H Νταϊάνα Μπλέφαρι-Μελάτζι,η καταδικασμένη σε ισόβια τρομοκράτισσα των «Νέων Ερυθρών Ταξιαρχιών για το Μαχητικό Κομμουνιστικό Κόμμα», αυτοκτόνησε το βράδυ του Σαββάτου μέσα στο κελί της στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Ρεμπίμπια στα περίχωρα της πόλης όπου γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια, της Ρώμης. Για τη μοιραία θηλιά η Μπλέφαρι.....
η οποία είχε καταδικαστεί μαζί με άλλα τέσσερα άτομα το 2005 για τη δολοφονία του Μάρκο Μπιάτζι στην Μπολόνια το 2002, εργατολόγου και συμβούλου της κυβέρνησης, χρησιμοποίησε ένα από τα σεντόνια της.
Ισως οι δεσμοφύλακες να είχαν προλάβει να την εμποδίσουν, αν η φυλακή δεν αντιμετώπιζε τόσο σοβαρές ελλείψεις προσωπικού. Ισως όμως οι ιταλικές αρχές να μην ήθελαν και τόσο να τη σώσουν: η «neobrigadista» («νεοταξιαρχίτισσα», όπως την αποκαλούσαν οι ιταλοί δημοσιογράφοι) έπασχε από σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και είχε προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι θα αυτοκτονούσε αν δεν μεταφερόταν σε ψυχιατρική κλινική. Οπως κατήγγειλαν οι δικηγόροι της, αλλά και η ανεξάρτητη Αρχή «Συνήγορος των Φυλακισμένων», τα τελευταία δύο χρόνια είχε επανειλημμένως ζητήσει ψυχιατρικές εξετάσεις. Ο Συνήγορος μάλιστα υπενθύμισε ότι είχε δημοσίως ζητήσει ειδικά μέριμνα για την πάσχουσα από σχιζοφρένεια (σύμφωνα με ιατρικές γνωματεύσεις) κατάδικο, της οποίας η επίσης σχιζοφρενής μητέρα είχε αυτοκτονήσει.
Οπως προκύπτει τώρα, αρχικά οι ψυχίατροι είχαν διαγνώσει ότι η κρατούμενη έπασχε από «μετατραυματικό σύνδρομο». Μόνο μετά την καταδίκη της, χάρη στις προσπάθειες των συνηγόρων της, αναγνωρίστηκε ότι έπασχε από σχιζοφρένεια. Η Μπλέφαρι έκανε τα πάντα για να πετύχει τη μεταφορά της στο νοσοκομείο. Αρνήθηκε επί μήνες κάθε επισκεπτήριο, ενώ σε μια περίπτωση προχώρησε σε απεργία πείνας διάρκειας 28 ημερών. Αλλά και τις τελευταίες ημέρες αρνούνταν πεισματικά να πάρει φάρμακα και να συναντηθεί με τους ανακριτές ή τους συνηγόρους της.
Μάταια. Αντί να ικανοποιηθεί για ανθρωπιστικούς λόγους το αίτημα της Μπλέφαρι, συνεχίστηκε η κράτησή της χωρίς καμία επαφή με άλλους κρατουμένους. Η απομόνωση εντάθηκε ακόμη περισσότερο μετά την επίθεση που (φέρεται να) έκανε η κρατούμενη σε δεσμοφύλακα το 2008. Εκτοτε περιορίστηκαν οι επισκέψεις ακόμη και των συνηγόρων της.
Η τελεσίδικη απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου, που επικύρωσε την ποινή της σε ισόβια, της ανακοινώθηκε την περασμένη Τρίτη. Σύμφωνα με τους συνηγόρους της, «αυτή ήταν προφανώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» και οδήγησε τη 43χρονη γυναίκα στο απονενοημένο διάβημα.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντζελίνο Αλφάνο διέταξε ένορκη διοικητική εξέταση για τις συνθήκες του θανάτου της, ενώ έσπευσε να υποστηρίξει ότι η αυτόχειρας κρατούνταν σε συνθήκες «συμβατές με την ψυχοφυσιολογική της κατάσταση». Αλλοι αξιωματούχοι επέμειναν ότι κατά τις ψυχιατρικές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθη η γυναίκα στη Φλωρεντία διαπιστώθηκε πως ήταν σε κατάσταση «σχετικής ηρεμίας».
Εντελώς άλλη αντίληψη έχουν οι συνήγοροι και υποστηρικτές της Μπλέφαρι. Ο Πατρίτσιο Γκονέλα , πρόεδρος της οργάνωσης υπέρ των δικαιωμάτων των φυλακισμένων «Αntigone», έκανε λόγο για «προαναγγελθείσα αυτοκτονία». «Τι νόημα έχει να κρατάς στη φυλακή έναν άνθρωπο τόσο άρρωστο;» αναρωτήθηκε δημόσια χθες. «Είμαστε σοκαρισμένοι. Εχουμε δώσει τόσες μάχες,έχουμε κάνει τα πάντα για να αναγνωριστεί ο βαθύς ψυχικός πόνος της Μπλέφαρι. Τώρα είναι πια πολύ αργά» δήλωσε συντετριμμένη η βασική της συνήγορος Κατερίνα Κάλια.
Η Μπλέφαρι και ακόμη τέσσερα μέλη της οργάνωσης που «γεννήθηκε από τις στάχτες» των αυθεντικών Ερυθρών Ταξιαρχιών της δεκαετίας του ΄70 είχαν καταδικαστεί για τη δολοφονία του Μπιάτζι που ως σύμβουλος της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι είχε προωθήσει αντεργατικές ρυθμίσεις.
Πιστεύεται όμως ότι η νεαρή γυναίκα είχε συμμετοχή και στη δολοφονία του στενού συνεργάτη του τότε πρωθυπουργού Μάσιμο ντ΄ Αλέμα, Μάσιμο ντ΄ Αντόνα, το 1999 στη Ρώμη. Φαίνεται μάλιστα πως η ίδια πίστευε ότι ο κ. Ντ΄ Αλέμα ήθελε τον θάνατό της και πως αυτός βρισκόταν πίσω από την άρνηση των Αρχών να τη μεταφέρουν στο ψυχιατρείο.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση στις ιταλικές φυλακές φαίνεται πως είναι πολύ χειρότερη από ό,τι ως τώρα πιστευόταν, καθώς 61 κρατούμενοι έχουν αυτοκτονήσει μέσα στους τελευταίους δέκα μήνες.
Πληροφορίες του Τύπου για παζάρι με τις Αρχές
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η 43χρονη γυναίκα διατηρούσε ερωτικό (ή κατ΄ άλλους απλώς φιλικό) δεσμό με τον 34χρονο Παπίνι εδώ και πολλά χρόνια. Υπήρχε μάλιστα η ελπίδα ότι η Μπλέφαρι ίσως θα οδηγούσε τους αστυνομικούς στο περίφημο «χαμένο εννιάρι»- το πιστόλι των εννέα χιλιοστών με το οποίο εκτελέστηκαν ο Μπιάτζι και ο οικονομολόγος Μάσιμο ντ΄ Αντόνα το 1999. Φαίνεται μάλιστα ότι στο πλαίσιο αυτής της «συνεννόησης» είχε μεταφερθεί για εξετάσεις στην ψυχιατρική κλινική Μontelupo της Φλωρεντίας. Ωστόσο η οριστική ετυμηγορία του ανώτατου δικαστηρίου έριξε ταφόπλακα στις τελευταίες ελπίδες της για κάποιο «deal» με τις Αρχές.
Η περίπτωση Μάινχοφ
Π ολλοί αναλυτές αναγνωρίζουν ήδη ομοιότητες ανάμεσα στην αυτοκτονία της Μπλέφαρι με εκείνη της Ούλρικε Μάινχοφ το 1976. Ως γνωστόν, η Μάινχοφ, ηγετικό στέλεχος της γερμανικής «Φράξιας Κόκκινος Στρατός» (RΑF), αυτοκτόνησε κρεμασμένη από δύο δεμένες μεταξύ τους πετσέτες, λίγες ημέρες πριν από την ανακοίνωση της τελεσίδικης καταδίκης της σε ισόβια δεσμά, και ενώ φυλασσόταν υπό απάνθρωπα σκληρές συνθήκες απομόνωσης στο «λευκό κελί» της στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Σταμχάιμ.Ηδη ακροαριστερές και αντιεξουσιαστικές ομάδες της Ιταλίας και της Ευρώπης εξέδωσαν ανακοινώσεις όπου καταδικάζουν τη «δολοφονία της επαναστάτριας Νταϊάνα Μπλέφαρι-Μελάτζι από το αστικό ιμπεριαλιστικό κράτος». Οι συντάκτες τους προβάλλουν την άποψη ότι μικρή σημασία έχει αν οδηγήθηκε στην αυτοκτονία λόγω των συνθηκών κράτησης ή αν δολοφονήθηκε από τους δεσμοφύλακες.
Δημοσίευση σχολίου