε θέση να μεταδώσει βεβαιότητα νίκης στις εθνικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία θα παλεύει με τη φθορά της, η Αριστερά θα πιέζει και το σενάριο της ακυβερνησίας θα αναδειχθεί, θα γίνει κυρίαρχο.
Συνδυαζόμενη η προοπτική της ακυβερνησίας με τις αδήριτες ανάγκες της οικονομίας για τον έλεγχο των υπερδιογκωμένων ελλειμμάτων και του ατιθάσευτου δημοσίου χρέους, οι πολιτικές εξελίξεις μόνο ευθύγραμμες δεν θα είναι. Στην περίπτωση αυτή οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις θα βρεθούν προ αδιεξόδου και σχεδόν νομοτελειακά θα οδηγηθούν σε συγκλίσεις, που σήμερα θεωρούνται από απίθανες ως ανεπιθύμητες.
Υπό αυτές τις συνθήκες πολλά θα κριθούν από τη διαφορά, το άθροισμα και τις ανακατανομές.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έπειτα από πολλά χρόνια θα προηγηθεί της Νέας Δημοκρατίας σε εκλογική αναμέτρηση.
Η αξία αυτής της πρωτιάς είναι δεδομένη. Το βάρος και η σημασία της όμως θα εξαρτηθούν από το εύρος της διαφοράς, από το άθροισμα των δύο κομμάτων εξουσίας και από τις ανακατανομές μεταξύ των μικρότερων κομμάτων. Αν η διαφορά είναι σημαντική, της τάξεως των τεσσάρων-πέντε μονάδων, το άθροισμα των δύο μεγάλων κομμάτων προσεγγίσει το 70% και στον κύκλο των μικρότερων κομμάτων πλασαρισθούν οι Οικολόγοι, οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι σχετικώς ευθύγραμμες. Η Νέα Δημοκρατία θα περιπέσει σε κρίση και συγκρουσιακή εσωστρέφεια, η κυβέρνηση θα αποδυναμωθεί περαιτέρω και οι εθνικές εκλογές δεν θα βραδύνουν.
Αντιστοίχως η Αριστερά θα δονηθεί από εσωτερικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις για τη χαμένη ευκαιρία.....
Στον αντίποδα το ΠαΣοΚ θα αναγεννηθεί, θα καλλιεργήσει προσδοκίες και θα είναι σε θέση να διεκδικήσει με αξιώσεις είτε την αυτοδυναμία είτε τη συγκρότηση μιας συμμαχίας εξουσίας με τους Οικολόγους και άλλους.
Αν, αντιθέτως, η διαφορά είναι μικρή, το άθροισμα του δικομματισμού κάτω του 65% και ο κύκλος των μικρότερων κομμάτων ισχυροποιηθεί, τότε τα πράγματα θα είναι εντελώς διαφορετικά.
Θα πρόκειται για αποτέλεσμα απολύτως διαβρωτικό του συστήματος.
Σε αυτή την περίπτωση η βεβαιότητα εναλλαγής στην εξουσία θα κλονισθεί, το ΠαΣοΚ δεν θα είναι σε θέση να μεταδώσει βεβαιότητα νίκης στις εθνικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία θα παλεύει με τη φθορά της, η Αριστερά θα πιέζει και το σενάριο της ακυβερνησίας θα αναδειχθεί, θα γίνει κυρίαρχο.
Συνδυαζόμενη η προοπτική της ακυβερνησίας με τις αδήριτες ανάγκες της οικονομίας για τον έλεγχο των υπερδιογκωμένων ελλειμμάτων και του ατιθάσευτου δημοσίου χρέους, οι πολιτικές εξελίξεις μόνο ευθύγραμμες δεν θα είναι. Στην περίπτωση αυτή οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις θα βρεθούν προ αδιεξόδου και σχεδόν νομοτελειακά θα οδηγηθούν σε συγκλίσεις, που σήμερα θεωρούνται από απίθανες ως ανεπιθύμητες.
Υπό αυτές τις συνθήκες πολλά θα κριθούν από τη διαφορά, το άθροισμα και τις ανακατανομές.
Δημοσίευση σχολίου