Καταπέλτης ο Trump: Η Ευρώπη άνοιξε τις πύλες της στην Τζιχάντ. Αγνώριστα πλέον Λονδίνο και Παρίσι.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/282df4cd3794d113adf1deacd21c0d62_XL.jpg" width="733" /><br /><br /><div>«Δεν θα επιτρέψω να συμβεί στις ΗΠΑ», διαμήνυσε ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών <br /><br />Οι Ευρωπαίοι «άνοιξαν τις πόρτες τους στη τζιχάντ» διαμήνυσε ο υπποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump κατά τη διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας.<br />«Είδαμε τι συνέβη όταν η Ευρώπη άνοιξε τις πόρτες της στην τζιχάντ», δήλωσε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, καθώς κάνει εκστρατεία για την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο. «Κοιτάξτε το Παρίσι, κοιτάξτε το Λονδίνο - δεν είναι πλέον αναγνωρίσιμα», ανέφερε χαρακτηριστικά.<br /><br />«Δεν θα επιτρέψω να συμβεί στις ΗΠΑ»<br /><br />Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών παραδέχτηκε ότι «θα έχω πολλά προβλήματα με τους ανθρώπους στο Παρίσι και τους ανθρώπους στο Λονδίνο, αλλά ξέρετε κάτι, αυτό είναι το γεγονός.<br />Δεν είναι πλέον αναγνωρίσιμοι και δεν μπορούμε να αφήσουμε να συμβεί αυτό στη χώρα μας».<br />Πρόσθεσε ότι «έχουμε απίστευτη κουλτούρα, παράδοση - δεν υπάρχει τίποτα κακό με την κουλτούρα τους, την παράδοσή τους - δεν μπορούμε να το αφήσουμε να συμβεί εδώ και δεν θα το αφήσω ποτέ να συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής».<br />Ο Trump μίλησε στους υποστηρικτές του, αφού η αστυνομία στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες διέλυσε διαδηλώσεις στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στο UCLA, όπου φοιτητές είχαν συγκεντρωθεί για να διαδηλώσουν κατά του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα.</div><div><br />Όπως υπενθυμίζει το Politico, τον Δεκέμβριο του 2015, λίγο αφότου το Παρίσι επλήγη από μια φονική ισλαμιστική τρομοκρατική επίθεση, ο Trump δήλωσε ότι οι γειτονιές στο Παρίσι και το Λονδίνο είναι τόσο επικίνδυνες που η αστυνομία αρνείται να πάει εκεί.<br />Ο Trump υπερασπιζόταν τότε το σχέδιό του για ένα «ολικό και πλήρες κλείσιμο των μουσουλμάνων που εισέρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες».<br />Παρά την κριτική που δέχτηκε για τα σχόλια αυτά, ο Trump υπερασπίστηκε τις απόψεις του και δήλωσε στον Τζορτζ Στεφανόπουλο του Good Morning America: «Το πραγματικό Παρίσι είναι ένα διαφορετικό Παρίσι από την Πόλη του Φωτός για την οποία διαβάζετε.<br />«Έχουν περιοχές στο Παρίσι όπου είναι τόσο ριζοσπαστικοποιημένη και τόσο μοχθηρή ... που η αστυνομία αρνείται να πάει εκεί. Δεν θα πάνε εκεί. Αυτό πρόκειται να συμβεί και με τη χώρα μας», προειδοποίησε.<br /><br />Πυρά κατά του Λονδίνου<br /><br />Δεν ήταν πιο ευγενικός για το Λονδίνο τότε, λέγοντας στο Morning Joe του MSNBC ότι «το Λονδίνο και άλλα μέρη ... είναι τόσο ριζοσπαστικοποιημένα που οι αστυνομικοί φοβούνται για τις ζωές τους».<br />Εκπρόσωπος του τότε πρωθυπουργού της Βρετανίας David Cameron, δήλωσε ότι τα σχόλια του Trump για τους μουσουλμάνους ήταν «διχαστικά, μη βοηθητικά και απλά λάθος».<br />Εν τω μεταξύ, ο Borris Johnson, τότε δήμαρχος του Λονδίνου, δήλωσε ότι τα σχόλια του Trump για τους κινδύνους του Λονδίνου ήταν «κακώς πληροφορημένα» και «απόλυτες ανοησίες».<br />Τον Ιανουάριο του 2016, όταν ο Trump ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος για την προεδρία, είχε πει ότι το να ζει κανείς στις Βρυξέλλες είναι σαν να ζει σε «κολαστήριο» λόγω της υποτιθέμενης έλλειψης «αφομοίωσης» του μουσουλμανικού πληθυσμού.<br />«Πηγαίνεις στις Βρυξέλλες -ήμουν στις Βρυξέλλες πριν από πολύ καιρό, πριν από 20 χρόνια, τόσο όμορφα, όλα είναι τόσο όμορφα- είναι σαν να ζεις σε κολαστήριο αυτή τη στιγμή», δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη στο FOX Business Network.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Καταπέλτης ο Trump: Η Ευρώπη άνοιξε τις πύλες της στην Τζιχάντ. Αγνώριστα πλέον Λονδίνο και Παρίσι.

«Δεν θα επιτρέψω να συμβεί στις ΗΠΑ», διαμήνυσε ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Οι Ευρωπαίοι «άνοιξαν τις πόρτες τους στη τζιχάντ» διαμήνυσε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλύπτονται τα σχέδια των ΗΠΑ. Ετοιμάζουν παγκόσμιο πόλεμο για να «σβήσουν» το ιστορικό τους χρέος, που στοχεύουν.

<img height="363" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8c5e1b12d75e23355a9f161f1493e7d2_XL.jpg" width="735" /><br /><br /><div>Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα ξεκινήσει αποσπασματικά με τη Μέση Ανατολή, Ιράν εναντίον Ισραήλ, Ευρώπη εναντίον Ρωσίας, Βόρεια Κορέα εναντίον Ιαπωνίας και Νότια Κορέα, Κίνα εναντίον Ταϊβάν<br /><br />Οι ΗΠΑ θα καταρρεύσουν σαν την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Και αυτό το γνωρίζουν.<br />Γι’ αυτό και κάνουν τα πάντα για να το αποτρέψουν.<br />Αλλά η αλαζονεία τους δεν τους το επιτρέπει.<br />Άλλωστε εξαιτίας αυτής οδηγήθηκαν οι δυτικές Δημοκρατίες σε κρίση και «γεννήθηκε» το μέτωπο των BRICS.<br />Και με ένα χρέος που διαρκώς αυξάνεται σε «αστρονομικά» επίπεδα, ο κίνδυνος μιας στρατιωτικής σύγκρουσης σε παγκόσμια κλίμακα είναι ορατός.<br />Άλλωστε, ο Fukuyama υποστήριξε το τέλος της ιστορίας.<br />Ο Huntington μίλησε για σύγκρουση πολιτισμών.<br /><br />Κεντρικός έλεγχος<br /><br />Η μεγαλύτερη απειλή είναι ο κεντρικός έλεγχος.<br />Αυτό είναι που καταδίκασε τον κομμουνισμό.<br />Σύμφωνα με τον Huntington η σύγκρουση των πολιτισμών θα βασίζεται σε πολιτισμούς και θρησκεία κυρίως λόγω της συγκεντρωτικής προσπάθειας επιβολής μιας ενοποιημένης κουλτούρας.<br />Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το γεωπολιτικό μοντέλο αναφοράς ήταν ο μονοπολικός κόσμος, βασισμένος στη δυτική πρωτοκαθεδρία.<br />Αλλά οι πολιτιστικοί, στρατιωτικοί και οικονομικοί πυλώνες που βασίζεται η Συναίνεση της Ουάσιγκτον δεν είναι η αληθινή ελευθερία.<br />Ο στρατός στους οικονομικούς πυλώνες που κυριαρχούν σήμερα στην Ουάσιγκτον δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία.<br />Έχει να κάνουν με ανθρώπους που δεν ήταν πρόθυμοι να αποδεχτούν την κατάρρευση του κομμουνισμού.<br />Οπότε ο εχθρός μετατράπηκε από τον κομμουνισμό σε εθνικό ρατσισμό.<br /><br />Η «γέννηση» των BRICS<br /><br />Η γέννηση των BRICS προκλήθηκε από αυτούς τους ανθρώπους που αποκαλούμε νεοσυντηρητικούς που επιδόθηκαν σε εθνοτικό ρατσισμό και στόχευσαν τη Ρωσία αφαιρώντας τους από την παγκόσμια οικονομία υπό το SWIFT.<br />Αυτό ξύπνησε πολλούς στον κόσμο, συνειδητοποιώντας ότι το δολάριο πλέον εργαλειοποιήθηκε και δεν ήταν πλέον ένα αποκλειστικά νομισματικό μέσο.<br />Τα έθνη άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι εάν δεν συμμορφώνονταν με τις εντολές της Ουάσιγκτον, τότε θα μπορούσαν να απομακρυνθούν από το SWIFT.<br />Έτσι οι ΗΠΑ δίχασαν την παγκόσμια οικονομία φέρνοντας ένα τέλος στην παγκοσμιοποίηση.<br /><br />Τι θα μπορούσε να συμβεί στο άμεσο μέλλον και τα επόμενα χρόνια;<br /><br />Η ανάλυση και οι μελέτες φαίνεται να αποκαλύπτουν αρκετά κρίσιμα ζητήματα σχετικά με τη σταθερότητα του λεγόμενου δυτικού συστήματος.<br />Υπάρχει μια βαθιά κρίση δημοκρατικών συστημάτων, υπάρχει μεγάλη δυσπιστία προς την κύρια πληροφόρηση και πάνω από όλα υπάρχουν «πράκτορες» έξω από τους θεσμούς (παράδειγμα πάνω από όλα είναι η δραστηριότητα του George Soros) που φαίνεται να επηρεάζουν τις επιλογές των κυβερνήσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δυτική Ευρώπη.<br />Αν και ζούμε υπό Δημοκρατίες, ο λαός εκπροσωπείται αλλά δεν έχει δικαίωμα ψήφου για κρίσιμα ζητήματα.<br />Οι Δημοκρατίες ιστορικά είναι οι πιο διεφθαρμένες μορφές διακυβέρνησης σε σύγκριση με μια μοναρχία ή δικτατορία που δεν μπορεί να δωροδοκηθεί.<br />Σε μια δημοκρατία, όλοι οι εκπρόσωποι που δεν έχουν όρια θητείας είναι στις «υπηρεσίες» του πλειοδότη.<br />Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, η οποία έχει πέσει κάτω από το 30% - το χαμηλότερο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />Την ίδια ώρα, πρόσωπα όπως ο George Soros, Bill Gates και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, προωθούν προσωπικές ατζέντες που έχουν υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη στα συστήματα.<br />Μια κυβέρνηση είναι αυτή που αποφασίζει αν θα πάμε σε πόλεμο ή όχι. Ο κόσμος δεν ερωτάται ποτέ.<br /><br />Το πρόβλημα του χρέους<br /><br />Η κρίση δημόσιου χρέους έχει εμφανιστεί συχνά σε όλη την ιστορία.<br />Δεν είναι βιώσιμο γιατί οι κυβερνήσεις ενεργούν για το δικό τους συμφέρον και πάντα θα επεκτείνουν το χρέος για να διατηρήσουν την εξουσία.<br />Ιστορικά, αυτά τα συστήματα καταρρέουν όταν εκδίδουν νέο χρέος για να εξοφλήσουν το παλιό και κανείς δεν είναι εκεί για να αγοράσει το νέο χρέος.<br />Μόλις δεν μπορούν πλέον να συνεχίσουν να δανείζονται νέα χρήματα, τότε αναπόφευκτα, καταρρέουν.<br />Έτσι, οι κύκλοι της ιστορίας και της οικονομίας φαίνονται να κυνηγούν ο ένας τον άλλον στο χρονικό διάστημα της ιστορίας.<br />Η ιστορία επαναλαμβάνεται γιατί η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει ποτέ.<br />Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν είναι παρά ένα παράδειγμα από την ιστορία της επιτυχίας και των αποτυχιών της.<br />Διήρκεσε περισσότερο γιατί δεν επέβαλε πολιτιστικούς κανονισμούς.<br />Οι Χριστιανοί τους αποκαλούσαν ειδωλολάτρες γιατί είχαν πολλούς Θεούς.<br />Αυτό ήταν το προϊόν της πολιτικής τους για τη θρησκευτική ελευθερία.<br />Η Αθήνα είχε την Αθηνά, η Βόρεια Ευρώπη είχε τον Θορ, οπότε δεν προσπάθησαν να αλλάξουν την κουλτούρα των εδαφών που κατέκτησαν.<br />Δημιούργησαν μια κοινή αγορά όπου κάποιος στη Βρετανία θα μπορούσε να πουλήσει προϊόντα σε κάποιον στη Ρώμη.<br />Έτσι, η ελευθερία της θρησκείας, η χαμηλή φορολογία, η ελευθερία μετακίνησης και η κοινή αγορά συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν την Pax Romana.<br /><br />Είναι ακόμα δυνατό να αποφευχθεί μια μεγάλης κλίμακας παγκόσμια σύγκρουση;<br /><br />Συγκρίνοντας τα παραπάνω, είναι απίθανο να αποφύγουμε τον παγκόσμιο πόλεμο.<br />Οι κυβερνήσεις χρειάζονται πόλεμο γιατί τα χρέη τους δεν είναι πλέον βιώσιμα.<br />Θα χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο ως δικαιολογία για τις χρεοκοπίες – όπως συνέβη και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />Θα δημιουργήσουν το Bretton Woods II με το ψηφιακό νόμισμα του ΔΝΤ ως αποθεματικό.<br />Ο Πάπας Φραγκίσκος εδώ και χρόνια μιλάει για έναν αποσπασματικό Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />Η αίσθηση είναι ότι θα ξεκινήσει αποσπασματικά με τη Μέση Ανατολή, Ιράν εναντίον Ισραήλ, Ευρώπη εναντίον Ρωσίας, Βόρεια Κορέα εναντίον Ιαπωνίας και Νότια Κορέα, Κίνα εναντίον Ταϊβάν.<br />Αλλά τελικά θα γίνουν ένα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκαλύπτονται τα σχέδια των ΗΠΑ. Ετοιμάζουν παγκόσμιο πόλεμο για να «σβήσουν» το ιστορικό τους χρέος, που στοχεύουν.

Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα ξεκινήσει αποσπασματικά με τη Μέση Ανατολή, Ιράν εναντίον Ισραήλ, Ευρώπη εναντίον Ρωσίας, Βόρεια Κορέα εναντί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το παρασκήνιο της επίσκεψης Ράμα στην Αθήνα.

<a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/05/8e4264509bd3970fd5b304ecfe12e176_2024-02-29T115203Z_1147145426_RC2BC6A5DRAZ_RTRMADP_5_EU-BALKANS-ALBANIA-SUMMIT-1-1.jpg?v=1714627690"><img height="359" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2024/05/8e4264509bd3970fd5b304ecfe12e176_2024-02-29T115203Z_1147145426_RC2BC6A5DRAZ_RTRMADP_5_EU-BALKANS-ALBANIA-SUMMIT-1-1-660x370.jpg?v=1714627692" width="738" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι ενστάσεις της ελληνικής πλευράς, η προτροπή για μετάθεση μετά τις ευρωεκλογές και η σύνδεση με τον Φρέντη Μπελέρη.</span></h3><b>Βασίλης Νέδος Σταύρος Τζίμας</b><div>Ερωτήματα προκύπτουν σχετικά με το αν η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Αλβανίας Εντι Ράμα στην Αθήνα θα επιτραπεί τελικά, καθώς πλησιάζουν οι ημέρες προς την Κυριακή του Θωμά (12.5), όταν και είναι προγραμματισμένο να μιλήσει σε συγκέντρωση Αλβανών μεταναστών, μελών και φίλων του κόμματός του. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρχικά η συγκέντρωση προγραμματιζόταν να διεξαχθεί στο κλειστό γήπεδο του Γαλατσίου, ωστόσο πρόσφατα ο Δήμος ανακάλεσε την άδεια που είχε αρχικά παραχωρήσει, λόγω άλλων δραστηριοτήτων οι οποίες προγραμματίζονται. Ως εκ τούτου αναμένεται να φανεί αν και πού θα μετακινηθεί η εκδήλωση των Αλβανών μεταναστών για τον κ. Ράμα.<br /><br />Δεδομένου ότι μέχρι χθες δεν είχε φτάσει γραπτό αίτημα τόσο στο υπουργείο Εξωτερικών όσο και στις υπόλοιπες αρμόδιες αρχές για την επίσκεψη (έστω και ανεπίσημη) του κ. Ράμα, δεν έχει ακόμη διατυπωθεί ανοιχτά από την ελληνική πλευρά δήλωση προθέσεων. Ο κ. Ράμα γνωστοποίησε, ανεπισήμως, την πρόθεσή του να επισκεφθεί την Αθήνα μέσω του εξ απορρήτων συνεργάτη του, Εντρι Φούγκα, που βρέθηκε στην Ελλάδα προ ημερών. Από το υπουργείο Εξωτερικών διαμηνύθηκε στον συνεργάτη του κ. Ράμα ότι δεδομένης της προεκλογικής φάσης την οποία διανύει η Ελλάδα λόγω ευρωεκλογών, θα ήταν προτιμότερη η μετάθεσή της για μετά τις 9 Ιουνίου.<br /><br />Ηδη από τότε η προτροπή της Αθήνας αγνοήθηκε και ο Αλβανός πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να πραγματοποιήσει την επίσκεψη. Είναι πλέον απολύτως σαφές προς κάθε καλόπιστο παρατηρητή ότι ο κ. Ράμα έλαβε την απόφασή του αμέσως μετά την ανακοίνωση της ένταξης του φυλακισμένου εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντη Μπελέρη, στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. Ο συμβολισμός της σχεδιαζόμενης επίσκεψης Ράμα εμπεριέχει και την πρόθεση του Αλβανού πρωθυπουργού, καθώς στις 12 Μαΐου συμπληρώνεται ακριβώς ένας χρόνος από τη σύλληψη του κ. Μπελέρη.<br /><br />Δεδομένης όμως της φορτισμένης από τα γεγονότα της Χειμάρρας ατμόσφαιρας, το ταξίδι του Ράμα θα μπορούσε να τροφοδοτήσει προεκλογικά εσωτερική πολιτική σύγκρουση, αναβαθμίζοντας στην ατζέντα της δημόσιας συζήτησης την υπόθεση Μπελέρη. Ή ακόμη και να προκαλέσει αντιδράσεις του βορειοηπειρωτικού στοιχείου στην Αθήνα, κάτι που οπωσδήποτε δεν επιθυμεί η κυβέρνηση.<br /><br />Πέραν τούτων, διπλωματικές πηγές στα Τίρανα και στην Αθήνα επισήμαιναν ότι η σχεδιαζόμενη επίσκεψη αντικειμενικά μπορεί να έχει και το στοιχείο της επίδειξης δύναμης, με τον Ράμα να επιχειρεί να εργαλειοποιήσει την ψήφο στις ευρωεκλογές των δεκάδων χιλιάδων Αλβανών μεταναστών που έχουν το νόμιμο δικαίωμα του εκλέγειν ως Ελληνες πολίτες, σε απάντηση στην υποψηφιότητα Μπελέρη. Ενα τέτοιο γεγονός, πάντως, ακόμη κι αν ο Ράμα αποφύγει τις αναφορές στις ευρωεκλογές, θα συνιστούσε σε κάθε περίπτωση έμμεση εμπλοκή στη διαδικασία.<br /><br />Δεδομένης της φορτισμένης από τα γεγονότα της Χειμάρρας ατμόσφαιρας, το ταξίδι του Αλβανού πρωθυπουργού θα μπορούσε να τροφοδοτήσει προεκλογικά εσωτερική πολιτική σύγκρουση.<br />Προεκλογική εκστρατεία<br /><br />Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας φρόντισε σημειολογικά να ξεκινήσει την πρόωρη προεκλογική εκστρατεία στην αλβανική διασπορά από την Αθήνα –θα ακολουθήσουν η Ρώμη, το Μιλάνο και το Βερολίνο–, έχοντας θέσει εκτός δημαρχίας Χειμάρρας και εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού τον εκλεγμένο δήμαρχο Φρέντη Μπελέρη, όπως εξαρχής ήταν ο στόχος του. Η όλη δικαστική (κατα)δίωξη του Μπελέρη πλησιάζει προς το τέλος με την εκδίκαση εντός του καλοκαιριού της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.<br /><br />Κατά τις εκτιμήσεις πολιτικών και διπλωματικών κύκλων στα Τίρανα, ο Μπελέρης θα έχει βγει από τη φυλακή έως τον Αύγουστο. Οχι όμως αθώος και δικαιωμένος, αλλά με μια μικρή έστω ποινή στο μητρώο του, ώστε να μην έχει το δικαίωμα συμμετοχής σε πιθανές νέες εκλογές για τον Δήμο Χειμάρρας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται να παραμείνει στη θέση του προσωρινού δημάρχου η σημερινή αντιδήμαρχος που ψηφίστηκε από το δημοτικό συμβούλιο. Αλλά εάν γίνουν εκλογές, όπως έχει ανακοινώσει ο Ράμα, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η κάθοδος του ομογενούς πρώην υπουργού και νυν περιφερειάρχη Αυλώνα, Βαγγέλη Τάβου, ο οποίος ήδη έχει μεταφέρει από τις αρχές του χρόνου τα εκλογικά του δικαιώματα στη Χειμάρρα, από τη Δρόπολη όπου παραδοσιακά πολιτευόταν.<br /><br />Καθώς δεν θα υπάρξουν επίσημες συναντήσεις, το ενδιαφέρον από την επίσκεψη του Εντι Ράμα στην Αθήνα εστιάζεται στην ομιλία του στους απόδημους Αλβανούς και στις αναπόφευκτες(;) αναφορές στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και στα της ελληνικής μειονότητας, με επίκεντρο τις εξελίξεις στη Χειμάρρα. Το (αλαζονικό) αίσθημα του «θριαμβευτή» στη «μάχη της Χειμάρρας» θα συνοδεύει τον Εντι Ράμα και στην Αθήνα, αφού εκ χαρακτήρος δύσκολα θα μπορέσει να το τιθασεύσει.<br />Η επόμενη μέρα<br /><br />Ωστόσο, το ερώτημα της επόμενης μέρας στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και στην τύχη της ελληνικής μειονότητας, μετά το διαφαινόμενο πέρας, σε δικαστικό και δημοτικό τουλάχιστον επίπεδο, της «επένδυσης Μπελέρη», τίθεται εκ των πραγμάτων. Μένει να δούμε αν και ποια θα είναι τα πρώτα βήματα και από τις δύο πλευρές, για την εκτόνωση της έντασης και την επαναφορά των διμερών σχέσεων σε τροχιά αποκατάστασης.<br /><br />Η πολιτικοδιπλωματική σύγκρουση για τη δημαρχία της Χειμάρρας έφερε τις διμερείς σχέσεις στο χειρότερο σημείο από την πολύκροτη δίκη των πέντε στελεχών της Ομόνοιας, τον Αύγουστο του 1994, οπότε είχαν φτάσει στα πρόθυρα της ρήξης. Χρειάστηκε τότε η παρασκηνιακή κινητοποίηση του αμερικανικού παράγοντα (Χόλμπρουκ – Σίφτερ) για να ανοίξουν και πάλι οι δίαυλοι επικοινωνίας και να «λιώσουν τα χιόνια».<br /><br />Πάντως, η εξέλιξη των πραγμάτων δείχνει να δικαιώνει όσους εκ τους έχοντες την ευθύνη διαχείρισης της κρίσης (Γιώργος Γεραπετρίτης, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου) στο ΥΠΕΞ, οι οποίοι, όπως έχει γραφτεί, υποστήριζαν –μη έχοντες καμία εμπιστοσύνη στα περί δίκαιης δίκης στην Αλβανία– την ανάγκη συνεννόησης με τα Τίρανα για την άμεση αποφυλάκιση Μπελέρη και την εξεύρεση προσώπου κοινής αποδοχής για τη δημαρχία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το παρασκήνιο της επίσκεψης Ράμα στην Αθήνα.

Οι ενστάσεις της ελληνικής πλευράς, η προτροπή για μετάθεση μετά τις ευρωεκλογές και η σύνδεση με τον Φρέντη Μπελέρη. Βασίλης Νέδος Σταύρος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: «Μεγαλύτερα» όπλα, μεγαλύτερες ελλείψεις, μεγάλο το αδιέξοδο.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/04/IMG_2598.jpg"><img height="426" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/04/IMG_2598.jpg" width="739" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Έπειτα από 26 μήνες πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν πια στα χέρια τους ολοένα ισχυρότερα (επιθετικά) όπλα, τα οποία φθάνουν μεν μακριά λόγω εμβέλειας αλλά… δεν φθάνουν/αρκούν προκειμένου να κάνουν τη διαφορά υπέρ του Κιέβου.<br /><br />Εν έτει 2024, ενώ διανύουμε πια το τρίτο έτος του πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις καλούνται να διαχειριστούν ισχυρότερα δυτικά οπλικά συστήματα… αλλά και μεγάλες ελλείψεις στα βασικά (πυρομαχικά, έμψυχο δυναμικό).<br /><br />Ο αρχηγός των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων Ολεξάντρ Σίρσκι, ο άνθρωπος που διαδέχθηκε τον Βαλέρι Ζαλούζνι στην ηγεσία του ουκρανικού στρατού με απόφαση του Ζελένσκι τον περασμένο Φεβρουάριο, ανακοίνωσε στις 28 Απριλίου ότι οι ουκρανικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν δυτικότερα των χωριών Μπερντίτσι, Σεμενίβκα και Νοβομιχαΐλοβκα στην περιοχή του Ντονέτσκ. Τα εν λόγω χωριά βρίσκονται δυτικά της Αβντιίβκα την οποία οι Ουκρανοί έχουν χάσει ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο.<br /><br />Πλέον, περίπου δύο μήνες μετά, οι ρωσικές δυνάμεις κινούνται δυτικά/βορειοδυτικά της Αβντιίβκα, προς το Ποκρόβσκ και το Κουράκοβο. Σύμφωνα μάλιστα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις των αναλυτών του αμερικανικού Institute for the Study of War-ISW, το πιο πιθανό είναι ότι θα εξασφαλίσουν και άλλα εδαφικά κέρδη στην ευρύτερη περιοχή της Αβντιίβκα μέσα στις επόμενες εβδομάδες.<br /><br />Η Κατερίνα Στεπανένκο, Ρωσίδα αναλύτρια του Institute for the Study of War, ανάφερε, μιλώντας στον αμερικανικό ιστοχώρο Vox, ότι η Ουκρανία έχει χάσει περίπου 583 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης από τον περασμένο Οκτώβριο και έπειτα, ενώ ο πολύπειρος Αμερικανός δημοσιογράφος/ανταποκριτής Μαρκ Σαντόρα γράφει στους New York Times για την πόλη Τσάσιβ Γιαρ την οποία έχουν βάλει τώρα στο μάτι οι Ρώσοι, περίπου δέκα χιλιόμετρα δυτικά του Μπαχμούτ (το οποίο Μπαχμούτ οι Ουκρανοί είχαν χάσει πέρυσι, τον Μάιο του 2023, έπειτα από πολύμηνες αλλά και πολύνεκρες μάχες).<br /><br />Όσο για τις βασικές αιτίες πίσω από αυτές τις ουκρανικές υποχωρήσεις, ο ίδιος ο Ολεξάντρ Σίρσκι επικαλέστηκε στην τελευταία του παρέμβαση (της 28ης Απριλίου) τα ουκρανικά αποθέματα πυρομαχικών που έχουν ήδη εξαντληθεί ή εξαντλούνται χωρίς να αναπληρώνονται στον χρόνο και με τον ρυθμό που θα έπρεπε ώστε η Ουκρανία να μπορέσει να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα επί του πεδίου.<br /><br />Η Ουκρανή δημοσιογράφος Νατάλια Γκουμενιούκ γράφει, χαρακτηριστικά, στο περιοδικό Foreign Affairs ότι «οι ουκρανικές δυνάμεις αναγκάστηκαν, στην πραγματικότητα, να κάνουν πίσω έπειτα από τέσσερις μήνες μαχών στην Αβντιίβκα κυρίως επειδή ξέμειναν από σφαίρες, όχι επειδή έχαναν».<br /><br />Όσο ο πόλεμος συνεχίζεται, οι ελλείψεις βγαίνουν εμφατικότερα στο προσκήνιο. Στην περίπτωση της Ουκρανίας ωστόσο, τα κενά πλέον είναι μεγάλα, πιεστικά και, υπό μια έννοια, «αντιφατικά» ή «ασυνεχή».<br /><br />Διότι μπορεί η Ουκρανία από τη μια μεριά να αντιμετωπίζει ελλείψεις στα βασικά (βλ. βλήματα 155mm) αλλά από την άλλη συνεχίζει να προμηθεύεται από τους Δυτικούς ολοένα ισχυρότερα οπλικά συστήματα.<br /><br />Όχι πολύ παλιά, πριν από περίπου δύο χρόνια, οι Γερμανοί συζητούσαν -στα σοβαρά- εάν θα έπρεπε να στείλουν στην Ουκρανία ως βοήθεια… κράνη. Πλέον, εν έτει 2024, εκείνοι συζητούν εάν θα προμηθεύσουν τους Ουκρανούς με πυραύλους κρουζ τύπου Taurus, ένα όπλο αέρος-εδάφους με εμβέλεια 500 χιλιομέτρων…<br /><br />Η δυτική στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία έχει διαγράψει, τα τελευταία δύο χρόνια, μια πορεία κλιμακούμενης ισχύος.<br /><br />Τα σοβιετικής/ρωσικής κατασκευής οπλικά συστήματα (BMP-1, S-300, T-72) που προήλθαν από τα παλαιά στοκ νατοϊκών χωρών, έδωσαν με τον καιρό τη θέση τους σε σύγχρονα δυτικής κατασκευής όπλα… Τα φορητά αντιαρματικά/αντιαεροπορικά (Javelin, Stinger, NLAW, Panzerfaust 3) έγιναν τεθωρακισμένα… Τα τεθωρακισμένα (M-2 Bradley, Μ-113) έγιναν άρματα μάχης (Abrams, Leopard)… Οι αμυντικοί πύραυλοι (Patriot) έγιναν επιθετικοί (HIMARS, ATACMS, Storm Shadow, SCALP) και οι επιθετικοί απέκτησαν μεγαλύτερη εμβέλεια (τα 80 χλμ των HIMARS έγιναν 165 χλμ με τους M39 Block I ATACMS, τα 165 χλμ των M39 Block I έγιναν 250 χλμ με τους Storm Shadow/SCALP και τα 250 χλμ των Storm Shadow/SCALP έγιναν 300 χλμ με τη νέα φουρνιά των νέων ATACMS), ενώ μέσα στο καλοκαίρι θα φθάσουν κατά πάσα πιθανότητα στην Ουκρανία και τα πρώτα F-16.<br /><br />Αρκούν, όμως, όλα αυτά για να γυρίσουν την πλάστιγγα υπέρ της Ουκρανίας στα πεδία των μαχών;<br /><br />Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζέικ Σάλιβαν, υποστήριξε πρόσφατα ότι το νέο πακέτο της αμερικανικής βοήθειας των 61 δισεκατομμυρίων δολαρίων αρκεί για να κρατήσει ζωντανή την ουκρανική αντίσταση έως και τα τέλη του 2024. Άλλοι (όπως ο ίδιος ο Ζαλούζνι προ μηνών) είχαν υποστηρίξει, ωστόσο, ότι για να μπορέσει η Ουκρανία να απελευθερώσει όλα τα υπό κατοχή εδάφη, το ποσό της βοήθειας θα πρέπει να είναι πολλαπλάσιο: 350 με 400 δισ. δολ.<br /><br />Σε αυτό το σημείο ανακύπτουν, ωστόσο, δύο κομβικά ερωτήματα: Πόσο πιθανό είναι να καταφέρουν, πρακτικά, οι Ουκρανοί να ανακτήσουν στο σύνολό τους τα εδάφη που έχασαν; Και για πόσο, και με πόσο μεγάλη ένταση, θα είναι η Δύση διατεθειμένη να τους στηρίζει, υπό το φως και των αμερικανικών προεδρικών εκλογών που αναμένονται τον Νοέμβριο;<br /><br />Προς το παρόν πάντως, το κρίσιμο για τις ουκρανικές δυνάμεις είναι άλλο: εν προκειμένω να καταφέρουν να αποκρούσουν αυτήν τη νέα ρωσική επίθεση που ήδη ξεκίνησε στα ανατολικά και, ενδεχομένως, να κλιμακωθεί το προσεχές διάστημα.<br /><br />Ο πόλεμος είναι πια σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχιστεί με ορίζοντα το 2025 και το ζητούμενο για τις αντιμαχόμενες δυνάμεις θα είναι να μπουν σε αυτήν την νέα χρόνια με όσο το δυνατόν περισσότερα και ισχυρότερα διαπραγματευτικά κεκτημένα…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: «Μεγαλύτερα» όπλα, μεγαλύτερες ελλείψεις, μεγάλο το αδιέξοδο.

Γιώργος Σκαφιδάς Έπειτα από 26 μήνες πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν πια στα χέρια τους ολοένα ισχυρότερα (επιθετικά) όπλα, τα οποία φ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ακτινογραφία μιας κουρασμένης βιομηχανίας.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/05/e1-53.jpg"><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/05/e1-53.jpg" width="727" /></a><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Τις εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ρωσική αμυντική βιομηχανία έπειτα από δύο και πλέον έτη πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και τις ανεπάρκειες οι οποίες οδήγησαν στην εκτεταμένη εξάρτηση από εισαγωγές οπλικών συστημάτων από το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα παρουσιάζει σήμερα η «Κ».<br /><br />Η εξάρτηση από τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, καθώς η ρωσική αμυντική βιομηχανία απασχολεί περίπου δύο εκατομμύρια εργαζομένους, δηλαδή το 2,7% του συνολικού εργατικού δυναμικού. Πέρα από τις δυνατότητες εξυπηρέτησης των παραγγελιών των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, η εγχώρια αμυντική βιομηχανία εξήγε συστήματα σε συνολικά 45 χώρες ανά τον κόσμο. Προ του 2022 η Ρωσία βασιζόταν σε εισαγωγές από δυτικές χώρες για προϊόντα διττής χρήσης (dual use), όπως για παράδειγμα μικροτσίπ από την Ολλανδία και κινητήρες από την Ουκρανία.<br /><br />Την ίδια περίοδο η αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας είχε τη δυνατότητα ετήσιας παραγωγής περίπου 30 μεταφορικών ελικοπτέρων, 35 επιθετικών ελικοπτέρων και 150-200 μαχητικών αεροσκαφών. Η μείωση εισαγωγών εξαρτημάτων και σχετικών προϊόντων από τη Δύση οδήγησε σε τεράστια απομείωση και της δυνατότητας παραγωγής μαχητικών και ελικοπτέρων.<br /><br />Η παραγωγή<br /><br />Το 2023 η ρωσική αμυντική βιομηχανία κατόρθωσε να κατασκευάσει συνολικά μόλις 30 ολοκληρωμένα μαχητικά διαφόρων τύπων (συγκεκριμένα, 4 «Σουχόι-30», 8 «Σουχόι-34», 12 «Σουχόι-35» και 6 «Σουχόι-57»), καθώς και 30 ακόμη σκάφανδρα μαχητικών, κουφάρια δηλαδή, δίχως ηλεκτρονικά και άλλα συστήματα.<br /><br />Ενδεικτικό της κόπωσης που προκάλεσε στη Μόσχα ο πόλεμος στην Ουκρανία, είναι το γεγονός ότι ήδη μετά το πρώτο εξάμηνο του πολέμου η ρωσική αμυντική βιομηχανία ακύρωσε αρκετά συμβόλαια παράδοσης οπλισμού σε διάφορες χώρες, ή παρέτεινε τις προθεσμίες παραλαβής, γεγονός που κατά τη δυτική ανάλυση οδήγησε και σε κρίση αξιοπιστίας ανάμεσα στο Κρεμλίνο και κάποια από τα παραδοσιακά συνεργαζόμενα κράτη στον τομέα της άμυνας.<br /><br />Γι’ αυτό και εντός του 2023 το Κρεμλίνο αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τα στρατηγικά αποθέματα σε εξοπλισμό για την κάλυψη των απωλειών στο πεδίο της μάχης.<br /><br />Στο ΝΑΤΟ υπολογίζουν ότι εφόσον συνεχιστεί αυτή η πολεμική προσπάθεια, είναι πιθανή η εξάντληση των στρατηγικών αποθεμάτων της Ρωσίας εντός τεσσάρων ετών.<br /><br />Είναι ενδιαφέρον ότι οι επιτελείς του Βορειοατλαντικού Συμφώνου καταγράφουν ότι οι κυρώσεις που απαγορεύουν την παροχή εξαρτημάτων και υλικών διττής χρήσης παρακάμφθηκαν, κυρίως μέσα από τέσσερις χώρες και συγκεκριμένα την Τουρκία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), το Καζακστάν και την Κίνα.<br /><br />Η παραδοχή της συμμετοχής της Τουρκίας σ’ αυτόν τον μηχανισμό παράκαμψης των δυτικών κυρώσεων είναι σημαντική, όχι διότι είναι άγνωστη. Αντιθέτως, με τον τρόπο αυτό η Aγκυρα έχει συσφίγξει περαιτέρω τις σχέσεις της με τη Μόσχα. Eχει, ωστόσο, σημασία ότι οι συζητήσεις αυτές γίνονται ανοιχτά σε επίπεδο ΝΑΤΟ, όπως σε διάφορες περιστάσεις και την εβδομάδα που πέρασε.<br /><br />Η αλυσίδα εφοδιασμού<br /><br />Η Ρωσία προχώρησε σε συμφωνία και με την Πιονγιάνγκ, όχι μόνο για οπλικά συστήματα, αλλά και για την αποστολή εργαζομένων που αξιοποιούνται ήδη τόσο σε αμιγώς κατασκευαστικές εργασίες όσο και σε θέσεις που αφορούν την πληροφορική. Οι Δυτικοί έχουν καταγράψει ότι μόνο τον Φεβρουάριο του 2024 αυξήθηκαν κατά 20.000 οι εργαζόμενοι από τη Βόρεια Κορέα στο ρωσικό έδαφος.<br /><br />Επιπλέον, η Βόρεια Κορέα έστειλε στη Ρωσία 4.035 κοντέινερ με στρατιωτικό εξοπλισμό, που εκτιμάται ότι αφορά κυρίως βαλλιστικούς πυραύλους και βλήματα. Τα συστήματα που στέλνει η Βόρεια Κορέα φτάνουν σε ρωσικά λιμάνια στην Απω Ανατολή και από εκεί ακολουθούν μια τεράστια σιδηροδρομική διαδρομή προτού εναποτεθούν σε αποθήκες που βρίσκονται κοντά στην Ουκρανία, στα σύνορα με τη Λευκορωσία, αλλά και στα περίχωρα της Μόσχας.<br /><br />Πολύ πιο ουσιαστική είναι η βοήθεια του Ιράν, το οποίο στέλνει κυρίως μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAV) τύπου Shahed-136. Μάλιστα, κάποια από αυτά κατασκευάζονται πλέον επί ρωσικού εδάφους, στο Ταταρστάν, σε εργοστάσιο που στήθηκε από Ιρανούς τεχνικούς. Με την ιρανική τεχνογνωσία θα παραχθεί ένα ρωσικού τύπου Shahed, προφανώς προσαρμοσμένο στις ανάγκες του πολέμου που διεξάγεται στην Ουκρανία και στηριγμένο στα διδάγματα που έχουν αντληθεί από το πεδίο της μάχης.<br /><br />Μάλιστα εκτιμάται ότι τα ρωσικά εργοστάσια θα έχουν δυνατότητα να κατασκευάσουν 4.000-5.000 τέτοια UAV ανά έτος. Εντός του 2024 η Ρωσία προμηθεύτηκε έναν ακόμη τύπο ιρανικών UAV και δη τα μικρότερα Shahed-107. Μέχρι το 2025 η Ρωσία θα πρέπει να παραλάβει από το Ιράν συνολικά 2.130 Shahed-136 με αισθητήρες, 677 Shahed-238 και 3.360 Shahed-107. Εκτιμάται ότι σύντομα στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα γίνει χρήση και ιρανικών βαλλιστικών πυραύλων, καθώς ανάμεσα στην Τεχεράνη και τη Μόσχα έχει υπογραφεί και τέτοια συμφωνία.<br /><br />Το νέο ναυτικό δόγμα<br /><br />Στις Βρυξέλλες συζητούν εκτενώς και για το μέλλον του ρωσικού ναυτικού, το οποίο –όπως αποδείχθηκε σε διάφορες περιστάσεις– υπέστη σοβαρά πλήγματα από μια άμυνα που δεν διαθέτει στόλο. Φαίνεται ότι οι Ρώσοι επενδύουν πόρους στην προσπάθεια ανάπτυξης νέων υποβρυχίων, είτε στηριγμένων στην παλαιότερη κλάση LADA, είτε νέων σχεδίων.<br /><br /><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/05/f72ec475bdbafb6f4a19565308c22e3c_DOC.20240425.70935189.BASH_.bmp"><img src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/05/f72ec475bdbafb6f4a19565308c22e3c_DOC.20240425.70935189.BASH_.bmp" /></a><br /><br />Το υποβρύχιο «Kronstadt» ολοκλήρωσε τις εν πλω δοκιμές στον Αρκτικό Ωκεανό πριν από ένα μήνα και αναμένεται η ένταξή του στον στόλο. Πρόκειται για υποβρύχιο με σύγχρονο εξοπλισμό ακουστικής προστασίας, εξωτερική επικάλυψη αντι-υδροεντοπισμού, σκάφανδρο με χαμηλότερη ορατότητα, νέα σόναρ, τορπίλες και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου.<br /><br />Ακόμη αναμένεται να φανεί αν η Ρωσία κατορθώσει να εκσυγχρονίσει και τον στόλο των βαρύτερων υποβρυχίων της, όπως είναι τα βαλλιστικά και τα πυρηνοκίνητα. Πρόκειται, βεβαίως, για ένα εγχείρημα πολυδάπανο, γι’ αυτό και εκτιμάται ότι βραχυπρόθεσμα το Κρεμλίνο θα επενδύσει στα συμβατικά υποβρύχια, αλλά και στις τεχνολογίες ηλεκτρονικού πολέμου, προκειμένου να αντιμετωπίζει τις απειλές από μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV), από τα οποία το ρωσικό ναυτικό υπέστη πλήγματα σε διάφορες φάσεις στη Μαύρη Θάλασσα.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ακτινογραφία μιας κουρασμένης βιομηχανίας.

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Τις εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ρωσική αμυντική βιομηχανία έπειτα από δύο και πλέον έτη πο...

Διαβάστε την συνέχεια

CNN: Η μεγαλύτερη προέλαση της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία από το καλοκαίρι του 2022.

<img height="427" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2024/05/1714592855785_ap24115688759583.jpg.webp" width="717" /><br /><br /><div>Η προέλαση γίνεται σε τρία βασικά μέτωπα: δυτικά της Αβντιίβκα, στο Chasiv Yar και στο Κουράχοβε <br /><br />Ενώ οι ρωσικές δυνάμεις εισχωρούν ολοένα και πιο βαθιά στην επικράτεια της Ουκρανίας, ελέγχοντας εδάφη στρατηγικής σημασίας και προκαλώντας καθοριστικές ζημιές στην ουκρανική άμυνα, το Κίεβο αναμένει απεγνωσμένα τα οπλικά συστήματα και τα πολεμοφόδια από τις ΗΠΑ.<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει την «ξηρασία πυροβολικού» στην άμυνα της Ουκρανίας από τον Δεκέμβριο, για να προωθήσουν το ανατολικό μέτωπο κοντά στην Αβντιίβκα, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη προέλαση από τους πρώτους μήνες του πολέμου. <br /><br />Σύμφωνα με το <a href="https://edition.cnn.com/2024/05/01/europe/ukraine-russia-advances-us-aid-weapons-intl/index.html">CNN</a>, σημαντική προώθηση των ρωσικών δυνάμεων προς την ουκρανική ενδοχώρα, έχει προκαλέσει τις έντονες προειδοποιήσεις από ανώτερους Ουκρανούς στρατιωτικούς αξιωματούχους, για μια πιθανή απειλή για τις γραμμές ανεφοδιασμού και τους κόμβους του Κιέβου στα ανατολικά, καθώς πλέον βρίσκονται επικίνδυνα κοντά στο βεληνεκές της -ούτως ή άλλως-ανώτερης ρωσικής δύναμης πυρός.<br /><br />Χαρακτηριστικοί είναι οι χάρτες που παρουσιάζουν την πρόοδο στην επέλαση των ρωσικών δυνάμεων στα ουκρανικά εδάφη: <br /><br /><img src="https://static.liberal.gr/public/tinymceUploads/2024-05/cnn-map_1714592111.webp?VersionId=kBJG2IpMSlnQ4hIPhTXyx.uAVrZppOn5" /><br /><br />Οι πληροφορίες για μια κλιμάκωση της ρωσικής επίθεσης, στα τέλη Μαΐου, ολοένα και εντείνονται, καθώς, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, θα απειληθεί άμεσα ο έλεγχος της Ουκρανίας στην περιοχή του Ντονέτσκ.<br /><br />Η Ρωσία έχει επικεντρώσει σε τρία βασικά μέτωπα: <br /><br />1) το ζωτικής σημασίας στρατιωτικό κέντρο του Pokrovsk, δυτικά της Αβντιίβκα <br /><br />2) τα στρατηγικά υψώματα του Chasiv Yar, κοντά στο Bakhmut και <br /><br />3) το Κουράχοβε στα νοτιοανατολικά.<br /><br />Στις 17 Φεβρουαρίου, η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι αποσύρθηκε από την Αβντιίβκα, μια πόλη που μάχεται για μια δεκαετία, μια πόλη για την οποία η Ρωσία φαίνεται να έχει θυσιάσει εκατοντάδες στρατεύματα για να πάρει στην κατοχή της.<br /><br />Ωστόσο, η προέλαση της Μόσχας δεν σταμάτησε εκεί. Τις επόμενες 10 εβδομάδες, όπως φαίνεται στον χάρτη του CNN και επιβεβαιώνεται από την ανάλυση της ουκρανικής ομάδας παρακολούθησης DeepStateMap, οι ρωσικές δυνάμεις πήραν τη μία περιοχή μετά την άλλη, στα δυτικά της Αβντιίβκα, εκμεταλλευόμενη την αποτυχία του Κιέβου να αμυνθεί.</div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

CNN: Η μεγαλύτερη προέλαση της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία από το καλοκαίρι του 2022.

Η προέλαση γίνεται σε τρία βασικά μέτωπα: δυτικά της Αβντιίβκα, στο Chasiv Yar και στο Κουράχοβε Ενώ οι ρωσικές δυνάμεις εισχωρούν ολοένα κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δέκα ημέρες απομένουν μέχρι το κρίσιμο τετ α τετ Μητσοτάκη-Ερντογάν - Οι στόχοι της ελληνικής πλευράς

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-05/ezgif-1-32be364bff.jpg?itok=LOQDMdo2" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-05/ezgif-1-32be364bff.jpg?itok=LOQDMdo2" width="747" /></a></div><div><br /></div>Μετά τις τουρκικές αιτιάσεις και τις προκλητικές δηλώσεις για τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στο Αιγαίο τα πράγματα έχουν και πάλι ηρεμήσει ανάμεσα στις δυο χώρες<br /><br />Δέκα ημέρες απομένουν μέχρι το κρίσιμο ραντεβού του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα. Όπως αναφέρει το skai.gr, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα περάσει για πρώτη φορά τις πύλες του παλατιού μέσα σε ένα πολύ ιδιαίτερο περιβάλλον που διαμορφώνεται και από την ακύρωση της επίσκεψης του Τούρκου προέδρου στην Ουάσιγκτον. Ο Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε να συναντηθεί με τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια και να κάνει μια πολύ σκληρή ομιλία κατά του Ισραήλ και όλα από εκεί και πέρα πήραν το δρόμος τους. Η επισημοποίηση της συνάντησης στις 9 Μαΐου από τον Λευκό Οίκο δεν ήρθε ποτέ και η ματαίωση του ταξιδιού ήταν μονόδρομος με την αμερικανική πλευρά. Ακολούθησε ένα διπλωματικό «θρίλερ» μιας περίπου εβδομάδας και όπως έχουν μεταδώσει διεθνή μέσα η αμερικανική πλευρά αιφνιδιάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις. Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι η προβληματική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στις δυο χώρες με το «παζάρι» του Ερντογάν να ενεργοποιείται σε μια προσπάθεια να αποκτήσει ισχυρό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα.<br /><br /> Μετά τις τουρκικές αιτιάσεις και τις προκλητικές δηλώσεις για τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στο Αιγαίο τα πράγματα έχουν και πάλι ηρεμήσει ανάμεσα στις δυο χώρες. Στο Μαξίμου επικράτησε ψυχραιμία και μετά από σχεδόν 14 μήνες καλής γειτονίας είδαν από την πρώτη στιγμή πως υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας που δεν θα επιτρέψουν η κατάσταση να εκτροχιαστεί. Ενόψει της συνάντησης ο Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε να προκαλέσει μια «φουρτούνα» στα ανοιχτά και μετά να κινηθεί σε πιο ήρεμα νερά. Δεν περιμένει κανείς σε αυτή τη συνάντηση να τεθούν τα δύσκολα ζητήματα, αλλά να τεθεί καταρχάς ένα χρονοδιάγραμμα για τα επόμενα βήματα στις σχέσεις των δυο χωρών. Όπως έχει δηλώσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης οι θέσεις της Άγκυρας σε σχέση με την ΑΟΖ είναι γνωστό πως δεν έχουν αλλάξει. Το μείζον αυτή τη στιγμή είναι το «χτίσιμο» μιας θετικής ατζέντας και η διατήρηση του καλού κλίματος. Οι δυο ηγέτες θα έχουν την ευκαιρία να τα ξαναπούν, άλλωστε στην Ουάσιγκτον στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο και να δουν αν έχει υπάρξει κάποια πρόοδος.<br /><br />Κατά τα άλλα η Τουρκία κινείται στους δικούς της ρυθμούς δείχνοντας πως οι διαφορές με την Ελλάδα θα υπάρχουν για πολλά χρόνια ακόμα. Τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς. Στα σχολικά βιβλία εντάσσεται από την επόμενη χρονιά η θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας». Στη νέα διδακτέα ύλη οι χάρτες και το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» θα διδάσκονται στο μάθημα της Γεωγραφίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι εμφανές πως αυτές οι θεωρίες που βασίζονται στον τουρκικό αναθεωρητισμό καταβάλλεται προσπάθεια να γίνουν συνείδηση στους νέους Τούρκους πολίτες και συνεπώς στους μελλοντικούς ηγέτες της χώρας. Επιμύθιο: η Τουρκία γνωρίζοντας τη γεωστρατηγική της αξία καταφέρνει κάθε φορά να ντύνει με «νέο κοστούμι» τις επεκτατικές της βλέψεις. Και στη νέα της κίνηση μπαίνει και η «σφραγίδα» του υπουργείου Παιδείας.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δέκα ημέρες απομένουν μέχρι το κρίσιμο τετ α τετ Μητσοτάκη-Ερντογάν - Οι στόχοι της ελληνικής πλευράς

Μετά τις τουρκικές αιτιάσεις και τις προκλητικές δηλώσεις για τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στο Αιγαίο τα πράγματα έχουν και πάλι ηρεμήσει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Daily Mail: Οι νεοναζί έχουν «κατακτήσει» Ελλάδα Γερμανία Ολλανδία και Ισπανία. Μετανάστες και φτώχεια αλλάζουν την ΕΕ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-05/right%20.jpeg?itok=04RR3mic" width="730" /><br /><br />Ακροδεξιό μπλοκ πολιτικών από τρία κόμματα: Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση και Νίκη λένε οι Βρετανοί-Σοκαριστικά ευρήματα για την ελίτ των Βρυξελλών το αποτέλεσμα έρευνας αφού φέρνει την Ευρώπη στην περίοδο του Μεσοπολέμου όταν και τότε είχαν αποτύχει παταγωδώς τα αστικά κόμματα<br /><br />Οι νεοναζί έχουν «κατακτήσει» την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Ισπανία, αναφέρει η βρετανική ιστοσελίδα <a href="https://www.dailymail.co.uk/news/article-13362909/SUE-REID-Europe-new-far-Right-Spain-Greece-army-young-nationalists-ballot-box.html">Daily Mail,</a> προκαλώντας πάταγο στις Βρυξέλλες, που έχουν αποχαυνωθεί εντελώς με την ατζέντα της πολιτικής ορθότητας, την αυξανόμενη φτώχεια και κυρίως με το τεράστια κύμα μουσουλμάνων μεταναστών που έχει κατακλύσει την γηραιά ήπειρο.<br />“Ο αριθμός των νεοναζί αυξάνεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες", αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, σημειώνοντας ότι η θέση της ακροδεξιάς έχει ενισχυθεί ιδιαίτερα στην Ισπανία, την Ελλάδα, τη Γερμανία και στην Ολλανδία.<div><br />Γιατί άραγε έχει αυξηθεί η δημοτικότητα των Εθνικιστών;<br /><br />Η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, αντιτίθενται στο τεράστιο κύμα μεταναστών ( κυρίως μουσουλμάνων), στον φεμινισμό, στην ομοφυλοφυλική κοινότητα, στους κομμουνιστές και στις πολιτικές της ΕΕ, οι οποίες, κατά τη γνώμη τους, «σκοτώνουν τη μοναδικότητα των εθνών».<br /><br />Ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα κατά τους Βρετανούς, είναι το ισπανικό ακροδεξιό εθνικιστικό κίνημα Nucleo Nacional, το οποίο ενώνει νέους που αντιτίθενται στους μετανάστες που «καταστρέφουν την ταυτότητα της χώρας και τις χριστιανικές της ρίζες».<br /><br />Ένας από τους εκπροσώπους της πολιτικής ομάδας είπε ότι «το να προστατεύεις τον λαό σου από την εξαφάνιση δεν είναι ρατσισμός».<br /><br />Ένας άλλος δήλωσε ότι «πρέπει να διατηρήσουμε τον πολιτισμό, τις παραδόσεις και τα έθιμά μας που έχουν ενσταλάξει εδώ αιώνες ο Χριστιανισμός».<br /><br />Ωστόσο, όλοι αυτοί αρνούνται ότι είναι «μεταμφιεσμένοι Ναζί», δηλώνει ο Βρετανός δημοσιογράφος.<br /><br />Η Ακδροδεξιά στην Ισπανία<br /><br />Οι εκπρόσωποι της ισπανικής Nucleo Nacional είναι βέβαιοι ότι η εξουσία στην Ισπανία «είναι στα χέρια προδοτών, βαρβάρων και εκφυλισμένων που προωθούν την τρανσέξουαλ ατζέντα, την απώλεια θέσεων εργασίας και ευκαιριών για τους νέους».<br /><br />Επιπλέον, η ισπανική ομάδα συνεργάστηκε με την τοπική εξτρεμιστική εθνικιστική ομάδα Falange, τα μέλη της οποίας βοήθησαν τον δικτάτορα Φράνκο να έρθει στην εξουσία τον 20ο αιώνα.<br /><br />Μετά το τέλος της διακυβέρνησης του, η Ισπανία προσχώρησε σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία για αρκετές δεκαετίες, αλλά όλα άλλαξαν το 2019, όταν το αντιμεταναστευτικό κόμμα Vox μπήκε στο ισπανικό κοινοβούλιο.<br /><br />Έκτοτε, το κόμμα ενίσχυσε πολύ τη θέση του, μιλώντας με λαϊκιστικά συνθήματα.<br /><br />Τα εθνικιστικά αισθήματα στην Ισπανία συνδέονται με την οικονομική κρίση στη χώρα, αφού κάθε τρίτο άτομο κάτω των 25 ετών είναι άνεργο και ο αριθμός των μεταναστών αυξάνεται ραγδαία, γι' αυτό και η εμπιστοσύνη στην τρέχουσα κυβέρνηση μειώνεται.<br /><br />Την ίδια στιγμή, παρά το γεγονός ότι ορισμένοι εθνικιστές είναι έτοιμοι να ψηφίσουν το κόμμα Vox, πολλοί από αυτούς δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς και είναι έτοιμοι να οργανώσουν μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.<br /><br />Υποστηρίζονται από αυτή την άποψη από το κίνημα Revolt, το οποίο στο παρελθόν οργάνωνε συγκεντρώσεις νέων σε 11 πόλεις της χώρας, στις οποίες επικρίθηκαν οι φιλελεύθερες πολιτικές των ισπανικών αρχών.<br /><br />Μία από αυτές τις ενέργειες έλαβε χώρα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν εκατοντάδες εθνικιστές ήρθαν στα κεντρικά γραφεία του Ισπανού πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσες, σκορπίζοντας καθολικά κομποσκοίνια και σεξουαλικά παιχνίδια κοντά στο κτίριο.<br /><br />Οι Ισπανοί ακτιβιστές πιστεύουν ότι η κυβέρνηση της χώρας θέλει να «καταστρέψει την Ισπανία», ενώ οι ίδιοι απορρίπτουν «τον φεμινισμό, τους ομοφυλόφιλους, τις παγκόσμιες μαρξιστικές δυνάμεις», καθώς και την ΕΕ, η οποία «σκοτώνει τη μοναδικότητα των επιμέρους εθνών» με τις πολιτικές της.<br />Ωστόσο, η Ισπανία δεν είναι η μόνη χώρα στην ΕΕ όπου ο αριθμός των νεοναζί αυξάνεται, συνεχίζει το άρθρο.</div><div><br />Η Γερμανία στα χέρια των Νεο-ναζί<br /><br />Το ακροδεξιό γερμανικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία αποδείχθηκε ότι ήταν το πιο δημοφιλές μεταξύ των νέων στη Γερμανία, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας.<br /><br />Αυτό οφείλεται στον αυξανόμενο αριθμό μεταναστών και προσφύγων, εξαιτίας των οποίων, σύμφωνα με τους κατοίκους της περιοχής, υπάρχει λιγότερες ευκαιρίες στέγασης στην χώρα, ενώ ο νοσηλευτικός και κοινωνικός τομέας είναι υπερφορτωμένος.<br />Στην Ολλανδία αυξάνονται οι Ακροδεξιοί<br /><br />Επίσης, οι δεξιές ιδέες έχουν γίνει δημοφιλείς στην Ολλανδία.<br /><br />Ένας από τους τοπικούς εθνικιστές ηγέτες, η 27χρονη δημοσιογράφος Eva Vlaardingerbroek, είπε ότι αν «δεν αρχίσουμε να πολεμάμε για την ήπειρό μας, η εποχή που ζούμε θα μείνει στην ιστορία ως μια εποχή που οι δυτικές χώρες δεν θα χρειαστεί να δεχθούν εισβολή για να κατακτηθούν, επειδή η ίδια η διεφθαρμένη ελίτ τους (ΕΕ) κάλεσε τους εισβολείς να εισέλθουν».<br />Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα <br /><br />Σύμφωνα με την Daily Mail, η Ισπανία ακολουθεί τον δρόμο της Ελλάδας, όπου το 2023 τις εκλογές κέρδισε ένα ακροδεξιό μπλοκ πολιτικών από τρία κόμματα: Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση και Νίκη.<br /><br />Λόγω του τεράστιου αριθμού μεταναστών και προσφύγων, το κέντρο της Αθήνας έχει ήδη πάρει το παρατσούκλι Αθηναμπάντ.<br /><br />Εκπρόσωποι των κομμάτων αυτών που είναι στην ελληνική βουλή, γράφει η Daily Mail, δούλεψαν την εικόνα τους για να μην συνδεθούν με ακραίους δεξιούς ριζοσπάστες.<br /><br />Αλλά την ίδια στιγμή, «κάνουν τις ίδιες ομιλίες με τους προκατόχους τους». Για παράδειγμα, μιλούν για την «ισλαμική κατάκτηση της Ευρώπης», την απέλαση των μεταναστών, τονίζοντας ότι όλο και περισσότερες χώρες στην ΕΕ θα κινηθούν επίσης προς την «σωστή πορεία» στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, καταλήγει το ίδιο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Daily Mail: Οι νεοναζί έχουν «κατακτήσει» Ελλάδα Γερμανία Ολλανδία και Ισπανία. Μετανάστες και φτώχεια αλλάζουν την ΕΕ.

Ακροδεξιό μπλοκ πολιτικών από τρία κόμματα: Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση και Νίκη λένε οι Βρετανοί-Σοκαριστικά ευρήματα για την ελίτ των Βρυξελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ΗΠΑ-Βρετανία τορπίλισαν τη συμφωνία ειρήνευσης στην Ουκρανία.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/04/25109141-825x600.jpg" width="727" /><br /><br /><b>ΒΕΝΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Τις πρώτες εβδομάδες μετά την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι συμφώνησε σε διαπραγματεύσεις αλλά –υπό την πίεση των Δυτικών– αποφάσισε να εγκαταλείψει μία ειρηνική διευθέτηση. Το μοιραίο λάθος του είχε σαν συνέπεια την καταστροφή της χώρας του και το πιο τραγικό, εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί να χάσουν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης.<br /><br />Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις του Foreign Affairs για τη χαμένη ευκαιρία μίας ειρήνης στην Ουκρανία μέσω των διαπραγματεύσεων, που είχαν αρχίσει το 2022, λίγες μέρες μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας. Όπως γίνεται φανερό από το δημοσίευμα, που είναι προϊόν εξαντλητικής έρευνας, η Δύση δεν επιθυμούσε ποτέ τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για ειρήνευση στην Ουκρανία και αντ’ αυτού πρόσφερε στον πρόεδρο Ζελένσκι αυξημένη στρατιωτική βοήθεια. Δύο χρόνια μετά, είναι προφανές πως η Δύση μετανιώνει που παρεμπόδισε την επίτευξη ειρήνης, καθώς η Ρωσία άντεξε στις πρωτοφανείς δυτικές κυρώσεις, ενώ βγαίνει πιο ισχυρή απ’ αυτόν τον αχρείαστο πόλεμο.<br /><br />Πηγαίνοντας πίσω στο 2022, ήταν ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον που τορπίλισε τις διαπραγματεύσεις, καθώς ήθελε να διατηρηθεί το ουκρανικό στην επικαιρότητα επιδιώκοντας την πολιτική του επιβίωση, εν μέσω των προσωπικών του σκανδάλων. Ο πρόεδρος Πούτιν επεσήμανε μάλιστα ότι οι συζητήσεις διακόπηκαν, όταν ο Τζόνσον παρέδωσε εκ μέρους του «αγγλοσαξονικού κόσμου» την εντολή στο Κίεβο να «πολεμήσει τη Ρωσία μέχρι να επιτευχθεί η νίκη και η Ρωσία να υποστεί μια στρατηγική ήττα».<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι ήδη από τις 30 Μαρτίου 2022, ο Τζόνσον δήλωνε: «Πρέπει να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τις κυρώσεις μέχρι να φύγουν όλα τα ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία», δείχνοντας ότι ποτέ δεν ενδιαφερόταν για την επίτευξη ειρήνης. Δέκα μέρες αργότερα, ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός έφτανε στο Κίεβο, όντας ο πρώτος ξένος ηγέτης που το επισκεπτόταν, μετά την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από την πολιορκία της ουκρανικής πρωτεύουσας.<br /><br />Ο ρόλος του Τζόνσον<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Τζόνσον είπε στον Ουκρανό πρόεδρο ότι «οποιαδήποτε συμφωνία με τον Πούτιν θα ήταν άθλια». «Θα ήταν νίκη γι’ αυτόν, αν του δώσετε κάτι. Αυτό απλώς θα το κρατήσει και μετά προετοιμαστείτε για την επόμενη επίθεσή του». Αν και η Δύση αρνείται κατηγορηματικά ότι ο Τζόνσον είναι υπεύθυνος για την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, ο Ντανίντ Αρακάμια, ο κοινοβουλευτικός ηγέτης του κόμματος του Ζελένσκι και αρχηγός της πρώτης ουκρανικής αντιπροσωπείας που συναντήθηκε με Ρώσους αξιωματούχους λίγες μέρες μετά την έναρξη του πολέμου, είπε σε συνέντευξη το φθινόπωρο του 2023, ότι ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός πίεζε για το τέλος των διαπραγματεύσεων και ζητούσε πόλεμο.<br /><br />«Όταν επιστρέψαμε από την Κωνσταντινούπολη οΟ Τζόνσον ήρθε στο Κίεβο και μας είπε ότι δεν θα πρέπει να υπογράψουμε απολύτως τίποτα με τους Ρώσους, πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε», αποκάλυψε ο Αρακάμια. Εν τέλει, τα ξένα συμφέροντα εξαφάνισαν κάθε δυνατότητα των Ουκρανών να διαπραγματευτούν με κάποιους ευνοϊκούς όρους. Όπως επισημαίνει το περιοδικό <a href="https://www.foreignaffairs.com/ukraine/talks-could-have-ended-war-ukraine">Foreign Affairs,</a> η Δύση δεν ενδιαφερόταν ποτέ για την επίτευξη ειρήνης και ήταν γεμάτη αλαζονεία και πίστη ότι θα μπορούσε να αναγκάσει τη Ρωσία να υποταχθεί στις απαιτήσεις της μέσω του πολέμου και του οικονομικού καταναγκασμού. Δύο χρόνια μετά, η Δύση βλέπει το μοιραίο λάθος της, καθώς η Ρωσία ανθίζει οικονομικά και επεκτείνεται εδαφικά ενώ η ίδια αντιμετωπίζει αδιέξοδα. Το βαρύτερο τίμημα βέβαια το πληρώνει το θύμα, η Ουκρανία, που δεν θα είναι ποτέ η ίδια.<div><br />Τα επίχειρα στην Ουκρανία<br /><br />Οι άμεσες και έμμεσες επεμβάσεις της Ουάσιγκτον ανά τον κόσμο, υπαγορευόμενες από τους Νεοσυντηρητικούς και από τα συμφέροντα του στρατιωτικό-βιομηχανικού συμπλέγματος, έχουν διαχρονικά αρνητικά αποτελέσματα για τα αμερικανικά συμφέροντα. Παρ’ όλα αυτά αυτή η τάση παραμένει η κυρίαρχη ιδεολογία που αποσκοπεί στη διατήρηση της αμερικανικής ηγεμονίας. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία τείνουν να επιβεβαιώσουν αυτόν τον κανόνα.<br /><br />Συγκεκριμένα, οι εξελίξεις επί του πεδίου δεν δικαιώνουν τις προσδοκίες. Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οδήγησαν τη Μόσχα στην αγκαλιά του Πεκίνου, γεγονός αντίθετο στα συμφέροντα της Ουάσιγκτον. Επίσης οι στενότερες σχέσεις της Ρωσίας με το Ιράν και τη Βόρειο Κορέα έχουν συνέπειες, τις οποίες οι ΗΠΑ θα βρουν μπροστά τους. Πρόσφατα ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν δήλωσε: «Βλέπουμε να χρησιμοποιούνται τεχνολογίες στον ρωσικό αμυντικό τομέα, οι οποίες προέρχονται από τη Βόρεια Κορέα, το Ιράν και την Κίνα», προσθέτοντας: «αυτό προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στην Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της στην Ευρώπη».<br /><br />Στην ιστορική διαδρομή, οι σχέσεις της Ρωσίας, του Ιράν και της Κίνας ήταν λιγότερο φιλικές, συχνά ανακατεύονταν ο ένας στα χωράφια του άλλου και διαγκωνίζονταν για τον έλεγχο των εμπορικών δρόμων της Ασίας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία σύσφιξε τους δεσμούς τους, εξαιτίας του κοινού εχθρού. Οι τρεις τους τώρα προωθούν μια κοινή εξωτερική πολιτική, απότοκο της οποίας είναι η εκκόλαψη ενός πολυπολικού κόσμου, βασιζόμενου σε ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς, που θα αποτελούν τη βάση της συμμαχίας.<br /><br />Για την Αμερική και τους συμμάχους της, όλο αυτό είναι εφιάλτης, που οι ίδιοι προκάλεσαν. Ένας ακμάζων αντιδυτικός άξονας θα μπορούσε να αποφεύγει τις κυρώσεις, να κερδίζει πολέμους και να στρατολογεί κι άλλους παίκτες. Οι ΗΠΑ προειδοποιούν επίσης εδώ και μήνες για την εμβάθυνση των στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Τεχεράνης. Η συνεργασία αυτή είναι προφανώς επιζήμια για την Ουκρανία, ενώ εγείρει ανησυχίες στους γείτονες του Ιράν.<br /><br />Η βαθύτερη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Μόσχας και Τεχεράνης ανησυχεί τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η Τεχεράνη προμήθευσε τη Ρωσία μεταξύ άλλων, με μεγάλο αριθμό βαλλιστικών πυραύλων και με μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shahed. Σε αντάλλαγμα, σύμφωνα με επαναλαμβανόμενες αμερικανικές κατηγορίες, η Τεχεράνη επιδιώκει να αποκτήσει τεχνολογία από τη Ρωσία για την κατασκευή πυρηνικών όπλων και πυραύλων.<br /><br />Βέβαια, η Τεχεράνη υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν στοιχεία για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους και επισήμανε ότι οι σχέσεις Ιράν-Ρωσίας είναι απολύτως “διαφανείς” και σύμφωνες με τους διεθνείς κανόνες. Εν τω μεταξύ ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζέικ Σάλιβαν ανακοίνωσε κυρώσεις σε βάρος τριών ρωσικών ινστιτούτων, με την κατηγορία ότι παρέχουν πυραυλική ή πυρηνική βοήθεια στο Ιράν.</div><div><br />Ρωσική τεχνολογία στη Βόρεια Κορέα<br /><br />Μεγάλη ανησυχία προκαλεί η νέα εκτόξευση κατασκοπευτικού δορυφόρου της Βόρειας Κορέας, η οποία όπως ανέφερε η Πιονγκγιάνγκ ενισχύει την ικανότητα στόχευσης. Έως τώρα, η Βόρεια Κορέα είχε αναπτύξει ένα ισχυρό οπλοστάσιο πυραύλων, αλλά δεν διέθετε ικανότητα απομακρυσμένης αναγνώρισης για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και την επίθεση εναντίον στρατιωτικών στόχων των ΗΠΑ, της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας.<br /><br />Οι δυνατότητες του δορυφόρου, καθώς και το αν ενσωματώνει ρωσική τεχνολογία, παραμένουν άγνωστες. Είναι πιθανό η Ρωσία να παρείχε τεχνολογία για τη βελτίωση των δυνατοτήτων εκτόξευσης δορυφόρων της Βόρειας Κορέας σε αντάλλαγμα για τις αποστολές τεράστιων ποσοτήτων πυρομαχικών πυροβολικού από την Πιονγκγιάνγκ στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Κιμ Τζονγκ-Ουν στο Βλαδιβοστόκ τον Σεπτέμβριο του 2023, ο Πρόεδρος Πούτιν άφησε ανοιχτό το ζήτημα αυτό.<br /><br />Ουκρανία: Το αμερικάνικο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα<br /><br />Δυστυχώς, το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, δεν φαίνεται να μαθαίνει από την ιστορία. Επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, επιδιώκοντας να διατηρήσει την ηγεμονική του θέση στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η πολιτική της Ουάσιγκτον στην ουκρανική κρίση και η κατ’ ουσίαν χωρίς όρους στρατιωτική υποστήριξή της στο Ισραήλ, δημιούργησε συμμαχίες, καθώς επίσης ρηγμάτωσε περαιτέρω τις σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο.<br /><br />Αντίθετα η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι… big business για τους αμερικανικούς εργολάβους άμυνας, τους λεγόμενους “Big Five”, στέλνοντας τις μετοχές τους σε δυσθεώρητα ύψη και εκτινάσσοντας τα κέρδη τους. Στη γεωπολιτική όμως σκακιέρα, η συνεργασία Ρωσίας-Κίνας-Ιράν-Βορείου Κορέας και οι επιπτώσεις που αυτή θα επιφέρει στο διεθνές σύστημα, είναι τα επίχειρα μίας αμετροεπούς ηγεμονικής πολιτικής. Η βοήθεια στην αντιμετώπιση των δυτικών κυρώσεων και η παροχή όπλων στη Ρωσία δεν έγινε άνευ ανταλλαγμάτων. Όπως φαίνεται η Μόσχα παρείχε στρατιωτική και τεχνολογική υποστήριξη ως αντιπαροχή, με ό,τι αυτό θα σημάνει μελλοντικά για τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα Το γεγονός αυτό προκαλεί επίσης ανησυχία και σε χώρες της ευρύτερης περιοχής.<br /><br />Συνοψίζοντας, η αλαζονεία της αμερικανικής ηγεσίας και το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, ώθησαν τις εξελίξεις σε αδιέξοδο. Αντί να προκριθεί η συνύπαρξη με τη Μόσχα, ώστε η Ουάσιγκτον να στραφεί στον Ινδοειρηνικό, επελέγη ο πόλεμος δια αντιπροσώπου με στόχο, την στρατιωτική και οικονομική αποδυνάμωση της Ρωσίας. Ο δεύτερος στόχος ήταν η διάρρηξη των σχέσεων της Ευρώπης (κυρίως της Γερμανίας) με τη Ρωσία, καθώς οι σχέσεις αυτές θα περιόριζαν την αμερικανική επιρροή στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με απώτερο φόβο να επαληθευτεί η ρήση του Μπρεζίνσκι: «Το μεγάλο γεωστρατηγικό παιχνίδι του εικοστού πρώτου αιώνα, σαν μια πατρίδα σκάκι, θα παιχτεί στην περιοχή της Ευρασίας. Όποιος ελέγχει την περιοχή αυτή, θα ελέγξει και τις παγκόσμιες εξελίξεις».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς ΗΠΑ-Βρετανία τορπίλισαν τη συμφωνία ειρήνευσης στην Ουκρανία.

ΒΕΝΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Τις πρώτες εβδομάδες μετά την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι συμφώνησ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Θέλετε μια εξισλαμισμένη Ευρώπη ή μια ευρωπαϊκή Ευρώπη”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/04/eu-islam-720x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/04/eu-islam-720x400.jpg" width="710" /></a></div><br /><div>Γράφει ο <b>David Broder</b></div>"Υπάρχει μόνο μία ερώτηση για την ημέρα των εκλογών. Θέλετε μια εξισλαμισμένη Ευρώπη ή μια ευρωπαϊκή Ευρώπη;".<br /><br />Αυτό το αυστηρό δίλημμα τέθηκε από τη Μαριόν Μαρεσάλ, ανερχόμενο αστέρι της γαλλικής ακροδεξιάς, κατά την έναρξη της εκστρατείας του κόμματός της για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Σε μια εμπρηστική ομιλία, μίλησε για μια Ευρώπη υπό πολιορκία από "πολλές ξένες δυνάμεις και ισλαμιστικές οργανώσεις που επωφελούνται από την άναρχη μετανάστευση στις προσπάθειές τους για αποσταθεροποίηση, διαταράσσοντας τη νεολαία μας, οργανώνοντας κάτι σαν Πέμπτη Φάλαγγα στις χώρες μας και στρατολογώντας αιμοβόρους τζιχαντιστές στρατιώτες". Μαζί της είχε μια σειρά ομιλητών που θρηνούσαν για το ευρωπαϊκό πρότζεκτ το οποίο έχει καταληφθεί από LGBTQ ακτιβιστές, φανατικούς περιβαλλοντιστές και αντιδυτικούς ιδεολόγους.<br /><br />Ωστόσο, παρ' όλη την εκρηκτική οργή, αυτό δεν ήταν κάλεσμα για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ το κόμμα Reconquest της Μαρεσάλ κατηγορεί με πάθος τις ελίτ ότι ενορχηστρώνουν μια Μεγάλη Αντικατάσταση των χριστιανών από μουσουλμάνους, το ίδιο αναζητά τη δική του θέση στους διαδρόμους της εξουσίας. Σε όλη την ήπειρο, στόχος ακροδεξιών κομμάτων όπως το δικό της δεν είναι να αποχωρήσουν από το μπλοκ των 27 χωρών αλλά, όλο και περισσότερο, να αναλάβουν την ηγεσία του. Σε αυτό το έργο, έχουν ένα πρότυπο: την πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι.<br /><br />Η Μελόνι αποτελεί ήδη έμπνευση για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά. Ως επικεφαλής του δεξιού κυβερνητικού συνασπισμού στην Ιταλία, έχει προχωρήσει σε επιθέσεις κατά LGBTQ ομάδων και οργανώσεων διάσωσης μεταναστών, έχει αναλάβει τον έλεγχο του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα και προσπαθεί να αλλάξει το σύνταγμα για να ενισχύσει την εκτελεστική εξουσία. Αλλά είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο όπου έχει πραγματικά ξεχωρίσει. Συνδυάζοντας τον ένθερμο ατλαντισμό - δέσμευση στο ΝΑΤΟ και στην ουκρανική άμυνα - με την αδυσώπητη αντίθεση στη μεταναστευτική και κλιματική πολιτική, έχει γίνει μια σημαντική δύναμη στην Ευρώπη. Για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, έτοιμη για νέα πολιτική εκτόξευση, η Μελόνι πρωτοπορεί.<br /><br />Από τότε που ανέλαβε την εξουσία τον Οκτώβριο του 2022, η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει εντυπωσιάσει πολλούς με την πραγματιστική της προσέγγισή και την εγκατάλειψη της προηγούμενης κριτικής της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις Βρυξέλλες, έχει αποκτήσει τη φήμη της επιδέξιας διπλωμάτη. Βαφτίστηκε "ψιθυρίστρια του Όρμπαν", αφού έπεισε τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας να μην ασκήσει βέτο σε περαιτέρω βοήθεια προς την Ουκρανία. Η αλλαγή στάσης του Βίκτορ Όρμπαν δεν έγινε χωρίς κόστος - η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απελευθέρωσε επίσης 10,2 δισεκατομμύρια ευρώ κεφαλαίων που είχαν παρακρατηθεί από την Ουγγαρία - ωστόσο η Μελόνι έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη μεταστροφή του.<br /><br />Μια τέτοια διπλωματική επιτυχία οδήγησε ορισμένους να υποδηλώσουν ότι η Ιταλίδα πολιτικός δεν ακολουθεί απλώς, αλλά στην πραγματικότητα καθορίζει την ατζέντα. Σε ρεπορτάζ του, ο Fareed Zakaria στο CNN χαιρέτισε τη "στιγμή της Μελόνι" στην Ευρώπη, συγκρίνοντας τη θέση της με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιζε στο παρελθόν η Γερμανίδα τέως καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ. Όσον αφορά την οικονομική πολιτική, ο ισχυρισμός είναι υπερβολικός. Η οικονομία της Ιταλίας, αν και αναπτύσσεται, δεν έχει εκτιναχθεί. Η σύγκριση, ωστόσο, δεν είναι αβάσιμη. Σε αρκετούς τομείς, η Ρώμη δίνει κατεύθυνση στις Βρυξέλλες.<br /><br />Πρώτον, η Μελόνι βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των σχεδίων για περαιτέρω ανάθεση της αστυνόμευσης των συνόρων της ΕΕ σε αυταρχικά καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής. Τον Ιούλιο του 2023, βρέθηκε στην Τυνησία για να ανακοινώσει μια συμφωνία για τον περιορισμό της μετανάστευσης σε όλη τη Μεσόγειο. Τον περασμένο μήνα, έκανε το ίδιο στην Αίγυπτο. Και τις δύο φορές πλαισιωνόταν από την κορυφαίο αξιωματούχο της Ευρώπης, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία τον Ιανουάριο έδωσε την ευλογία της στο ευρύτερο όραμα της Μελόνι για τις σχέσεις ΕΕ-Αφρικής. Παρόλο που το μπλοκ συμφώνησε σε νέους κανόνες για τον χειρισμό των μεταναστών μόλις φτάσουν στην ήπειρο, η Ιταλία εργάζεται για να διασφαλίσει ότι εκείνοι δε θα φτάνουν ποτέ στη Γηραιά Ήπειρο.<br /><br />Η Μελόνι αποτέλεσε επίσης ένα αγκάθι στην πράσινη μετάβαση του μπλοκ. Χλευάζοντας την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, μια σειρά περιβαλλοντικών νομοθετημάτων, ως "φονταμενταλισμό για το κλίμα", έχει προσπαθήσει με συνέπεια να επιβραδύνει ή να σταματήσει πράσινες πολιτικές. Συχνά, η Ιταλία ήταν μόνη ή ελάχιστα υποστηριζόμενη σε αυτές τις προσπάθειες. Τον Φεβρουάριο, ωστόσο, η Μελόνι είχε κεντρικό ρόλο σε μια ψηφοφορία αντίθεσης στη νομοθεσία του μπλοκ για την αποκατάσταση της φύσης, που επιδιώκει να επιδιορθώσει τα κατεστραμμένα οικοσυστήματα σε ολόκληρη την ήπειρο.<br /><br />Αξιοσημείωτα, η κ. Μελόνι βρήκε συμμάχους σε αυτή την ψηφοφορία από το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στις Βρυξέλλες, που περιλαμβάνει τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες. Η ομάδα, η οποία είχε ήδη επιδιώξει να περιορίσει τις δεσμεύσεις του μπλοκ για το κλίμα, χαρακτήρισε την πρόταση επίθεση στους αγρότες, οι οποίοι πρόσφατα πραγματοποίησαν διαδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη. Με τη βοήθεια ορισμένων αντιφρονούντων κεντροδεξιών ευρωβουλευτών που ψήφισαν υπέρ, η νομοθεσία πέρασε. Ωστόσο, οι ελπίδες των ηγετών της Κεντροδεξιάς να εκτροχιάσουν την απαγόρευση των νέων αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης δείχνει ότι μια νέα συνεργασία βρίσκεται στα σκαριά.<br /><br />Οι δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου δείχνουν ότι δυνάμεις από την Κεντροδεξιά έως και την Ακροδεξιά αναμένεται να κερδίσουν περίπου το 50% των εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο. Για πολλούς στη σκληρή δεξιά, αυτό προσφέρει μια ευκαιρία να δοθεί τέλος στον "μεγάλο συνασπισμό" Σοσιαλιστών και Χριστιανοδημοκρατών που κυριαρχεί ιστορικά στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή - και αντ' αυτού να δημιουργηθεί μια δεξιά συμμαχία που θα αναλάβει τα κομβικά πόστα. Στην πράξη, μια τέτοια συνεργασία είναι δύσκολη: οι ηγέτες της Κεντροδεξιάς δηλώνουν ότι θα συμμαχήσουν μόνο με κόμματα υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, της Ουκρανίας και του κράτους δικαίου. Αυτό αποκλείει μια μεγάλη μερίδα ευρωπαϊκών ακροδεξιών κομμάτων. Επιτρέπει, ωστόσο, τον πλήρη εναγκαλισμό της Μελόνι.<br /><br />Πιο ριζοσπαστικές δυνάμεις, ακολουθώντας το παράδειγμά της, "σουλουπώνουν"±± τη φυσιογνωμία τους. Στον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, κορυφαία πρόσωπα υποχωρούν από τις προηγούμενες κριτικές προς το ΝΑΤΟ θέσεις τους και απομακρύνονται από την πιο αδιάλλακτη Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Ο Όρμπαν, για καιρό μαύρο πρόβατο στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, θέλει επίσης να ξεφύγει από την απομόνωση προτού η Ουγγαρία αναλάβει την προεδρία του μπλοκ τον Ιούλιο. Ισχυρίζεται ότι θα ενταχθεί στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, την ομάδα υπό την ηγεσία της Μελόνι, μετά τις εκλογές του Ιουνίου - μια ευπρόσδεκτη από την ομάδα προοπτική, ακόμη κι αν η "τρυφερότητα" του Όρμπαν προς τη Ρωσία θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο.<br /><br />Η ομάδα της Μελόνι, στην οποία κυριαρχεί το κόμμα της, Αδέλφια της Ιταλίας, και το πολωνικό κόμμα "Νόμος και Δικαιοσύνη", δεν είναι το μόνο ευρωπαϊκό σπίτι ακροδεξιών δυνάμεων. Υπάρχει επίσης η ομάδα "Ταυτότητα και Δημοκρατία", η οποία στεγάζει το Εθνικό Συναγερμό της Γαλλίας και το κόμμα της ιταλικής Λέγκα. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο ομάδων δεν είναι πάντα αρμονικές. Τον Μάρτιο, η Λεπέν κατηγόρησε δριμύτατα τη Μελόνι ότι σχεδίαζε να επανεκλέξει την φον ντερ Λάιεν ως επικεφαλής της Κομισιόν. Ο Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της Λέγκα, επιμένει ότι οι δεξιοί πρέπει να αρνηθούν κάθε συνεργασία με κεντρώους.<br /><br />Ακόμη κι έτσι, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αθροιστικά οι δύο ομάδες θα κερδίσουν περίπου το 25% των εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο, δίνοντας στην ακροδεξιά πολύ μεγαλύτερη επιρροή ανεξάρτητα από το ποιος θα αναλάβει την προεδρία της Κομισιόν. Μακριά από το να επιδιώκουν να διαλύσουν την ΕΕ, διεκδικούν τώρα να βάλουν τη δική τους σφραγίδα - για να δημιουργήσουν εκείνο που η Μαρεσάλ αποκαλεί "πολιτισμική Ευρώπη" και όχι την "τεχνοκρατική έκδοση της Ευρώπης της Επιτροπής". Η Μελόνι, από την πλευρά της, δείχνει πεπεισμένη ότι οι δύο εκδοχές μπορούν να συμβαδίσουν.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Θέλετε μια εξισλαμισμένη Ευρώπη ή μια ευρωπαϊκή Ευρώπη”;

Γράφει ο David Broder "Υπάρχει μόνο μία ερώτηση για την ημέρα των εκλογών. Θέλετε μια εξισλαμισμένη Ευρώπη ή μια ευρωπαϊκή Ευρώπη;"...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιτέλους συμφωνία εκσυγχρονισμού των Φ/Γ ΜΕΚΟ του ΠΝ;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/03/Hellenic_Navy_HS_Hydra_frigate_F452-790x400.jpg" width="716" /><br /><br />ΤΟΥ <b>Γιώργου Μιχαηλάρη</b><br />Πράσινο φως πήρε τελικά και έπειτα από πολύχρονη καθυστέρηση ο εκσυγχρονισμός μέσης ζωής των πολύτιμων τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ του Πολεμικού Ναυτικού, που δεν θα δώσει απλά ζωή στα συγκεκριμένα πολεμικά πλοία, αλλά και θα τα μετατρέψει σε υπερσύγχρονα εργαλεία στα χέρια των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με πληροφορίες του powergame.gr, χθες, Τετάρτη, έγινε ευρεία σύσκεψη στο ΓΕΝ, στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο ΓΓ του ΥΠΕΘΑ, Αντώνης Οικονόμου, ο αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Δημήτρης Κατάρας, και εκπρόσωποι της γερμανοολλανδικής κοινοπραξίας ThyssenKrupp Marine Systems (TKMS) -Thales Netherlands, που έχει επιλεγεί να προχωρήσει την αναβάθμιση. Στη σύσκεψη έκλεισε ουσιαστικά το deal για να προχωρήσει η συμβασιοποίηση του έργου.<br /><br />Να σημειωθεί ότι, όπως πρόσφατα είχε γράψει το powergame.gr, η κοινοπραξία, η οποία είναι και η κατασκευάστρια των φρεγατών ΜΕΚΟ, είχε διαφωνίες ως προς το οικονομικό σκέλος, με αυξημένες οικονομικές απαιτήσεις πέραν των αρχικών 600 εκατ. ευρώ, με πληροφορίες να μιλάνε για 300 εκατ. ευρώ επιπλέον, με το κόστος δηλαδή να φτάνει περίπου τα 900 εκατ. ευρώ. Τόσο η επιμονή του ΓΓ του ΥΠΕΘΑ όσο όμως και του Πολεμικού Ναυτικού, που γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους πόσο χρήσιμη και απαραίτητη είναι η αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών, είχε τελικά αποτέλεσμα να βγει «λευκός καπνός» από τη σύσκεψη και έπειτα από σκληρή διαπραγμάτευση.<br /><br />Το κόστος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, τελικά αναπροσαρμόστηκε και καθορίστηκε στα 700 με 750 εκατ. ευρώ (το ακριβές ποσό θα καθοριστεί από κάποιες τελευταίες τυπικές λεπτομέρειες) και η συμβασιοποίηση με τις τελικές υπογραφές αναμένεται γίνει το πολύ μέχρι τον Ιούνιο, αφού πρώτα περάσει και νομοθετηθεί από τη Βουλή. Θα εκτελεστεί δε εξολοκλήρου σε ελληνικά ναυπηγεία. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι έπειτα από πολλά χρόνια στασιμότητας το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορέσει να έχει τέσσερις υπερσύγχρονες φρεγάτες εξοπλισμένες σαν «αστακούς», για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις δύσκολες αποστολές που έχει η χώρα σε ελληνικά και διεθνή θαλάσσια ύδατα.<br /><br />Η αναβάθμιση που έπρεπε να είχε γίνει «χθες»<div><br />Για τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού θα έπρεπε να είχε γίνει «χθες» και στην πραγματικότητα πριν από τουλάχιστον 10 χρόνια. Οι τέσσερις φρεγάτες του ΠΝ ήταν απόφαση να μην εγκαταλειφθούν, καθώς δεν υπάρχουν καν τα ελάχιστα περιθώρια για πολλαπλούς λόγους. Εκτός φυσικά από τους εθνικούς λόγους, με τον πάντα επιθετικό γείτονα, την Τουρκία, μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, με υποχρεώσεις άμυνας και ασφάλειας έναντι και των δύο οργανισμών και των κρατών-μελών τους, οι οποίες αξιολογούνται περιοδικά και προσδιορίζουν το κύρος και το ειδικό βάρος των ενόπλων δυνάμεών μας διεθνώς. Κάτι που βλέπουμε στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου πλέει μια από τις φρεγάτες ΜΕΚΟ, η «ΥΔΡΑ», η οποία θα αντικατασταθεί από την «ΨΑΡΑ», ενώ, όπως φάνηκε και από τη σύγκρουση Ιράν και Ισραήλ, η ευρύτερη περιοχή είναι στα «κόκκινα».<br /><br />Η δύναμη κρούσης και πυρός που διαθέτουν</div><div><br />Για να αντιληφθεί, λοιπόν, κανείς πόσο σημαντικά οπλικά συστήματα είναι οι φρεγάτες ΜΕΚΟ και πόσο απαραίτητο είναι να αναβαθμιστούν για να μπορούν να αντεπεξέλθουν, αρκεί να δει τη δύναμη κρούσης και πυρός που διαθέτουν. Συγκεκριμένα, οι 4 φρεγάτες ΜΕΚΟ πολύ συνοπτικά φέρουν συνολικά 32 κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας – επιφανείας HARPOON, 64 κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας αέρος ESSM (η χώρα μας είναι και συμπαραγωγός), 4 πυροβόλα 5 ιντσών με πυρομαχικά τους, 32 έως 64 τορπίλες κατά υποβρυχίων, 8 συστήματα αυτοπροστασίας PHALLANX, 8 sonar τρόπιδας και μεταβαλλόμενου βάθους (VDS), ραντάρ επιφανείας, αέρος και πυροβολικού, chaffs – flares, παρεμβολείς ηλεκτρονικού πολέμου, ηλεκτροοπτικούς αισθητήρες και 4 ελικόπτερα με τα πυρομαχικά τους.<br /><br />Στα δε ελικόπτερα, αφορά και τα παλαιότερα S-70 (με τορπίλες και κατευθυνόμενα βλήματα αέρος επιφανείας Hellfire και PENGUIN) και τα υπερσύγχρονα ROMEO (με τορπίλες, Hellfire και τις νέες ρουκέτες με κατεύθυνση laser). Ειδικότερα για τα ROMEO, που μόλις παραλάβαμε, οι τελευταίας τεχνολογίας δυνατότητές τους με το ραντάρ ISAR-SAR, το dipping sonar και τους ηχοσημαντήρες (παθητικούς και ενεργητικούς), το ESM και το LINK-16 καθιστούν τον εκσυγχρονισμό των 4 ΜΕΚΟ εκ των ων ουκ άνευ, γιατί τα σύγχρονα ελικόπτερα πάνε με τα σύγχρονα πλοία που τα φέρουν και όχι χωρίς αυτά.<br /><br />Παρά το γεγονός, λοιπόν, της απόκτησης των τριών φρεγατών Belharra και ίσως και τεσσάρων επίσης σύγχρονων κορβετών, αλλά και το πρόγραμμα των constelattion, που πρόσφατα ανακοινώθηκε, αλλά όπως φαίνεται να πηγαίνει σε μεγάλο βάθος χρόνου, θα ήταν μάλλον «σπατάλη» να φτάσουμε στο ενδεχόμενο μη εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ, με την απαξίωση ή τον παροπλισμό των οποίων (μερικό ή ολικό), εν μέσω μάλιστα σφοδρών γεωπολιτικών συγκρούσεων στην περιοχή και με τις διεθνείς μας υποχρεώσεις, που καθίστανται όλο και πιο απαιτητικές.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επιτέλους συμφωνία εκσυγχρονισμού των Φ/Γ ΜΕΚΟ του ΠΝ;

ΤΟΥ Γιώργου Μιχαηλάρη Πράσινο φως πήρε τελικά και έπειτα από πολύχρονη καθυστέρηση ο εκσυγχρονισμός μέσης ζωής των πολύτιμων τεσσάρων φρεγατ...

Διαβάστε την συνέχεια