Ρωσία: “Σχέδιο προσάρτησης της Δυτική Ουκρανίας από Πολωνία. Ποιες περιοχές παίρνει”.

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine-poland.jpg"><img height="346" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine-poland-1053x570.jpg" width="744" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">O Zελένσκι χορήγησε ειδικό καθεστώς στους Πολωνούς πολίτες. Ρωσία: "Αυτό είναι το σχέδιο διαμελισμού της Ουκρανίας".</span></h3>Σε μια πολύ περίεργη και σπάνια τοποθέτηση ο Sergei Naryshkin, διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών SVR της Ρωσίας μίλησε για σχέδιο διαμελισμού της Ουκρανίας από την Πολωνία.<br /><br />Δεν έμεινε όμως εκεί αλλά πήγε ένα βήμα παρακάτω δίνοντας στην δημοσιότητα κάποιες λεπτομέρειες.<br /><br />Πρέπει να τονίσουμε τέσσερα σημεία σε αυτή τη ξαφνικά δημόσια παρέμβαση του Διευθυντή της SVR:Είναι η πρώτη παρέμβαση που γίνεται μετά την χορήγηση “ειδικού καθεστώτος” στους Πολωνούς πολίτες από τον Β.Ζελένσκι. Διαβάστε παρακάτω τι ακριβώς έκανε ο πρόεδρος της Ουκρανίας<br />Είναι επίσης η πρώτη παρέμβαση πριν την επικείμενη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Δυτική Ουκρανία.<br />Η παρέμβαση αυτή ίσως αποτελεί και ένα “σήμα” της Μόσχας προς την Βαρσοβία: “Η Ουκρανία είναι χαμένη υπόθεση, πάρτε την δυτική πλευρά με πρωτεύουσα το Λβιβ και ελάτε να τα βρούμε για το Καλίνινγκραντ”<br />Εκτός και αν η Μόσχα έχει πράγματι πληροφορίες πως η πρόσφατη συζήτηση περί μεταφοράς Patriot στην Ουκρανία έχει ως σκοπό την αεροπορική κάλυψη για την είσοδο πολωνικών δυνάμεων.<br />S. Naryshkin: Η Πολωνία θέλει να προσαρτήσει εδάφη της Δυτικής Ουκρανίας!<br /><br />Η Πολωνία φέρεται έτοιμη να προσαρτήσει τα εδάφη της δυτικής Ουκρανίας Sergei Naryshkin, διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών της Ρωσίας, όπως μετέδωσε το το RIA Novosti.<br /><br />Σύμφωνα με τον Naryshkin, η Βαρσοβία επιταχύνει τις προετοιμασίες για την προσάρτηση των εδαφών της Δυτικής Ουκρανίας. Πρόκειται για τις εξής πέντε περιοχές:<div>Lviv,<br />Ternopil,<br />Ivano-Frankivsk,<br />Volyn<br />Rivne<br /><br />Οι πολωνικές αρχές είναι αποφασισμένες να κινηθούν άμεσα φοβούμενες ότι οι εταίροι του ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία τον χειμώνα αδιαφορώντας για τα συμφέροντα όχι μόνο των Ουκρανών, αλλά και των Πολωνών, πρόσθεσε ο Naryshkin.<br /><br />Διαρροή πληροφοριών<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η Βαρσοβία διέρρευσε νωρίτερα τέτοιες πληροφορίες στα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης για να δει πώς θα αντιδρούσε ο τοπικός πληθυσμός.<br /><br />Στις 30 Νοεμβρίου 2022, ο Πολωνός πρόεδρος Duda έδωσε εντολή να προετοιμάσει μια επίσημη αιτιολόγηση για τις αξιώσεις της Πολωνίας σε όλη τη Δυτική Ουκρανία.<br /><br />Στη Βαρσοβία, πιστεύουν ότι η Πολωνία αξίζει μια «αποζημίωση» για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, για την υποδοχή των Ουκρανών προσφύγων και, τέλος, για την επίθεση με ρουκέτες στο έδαφος της Πολωνίας με την αντίδραση της Βαρσοβίας να χαρακτηρίζεται ως ήπια.<br /><br />Η Πολωνία θα στηριχτεί στην σφαγή του Volyn το 1943<br /><br />Νωρίτερα, ο Naryshkin, αποκάλυψε ότι οι πολωνικές αρχές έδειξαν νευρική αντίδραση στη δημοσίευση των σχεδίων τους για τον διαμελισμό της Ουκρανίας.<br /><br />Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών, η Βαρσοβία προσπαθεί να συγκαλύψει την επέκτασή της στα δυτικά της Ουκρανίας.<br />O Zελένσκι χορήγησε ειδικό καθεστώς στους Πολωνούς πολίτες!<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Μάιο ο Ζελένσκι ετοίμασε νομοσχέδιο χορήγησης ειδικού καθεστώτος στους Πολωνούς πολίτες το οποίο επικυρώθηκε στις 11 Ιουνίου. Στις 11 Ιουλίου, η Πολωνία τιμά τη σφαγή περίπου 100.000 Πολωνών από Ουκρανούς εθνικιστές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.<br /><br />Το επεισόδιο – το οποίο θεωρείται γενοκτονία στην Πολωνία αλλά όχι στην Ουκρανία – είναι μια μακροχρόνια πηγή έντασης μεταξύ των δύο χωρών. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός της Πολωνίας πρότεινε ότι, εν μέσω των σημερινών «γενοκτονικών» ενεργειών της Ρωσίας, θα μπορούσε να γίνει ένα «σημείο εκκίνησης για τη συμφιλίωση».<br /><br />Η νέα νομοθεσία που εγκρίθηκε επιτρέπει στους Πολωνούς πολίτες να παραμείνουν νόμιμα στην Ουκρανία για 18 μήνες μετά την υιοθέτηση του νόμου.<br /><br />Ο νόμος παρέχει στους Πολωνούς πολίτες ίσα δικαιώματα με τους Ουκρανούς στην απασχόληση, στις οικονομικές δραστηριότητες, καθώς και στην εκπαίδευση και ιατρική βοήθεια στην Ουκρανία.<br /><br />Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, στους Πολωνούς που διαμένουν στην ουκρανική επικράτεια για 18 μήνες θα χορηγούνται τα ίδια κοινωνικά επιδόματα με τους Ουκρανούς, θα τους επιτρέπεται να εργάζονται ή να διευθύνουν επιχειρήσεις στη χώρα χωρίς ειδικές άδειες και να έχουν πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση.<br /><br />Διάφορες πηγές υποστηρίζουν ότι το νομοσχέδιο δίνει και άλλα προνόμια στους Πολωνούς…<br /><br />«Έχουμε φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο εμπιστοσύνης και συνεργασίας στις σχέσεις μας με την Πολωνία, όχι μόνο όσον αφορά τις τελευταίες δεκαετίες αλλά για πολλές γενιές των λαών μας», είπε ο Ζελένσκι σε βίντεο που αναρτήθηκε στο Facebook. «Και πρέπει να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας σε όλους τους τομείς».<br /><br />Στόχος του νομοσχεδίου είναι να δείξει ευγνωμοσύνη «στον πολωνικό λαό για την αλληλεγγύη και την υποστήριξή του προς την Ουκρανία ενόψει της πλήρους κλίμακας ένοπλης επίθεσης από τη Ρωσία και λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της αμοιβαιότητας», σύμφωνα με δήλωση στον ιστότοπο του Ουκρανού προέδρου.<br /><br />Ανταλλαγή εδαφών – Πρώτη πρόταση<br /><br />H Πολωνία παίρνει την Γαλικία και τη Βολυνία. Η περιοχή αυτή θα ενταχθεί επίσημα στη Δημοκρατία της Πολωνίας σύμφωνα με το «Κριμαϊκό σενάριο», και οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας απαλλάσσονται από την ανάγκη να διεξάγουν στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Δυτική Ουκρανία.<br /><br />Η αποκατάσταση της τάξης, ο αφοπλισμός των Μονάδων Εδαφικής Άμυνας δεν θα είναι πλέον προβλήματα της Μόσχας, αλλά της Βαρσοβίας.<br />Σε αντάλλαγμα η Πολωνία μας δίνει έναν διάδρομο χερσαίων μεταφορών στην περιοχή του Καλίνινγκραντ. <br /><br />Πράγματι, η ανταλλαγή εδαφών είναι μια απολύτως φυσιολογική διεθνής πρακτική. Το 1951 η ΕΣΣΔ και η Πολωνία αντάλλαξαν πραγματικά εδάφη συνολικής έκτασης 480 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το πρόβλημα είναι ότι η Γαλικία και η Βολυνία εξακολουθούν να αποτελούν επίσημα τμήμα ενός άλλου αλλά κυρίαρχου κράτους της Ουκρανίας. Η Μόσχα απλά δεν μπορεί να τα ανταλλάξει ως δικά της με κάτι από τη Βαρσοβία.<br /><br />Ωστόσο, υπάρχει ακόμα μια ρεαλιστική επιλογή.<br /><br />Η Ρωσία μπορεί θεωρητικά να κλείσει τα μάτια της στην είσοδο πολωνικού «ειρηνευτικού Σώματος» στη Γαλικία και τη Βολυνία, υπό τον όρο ότι θα αφοπλίσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και τις Μονάδες Άμυνας Εδάφους, καθώς και θα αποδεχτούν την περιοχή ως μέρος της Δημοκρατίας της Πολωνίας.<br /><br />Σε αντάλλαγμα, μας παρέχεται ένας διάδρομος χερσαίων μεταφορών προς την περιοχή του Καλίνινγκραντ μέσω του Διαδρόμου “Suwalki”, όπου θα κατασκευαστεί μια σιδηροδρομική γραμμή και ένας αυτοκινητόδρομος με εξωεδαφικό καθεστώς.<br />Η Μεγάλη Γαλυχία – Η Δεύτερη Πρόταση<br /><br />Yπάρχει ακόμη μια λύση τονίζουν οι Ρώσοι. Να δημιουργηθεί ένα νέο ευρωπαϊκό κράτος,. Αναφέρουν συγκεκριμένα:<br /><br />“Το ζήτημα της Δυτικής Ουκρανίας αξίζει ιδιαίτερης προσοχής επειδή είναι η πηγή και το κέντρο βάρους της ουκρανικής ταυτότητας και εθνικισμού. Στην πραγματικότητα, εάν επρόκειτο να γίνει κάποια διχοτόμηση του ουκρανικού εδάφους, θα έπρεπε να γίνει στα δυτικά της χώρας, όχι στη ρωσόφιλη ανατολή. Επιπλέον, υπάρχει ιστορικό προηγούμενο για τέτοιου είδους απόσχιση, με την βραχύβια Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας και παλαιότερο Βασίλειο της Γαλικίας-Λοδομερίας.<br /><br />Δεδομένου ότι η συνομοσπονδία μπορεί να είναι δυσάρεστη για ένα πολύ μεγάλο τμήμα των Δυτικών Ουκρανών, αυτή η περιοχή θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο κράτος: την Μεγάλη Χαλυχία.<br /><br />Με την πρωτεύουσά της το Λβιβ, η Μεγάλη Χαλυχία θα ήταν ελεύθερη να βρει τη μοίρα της ως κράτος της Κεντρικής Ευρώπης. Είτε ως μέρος της ΕΕ, της Ομάδας του Βίσεγκραντ ή του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ως περαιτέρω κίνητρο, η Ρωσία θα μπορούσε να υποστηρίξει τη μεταφορά εδάφους από την παλιά Γαλικία στο νέο κράτος, χρησιμοποιώντας τον θύλακα του Καλίνινγκραντ για ανταλλαγή με τους Πολωνούς.<br /><br />Η Πολωνία θα ήταν πρόθυμη να χάσει τα σύνορά της με τη Ρωσία ενώ η Μόσχα θα ήταν ικανοποιημένη με νέα σύνορα στη Μαύρη Θάλασσα, τη Ρουμανία και την ευκαιρία να επανενωθεί με την από καιρό χαμένη ορφανή Υπερδνειστερία.<br /><br />Μια τέτοια ανακατεύθυνση στα Καρπάθια περιλαμβάνει και τμήμα της Σλοβακίας το οποίο εντάσσεται σε μια Μεγάλη Χαλυχία. Η Νότια Σλοβακία επιθυμεί να ενωθεί με την Ουγγαρία, ενώ οι Δυτικοί Σλοβάκοι νοσταλγούν την επανένωση με την Τσεχία. Η λύση είναι προφανής</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσία: “Σχέδιο προσάρτησης της Δυτική Ουκρανίας από Πολωνία. Ποιες περιοχές παίρνει”.

O Zελένσκι χορήγησε ειδικό καθεστώς στους Πολωνούς πολίτες. Ρωσία: "Αυτό είναι το σχέδιο διαμελισμού της Ουκρανίας". Σε μια πολύ π...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε νέα… διάσταση περνά η προπαγάνδα της Τουρκίας -Τούρκος απόστρατος: Στα νησιά του Αιγαίου δεν κατοικούσαν ποτέ Έλληνες!

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/10/ellada-simaia.jpg"><img height="320" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/10/ellada-simaia-1140x570.jpg" width="763" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"Οι Λίβυοι είναι Τούρκοι"</span></h3>Απίστευτες και ανιστόρητες απόψεις διατυπώνει για τα νησιά του Αιγαίου και τη Λιβύη ο τούρκος απόστρατος Οζγκιούρ Τορ μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό της Τουρκίας Haber Global.<br /><br />Μιλώντας αρχικά για το Μεταναστευτικό, ανέφερε ότι μαζί με «το πρόβλημα της τρομοκρατίας πρέπει να καταστεί πρόβλημα όχι μόνο της Τουρκίας, αλλά και της Ευρώπης».<br /><br />Και αναρωτήθηκε:<br /><br />«Πώς το διασφαλίζουμε αυτό»; Για ν’ απαντήσει ο ίδιος:<br /><br />«Με τα λόγια δεν γίνεται. Εκτός από τους Σύρους στέλνεις τους άλλους μετανάστες στα νησιά και τότε όλοι θα πούνε πως “Αααα η ασφάλεια της Ευρώπης αρχίζει από την Τουρκία”, θα το καταλάβουν δηλαδή».<br /><br />Συμπέρανε λοιπόν ότι «Ο δρόμος της εξήγησης μερικές φορές δεν γίνεται με λόγια αλλά χρειάζονται τέτοιες πράξεις».<br /><br />Για να έρθει στη συνέχεια στο… κυρίως θέμα που είναι το Αιγαίο και η Λιβύη.<br /><br />Το λέει «ακόμη και ο Ηρόδοτος»<br /><br />«Η Ελλάδα τον τελευταίο αιώνα κυριάρχησε στο Αιγαίο όσο ποτέ στην ιστορία της. Δείτε το, λέω και πάλι, η Ελλάδα τα πήρε αυτά μετά από τους βαλκανικούς πολέμους» λέει ο Οζγκιούρ Τορ.<br /><br />Και συμπληρώνει:<br /><br />Στην ιστορία της Ελλάδας, ακόμη και στην πλέον παλιά της ιστορία, στους μυθολογικός χρόνους, ακόμη και τότε αν κοιτάξετε στα νησιά του Αιγαίου δεν ζούσαν Ελληνες».<br /><br />Και επικαλείται «επιστημονικές αποδείξεις», τις οποίες ωστόσο θα καταθέσει «Αργότερα, όταν θα υπάρχει περισσότερος χρόνος θα εξηγήσω ποιοι ζούσαν σ’ εκείνα τα νησιά και θα αποδείξω με επιστημονικές αποδείξεις πώς ήταν συγγενείς μας».<br /><br />Για να καταλήξει:<br /><br />«Ακόμη και ο Ηρόδοτος αυτό λέει, υποστηρίζει δηλαδή πώς οι Λίβυοι είναι τουρκικός λαός και πώς είναι τουρανικός λαός».<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε νέα… διάσταση περνά η προπαγάνδα της Τουρκίας -Τούρκος απόστρατος: Στα νησιά του Αιγαίου δεν κατοικούσαν ποτέ Έλληνες!

"Οι Λίβυοι είναι Τούρκοι" Απίστευτες και ανιστόρητες απόψεις διατυπώνει για τα νησιά του Αιγαίου και τη Λιβύη ο τούρκος απόστρατος...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ επιβάλλουν στο Κίεβο να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό. Αυτοί ορίζουν τους στόχους κατά της Ρωσίας.

<img height="442" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ef8d7bef44571e1bc58f7813a4ff4065_XL.jpg" width="794" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις γίνονται σε υποδομές που επηρεάζουν τη δυναμική του ουκρανικού στρατού είπε ο Lavrov.</span></h3>Για άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία έκανε λόγο ο υπουργός Εξωτερικών, Sergei Lavrov, ο οποίος υποστήριξε ότι αυτοί είναι που ορίζουν και τους στόχους κατά της Ρωσίας που πρέπει να πλήξει ο ουκρανικός στρατός, ενώ πυρά κατά της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας εξαπέλυσε και το Κρεμλίνο, το οποίο υποστήριξε πως το ΝΑΤΟ είναι αυτό που επιβάλλει στο καθεστώς του Κιέβου να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.<br />«Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εμπλέκονται άμεσα στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Παρέχουν όπλα και εκπαιδεύουν στρατιώτες.<br /><br />Η συντριπτική πλειονότητα των στόχων των ουκρανικών ναζιστικών επιθέσεων που εξαπολύει εναντίον μας, ορίζονται από τους δυτικούς «αφέντες» του καθεστώτος του Κιέβου» είπε σε συνέντευξη τύπου ο Ρώσος ΥΠΕΞ, ο οποίος αναφέρθηκε και στις πυραυλικές επιθέσεις της Ρωσίας κατά των υποδομών της Ουκρανίας.<br /><br />Πλήττουμε υποδομές που αφορούν τον ουκρανικό στρατό<br /><br />Όπως είπε, οι επιθέσεις αυτές γίνονται σε υποδομές που επηρεάζουν τη δυναμική του ουκρανικού στρατού ενώ ανέφερε πως παράλληλα καθιστούν αδύνατη την προμήθεια περισσότερων δυτικών όπλων στην Ουκρανία προκειμένου να σκοτώνει Ρώσους.<br />«Οι υποδομές, στις οποίες εξαπολύουμε επιθέσεις είναι υποδομές που αφορούν το μαχητικό δυναμικό του ουκρανικού στρατού και των εθνικιστικών του ταγμάτων.<br />Το αποτέλεσμα των υψηλής ακριβείας χτυπημάτων αφορά ενεργειακές εγκαταστάσεις, από τις οποίες εξαρτάται η επιχειρησιακή λειτουργία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και οι παραδόσεις τεράστιων ποσοτήτων όπλων από τη Δύση προς την Ουκρανία για να σκοτώνουν Ρώσους» είπε ο Lavrov, τονίζοντας ότι όχι μόνο Ρώσοι, αλλά και Δυτικοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες επισημαίνουν ότι η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση διεξάγεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιούνται τυχόν αρνητικές συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό.<br /><br />Δεν θέλουμε διαπραγματεύσεις για να κερδίσουμε χρόνο<br /><br />«Η Ρωσία δεν ζήτησε ποτέ διαπραγματεύσεις για να κερδίσει χρόνο για την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία.<br />Είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε τις αντιπροτάσεις του Κιέβου» υποστήριξε ο Lavrov.<br />«Όταν συνεχώς κατηγορούμαστε ότι ζητάμε κάποιου είδους διαπραγματεύσεις για να κερδίσουμε χρόνο για να συγκεντρώσουμε επιπλέον δυνάμεις για μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση, αυτό είναι και γελοίο, γιατί λένε δημόσια, ψέματα.<br />Ποτέ δεν ζητήσαμε διαπραγματεύσεις, αλλά πάντα λέγαμε ότι εάν κάποιος ενδιαφέρεται για μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων, είμαστε έτοιμοι να τους ακούσουμε» υπογράμμισε ο Lavrov.<br /><br />Η Δύση επέλεξε τη σύγκρουση<br /><br />Όπως είπε ο Lavrov, η Δύση είχε μια πραγματική ευκαιρία να αποφευχθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά επέλεξε να απορρίψει τις ρωσικές προτάσεις σχετικά με τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ αλλά και με τη διαμόρφωση ενός ειδικού καθεστώτος ασφαλείας για την Ουκρανία.<br />Μάλιστα ο Ρώσος ΥΠΕΞ κατηγόρησε το ΝΑΤΟ ότι προσπαθεί να σύρει και την Ινδία σε αυτήν την «αντιρωσική και αντικινεζική» συμμαχία, τη στιγμή που όπως είπε, η Δύση επιχειρεί να συνθλίψει την επιρροή της Ρωσίας.<br /><br />Δεν θέλησαν μια πραγματική γέφυρα με τη Ρωσία<br /><br />Μάλιστα ο Ρώσος ΥΠΕΞ έκανε λόγο και για μεγάλα προβλήματα στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), κατηγορώντας τη Δύση ότι δεν θέλησε να έχει μια πραγματική γέφυρα με τη Ρωσία μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.<br />«Εκμεταλλευόμενη την αριθμητική ανωτερότητά της σε αυτόν τον οργανισμό, η Δύση προσπαθεί εδώ και πολλά χρόνια, αν θέλετε, να τον ιδιωτικοποιήσει.<br />Ή ίσως είναι πιο σωστό να πούμε πως προσπαθεί να εφορμήσει και να καταλάβει τον ΟΑΣΕ, να υποτάξει αυτή την τελευταία πλατφόρμα για περιφερειακό διάλογο» είπε ο Lavrov, επισημαίνοντας πως η Ρωσία θα ήταν πρόθυμη να επιστρέψει στις συνομιλίες με τη Δύση, αν η τελευταία αλλάξει γνώμη σχετικά με το όφελος της συζήτησης των προτάσεων ασφαλείας που έκανε η Μόσχα τον περασμένο Δεκέμβριο.<br /><br />Καθόλου χριστιανική η τοποθέτηση του Πάπα για Τσετσένους, Μπουριάτ<br /><br />Αναφερόμενος στην πρόσφατη τοποθέτηση του Πάπα Φραγκίσκου ότι οι στρατιώτες των Τσετσένων και των Μπουριάτ είναι αυτοί που προκαλούν και τις πιο βάναυσες επιθέσεις στην Ουκρανία, δήλωση που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Ρωσίας, ο Lavrov υποστήριξε ότι επρόκειτο για μια μη κατανοητή δήλωση, η οποία κάθε άλλο παρά χριστιανική ήταν.<br />«Είναι μια δήλωση που διακρίνει τις δύο εθνικότητες της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε κάποια κατηγορία από την οποία μπορούν να αναμένονται φρικαλεότητες κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών.<br />Αντιδράσαμε, όπως και η Μπουριατία, και η Δημοκρατία της Τσετσενίας.<br />Η Αγία Έδρα δεν βοηθάει ούτε τα λόγια αυτά προσδίδουν περισσότερη εξουσία στο Βατικανό» τόνισε ο Lavrov.<br /><br />Το ΝΑΤΟ επιβάλλει στο Κίεβο τον πόλεμο … μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό<br /><br />Το ΝΑΤΟ είναι αυτό που επιβάλλει τον πόλεμο στην Ουκρανία και είναι αυτό που πιέζει το καθεστώς του Κιέβου έτσι ώστε να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό, υποστήριξε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov.<br />Όπως είπε ο Peskov, η δήλωση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg ότι αυτή τη στιγμή η Ουκρανία δεν πρέπει να σκέφτεται την ένταξη της στη Συμμαχία, αλλά πως θα διατηρήσει την κρατική της υπόσταση, δεν είναι κάποιου είδους «αποκάλυψη».<br />«Αλλά ούτε πρόκειται για κάποιου είδους διορατικότητα από την πλευρά της Συμμαχίας.<br />Η Συμμαχία είναι αυτή που επιβάλλει τον πόλεμο στο καθεστώς της Ουκρανίας, η συμμαχία είναι αυτή που εξακολουθεί να θέλει τον πόλεμο «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό»<br />Η Συμμαχία είναι αυτή που προμηθεύει με όπλα την Ουκρανία και με αυτόν τον τρόπο παρατείνει τον πόλεμο, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση για το ουκρανικό καθεστώς» υποστήριξε ο Peskov.<br /><br />Καμία δικαιοδοσία<br /><br />Αναφερόμενος μάλιστα στην πρόθεση της Δύσης να «στήσει» δικαστήρια για εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Peskov υποστήριξε ότι αυτά δεν θα έχουν καμία δικαιοδοσία.<br />«Όσον αφορά τις προσπάθειες τους να στήσουν δικαστήρια, αυτά δεν θα έχουν καμία δικαιοδοσία.<br />Δεν θα τα αποδεχθούμε ποτέ και θα τα καταδικάσουμε» τόνισε ο Peskov.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ επιβάλλουν στο Κίεβο να πολεμήσει μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό. Αυτοί ορίζουν τους στόχους κατά της Ρωσίας.

Οι ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις γίνονται σε υποδομές που επηρεάζουν τη δυναμική του ουκρανικού στρατού είπε ο Lavrov. Για άμεση εμπλοκή των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ΝΑΤΟ που «αναγεννήθηκε» και η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία που αναζητά νέο περιεχόμενο.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/11/XoAEeuF1.jpeg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/11/XoAEeuF1.jpeg" width="730" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Ήταν Δεκέμβριος του 2013, πριν από ακριβώς εννέα χρόνια, πριν από τη ρωσική εισβολή στην Κριμαία αλλά και πριν από την προεδρία Τραμπ, όταν η ΕΕ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά επισήμως το όρο «στρατηγική αυτονομία». <br /><br />Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (19/20 Δεκεμβρίου 2013) διαβάζουμε σχετικά: «…το στρατηγικό και γεωπολιτικό περιβάλλον της Ευρώπης μεταβάλλεται ταχύτατα. Οι προϋπολογισμοί για την άμυνα στην Ευρώπη συρρικνώνονται, οπότε περιορίζονται οι δυνατότητες για εξέλιξη, ανάπτυξη και διατήρηση στρατιωτικών δυνατοτήτων. Οι κατακερματισμένες ευρωπαϊκές αμυντικές αγορές θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας άμυνας και ασφάλειας στην Ευρώπη […] Η Ευρώπη χρειάζεται μία πιο ολοκληρωμένη, βιώσιμη, καινοτόμο και ανταγωνιστική Ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ) για την ανάπτυξη και διατήρηση των αμυντικών δυνατοτήτων. Πρόκειται για ένα στοιχείο το οποίο μπορεί επίσης να ενισχύσει τη στρατηγική της αυτονομία και την ικανότητά της να ενεργεί από κοινού με εταίρους…»<br /><br />Εννέα χρόνια μετά, με φόντο πια μια νέα πολύ μεγαλύτερη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι προϋπολογισμοί για την άμυνα στην Ευρώπη δεν συρρικνώνονται αλλά γιγαντώνονται. Από τις 24 Φεβρουαρίου και έπειτα, περισσότερες από δέκα χώρες έχουν ανακοινώσει αυξήσεις των αμυντικών τους δαπανών (Βέλγιο, Σουηδία, Ρουμανία, Ιταλία, Πολωνία, Φινλανδία, Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Λετονία, Γερμανία, Νορβηγία), με την Πολωνία να βγαίνει πλέον μπροστά ως ένας από τους στρατιωτικά σημαντικότερους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ευρώπη («Meet Europe’s coming military superpower: Poland», έγραφε το Politico) και τη Γερμανία από την άλλη πλευρά ακόμη να μην πείθει για τις διαθέσεις της παρά τις μεγαλεπήβολες εξαγγελίες περί αλλαγής πλεύσης στις οποίες είχε προχωρήσει ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς στις 27 Φεβρουαρίου («Poorly equipped German army awaits financial reinforcement from Berlin», έγραφαν οι FT, διερωτώμενοι εάν έχει δοθεί μέχρι στιγμής έστω ένα ευρώ από εκείνα τα 100 δισ. που είχε υποσχεθεί ο Σολτς ως έκτακτη ενίσχυση υπέρ των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων τον περασμένο Φεβρουάριο). <br /><br />«Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές όπλων φαίνεται να είναι περισσότερο απασχολημένοι τώρα από όσο ήταν κάθε άλλη στιγμή τα περασμένα 23 χρόνια», σημειώνουν από την πλευρά τους οι συντάκτες του DefenseOne, με το βλέμμα στραμμένο στις αμυντικές βιομηχανίες της Πολωνίας (PGZ), της Τσεχίας (STV Group, Czechoslovak Group), της Σουηδίας (Saab) αλλά και της Γερμανίας (Rheinmetall), ενώ στο ίδιο κάδρο θα μπορούσε βέβαια να τοποθετηθεί και η γαλλική αμυντική βιομηχανία (Thales, Dassault, Safran, Naval Group) για την οποία γράφαμε πρόσφατα στο Α&Δ ότι βρίσκεται σε τροχιά ανόδου. <br /><br />Επί της ουσίας ωστόσο, οι ευρωπαϊκές αμυντικές αγορές παραμένουν κατακερματισμένες. Οι Γάλλοι δεν χάρηκαν όταν είδαν φέτος τους Γερμανούς να αγοράζουν F-35 και άλλοι Ευρωπαίοι ενδεχομένως να μην χαίρονται όταν βλέπουν τους Πολωνούς να αγοράζουν οπλικά συστήματα από τη Νότια Κορέα. <br /><br />Όσο για τον πολυσυζητημένο στόχο της στρατηγικής αυτονομίας, εκείνος δεν κερδίζει αλλά μάλλον χάνει έδαφος, παρά τα βήματα (βλ. Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία – PESCO κ.ά.) που έχουν γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση από την πλευρά των Ευρωπαίων τα περασμένα χρόνια. <br /><br />«Η φιλοδοξία στρατηγικής αυτονομίας στην άμυνα έκλεισε με την εισβολή Πούτιν. Το ΝΑΤΟ διατηρεί το μονοπώλιο άμυνας της ΕΕ σε απειλές όπως η Ρωσία», έγραφε ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, σε άρθρο του με τίτλο «Μετά τον πόλεμο, ποια Ευρώπη;» στην Καθημερινή της περασμένης Κυριακής (φύλλο 27ης Νοεμβρίου). <br /><br />«Εκτός από το γαλλικό σύστημα MAMBA στη Ρουμανία, η Γερμανία έχει αναπτύξει πυραύλους Patriot στη Σλοβακία, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει πυραύλους Patriot στην Πολωνία και οι Ισπανοί έχουν αναπτύξει συστήματα NASAMS στη Λετονία ως απάντηση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία», σημειώνει σε δική του ανακοίνωση το ΝΑΤΟ, με φόντο την προσομοιωμένη επίθεση από συμμαχικά μαχητικά αεροσκάφη που απέκρουσε στο πλαίσιο άσκησης στις 23 Νοεμβρίου το γαλλικό σύστημα αεράμυνας MAMBA που έχει τοποθετηθεί στη Ρουμανία, ενώ στο Βουκουρέστι διεξάγεται το διήμερο 29 – 30 Νοεμβρίου και η σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. <br /><br />Ενδεικτικά όσα γράφαμε ειδικά για τη Ρουμανία και τον ρόλο της στο Α&Δ τον περασμένο Φεβρουάριο (τεύχος 357), πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία: «Η Ρουμανία ξεχωρίζει ως ένα από τα νεότερα κράτη-μέλη του δυτικού “στρατοπέδου”. Εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 2004 και στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007.<br /><br />Κι όμως, αν και «νεότερη» από πολλούς άλλους, έχει εξελιχθεί, εν έτει 2022 πια και στον απόηχο των κρίσεων του 2014 (Κριμαία) και του 2008 (Γεωργία), σε χώρα-κλειδί για το ΝΑΤΟ στα ανατολικά: σε ένα “ανατολικό κλειδί” (“eastern key”), όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Ρουμάνος ακαδημαϊκός ερευνητής Ράντου Σατζάτα. Η γεωπολιτική αξία του “ανατολικού κλειδιού” μάλιστα πλέον ενισχύεται και μέσω Ελλάδας (λόγω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης) με φόντο την ουκρανορωσική ένταση.»<br /><br />Πλέον, έπειτα από σχεδόν δέκα μήνες πολέμου στην Ουκρανία, εκείνες οι εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται, με το (κάθε άλλο παρά «εγκεφαλικά νεκρό» πια) ΝΑΤΟ ωστόσο να οδηγεί τις αμυντικές κινήσεις στην Ευρώπη απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα και τους Ευρωπαίους να επιχειρούν να ντύσουν τη δική τους στρατηγική τους αυτονομία με ένα νέο περιεχόμενο που δεν θα περιορίζεται στο στρατιωτικό μέτωπο.<br /><br />«Τα διακυβεύματα της στρατηγικής αυτονομίας δεν περιορίζονται στην ασφάλεια και την άμυνα», έγραφε – με το βλέμμα στραμμένο στο εμπόριο, στις εφοδιαστικές αλυσίδες, στον βιομηχανικό κλάδο και στις νέες τεχνολογίες – ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ ήδη από το 2020, σε άρθρο υπό τον τίτλο «Γιατί είναι σημαντική η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία» που είχε αναδημοσιεύσει τότε στα ελληνικά το ΕΛΙΑΜΕΠ…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ΝΑΤΟ που «αναγεννήθηκε» και η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία που αναζητά νέο περιεχόμενο.

Γιώργος Σκαφιδάς Ήταν Δεκέμβριος του 2013, πριν από ακριβώς εννέα χρόνια, πριν από τη ρωσική εισβολή στην Κριμαία αλλά και πριν από την προε...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τη συμφωνία των Πρεσπών στο Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας μια κυβέρνηση δρόμος.

<a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2022-11/%CE%BC.jpg?itok=59mqLbHM"><img border="0" height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2022-11/%CE%BC.jpg?itok=59mqLbHM" width="734" /></a><div><br /></div><div>Οι προηγούμενοι κυβερνώντες υπό την πίεση του ξένου παράγοντα και με ελαφρά την καρδιά , με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών , παρέδωσαν αμαχητί το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στους Σλάβους των Σκοπίων και τους επιτρέψαν να οικειοποιούνται την ελληνική ιστορία μας, ενώ αυτοί έχουν αποποιηθεί τη σλαβική τους ιστορία και επαίρονται διεθνώς ότι αποτελούν χώρα με κατοίκους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου .<br /><br />Γράφει ο <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΙΑΖΙΑΣ</b>, Επίτιμος Α/ΓΕΣ<br /><br />Οι τωρινοί κυβερνώντες , οι οποίοι προεκλογικά διατείνονταν ότι θα πάνε να διαπραγματευτούν την Συμφωνία των Πρεσπών και θα την έκαναν εθνικώς καλύτερη , προχώρησαν σε άλλο ένα εθνικό και πολιτιστικό ατόπημα ,καθώς όχι μόνο επικύρωσαν την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, τηρώντας και υπερασπίζοντας την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά επέτρεψαν να ιδρυθεί κέντρο διδασκαλίας της ανύπαρκτης «μακεδονικής» γλώσσας μέσα στην Ελλάδα , συγκεκριμένα στην ευαίσθητη περιοχή της Φλώρινας όπου δρουν φιλοσκοπιανές ομάδες. Η αίτηση του συλλόγου εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 28 Ιουλίου 2022 και η απόφαση ανακοινώθηκε στο Δελτίο Δικαστικών Εκδόσεων στις 7 Νοεμβρίου 2022.<br /><br />Το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» στη Φλώρινα εγγράφηκε και εγκρίθηκε επίσημα ως μη κυβερνητική οργάνωση από τις δικαστικές αρχές της Ελλάδος, με κύριο στόχο να εργαστεί για :<br />-Την διδασκαλία της μακεδονικής πρότυπης γλώσσας σε πολίτες της Ελλάδας, μέσω διαδικτυακού ιστότοπου.<br />-Την υποστήριξη της εισαγωγής της μακεδονικής πρότυπης γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) και πανεπιστήμια στην Ελλάδα, που βρίσκονται στις Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας, Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.<br />-Την υποστήριξη της ίδρυσης παιδαγωγικών σχολών/τμημάτων εντός υφιστάμενων πανεπιστημίων στην Ελλάδα για την ανάπτυξη τοπικών καθηγητών της Μακεδονικής γλώσσας, καθώς και του προγράμματος σπουδών και του διδακτικού υλικού .<br /><br />Διαβάζοντας κανείς τους στόχους και τις δράσεις που φιλοδοξεί να αναπτύξει το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» όπως αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του, γίνεται αντιληπτή η προσπάθεια αναγνώρισης «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα .<br /><br />Οι επιδιώξεις του «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» μεταξύ των άλλων είναι, η «μακεδονική γλώσσα» να εισαχθεί ως ξεχωριστό μάθημα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια της Βόρειας Ελλάδας, να ιδρυθούν τμήματα σε αυτά τα πανεπιστήμια, στα οποία θα γίνεται εκμάθηση της συγκεκριμένης γλώσσας, να αναγνωριστεί από την ελληνική κυβέρνηση ως μειονοτική γλώσσα και να προστατευτεί ως τέτοια, να γίνεται χρήση αυτής της γλώσσας στη χώρα μας από Έλληνες πολίτες οι οποίοι θα αναφέρουν τα ονόματά τους αλλά και τα τοπωνύμια στην σλαβική τους μορφή, μάλιστα θέλουν να γίνει και ψηφιακή βάση δεδομένων των τοπωνυμίων σε αυτή τη σλαβική γλώσσα (την μαϊμού μακεδονική) και με αυτό τον τρόπο να υπάρξει περαιτέρω αφελληνισμός των συγκεκριμένων περιοχών.<br /><br />Γενικά η κυρία προσπάθεια , η φιλοδοξία του «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» είναι η αναγνώρισης «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα …..μια προσπάθεια που επι χρόνια επιχειρούν να επιτύχουν οι Σκοπιανοί χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα μέχρι τώρα . Αυτή η πράξη αντιπροσωπεύει μια de facto αναγνώριση του “μακεδονόφωνου” πληθυσμού στην Ελλάδα. Δυστυχως όμως με την έγκριση ίδρυσεως του «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» δίνουμε στους Σκοπιανούς και όλα τα απαραίτητα εφόδια για να πατήσουν «πόδι» στην περιοχή της Μακεδονίας αναγνωρίζοντας την «μακεδονική» γλώσσα και συνεπώς και κάποια… «μακεδονική» μειονότητα.<br /><br />Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στην Συμφωνία των Πρεσπών η «Μακεδονική» καθορίστηκε ως η επίσημη γλώσσα των Σκοπίων με αναφορά ότι έχει σλαβική προέλευση και δεν έχει σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό της Μακεδονίας αλλά αυτά στην πράξη δεν γίνονται ποτέ.<br /><br />Από την στιγμή που δόθηκε ο επιθετικός προσδιορισμός «μακεδονική» γλώσσα, παραδόθηκαν τα κληρονομικά δικαιώματα της Μακεδονίας σε κάποιους οι οποίοι σε λίγα χρόνια θα λένε πως είναι οι απευθείας διάδοχοι του αρχαίου ελληνικού βασιλείου . Κανείς δεν θα θυμάται σε δύο δεκαετίες ότι η Συνθήκη των Πρεσπών λέει πως η γλώσσα των Σκοπιανών είναι σλαβικής προέλευσης.<br /><br />Με ανάρτησή τους στα κοινωνικά δίκτυα ο πρώην πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ και πρώην υπουργός Εξωτερικών Νικολά Ντιμιτρόφ, «πανηγυρίζουν» για την απόφαση της δημιουργίας του «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» και εκθειάζοντας την Συμφωνία των Πρεσπών και ταυτόχρονα ευχαριστούν τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και στον Κυριάκο Μητσοτάκη …<br /><br />Η Συμφωνία των Πρεσπών τελικά αναγνωρίζοντας τους Σκοπιανούς ως «Μακεδόνες», τα Σκόπια ως «Μακεδονία» και τη βουλγαρική γλώσσα τους ως «μακεδονική» επιτρέπει μελλοντικές διεκδικήσεις των γειτόνων μας σε βάρος της Χώρας μας καθώς ζούμε πλέον σε ενα ρευστό γεωστρατηγικό περιβάλλον και οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί αλλαζουν ημέρα με την ημέρα …<br /><br />Και εδώ γεννάται ενα ερώτημα , που είναι ολοι αυτοί που από εξέδρας αλάλαζαν για την Μακεδονία; Δυστυχως ορισμένοι χρησιμοποίησαν το Μακεδονικό ζήτημα περισσότερο για ίδιον όφελος ,για προσωπική προβολή ,παρά για υπεράσπιση και ενημέρωση του λαού μας για την ιστορική αλήθεια που αλλοίωσαν οι Σκοπιανοί . Ολοι αυτοί έγιναν υπερασπιστές και θιασώτες του σημερινού πολιτικού συστήματος και τα δεινά για την Μακεδονία έχουν ξεκινήσει και κανείς δεν μπορεί να ξέρει που θα μας οδηγήσουν.<br /><br /><a href="http://militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από τη συμφωνία των Πρεσπών στο Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας μια κυβέρνηση δρόμος.

Οι προηγούμενοι κυβερνώντες υπό την πίεση του ξένου παράγοντα και με ελαφρά την καρδιά , με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών , παρέδωσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμια ανησυχία: Ο Λαβρόφ ανακοίνωσε την άμεση εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση στην Ουκρανία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-12/GRIX1574-1200.jpg?itok=4PedRvE6" width="735" /><br /><br /><b>Ιωάννης Χάρχαρης<br /></b>Ρωσική απειλή: Η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία φέρνει τα μέρη ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε σύγκρουση<br /><br />Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, έχει πει πολλές φορές ότι οι δυτικές χώρες χρησιμοποιούν την Ουκρανία ως εργαλείο, για τον περιορισμό της Ρωσίας και ως μέρος του σχεδίου διχασμού Ρώσων και Ουκρανών και εργάζονται για να διακόψουν τους πνευματικούς δεσμούς.<br /><br />Αλλά, σε μια δήλωσή του σήμερα 1η Δεκεμβρίου ο Σεργκέι Λαβρόφ, είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, εμπλέκονται άμεσα στη σύγκρουση στην Ουκρανία, δημιουργώντας μια παγκόσμια ανησυχία για τις επερχόμενες εξελίξεις στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />«Ως εκ τούτου, δεν είναι απαραίτητο να πούμε ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εμπλέκονται άμεσα. Συμπεριλαμβανομένης όχι μόνο της προμήθειας όπλων, αλλά και της εκπαίδευσης του προσωπικού. Εκπαιδεύετε τους στρατιωτικούς στο έδαφός σας, στο έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και άλλων χωρών», είπε ο υπουργός κατά τη διάρκεια ενημέρωσης.<br /><br />Υπενθύμισε ότι, η Ρωσική Ομοσπονδία στην Ουκρανία χτυπά μόνο τις υποδομές, που στοχεύουν στη δολοφονία του ρωσικού λαού. Επιπλέον, σύμφωνα με τον ίδιο, «η συντριπτική πλειονότητα των στόχων των ουκρανικών ναζιστικών επιθέσεων, καθορίζονται από τους δυτικούς «αφέντες» του καθεστώτος του Κιέβου».<br /><br />Στα τέλη Οκτωβρίου, ο υπουργός Λαβρόφ επεσήμανε ότι, η Δύση, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζει να διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Ρωσίας και, σε μια προσπάθεια να καταστρέψει τη χώρα, αυξάνει τις προμήθειες όπλων στην Ουκρανία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-12/20150123_DonetskTank_528-1024x678.jpg"><img height="424" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-12/20150123_DonetskTank_528-1024x678.jpg?itok=X8UbGz5t" width="676" /></a><br /><br /><div>Υβριδικός πόλεμος κατά της Ρωσίας <br /><br />Ο Σεργκέι Λαβρόφ, στην ολομέλεια του Παγκόσμιου Ρωσικού Λαϊκού Συμβουλίου για την Δύση, είχε δηλώσει ότι η Δύση με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζουν να διεξάγουν έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Ρωσίας και, σε μια προσπάθεια να καταστρέψουν τη Ρωσία, αυξάνουν την προσφορά όπλων. <br /><br />Επιπλέον, σημείωνε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ, μοιράζονται πληροφορίες με την κυβέρνηση του Κιέβου και στρατολογούν μισθοφόρους. Όλα αυτά, σύμφωνα με τον Λαβρόφ, καθιστούν αυτές τις χώρες συμβαλλόμενα μέρη στη σύγκρουση.<br /><br />Ο Λαβρόφ επεσήμανε ότι η Δύση, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξαπέλυσε έναν «ολικό υβριδικό πόλεμο» εναντίον της Ρωσίας.<br /><br />«Οι εχθροί δεν κρύβουν ιδιαίτερα τους στόχους τους: να καταστρέψουν τη ρωσική οικονομία, να υπονομεύσουν την εσωτερική πολιτική σταθερότητα, να μας νικήσουν στο πεδίο της μάχης και τελικά να αποδυναμώσουν σημαντικά ή ακόμα και να καταστρέψουν το αιωνόβιο εγχώριο κράτος», σημείωνε ο υπουργός.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό εξηγεί το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στη Δύση σε σχέση με τη Ρωσία «βασιλεύει μια κουλτούρα ακύρωσης».Να υπενθυμίσουμε ότι, στα τέλη Σεπτεμβρίου ο Πούτιν, δήλωσε ότι οι πραγματικοί λόγοι για τον υβριδικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, είναι η απληστία της Δύσης και η επιθυμία της να διατηρήσει την ισχύ της στον κόσμο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-12/ukraine343.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-12/ukraine343.jpg?itok=0EfnVCUS" /></a><br /><br /><div>Η ΕΕ προσβλέπει στο Ειδικό Δικαστήριο<br /><br />Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, υποστήριξε την Τετάρτη, την ιδέα ενός «εξειδικευμένου δικαστηρίου» που θα δικάζει τους ανώτατους αξιωματούχους της Ρωσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Η Φον ντερ Λάιεν, πρότεινε ένα εξειδικευμένο δικαστήριο για τη δίωξη Ρώσων αξιωματούχων, για τη σύγκρουση που έχει σκοτώσει χιλιάδες και έχει εκτοπίσει εκατομμύρια από τα σπίτια τους.<br /><br />«Ενώ συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, προτείνουμε τη σύσταση ενός εξειδικευμένου δικαστηρίου που θα υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη για να ερευνήσει και να διώξει το επιθετικό έγκλημα της Ρωσίας», είπε.<br />Νομικά και πολιτικά εμπόδια<br /><br />Όμως, η πρωτοβουλία αντιμετωπίζει τρομερά νομικά και πολιτικά εμπόδια. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) δεν έχει δικαιοδοσία για τα «εγκλήματα επιθετικότητας» της Ρωσίας - την εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία - επειδή η Μόσχα, δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη του δικαστηρίου.<br /><br />Αυτό το δικαστήριο μπορεί επομένως, να κρίνει μόνο συγκεκριμένες περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν στην Ουκρανία, αλλά ακόμη και τότε ο Πούτιν , ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών του, απολαμβάνουν ασυλία από τη δίωξη ενώ είναι στην εξουσία.<br /><br />Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να κληθεί το ΔΠΔ για να κρίνει τον πόλεμο της Ρωσίας, είναι μέσω μιας απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, κάτι που είναι αδύνατο επειδή η Ρωσία, με τη μόνιμη έδρα της στο συμβούλιο, θα ασκούσε βέτο.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div></div></div>

Παγκόσμια ανησυχία: Ο Λαβρόφ ανακοίνωσε την άμεση εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση στην Ουκρανία.

Ιωάννης Χάρχαρης Ρωσική απειλή: Η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία φέρνει τα μέρη ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε σύγκρουση Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “δηλητηριώδης γαρίδα”, ο “σκαντζόχοιρος” και η “εκδίκηση των Μηλίων”

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/11/slocum-1.jpg" width="748" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Στην προσπάθεια της να αυξήσει το γεωπολιτικό της αποτύπωμα η Κίνα έχει αναπτύξει μια φιλοσοφία “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης” (Α2/ΑD) ειδικά στη Νότια Σινική Θάλασσα, ώστε να καταστήσει τα τεχνητά νησιά που “καλλιεργεί” εκεί απρόσβλητα από τον ισχυρότερο εχθρό της, τις ΗΠΑ. Η λογική της άρνησης πρόσβασης, όμως, λειτουργεί αμφίδρομα, δεν είναι κινέζικο προνόμιο.<br /><br />Αυτή η φιλοσοφία, αν υιοθετηθεί από μικρότερα κράτη, που θεωρούν ότι απειλούνται από την Κίνα, θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τις όποιες κινεζικές προσπάθειες να επεκταθεί στη Νότια Σινική Θάλασσα με στρατιωτικά μέσα. Μια παρόμοια σκέψη οδήγησε την Σιγκαπούρη (νησιωτική χώρα με τη μισή έκταση της Λέσβου) στην ανάπτυξη του αμυντικού δόγματος “δηλητηριώδης γαρίδα”. Αν τα μεγάλα ψάρια τρώνε γενικά τα μικρά, κανένα δεν τρώει τα δηλητηριώδη είδη. Σε μία άλλη γεωγραφική περιοχή, κάποιοι δυτικοί επαΐοντες προτείνουν μια στρατηγική “σκαντζόχοιρου” για μικρά και μεσαία κράτη που γειτνιάζουν με τη Ρωσία (Βαλτικές Δημοκρατίες, Πολωνία, Φινλανδία, Σουηδία). Η λογική τους είναι απλής: Μια αρκούδα μπορεί να φάει έναν σκαντζόχοιρο, αλλά προφανώς προτιμάει να μην το κάνει.<br /><br />Και οι δύο αυτές στρατηγικές έχουν κοινά σημεία που αξίζει να εξετάσουμε και να δούμε αν έχουν εφαρμογή στην περίπτωση της Ελλάδας. Ο εξοπλισμός με ευέλικτα φτηνά όπλα ακριβείας που μπορούν, αν όχι να νικήσουν τον εισβολέα, σίγουρα να κάνουν την όποια νίκη του πύρρεια, είναι επιβεβλημένος. Αυτό ισχύει ιδίως για μικρομεσαίες χώρες που έχουν πεπερασμένα μέσα και μεγαλύτερους εχθρικούς γείτονες.<br /><br />Ένας αριθμός παραγόντων συνδυάζονται για να ενισχύσουν τα οπλοστάσια μικρότερων κρατών, φαινόμενο που ο αντισυνταγματάρχης και ανώτερος μελετητής στο Ινστιτούτο Εθνικών Στρατηγικών Μελετών των ΗΠΑ Τόμας Χάμες έχει περιγράψει ως “εκδίκηση των Μηλίων”. Πρώτον, μια σειρά από αλληλένδετες τεχνολογικές τάσεις έρχονται όλο και περισσότερο να ενισχύσουν εκείνες τις δομές που καθιστούν εφικτές τις στρατηγικές επιλογές “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης”.<br /><br />“Άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης”<br /><br />Η ικανότητα απειλής εχθρικών πλοίων με τις δυνατότητες “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης” δεν είναι νέα. Οι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθενται τα εχθρικά πλοία από συμβατικά υποβρύχια ή αντιπλοϊκά βλήματα εκτοξευόμενα από ξηρά στο πλαίσιο της άμυνας νησιών και παράκτιων περιοχών είναι καλά τεκμηριωμένη. Αυτή η δυνατότητα “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης” ενισχύεται από την αυτονομία πυραυλικών συστημάτων, την κατασκευή μεγάλου αριθμού και η δυνατότητα ενσωμάτωσης αυξημένης φονικότητας σε μικρότερα σε μέγεθος συστήματα.<br /><br />Στον τομέα της αυτονομίας, οι τεχνολογικές βελτιώσεις καθιστούν φθηνότερη την κατασκευή μικρών και φθηνών πυραυλικών όπλων με ικανότητες fire and forget, Όπλων, δηλαδή, που μπορούν να ανιχνεύσουν, να “κλειδώσουν” και να πλήξουν στόχους αυτόνομα. Σίγουρα, τα όπλα που μπορούν να προσδιορίζουν στόχους σε πολύπλοκα περιβάλλοντα τόσο φθηνά ώστε να εξαπολύονται ελαφρά τη καρδία, αλλά είναι ποιοτικά φθηνότερα από τους στόχους τους. Το δε κόστος τους ανά μονάδα είναι αρκετά χαμηλό, ώστε να επιτρέπει την προμήθειά τους σε ικανούς αριθμούς και από μικρότερα κράτη.<br /><br />Έναντι στατικών υποδομές και μεγάλων πολεμικών πλοίων με μεγάλες διατομές ραντάρ, τέτοια πυραυλικά συστήματα, με περιορισμένα ενσωματωμένα συστήματα αισθητήρων, μπορούν να είναι αποτελεσματικά. Αυτό μειώνει το κόστος του οπλικού συστήματος και την επιβάρυνση για την ανάπτυξη μιας εξελιγμένης αλυσίδας άρνησης περιοχής / άρνηση πρόσβασης. Συστήματα όπως το αμερικανικό μη επανδρωμένο υποβρύχιο όχημα Slocum μπορούν να παρέχουν παρατεταμένη υποβρύχια επιτήρηση ενός ευρύτερου χώρου συμπλοκής με κόστος μονάδας περίπου $ 100.000. Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν διαθέτουν παρόμοια συστήματα, τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν ως τορπίλες, στοχεύοντας ακόμη και ελλιμενισμένα πλοία.<br /><br />Στόχοι πολλαπλάσιας αξίας<br /><br />Ομοίως, η εκστρατεία πυραύλων των Χούθι εναντίον της Σαουδικής Αραβίας έχει στηριχτεί στη χρήση drones και πυραύλων που κοστίζουν ένα κλάσμα των όπλων που μπορούν να τους αναχαιτίσουν. Δύο ακόμη ικανές αυτόνομες τεχνολογίες, τα ισραηλινά πυρομαχικά Harpy και το βρετανικό Brimstone (έχει παραλλαγή κατά του πλοίου) κοστίζουν περίπου $ 100.000 και $ 200.000 αντίστοιχα.<br /><br />Στο υψηλότερο σημείο της ικανότητας “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης” είναι τα ισχυρότερα και μεγαλύτερα μη επανδρωμένα συστήματα, όπως μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα και πιο ικανοί πύραυλοι υψηλής ταχύτητας. Αυτά, όμως, κοστίζουν εκατομμύρια, πράγμα που δεν τα καθιστά εύκολα αναλώσιμα Και πάλι, όμως, το κόστος τους αποτελεί κλάσμα του κόστους των στόχων.<br /><br />Η μεταφορά σε εμπορευματοκιβώτια τόσο drones, όσο και πυραύλων, όπως το ρωσικό Klub-K ή το κινεζικό YJ-18, δείχνει επιπλέον τη σχετική ευκολία, με την οποία μπορούν να ενσωματωθούν αυτές οι τεχνολογίες σε μη στρατιωτικά στοιχεία ή να διασκορπιστούν σε εύλογη απόσταση από τις ακτές. Επίσης, νέες μορφές εκρηκτικών (οι νανοΐνες αλουμινίου, οι οποίες καίγονται με πολλαπλάσιο ρυθμό σε σύγκριση με τα συμβατικά εκρηκτικά) μειώνουν το μέγεθος των πυρομαχικών, αλλά πολλαπλασιάζουν τα αποτελέσματα, περιορίζοντας τις παράπλευρες απώλειες.<br /><br />Έξυπνα φθηνά όπλα<br /><br />Όλα αυτά τα φθηνά οπλικά συστήματα ταιριάζουν γάντι σε αμυνόμενο, αφού οι επιτιθέμενοι χρειάζονται μεγάλα αμφίβια σκάφη, τα οποία, όμως, θα είναι ευάλωτα απέναντι στα προαναφερθέντα και άλλα φτηνά συστήματα. Προς το παρόν, η περιορισμένη εμβέλεια σημάτων, ωφελεί τον αμυνόμενο. Μικρότερα πυρομαχικά παρέχουν έτσι μεγαλύτερα πλεονεκτήματα για τον αμυνόμενο και λιγότερο ισχυρό που εφαρμόζει “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης”.<br /><br />Οι φτηνές λύσεις πρέπει να αποτελέσουν μέρος μιας αμυντικής αρχιτεκτονικής, στο πλαίσιο της οποίας θα συνδυάζονται με πιο ακριβά συστήματα, όπως υπερηχητικά οχήματα ολίσθησης και ίσως βαλλιστικούς πυραύλους. Ενώ είναι πολύ ακριβά για να αγοραστούν σε αριθμούς από τα περισσότερα κράτη, περιορισμένος αριθμός τέτοιων συστημάτων μπορεί να διατηρηθεί σε εφεδρεία από μικρές χώρες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να απειλούν πολύτιμες πλατφόρμες, όπως αεροπλανοφόρα ή αμφίβια ελικοπτεροφόρα.<br /><br />Ενώ λίγες χώρες μπορούν να κατασκευάσουν τέτοια συστήματα, αυτά υπάρχουν στην διεθνή αγορά. Η πιθανότητα η Ελλάδα να προμηθευτεί συστήματα από τρίτες –μη δυτικές– χώρες είναι περιορισμένη αν οι χώρες κατασκευής είναι εχθρικά διακείμενες προς τις ΗΠΑ. Ενώ η Σαουδική Αραβία μπορεί να αγοράζει κινεζικά συστήματα, όπως το DF-21C, η Ελλάδα δεν έχει αυτή την πολυτέλεια.<br />Συνδυασμένες επιθέσεις<br /><br />Δυτικές και κινεζικές μελέτες καταδεικνύουν την σημασία του συντονισμού φθηνών και ακριβών συστημάτων, χρησιμοποιώντας τα πρώτα σαν αναλώσιμα δολώματα. Ως εκ τούτου, το κράτος που θέλει να δημιουργήσει “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης” πρέπει να συνδυάζει υψηλών και χαμηλών δυνατοτήτων οπλικά συστήματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα εχθρικά πλοία είναι ανυπεράσπιστα. Τα ηλεκτρονικά αντίμετρα π.χ. μπορούν να περιορίσουν τη χρησιμότητα των περιπλανώμενων πυρομαχικών και των πυραύλων κρουζ.<br /><br />Επιθέσεις κορεσμού με πολλά χαμηλού κόστους όπλα αυξάνει, όμως, τις πιθανότητες να “τρυπήσουν” την άμυνα π.χ. μεγάλων πολεμικών πλοίων. Εάν οι εκτοξευόμενοι πύραυλοι είναι αρκετά φθηνοί, το κόστος της επίθεσης είναι κλάσμα του κόστους των πυρομαχικών που χρησιμοποιεί μία πλατφόρμα ή μία υποδομή για να εξουδετερώσει την εναντίον της επίθεση, χωρίς, μάλιστα, σίγουρο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, αν και η σαουδαραβική αεράμυνα ήταν αρκετά αποτελεσματική απέναντι στα drones των Χούτι, όσα κατάφεραν να την “τρυπήσουν” επέφεραν δυσανάλογα μεγάλες καταστροφές, όπως τα συστήματα ραντάρ των Patriot.<br /><br />Το χαμηλό κόστος επιτρέπει η απειλή να καταστεί επίμονη, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας της επίθεσης, καθώς ο χρόνος που περνάει φέρνει κι άλλους παράγοντες στην εξίσωση, όπως η κόπωση των πληρωμάτων, η μείωση των αποθεμάτων σε αντίμετρα και σε αεράμυνα. Η βύθιση του ρωσικού καταδρομικού Moskva που ήταν καλά εξοπλισμένο για να αντιμετωπίσει την απειλή από πυραύλους κρουζ μπορεί να προκλήθηκε από έλλειψη εγρήγορσης του πληρώματος.<br /><br />Ενώ εύκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν μεμονωμένες επιθέσεις, αν οι επιθέσεις γίνουν συνδυασμένα (όχι απλά σαν κορεσμός, αλλά από πολλαπλές διευθύνσεις και με ποικιλία μέσων) εξουδετερώνονται πολύ πιο δύσκολα. Ένα πλοίο που σπαταλά τα ακριβά αντιαεροπορικά συστήματά του για να αντιμετωπίσει χαμηλού κόστους απειλές, θα αποβεί ευάλωτο σε χτύπημα πυραύλων.<br />Τα προβλήματα<br /><br />Τα φθηνά οπλικά συστήματα δεν κατασκευάζονται αναπαράγεται εύκολα από μικρά κράτη, αν και κάποια έχουν κάνει άλματα σ’ αυτόν τον τομέα. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι δεν καθετοποιείται απόλυτα η βιομηχανική διαδικασία, καθώς κάποια υποσυστήματα, όπως οι ημιαγωγοί, παράγονται σε ελάχιστα μέρη. Επιπλέον, ενώ υπάρχουν λύσεις για τη δημιουργία πολύ φθηνών επιθετικών όπλων, όπως τα drones των Χούθι, αυτά χρησιμοποιούνται μόνο εναντίον στατικών στόχων. Η επιτυχής επίθεση εναντίον εναντίον κινούμενων στόχων σε δυναμικά μεταβαλλόμενες συνθήκες απαιτεί συγκριτικά ακριβά συστήματα.<br /><br />Τέλος, υπάρχει και το ζήτημα της αντικατάστασης, κάτι που είναι κρίσιμο σε μια σύγκρουση, στην οποία αναλώνονται με ταχύ ρυθμό τέτοια συστήματα. Διαδικασίες, όπως η αυτοματοποιημένη συναρμολόγηση και η παραγωγή με τρισδιάστατη εκτύπωση, μπορούν να επιταχύνουν μελλοντικά την παραγωγή, η παραγωγή σε βιομηχανική κλίμακα απαιτεί μεγάλες επενδύσεις κεφαλαίου.<br /><br />Ο συνδυασμός των διαφορετικών συνιστωσών ενός συστήματος αντι-πρόσβασης είναι προϋπόθεση ώστε το σύνολο να αποτελεί κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών του. Αυτό πρακτικά απαιτεί δικτύωση των επιμέρους στοιχείων με τρόπο που τους επιτρέπει να προσφέρουν συνδυασμένα αποτελέσματα και να παράγουν μη-αναμενόμενες από τον αντίπαλο δράσεις.<br /><br />Η δημιουργία “άρνηση περιοχής / άρνηση πρόσβασης” με τη χρήση μεγάλου αριθμού φθηνών και έξυπνων όπλων προσδίδει πλεονέκτημα στην άμυνα στο πεδίο της τακτικής μάχης. Αν ένα όχημα αφήνει ίχνη, θα φανεί και θα καταστεί στόχος. Από τη φύση της αποστολής τους, οι αμυνόμενες μονάδες αφήνουν λιγότερα ίχνη από τις επιτιθέμενες. Επειδή η στρατηγική της Ελλάδας είναι αμυντική, οι προαναφερθείσες δυνατότητες της πολεμικής τεχνολογίας της παρέχουν στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι της επιτιθέμενης Τουρκία.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η “δηλητηριώδης γαρίδα”, ο “σκαντζόχοιρος” και η “εκδίκηση των Μηλίων”

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Στην προσπάθεια της να αυξήσει το γεωπολιτικό της αποτύπωμα η Κίνα έχει αναπτύξει μια φιλοσοφία “άρνηση περιοχής / άρν...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως το Κατάρ πιέζει την Αίγυπτο να τα βρει με την Τουρκία.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/11/katar1.jpg" width="768" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε απολύτως με την προ δεκαημέρου συνάντηση των προέδρων της Αιγύπτου και της Τουρκίας, στρατάρχη Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ντόχα, κατόπιν μεσολάβησης του εμίρη του Κατάρ, Ταμίμ Μπιν Χαμάντ Αλ Θάνι και με αφορμή την τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου.<br /><br />Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με την επαναπροσέγγιση Ισραήλ-Τουρκίας, δεν διαφαίνονται μεσοπρόθεσμα σύγκλιση απόψεων Άγκυρας-Καΐρου, ούτε σοβαρή αιτία παρεξηγήσεων και πολύ περισσότερο ρήγματος μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Ειδικά όσο παραμένουν (ίσως επ’ αόριστον) τα τουρκικά στρατεύματα ή ελεγχόμενες από την Άγκυρα πολιτοφυλακές στη Λιβύη, περιορίζοντας την επιρροή της Αιγύπτου στη γειτονική της χώρα και στην ευρύτερη περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, αντί όποιων αφορισμών κατά της Αιγύπτου, είναι προτιμότερο να αξιολογούνται τα πραγματικά περιστατικά:<br /><img src="" /><br /><br />Πρώτον, προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι –σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg στις 9 Νοεμβρίου (μόλις 11 ημέρες πριν από τη συνάντηση Σίσι-Ερντογάν– το Qatar Wealth Fund κατέβαλε ένα δισ. δολάρια μετρητά στην Κεντρική Τράπεζα της Αιγύπτου ως προκαταβολή επενδύσεων. Οι συζητήσεις αφορούν συνολικές επενδύσεις 5 δισ. με προοπτική διπλασιασμού εντός τριετίας. Επομένως, η διαπραγματευτική βαρύτητα της Ντόχα έναντι του Καΐρου είναι μεγάλη και αυξανόμενη, περιλαμβάνοντας προτροπές για ταχεία βελτίωση των σχέσεων Αιγύπτου-Τουρκίας.<br /><br />Δεύτερον, αντίθετα με τις διθυραμβικές διαρροές, το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ντόχα, τον περασμένο Αύγουστο, αποδείχθηκε “μια τρύπα στο νερό”. Όχι μόνον δεν δρομολογήθηκαν επενδύσεις του Κατάρ στην Ελλάδα, αλλά ίσως καταβάλουμε τεράστια ποσά για την αγορά LNG το 2023. Επιπλέον, αν και ο εμίρης κάλεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παρευρεθεί στην τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αυτός τελικά δεν ταξίδεψε. Δεν συμμετείχε σε μια, όπως αποδείχθηκε, άτυπη συγκέντρωση μεγάλης διπλωματικής σημασίας.<br /><br />Πρόκειται για την πολλοστή λανθασμένη κρίση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το Νοέμβριο του 2019 πραγματοποίησε ταξίδι αναψυχής στο Λονδίνο, αντί να αναλάβει πρωτοβουλία κατά του τουρκολιβυκού μνημονίου λίγες μέρες πριν από την υπογραφή του. Και, φέτος τον Μάρτιο, συναντήθηκε στην Κωνσταντινούπολη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, χωρίς Έλληνα πρακτικογράφο, με αποτελέσματα στα όρια της πανωλεθρίας.<br /><br />Τρίτον, η Αθήνα διαθέτει σοβαρά πλεονεκτήματα και διατηρεί έντιμη σχέση συνεργασίας με το Κάιρο. Μεταξύ άλλων, αποτελώντας το καλύτερο στήριγμα της Αιγύπτου στην ΕΕ, όπου διάφοροι αφελείς ή ιδιοτελείς υποβαθμίζουν τη στρατηγική σημασία της. Επικαλούνται παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να περικόψουν τα κονδύλια ενίσχυσης της αιγυπτιακής οικονομίας.<br /><br />Από την πλευρά τους, ο ίδιος ο στρατάρχης Αλ Σίσι και ο υπουργός Εξωτερικών Σαμέχ Σούκρι παρακολουθούν στενά την εξέλιξη του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Αιγύπτου (GREGY) με την προσδοκία ένταξής του στα προγράμματα κοινού ενδιαφέροντος (PCI) της ΕΕ. Στο συγκεκριμένο έργο η αιγυπτιακή ηγεσία προτιμά πάντως τις διαβουλεύσεις με τον επιχειρηματία Δημήτρα Κοπελούζο αντί της συχνής ανάμιξης Ελλήνων κυβερνητικών αξιωματούχων. Υπέρ του GREGY κινείται και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με πλέον δραστήριο τον βοηθό υπουργό για θέματα Ενέργειας (πρώην πρεσβευτή στην Αθήνα) Τζέφρι Πάιατ.<br /><br />Παράλληλα, πέρα από τα συμφέροντα, αρκετά θα εξαρτηθούν από τις προσωπικές σχέσεις του Αιγύπτιου πρόεδρου με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος –στο κεφάλαιο αυτό– καταγράφει σπάνια επιτυχία. Ο στρατάρχης Αλ Σίσι φέρεται ότι εξέφρασε ειλικρινή αγωνία, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ασθένησε με Covid τον περασμένο Μάρτιο. Επίσης, ο Αιγύπτιος πρόεδρος αγνόησε την πρωτοφανή διπλωματική “γκάφα” τού –κατά λάθος– υποβιβασμού του, όταν έλαβε πρόσκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη να συμμετάσχει ως “πανελίστας” (ούτε καν ως τιμώμενος ομιλητής) σε ενεργειακό συνέδριο στην Αθήνα με τον εκ των αντιπροέδρων της Κομισιόν Φρανς Τίμερμανς. Οι πρωτοβουλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη προς το Κάιρο αποκτούν πια επείγοντα χαρακτήρα, αλλά δυστυχώς δεν ευνοούνται προεκλογικά.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως το Κατάρ πιέζει την Αίγυπτο να τα βρει με την Τουρκία.

Τάρκας Αλέξανδρος Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε απολύτως με την προ δεκαημέρου συνάντηση των προέδρων της Αιγύπτου και της Τουρκίας, στρατάρχη Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Έλληνες στο μέτωπο του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας! Ο Θ.Αργυράκης τους συνάντησε και μεταδίδει

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_vasiski-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_vasiski-1068x712.jpg" width="788" /></a><br /><br />Αποστολή στην Ανατολική Ουκρανία: Ελληνες μαχητές στο ουκρανικό μέτωπο. Οι ανταποκρίσεις του Θανάση Αργυράκη συνεχίζονται. Μετά από το Σεβεροντονέτσκ και την Ποπάσναγια γράφει για τους Έλληνες μαχητές που συνάντησε στο μέτωπο.<br /><br />Γράφει ο <b>Θανάσης Αργυράκης</b><br /><br />«Δεν θα έλεγα ότι οι εδώ Ελληνες είναι με την «Αζόφ» και υπέρ του Κιέβου. Εδώ είμαστε χιλιάδες που πολεμάμε μαζί με τον ρωσικό στρατό. Ας μην μιλάνε, λοιπόν, για όλους. Να μιλάνε μόνο για τον εαυτό τους».<br /><br />Είναι τα λόγια του Ελληνα της Αζοφικής, Νικόλα Χάρτ, από το χωριό Στάραγια Πολιάνα, του «Γκρέκ» («Ελληνας»), ο οποίος κατ’ αυτό τον τρόπο απαντά στους ισχυρισμούς ότι οι Ελληνες της Αζοφικής έχουν ταχθεί στο πλευρό της Ουκρανίας και πολεμούν σήμερα στον ουκρανικό στρατό.<br /><br />Ο ίδιος, πάντως, όπως λέγει, από το 2014 έχει επιλέξει στρατόπεδο. Ηταν και είναι υπέρ της ανεξαρτοποίησης της Ανατολικής Ουκρανίας, της ευρύτερης περιοχής του Ντονμπάς, ενώ σήμερα έχει τον βαθμό του λοχαγού και είναι εκπαιδευτής αρματιστών στο Ντονέτσκ, ντόπιων επίστρατων και εθελοντών, οι οποίοι πολεμούν στο πλευρό του ρωσικού στρατού.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_1-scaled.jpg"><img height="401" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_1-scaled.jpg" width="696" /></a><br /><br />Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση και τα περισσότερα Μέσα Ενημέρωσης καλλιεργούν συστηματικά την εικόνα ότι οι Ελληνες της Αζοφικής, αυτό το μεγάλο κομμάτι του Ελληνισμού στην πρώην Σοβιετική Ενωση, είναι ταγμένοι στο πλευρό της Ουκρανίας.<br /><br />Η εικόνα αυτή επιχειρήθηκε να ενισχυθεί με την εμφάνιση, μέσω βιντεοκλήσης, του μέλους του -ακραίου εθνικιστικού και με ναζιστικούς συμβολισμούς- τάγματος «Αζόφ», στην ελληνική Βουλή. Τον Απρίλιο του 2022 ο Μιχαήλ από τη Μαριούπολη μίλησε στο ελληνικό Κοινοβούλιο, μετά τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, που και αυτός, κατά την πρακτική που ακολούθησαν τα περισσότερα Κοινοβούλια στη Δύση και στις ΗΠΑ, μίλησε μέσω βιντεοκλήσης.<br /><br />Οπως, πάντως, υποστήριξε ο Νικόλας, ο Μιχαήλ που «ίσως ήταν Ελληνας, όπως μας ανέφεραν Ουκρανοί αιχμάλωτοι, λίγες ημέρες μετά την εμφάνισή του στη Βουλή, σκοτώθηκε».<br /><br />Οκτώ χρόνια σφαγείο<br /><br />Ωστόσο, η πραγματικότητα φαίνεται να είναι πολύ διαφορετική απ’ ότι θα ήθελαν τα κάθε λογής επικοινωνιακά – προπαγανδιστικά αφηγήματα. Οι Ελληνες της περιοχής, όπως εξάλλου και οι λαοί της Ουκρανίας, της Ανατολικής, Κεντρικής και Νοτιοανατολικής, που μέχρι πριν λίγα χρόνια ζούσαν σαν αδέλφια, σήμερα είναι διχασμένοι και χύνουν το αίμα τους σε έναν αδελφοκτόνο πόλεμο. Σε ένα σφαγείο, κυριολεκτικά κρεατομηχανή. Και για τους μεν, και για τους δε! Ως εκ τούτου, οι ωραιοποιήσεις και εξιδανικεύσεις, το μόνο που εξυπηρετούν είναι να κερδίσει η μια ή η άλλη πλευρά κάποιους πόντους στο μεγάλο διεθνές επικοινωνιακό παιχνίδι.<br /><br />Πάντως, οι Ελληνες της Αζοφικής, οι οποίοι εκτιμάται ότι ανέρχονται σε πάνω από 150 χιλιάδες, διαθέτουν ισχυρούς ιστορικούς, πολιτισμικούς και γλωσσικούς δεσμούς με τη Ρωσία.<br /><br />Ο Ντμίτρι Πιφκέεφ, πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων του Ντονέτσκ, στρατευμένος και αυτός στις μονάδες που μάχονται μαζί με τον ρωσικό στρατό, είναι από εκείνους που θεωρούν ότι οι Ελληνες της περιοχής αισθάνονται πιο κοντά στη Ρωσία παρά στην Ουκρανία έτσι όπως αυτή εξελίχθηκε μετά το 2014 με την άνοδο και κυριαρχία, όπως λέγει, του δυτικο-ουκρανικού εθνικισμού και την τρομοκρατία που ασκείτο από οργανώσεις που φέρουν ακόμα και ναζιστικά σύμβολα.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_2-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_2-scaled.jpg" width="678" /></a><br /><br />«Από το 2014, πολλοί Ελληνες εντάχθηκαν στις πολιτοφυλακές και συνεχίζουν να μάχονται έως σήμερα», λέγει. Και προσθέτει: «Αρκετοί από αυτούς πήραν μέρος και στις μάχες στη Μαριούπολη. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τραυματίστηκαν. Αλλοι, επίσης, αιχμαλωτίστηκαν».<br /><br />Οι αφηγήσεις των ιδίων των Ελλήνων που παίρνουν μέρος στον πόλεμο είναι ανατριχιαστικές. Αλλος έχει χάσει μέλη του σώματός του και αρκετοί νοσηλεύονται τραυματισμένοι στα νοσοκομεία, όπως μεταξύ άλλων ο Βάνια Αραμπατζή και πολλοί άλλοι. Κάποιος που αιχμαλωτίστηκε από ουκρανική μονάδα, αργότερα, μετά την απελευθέρωσή του σε ανταλλαγή Ρώσων και Ουκρανών αιχμαλώτων, έτυχε να συναντήσει τον Ουκρανό που τον έπιασε και τον κτύπησε. Ο Ουκρανός είχε πιαστεί αιχμάλωτος από τους Ρώσους. Συγκλονιστικές, ανθρώπινες ιστορίες πολέμου, συχνά ανάμεσα σε αδέρφια που τα χωρίζουν οι ποταμοί αίματος!<br /><br />«Εμείς εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, εδώ είναι η πατρίδα μας», συνεχίζει ο Ντμίτρι Πιφκέεφ. «Από γεννησιμιού μας μιλάμε ρωσικά. Εγώ, μέχρι το 2014, ήμουν δημόσιος υπάλληλος της Ουκρανίας. Ομως, διαφωνώ κάθετα με την εθνικιστική ιδεολογία του Κιέβου και τους ναζιστικούς συμβολισμούς που χρησιμοποιούνται.<br /><br />»Τώρα κάποιοι οδύρονται, επειδή όπως λένε, η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία. Κανένας όμως δεν διερωτάται το γιατί. Επί οκτώ χρόνια, μετά το 2014, εδώ στο Ντονμπάς μας βομβαρδίζουν. Το έχουν ακούσει εκεί στη Δύση; Πόση υπομονή, λοιπόν, να δείξει η Ρωσία;»<br /><br />Φεύγουν<br /><br />Τον Ντμίτρι Πιφκέεφ, τη μέρα μπορεί να τον συναντήσει κανείς στους δρόμους, με την στολή και το Καλάσνικοφ, να κάνει ελέγχους στους δρόμους ή όπου αλλού τον στείλει η στρατιωτική υπηρεσία του. Τη νύκτα, συχνά, στα γραφεία του Συλλόγου των Ελλήνων στο Ντονέτσκ. Στη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής Ντονμπάς, η οποία πάντως έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο μέτωπο -προκεχωρημένο φυλάκιο. Μια πόλη που έχει ερημώσει, αφού ζει -ουσιαστικά- χωρίς νερό και καθημερινά υφίσταται βομβαρδισμούς.<br /><br />Ολα αυτά, όπως και η τεταμένη ατμόσφαιρα των τελευταίων οκτώ ετών, εξηγεί ο Ντμπίτρι Πιφκέεφ, έχουν ως αποτέλεσμα «αρκετοί από τους Ελληνες να εγκαταλείψουν την πόλη». Όπως, άλλωστε, και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του υπόλοιπου πληθυσμού της.<br /><br />Κατά τις εκτιμήσεις των ντόπιων Ελλήνων, από το 2014, οπότε -και με τις ευλογίες των ΗΠΑ- άρχισε η πολιτική αναταραχή στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα τον πόλεμο και την απόσχιση της Ανατολικής Ουκρανίας, και κυρίως μετά τον πόλεμο που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022, ένα σημαντικό τμήμα των Ελλήνων εγκατάλειψε την περιοχή. Μέχρι να ησυχάσουν τα πράγματα. Αν και οκτώ χρόνια τώρα, κάθε άλλο παρά ησυχάζουν.<br /><br />Οπως και πάρα πολλοί πολίτες στο Ντονμπάς (επαρχίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ), κυρίως παιδιά και γυναίκες, έφυγαν για τη Ρωσία. Ειδικά στη Νότιο Ρωσία, στην επαρχία Ροστόφ, όπου έχουν συγγενείς τους ή προς αναζήτηση δουλειάς και καλύτερης τύχης. Επίσης, στην Ελλάδα, καθώς και σε άλλες Δυτικές χώρες. Οπου μπορούσε καθένας. Ξεριζωμός!<br /><br />Απαντες, όμως, με την πρώτη ευκαιρία, θα ήθελαν να επιστρέψουν στον τόπο τους. Οπως το ίδιο και οι Ελληνες.<br /><br />Μαζί με τους Τσετσένους<br /><br />Στην άλλη πόλη της περιοχής του Ντονμπάς, βόρεια από το Ντονέτσκ, στο Λουγκάνσκ, η ελληνική παρουσία είναι επίσης σημαντική. Πρακτικά, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι Ελληνες του Ντονμπάς, δεν υπάρχει στρατιωτική μονάδα ντόπιας πολιτοφυλακής η οποία να μην έχει στους κόλπους της Ελληνες.<br /><br />Στην περίπτωση της επαρχίας Λουγκάνσκ παρατηρείται το εξής ενδιαφέρον: Ελληνες έχουν ενταχθεί στη μονάδα των Τσετσένων, «Αχμάτ». Οπως είναι γνωστό, οι καλά εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες μονάδες που από την αρχή του πολέμου έχει στείλει και συνεχίζει να στέλνει ο Τσετσένος πρόεδρος, Αχμάτ Καντίροφ, ο οποίος είναι σύμμαχος της Μόσχας, έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στις στρατιωτικές εξελίξεις σε όλα τα θέατρα του πολέμου. Από τη Μαριούπολη μέχρι το Ντονιέτσκ και το Λουγκάνσκ.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες στο Ντονμπάς ο Καντίροφ έχει στείλει ως «αντ’ αυτού» τον υπαρχηγό του, Άπτυ Αλαουντίνοφ, με έδρα το Λουγκάνσκ. Το ενδιαφέρον είναι ότι το Νο2 στη μονάδα του Αλαουντίνοφ είναι Ελληνας προερχόμενος από την Ελλάδα.<br /><br />Ο ίδιος θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του και περιορίστηκε να εμφανιστεί στα ελληνικά ΜΜΕ μόνο με το προσωνύμιο του, «Γκρέκ» («Ελληνας»). Κι’ αυτό παρά το γεγονός ότι είναι γνωστός στους τοπικούς παράγοντες του Λουγκάνσκ και η ταυτότητά του δεν είναι κρυφή, αφού έχει κάνει και κάποιες δημόσιες εμφανίσεις.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_3-scaled.jpg"><img height="480" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_3-scaled.jpg" width="683" /></a><br /><br />Ως γνωστόν, η εμφάνιση των Τσετσένων στον πόλεμο στην Ουκρανία συνδυάστηκε από πλειάδα Δυτικών επικριτικών επιθέσεων, που, ούτε λίγο ούτε πολύ, τους παρουσίαζαν ως τους «αλλόθρησκους μουσουλμάνους» οι οποίοι ήρθαν να «σφάξουν» τους «Ουκρανούς Χριστιανούς».<br /><br />Ουσιαστικά, καλλιεργήθηκε η εικόνα που συνειρμικά παρέπεμπε σε «ισλαμιστικές θηριωδίες» του ΙSIS στη Μέση Ανατολή, ειδικά στη Συρία και στο Ιράκ. Να σημειωθεί, πάντως, πως στη Συρία οι πλέον μάχιμες μονάδες του ρωσικού στρατού που συγκρούστηκαν με τους τζιχαντιστές ήταν οι Τσετσένοι.<br /><br />Τώρα, λοιπόν, η προσπάθεια του Καντίροφ είναι να δείξει ότι οι μονάδες του δεν αποτελούνται μόνο από Τσετσένους, αλλά είναι πολυεθνικές και πολυθρησκευτικές. Οπως άλλωστε, πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό είναι το Ντονμπάς, και συνολικότερα η Ρωσία. Ως εκ τούτου και η ένταξη Ελλήνων, Ρώσων, Ουκρανών και άλλων εθνικοτήτων και διαφορετικών θρησκειών στις τσετσενικές μονάδες.<br /><br />Ο «στρατός του Ιησού»!<br /><br />Εσχάτως, μάλιστα, ο Άπτυ Αλαουντίνοφ, σε μια προσπάθειά του να δώσει την αίσθηση της «σταυροφορίας» έναντι των «απίστων της Δύσης», χαρακτήρισε τις μονάδες που σχηματίζονται ως τον «στρατό του Ιησού»! Ενα αφήγημα που αποσκοπεί να πείσει ότι όλοι μαζί, ανεξαρτήτως θρησκείας και εθνικής καταγωγής, πολεμούν πρωτίστως τη Δύση και όχι την Ουκρανία.<br /><br />Ενδιαφέρον είναι, μάλιστα, ότι στο σύμβολο της συγκεκριμένης μονάδας, «Αχμάτ», στο σύμβολο του Καντίροφ προστέθηκε και το χριστιανικό σύμβολο. «Δεν θα σιωπήσω για χάρη της Σιών και για χάρη της Ιερουσαλήμ δεν θα ησυχάσω», είναι η επιγραφή γύρω από το σύμβολο του Χριστιανισμού. Φράση που χρησιμοποιεί η ρωσική «Ορθόδοξη Αυτοκρατορική Εταιρεία Παλαιστίνης», η οποία έχει αναπτύξει ιδιαίτερα έντονη διεθνή δράση.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_4-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_4-scaled.jpg" width="689" /></a><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_5-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_5-scaled.jpg" width="688" /></a><br /><br />Στην πραγματικότητα, λέγει ο επονομαζόμενος «Γκρέκ», ειδικά στην περιοχή του μετώπου προς Χάρκοβο (βορειοανατολική Ουκρανία), είναι συγκεντρωμένες μεγάλες δυνάμεις, αποτελούμενες από πολλές χιλιάδες ξένους. Πολωνούς, Ούγγρους, και άλλους από πολλές χώρες της Δύσης, αλλά και Τσετσένους αντιπολιτευόμενους στον Καντίροφ, Γεωργιανούς, κ.ο.κ..<br /><br />Αυτοί είναι, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, που κρατούν αυτή τη γραμμή του μετώπου και όχι τόσο οι Ουκρανοί. Κατά τον «Γκρέκ», στην πραγματικότητα, ο αριθμός των Δυτικών που πολεμούν στην Ουκρανία είναι θεαματικά μεγάλος. Ενα γεγονός, ωστόσο, που, όπως λέγει, στα Δυτικά ΜΜΕ αποσιωπάται συστηματικά.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_6-scaled.jpg"><img height="419" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/11/ukraine_ellines_6-scaled.jpg" width="673" /></a><br /><br />Να σημειωθεί πως η ρωσική προπαγανδιστική μηχανή πρόσφατα διοχέτευσε πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες στην Ουκρανία έχει σχηματιστεί και μονάδα αποτελούμενη από Τούρκους «Γκρίζους λύκους», καθώς και άλλους μαχητές από τουρκογενείς περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, όπως επίσης και Αραβες.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έλληνες στο μέτωπο του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας! Ο Θ.Αργυράκης τους συνάντησε και μεταδίδει

Αποστολή στην Ανατολική Ουκρανία: Ελληνες μαχητές στο ουκρανικό μέτωπο. Οι ανταποκρίσεις του Θανάση Αργυράκη συνεχίζονται. Μετά από το Σεβερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι αν μια βόμβα εκραγεί στην Σμύρνη και ο Ερντογάν κατηγορήσει την Ελλάδα;

<img height="360" src="https://www.19fortyfive.com/wp-content/uploads/2022/09/F-16-Viper.jpg" width="740" /><br /><br />Το κόστος της δυτικής σιωπής εν όψει της τουρκικής ψεύτικης τρομοκρατίας: Στις 13 Νοεμβρίου 2022, μια μικρή βόμβα ταρακούνησε ένα εμπορικό κέντρο πεζών στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Μέσα σε μια μέρα, Τούρκοι αξιωματούχοι πρότειναν ότι είχαν τον ύποπτο τους. Η Ahlam Albashir, μια γυναίκα από τη Συρία για την οποία οι τουρκικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι πήρε τις εντολές της από Κούρδους της Συρίας στο Κομπάνι. Την παρέλασαν ενώπιον των δικαστικών μέσων ενημέρωσης του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με ένα φούτερ "Νέα Υόρκη". Για να μην λάβουν οι Τούρκοι το μήνυμα, ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού πρότεινε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν συνένοχοι.<br /><br />Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία απόδειξη πέρα ​​από την τουρκική επιμονή ότι ο Αλμπασίρ έχει σχέση με Κούρδους της Συρίας. Πράγματι, τα στοιχεία που τη συνδέουν με τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Ελεύθερο Συριακό Στρατό είναι ισχυρότερα. Μάλλον, φαίνεται ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον βομβαρδισμό ως πρόσχημα για να πραγματοποιήσει μια προσχεδιασμένη επιχείρηση για να υπονομεύσει το δημοκρατικό κουρδικό πείραμα στη βορειοανατολική Συρία . Στον απόηχο της επίθεσης στην Κωνσταντινούπολη, τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη έχουν επανειλημμένα χτυπήσει στόχους στην κουρδική ζώνη της Συρίας, σκοτώνοντας όχι μόνο πολιτικούς αξιωματούχους αλλά και πολλούς άλλους πολίτες.<br /><br />Το μάντρα ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις είναι, από τη φύση της εξέλιξής τους από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), μια τρομοκρατική ομάδα, δεν δικαιολογεί τις ενέργειες της Τουρκίας για δύο λόγους. Πρώτον, το PKK έχει εξελιχθείμε τα χρόνια, όπως και η ίδια η Τουρκία. Σήμερα, η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αγνώριστη από αυτό που ήταν πριν από δύο δεκαετίες. Το ίδιο ισχύει και με το PKK, μια ομάδα που κάποτε με κράτησε για λίγο υπό την απειλή όπλου ενώ ήμουν αξιωματούχος του Πενταγώνου στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Πολιτικά, πνευματικά και πολιτιστικά, δεν είναι η ίδια οργάνωση. Δεύτερον, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί με αυτόματη κίνηση και ορισμένοι αναλυτές δεξαμενών σκέψης επιδιώκουν να είναι πιο Τούρκοι από πολλούς Τούρκους στον εξοστρακισμό του PKK, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος κυριάρχησε στην Τουρκία από το 1983 έως το 1993, ήταν πρόθυμος να συνάψουν ειρήνη με την ομάδα. Πριν από το θάνατό του το 1993, είχε στείλει αισθήματα στον ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν και φαινόταν έτοιμος να διαπραγματευτεί τον τερματισμό της κουρδικής εξέγερσης.<br /><br />Ο Λευκός Οίκος και πολλοί Ευρωπαίοι διπλωμάτες μπορεί να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια στη συνεχιζόμενη επίθεση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία. Άλλωστε, οι Κούρδοι δεν είναι κράτος και άρα δεν έχουν θέση στο διπλωματικό τραπέζι. Εξω από τα μάτια έξω από το μυαλό. Το πρόβλημα με μια τέτοια λογική δεν είναι μόνο η ηθική της διαστροφή. Αντίθετα, είτε κατηγορούν τους περιβαλλοντολόγους ότι συμμετείχαν σε μια τεράστια τρομοκρατική συνωμοσία μετά τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί , είτε υπερβάλλοντας τη συνενοχή του Γκιουλενιστή στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 είτε αναζητούν πρόσχημα για να επιτεθούν στο Ιράκ ή τη Συρία, ψευδείς κατηγορίες εναντίον εχθρών ως πρόσχημα για αστυνομική ή στρατιωτική δράση έχουν γίνει κοινός τόπος για την Τουρκία.<div><br /></div><div> Ο λόγος είναι απλός: Ο Ερντογάν έχει καταλήξει σε τέτοιες τακτικές.<br /><br />Αυτό μας φέρνει στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, η Τουρκία κατηγόρησε επανειλημμένα την Ελλάδα για τρομοκρατία. Καθώς ο Ερντογάν κροταλίζει τον γείτονά του στο ΝΑΤΟ καθώς επιδιώκει να επανασχεδιάσει τον χάρτη του Αιγαίου και να επεκτείνει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Τουρκίας, θα χρειαστεί ένα πρόσχημα για στρατιωτική δράση. Εάν η Ευρώπη επιτρέψει στον Ερντογάν να ξεφύγει με μια ψευδή κατηγορία εναντίον των Κούρδων της Συρίας για να δικαιολογήσει μια τουρκική αρπαγή γης νότια των συνόρων του, δεν είναι παράλογο να εξετάσουμε ένα άλλο σενάριο που οδηγεί σε αρπαγή γης δυτικά των συνόρων: μια βόμβα εκρήγνυται στο Σμύρνη, Αλικαρνασσός ή Μαρμαρίς. Μια μέρα αργότερα, ο Σοϊλού θα παρελάσει έναν ύποπτο με φούτερ «Αθηνών», ισχυριζόμενος ότι ομολόγησε ότι ενήργησε κατ' εντολή Ελλήνων εθνικιστών. Η Ευρώπη μπορεί τότε να εκδώσει τις αρνήσεις της, αλλά ο Ερντογάν δεν θα τον νοιάζει: Έχει συνηθίσει πολύ τη Δύση να αποδέχεται τα τουρκικά πρότυπα αποδεικτικών στοιχείων ή χώρες όπως η Σουηδία να ταπεινώνονται για να τον ευχαριστήσουν.<br /><br />Αυτό θα είναι λάθος υπολογισμός από την πλευρά του—το ευρωπαϊκό σθένος είναι ισχυρότερο από ό,τι μπορεί να υποδηλώνει το σύνδρομο της Στοκχόλμης του 2022 της Σουηδίας. Ωστόσο, οι πόλεμοι συχνά ξεκινούν εξαιτίας τέτοιων λανθασμένων υπολογισμών. Γι' αυτό η σαφήνεια είναι τόσο σημαντική. Η διακοπή της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον των Κούρδων σήμερα μπορεί να αποτρέψει μια θανάσιμη σύγκρουση με την Ελλάδα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στην Τουρκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.19fortyfive.com/2022/11/could-turkey-use-a-false-flag-attack-to-start-a-war-with-greece/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κι αν μια βόμβα εκραγεί στην Σμύρνη και ο Ερντογάν κατηγορήσει την Ελλάδα;

Το κόστος της δυτικής σιωπής εν όψει της τουρκικής ψεύτικης τρομοκρατίας: Στις 13 Νοεμβρίου 2022, μια μικρή βόμβα ταρακούνησε ένα εμπορικό κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Θα ισχύσει το “it’s the economy stupid”; Υπάρχει άραγε αδιέξοδο, που θα οδηγήσει στη σύγκρουση;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/12/ERDOGAN-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Η ένταση στα ελληνοτουρκικά καλά κρατεί. Πρωί πρωί πληροφορηθήκαμε ότι θα συνεδριάσει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) της Τουρκίας, με τις διαρροές στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης να αναφέρουν πως θέμα είναι «οι προβοκάτσιες της Ελλάδας» στο Αιγαίο και την ανατ. Μεσόγειο. Την ίδια στιγμή η Μεράλ Ακσενέρ… κουβάλησε τη λαϊκή στο τουρκικό Κοινοβούλιο, ενημερώνοντας για τις τραγικές αυξήσεις που έχουν σημειωθεί σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, οι οποίες ανέρχονται από 70-300+%, εξοντώνοντας τα τουρκικά νοικοκυριά στη συντριπτική τους πλειοψηφία.<br /><br />Όπως ορθά παρατήρησε ο ανταποκριτής του ΣΚΑΪ, Μανώλης Κωστίδης από την Κωνσταντινούπολη, οι λεπτομέρειες στη φρασεολογία που επιλέγεται κάνουν τη διαφορά. Άλλο θα ήταν να διαρρεύσει η ατζέντα της συνεδρίασης του ΣΕΑ με αναφορά σε «ενέργειες» ή ακόμα και σε «προκλήσεις» από την πλευρά της Ελλάδας και άλλο η αναφορά σε «προβοκάτσιες». Υπάρχει σημαντική ποιοτική διαφορά.<br /><br />Η χρήση της λέξης «προβοκάτσια» ταιριάζει απόλυτα με τη ρητορική περί Γαλάζιας Πατρίδας και το αφήγημα των τελευταίων μηνών, ότι οι ξένοι χρησιμοποιούν την Ελλάδα για να βλάψουν την Τουρκία»! Γι’ αυτό τον λόγο την εξοπλίζουν… κι εδώ «κουμπώνει» η υπερπροβολή των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων από τα τουρκικά Μίντια. Η Ελλάδα κατηγορείται ότι υπερεξοπλίζεται, ωσάν να μην υπήρξε ποτέ η εξοπλιστική φρενίτιδα στην Τουρκία την περασμένη δεκαετία, ωσάν να μην υπάρχει ναυπηγημένο ακόμα και αεροπλανοφόρο.<br /><br />Από τη μία πλευρά, αυτά προσφέρουν μια εύπεπτη δικαιολογία για το ισλαμιστικό – εθνικιστικό ακροατήριο του Ερντογάν, που δυσφορεί για την παταγώδη αποτυχία εξασφάλισης όχι των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II στα οποία είχε επενδύσει το μέλλον της η τουρκική Αεροπορία (THK), αλλά ακόμα και την πλέον προηγμένη έκδοση των F-16, την Block 70/72 (κωδικοποιείται ως “V” σε ελληνική υπηρεσία). Εξυπηρετεί εν ολίγοις το αφήγημα, ότι όλα τα προβλήματα είναι αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας των ξένων, όπου πασιφανώς αναφέρονται στους Αμερικανούς.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο. Αυτή η εσωτερική ανάγκη οδήγησε τον υπουργό Εσωτερικών Σοϊλού και μόλις χθες και τον ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, να χρεώσουν στην Ουάσινγκτον ακόμα και την τρομοκρατική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη! Μια ρητορική η οποία όμως επιβεβαιώνει, ακόμα και για τους πιο φιλοτουρκικούς αμερικανικούς κύκλους, ότι η υποχώρηση απέναντι στα αιτήματα της Άγκυρας για επανεξοπλισμό, θα οδηγήσει σε χρήση αυτών των οπλικών συστημάτων σε βάρος των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ…<br /><br />Όσο παρανοϊκό κι αν ακούγεται, η εν λόγω ρητορική, αποτελεί και… προληπτική έμμεση νομιμοποίηση της επιθετικότητας απέναντι στην Ελλάδα, σε περίπτωση που αποφασιστεί να λάβει σάρκα και οστά. Αυτή θα λάβει τη μορφή κάποιας σοβαρής πρόκλησης που θα απαιτεί την αντιμετώπισή της από την Ελλάδα με τη χρήση της στρατιωτικής ισχύος. Διότι εμφανίζει μια Τουρκία που «διαρκώς προβοκάρεται» από την Ελλάδα και δείχνει σύνεση και αυτοσυγκράτηση, κάτι το οποίο δεν μπορεί παρά να έχει ημερομηνία λήξης.<br /><br />Όσο αυξάνεται η οικονομική πίεση στο εσωτερικό με τη δραματική τροπή που έχει λάβει η τουρκική οικονομία για τους πολίτες, η οποία υπονομεύει τις προοπτικές επανεκλογής του Ερντογάν, τόσο θα αυξάνεται ο πειρασμός για έναν στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό σε βάρος της Ελλάδας. Το “it’s the economy stupid” έχει κρίνει εκλογικές αναμετρήσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Αυτό δεν είναι καινούργιο.<br /><br />Όμως, από την άλλη, οι εξελίξεις στο κουρδικό μέτωπο, τις οποίες οι ισλαμιστές της Τουρκίας επίσης χρεώνουν σε αμερικανική συνωμοσία εναντίον τους, δυσχεραίνουν έως ακυρώνουν στην πράξη τις δυνατότητες να κινηθεί στα δυτικά, δημιουργώντας αίσθηση αδιεξόδου. Κι ας σημειωθεί, η πίεση να μην προχωρήσει σε χερσαία εισβολή και να διακόψει τις αεροπορικές επιδρομές, προέρχεται τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από τη Ρωσία…<br /><br />Η Τουρκία βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη θέση, χωρίς επιλογές απαλλαγμένες από κόστος, το οποίο στο κακό σενάριο μπορεί να αποδειχθεί και δραματικό, αφυπνίζοντας δυναμικές και θέτοντας σε κίνηση στο εσωτερικό της χώρας διαδικασίες τις οποίες ο Ερντογάν θα ήθελε με κάθε τρόπο να αποφύγει. Αυτό την οδηγεί στην εκδήλωση μεγάλης νευρικότητας, η οποία με τη σειρά της μεγιστοποιεί την απειλή για την Ελλάδα…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Θα ισχύσει το “it’s the economy stupid”; Υπάρχει άραγε αδιέξοδο, που θα οδηγήσει στη σύγκρουση;

Του Ζαχαρία Μίχα Η ένταση στα ελληνοτουρκικά καλά κρατεί. Πρωί πρωί πληροφορηθήκαμε ότι θα συνεδριάσει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) ...

Διαβάστε την συνέχεια