Ο Ερντογάν, τα "Πουτινάκια" και το δόγμα "Γερασίμωφ"...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzT0gqn9mymvF4PmzW2THxuNNUCBIE_0rEHWM72xxCw3O9IILZYpqYFT15XodFv65kzR_AViPOUGsFYfiX8XVxFCYb1lf5Yvn0r9KoAmvju9plffF2WD2bdTOSCRoc_moLMsCuL3TS6ZI/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="173" data-original-width="291" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzT0gqn9mymvF4PmzW2THxuNNUCBIE_0rEHWM72xxCw3O9IILZYpqYFT15XodFv65kzR_AViPOUGsFYfiX8XVxFCYb1lf5Yvn0r9KoAmvju9plffF2WD2bdTOSCRoc_moLMsCuL3TS6ZI/w640-h380/image.png" width="640" /></a></div><br />Του <b>Κώστα Στούπα </b><br />Αν η Τουρκία επιθυμεί να κερδίσει μια "θερμή" αναμέτρηση με την Ελλάδα πριν ξεκινήσει πρέπει να έχει φροντίσει να συναντήσει όσο το δυνατόν μικρότερη αντίδραση και αντίσταση.<br /><br />Πέρα από τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση, το ηθικό, η ψυχολογία και οι πεποιθήσεις των ενόπλων δυνάμεων και της ελληνικής κοινωνίας θα παίξουν καθοριστικό ρόλο.<br /><br />Μερικά από τα ισχυρά χαρτιά της Ελλάδας απέναντι στην πολύ μεγαλύτερη και ισχυρότερη Τουρκία είναι οι σχέσεις με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Γαλλία και προφανώς τα συμπληρωματικά και παραπληρωματικά μέτωπα με Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία, Η.Α.Ε. κλπ. <br /><br />Οποιαδήποτε διάρρηξη ή καθυστέρηση ολοκλήρωσης αυτών των συμμετοχών και συμμαχιών αντίβαρων της Ελλάδας θα είναι σε όφελος όσων την επιβουλεύονται...<br /><br />Φυσικά όποιος θέλει να καταστρέψει τις συμμαχίες της Ελλάδας εκ των έσω, θα συγκαλύψει τα θετικά τους σημεία ενώ θα εστιάσει και θα μεγεθύνει τα αρνητικά.<br /><br />Θα φροντίσει π.χ. να διαμορφώσει στην ελληνική γνώμη αντιρρήσεις για τη συνεργασία με χώρες όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ ή η Σαουδική Αραβία τονίζοντας ζητήματα στα οποία αυτή είναι ευαίσθητη.<br /><br />Για την Αίγυπτο π.χ. θα υπάρξουν δημοσιεύματα για το γεγονός πως έχει μια κυβέρνηση που δεν πληροί τις προδιαγραφές των δημοκρατιών, για το Ισραήλ πως καταπατά τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και για την Ε.Ε. πως είναι ένας μηχανισμός ελέγχου της Ευρώπης από τη Γερμανία που απομυζά τις άλλες χώρες και ιδίως τις περιφερειακές. Αν δεν υπάρχει κάποιο αδύνατο σημείο όπως στη σχέση με τη Γαλλία, θα χαρακτηρίσει απλά τον Μακρόν αποικιοκράτη, τρελό και ισλαμοφοβικό…<br /><br />Σας φαίνονται όλα αυτά τραβηγμένα και παράλογα;<br /><br />Πριν λίγες μέρες όταν ο πρόεδρος της Αιγύπτου επισκεπτόταν την Ελλάδα, σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης διάβασα άρθρα σαν αυτό με το παρακάτω: "Κοινοί δολοφόνοι Sisi και Haftar σκοτώνουν αδιάκριτα – Τι συμβαίνει σε Αίγυπτο, Λιβύη;"<br /><br />Το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για αλήθειες αλλά η διασπορά τους στην ελληνική κοινή γνώμη σε αυτή τη χρονική περίοδο εκτός από την επίρρωση κάποιας αντιπολιτευτικής διάθεσης ή το τίναγμα της αχλαδιάς με τα "κλικ" ενδέχεται να έχει και άλλες σκοπιμότητες.<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το καθεστώς του Καΐρου απέχει από αυτό που στην Ευρώπη θεωρούμε δημοκρατία, όπως συμβαίνει άλλωστε και στα περισσότερα καθεστώτα της περιοχής πλην Ισραήλ, της Τουρκίας πλέον συμπεριλαμβανομένης.<br />Η μεγάλη εικόνα...<br /><br />Η μεγάλη εικόνα των διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη αφορά την προσπάθεια της Τουρκίας (με την αρωγή της Ρωσίας) να αναστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /><br />Τουρκία και Ρωσία βρίσκονται σε εμπόλεμες ζώνες σε εμφυλίους στη Λιβύη, τη Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ όπου αν και αντίπαλοι μοιράζονται τα οφέλη της παρουσίας τους εκεί. Η Ρωσία πρόσφατα προσάρτησε την Κριμαία και έχει λάβει ενεργό ρόλο στην αποσταθεροποίηση και προσπάθεια συνολικότερης αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας και άλλων χωρών της πρώην ΕΣΣΔ.<br /><br />Ρωσία και Τουρκία διαβλέπουν (αλλά και επιδιώκουν με υβριδικές μεθόδους) τον περαιτέρω διχασμό και αποδυνάμωση των ΗΠΑ καθώς και την αδυναμία της Ε.Ε. να αποκτήσει ενιαία πολιτική και αμυντική υπόσταση. Αυτά στην προσπάθεια να αναστήσουν τις παλιές αυτοκρατορίες τους και να καταστούν υπολογίσιμες δυνάμεις.<br /><br />Στα πλαίσια αυτά διαπράττουν προπαγάνδα αλλά και "δολοφονίες" χαρακτήρων. Δηλαδή, διαβάλουν στην κοινή γνώμη των χωρών τους αυτούς που θεωρούν αντίπαλους ενώ παράλληλα προωθούν αυτούς που θεωρούν πως θα βοηθήσουν το έργο τους.<br /><br />Η Τουρκία, μετά την εισβολή στη Συρία και την παρουσία στη Λιβύη και τον Καύκασο προβάλλει διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας στην οποία ασκεί πιέσεις τόσο στον Έβρο μέσω υβριδικών μεθόδων όσο και στη Ν.Α. Μεσόγειο. Είναι θέμα χρόνου να ακουστούν οι κατά τόπους μουσουλμανικές κοινότητες στη χώρα μας.<br /><br />Οι κινήσεις αυτές προς το παρόν μοιάζουν αποσπασματικές αλλά όποιος έχει τύχει να μελετήσει τα σχέδια της Ρωσίας του Πούτιν περί του πώς πρέπει να είναι ο πόλεμος τον 21ο αιώνα, έχει μια συνολικότερη εικόνα του τι συμβαίνει. Πόσο μάλλον αν συνδυάσει όλα αυτά με τις ανοιχτές καταγγελίες δυτικών χωρών για ρωσικές παρεμβάσεις μέχρι και τις εκλογές μέσω των κοινωνικών δικτύων και μέσω ενημέρωσης.<br /><br />Για να πάρουμε όμως μια συνολικότερη εικόνα πώς βλέπει η Ρωσία τον πόλεμο κατά τον 21ο αιώνα (και κατά συνέπεια και η σύμμαχός της Τουρκία) πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το περίφημο "Δόγμα Γερασίμωφ".<div><br />Το δόγμα Γερασίμωφ (Gerasimov)<br /><br />Το 2013 ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας Β. Γερασίμωφ δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο "The Value of Science is in Foresights: The challenge demand rethinking the forms and methods of carrying operations” (MilitaryReview 2016).<br /><br />Τον Οκτώβριο του 2013 ο ίδιος επέβλεψε τη συγγραφή μιας ακόμη ανάλυσης από τους αναλυτές Chekinov και Bogdanov με τίτλο:" The Nature and Content of a New-Generation War” (Bogdanov 2013).<br /><br />Στις μελέτες του Ρωσικού Γενικού επιτελείου του 2013 εξετάζονται μεταξύ άλλων οι περιπτώσεις των συγκρούσεων στο πλαίσιο της "Αραβικής Ανοιξης" και των "Έγχρωμων Επαναστάσεων" όπου διαπιστώνεται πως οι πολεμικές συγκρούσεις στον 21ο αιώνα εμφανίζουν μια δομική αλλαγή: Οι διακηρυγμένες και κλιμακούμενες πολεμικές συγκρούσεις, με σαφώς διαχωρισμένους ρόλους μεταξύ στρατιωτικών και μη ενεργειών ανήκουν στο παρελθόν.<br /><br />Την θέση τους έχουν λάβει ακήρυχτοι πόλεμοι, συνδυασμένες στρατιωτικές και μη ενέργειες με μικρές δυνάμεις που μπορούν να αναπτυχθούν με ταχύτητα και να επιφέρουν πλήγματα ακρίβειας.<br /><br />Στην τελευταία ελληνική έκδοση του Foreign Affairs υπάρχει μια ανάλυση του δόγματος "Γερασίμωφ", του κ. Κ. Χουζούρη Πλωτάρχη του Πολεμικού Ναυτικού με μάστερ στη διπλωματία και διεθνείς σχέσεις και υποψήφιου διδάκτορα στο πανεπιστήμιο του Λανκαστερ. Σε αυτή μεταξύ άλλων επισημαίνεται:<br /><br />"Σε ένα τέτοιο περιβάλλον πολιτικές, οικονομικές, πληροφορικές, πολιτιστικές και άλλες μη στρατιωτικές ενέργειες (ακόμα και η προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας), δύναται να φέρουν απτά πολιτικά αποτελέσματα και πρέπει να θεωρούνται ως αναπόσπαστα στοιχεία των ευρύτερων επιχειρήσεων, πάντα σε συνδυασμό με μικρές και ευέλικτες στρατιωτικές δυνάμεις.<br /><br />Αντικειμενικός σκοπός των ανωτέρω ενεργειών, θα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός διαρκώς ενεργού μετώπου το οποίο να διατρέχει το σύνολο της επικρατείας του κράτους στόχου αλλά και το ίδιο το πνεύμα του πληθυσμού, δυσχεραίνοντας το διαχωρισμό μεταξύ στρατιωτικών και μη ενεργειών".<br /><br />Κατά τον Γερασίμωφ, η Ρωσία πρέπει να ακολουθεί έξι στάδια για την εξέλιξη μιας σύγκρουσης.<br /><br />1)Συγκεκαλυμμένες αρχικές επιχειρήσεις. Σχηματισμός δραστήριας αντιπολίτευσης από πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις κλπ. με παράλληλη διεξαγωγή πληροφοριακού πολέμου ώστε να διαμορφωθεί το επιθυμητό περιβάλλον.<br /><br />2) Κλιμάκωση: Αύξηση πολιτικής και διπλωματικής πίεσης μέσω οικονομικών κυρώσεων και διακοπή διπλωματικών σχέσεων.<br /><br />3) Έναρξη συγκρούσεων: Έναρξη των συγκρούσεων ανάμεσα στις αντίπαλες ομάδες με μορφή διαδηλώσεων, διαμαρτυριών, δολιοφθορών, δολοφονιών και παραστρατιωτικών συγκρούσεων. Οι συγκρούσεις αυτές θα εκληφθούν ως απειλή για τα συμφέροντα της Ρωσίας προς ανάπτυξη των ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />4) Κρίση: Έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων οι οποίες να συνοδεύονται από διαρκείς διπλωματικές και οικονομικές κινήσεις αλλά και πληροφοριακές επιχειρήσεις.<br /><br />5) Διευθέτηση κρίσης: Μέσω της διευθέτησης θα πρέπει να επέλθουν οι επιθυμητές για τη Ρωσία αλλαγές στην πολιτική στρατιωτική και οικονομική ηγεσία του κράτους στόχου.<br /><br />6) Αποκατάσταση ειρήνης: Στο παρατεταμένο αυτό στάδιο θα επιδιωχθεί ο κατευνασμός των εντάσεων που οδήγησαν στη σύγκρουση".<br /><br />Από τα παραπάνω αλλά και από τα υπόλοιπα παραδείγματα υβριδικών συγκρούσεων, μπορούμε να συνάγουμε οκτώ διακριτές αλλά εν δυνάμει παράλληλες μορφές που δύναται να λάβει ο Υβριδικός Πόλεμος. Αυτές είναι: Συμβατικός πόλεμος, ανορθόδοξος πόλεμος, τρομοκρατία, εγκληματικές ενέργειες, πολιτικές ενέργειες, οικονομικός πόλεμος, πληροφοριακός πόλεμος και κοινωνικά μέσα.<br /><br />Δηλαδή ενέργειες συνδεόμενες με τον πληροφοριακό πόλεμο με σκοπό την εξασφάλιση της υποστήριξης και του ελέγχου του πληθυσμού στην εμπόλεμη περιοχή στο εσωτερικό των εχθρικών ή φιλικών χωρών και της διεθνούς κοινής γνώμης.<br /><br />Εδώ και αρκετά χρόνια στα ελληνικά κοινωνικά δίκτυα αλλά και σε μέσα ενημέρωσης μπορεί κάποιος να διακρίνει πληροφορίες, ειδήσεις και κρίσεις για τις οποίες αν κάποιος εξετάσει τη διαδρομή και τις επιδιώξεις μπορεί να καταλάβει πως είναι κατευθυνόμενες και αποσκοπούν στην αποδυνάμωση της χώρας και της αποτρεπτικής της ισχύος. Πίσω από τις περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις συνήθως κρύβονταν και κρύβονται ρωσικά συμφέροντα. Εσχάτως όπως αναφέραμε στην αρχή, ιχνηλατούνται εκ του αποτελέσματος επιδιώξεις που εξυπηρετούν τούρκικα συμφέροντα.<br /><br />Η Τουρκική προπαγάνδα εναντίον της Ελλάδας εστιάζεται κυρίως στην κοινή γνώμη των χωρών της Ευρώπης αλλά και των ΗΠΑ, όπου η Ελλάδα παρουσιάζεται σαν να τις εκβιάζει και να τις χειραγωγεί προκειμένου να θυσιάσουν το συμφέρον τους για χάρη των ελληνικών και κυπριακών υπερβολικών διεκδικήσεων.<br /><br />Καθώς η Ρωσία και η Τουρκία επιδιώκουν να αναδειχτούν περιφερειακές υπερδυνάμεις οι πράξεις υβριδικού πολέμου σε δυτικές χώρες και κυρίως την Ελλάδα εντείνονται. Η δημοκρατική Δύση δεν έχει πολλούς τρόπους να αντιδράσει. Οι πολίτες οφείλουν να αξιολογούν τις πληροφορίες με βάση τις επιδιώξεις και τις πιθανές συνέπειες.<br /><br />Δεν είναι η πρώτη φορά που λαμβάνουν χώρα μέθοδοι υβριδικού πολέμου. Κατά τη διάρκεια του "Ψυχρού Πολέμου" η ΕΣΣΔ χειραγωγούσε στη Δύση τα περισσότερα Κ.Κ. και τα κινήματα Ειρήνης που ζητούσαν επιτακτικά τον αφοπλισμό. Επιρροή είχε αναπτύξει και σε κάποιες τρομοκρατικές οργανώσεις.<br /><br />Τώρα είναι τα κοινωνικά δίκτυα και τα Fake News που προσδίδουν πολλαπλασιαστική ισχύ σε αυτές τις μεθοδεύσεις. Σαν μέσο αποσταθεροποίησης κυρίως εκ μέρους της Τουρκίας χρησιμοποιούνται οι ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες που υπάρχουν στις μουσουλμανικές κοινότητες της Δύσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν, τα "Πουτινάκια" και το δόγμα "Γερασίμωφ"...

Του Κώστα Στούπα Αν η Τουρκία επιθυμεί να κερδίσει μια "θερμή" αναμέτρηση με την Ελλάδα πριν ξεκινήσει πρέπει να έχει φροντίσει να...

Διαβάστε την συνέχεια

Πίσω από τον φόβο... Πώς ξεθωριάζουν αθόρυβα οι κόκκινες γραμμές στα ελληνοτουρκικά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7y6xQ-SKxPTxo1lAOWhzBUtsBLTVaY8ecP5opVXHpwrzgsTtVt9bYbjoHuoicV636qYtwfShMs6In0aD7GECBM0T8Zcx-wynE9ydaTXndjVxRymoXkI564TgFntX3pbnouijDixCcnqo/s803/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BD.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="549" data-original-width="803" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7y6xQ-SKxPTxo1lAOWhzBUtsBLTVaY8ecP5opVXHpwrzgsTtVt9bYbjoHuoicV636qYtwfShMs6In0aD7GECBM0T8Zcx-wynE9ydaTXndjVxRymoXkI564TgFntX3pbnouijDixCcnqo/w640-h438/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25BD.png" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><b>ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ</b></h3><div>Ο δικαιολογημένος φόβος που προκαλεί στους ανθρώπους η πανδημία πολλαπλασιάζεται εκθετικά στις περιπτώσεις όπου – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας – η πολιτική εξουσία υποχρεώνεται να εφεύρει μπαλώματα για ένα σύστημα Υγείας, το οποίο η ίδια έχει ξεχαρβαλώσει, τεμαχίσει και εκποιήσει. </div>Αυτός ο καθ’ όλα δικαιολογημένος φόβος, ωστόσο, είναι τελικά και το κέρδος που αποκομίζει και αξιοποιεί η κυβέρνηση προκειμένου, πρώτον, να κρύψει τις ευθύνες της για την επιδημιολογική κατάσταση της χώρας και, δεύτερον, για να καλύψει μια σειρά από άλλες επιλογές της, οι οποίες στρέφονται κατά της κοινωνίας και εν τέλει της χώρας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο φόβος συνοδεύεται από απώλεια όρασης...<br />Μέσα στον φόβο, λοιπόν, η προσοχή της «μάζας» επικεντρώνεται στις προσφερόμενες από τους μηχανισμούς ενημέρωσης ειδήσεις. Οι εν λόγω μηχανισμοί μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα πολλαπλασιάζουν την αποτελεσματικότητά τους είτε με τις ειδήσεις που προβάλλουν είτε με αυτές που θάβουν...<br /><br />Το «Ορούτς Ρέις» είναι εκεί...<div><br />Για παράδειγμα, την τελευταία εβδομάδα έχει εξαφανιστεί από πρωτοσέλιδα και οθόνες κάθε είδηση που αφορά το «Ορούτς Ρέις» και τον στολίσκο των πολεμικών που το συνοδεύει. Κι όμως, το τουρκικό ερευνητικό, παρότι δεν «υπάρχει» στις ελληνικές ειδήσεις, εξακολουθεί μέχρι και αυτή τη στιγμή να πλέει σε θαλάσσια ζώνη ελληνικού ενδιαφέροντος μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου. <br />Παρά το γεγονός ότι δεν «παίζει» στις ειδήσεις, η Τουρκία εξακολουθεί να δημιουργεί τετελεσμένα οικοδομώντας διπλωματική επιχειρηματολογία εν όψει μελλοντικών διευθετήσεων. Την ίδια στιγμή, μέσα στη «θολούρα» της πανδημίας και τον φόβο που προκαλεί, η ελληνική κυβέρνηση έχει φροντίσει να «αμβλύνει» θέσεις εγκαταλείποντας «μαξιμαλιστικές» επιδιώξεις: Η εθνική «κόκκινη γραμμή» δεν είναι πια τα 200 μίλια της ΑΟΖ που δικαιούνται τα ελληνικά νησιά, δεν είναι καν τα 12 ναυτικά των χωρικών τους υδάτων που αναγνωρίζονται από το διεθνές δίκαιο. Η «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι τα 6 ναυτικά μίλια των υφιστάμενων χωρικών υδάτων. Πέρα από εκεί, άλλωστε, πλέουν το «Ορούτς Ρέις» και τα τουρκικά πολεμικά που το συνοδεύουν...<br /><br />Στα πρώτα πλάνα της επικαιρότητας είναι οι θάνατοι, οι διασωληνωμένοι, οι γεμάτες εντατικές, αλλά και λίγη ελπίδα για τα εμβόλια που έρχονται. Κάποιες άλλες ειδήσεις είναι απλά αναπαραγωγές των ανακοινώσεων κυβερνητικών παραγόντων, όπως αυτή του Νίκου Δένδια: <br />«Κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στα ΗΑΕ υπέγραψα την Κοινή Διακήρυξη Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης και τη Συμφωνία Κοινής Συνεργασίας στην εξωτερική πολιτική και άμυνα. Οι σχέσεις μας αναβαθμίζονται σε στρατηγικό επίπεδο με στόχο την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα».<br />Σε κάποια εσωτερική σελίδα κάποιων εφημερίδων ίσως βρει ο επιμελής αναγνώστης ότι πίσω από μια τέτοια ανακοίνωση που ενδεχομένως θα δει αυτούσια σε κάποιο τηλεοπτικό «ρεπορτάζ» κρύβεται η καθοδηγούμενη ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία ακολουθεί κατά γράμμα οδηγίες από την Ουάσιγκτον. <br />Οι «σεΐχηδες» των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων είναι πια «φίλοι» των Αμερικανών και χρησιμοποιούνται ως μοχλός πίεσης προς την Άγκυρα, η οποία κάνει τσαλιμάκια. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα...<br /><br />Αμερικανικά όπλα </div><div><br />Από τις επιλογές των θεμάτων που διαμορφώνουν την επικαιρότητα, σύμφωνα με την «άποψη» των μεγάλων ΜΜΕ, απουσιάζουν και όλα όσα «τρέχουν» γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων.<br />Όσο το θέμα της παραβίασης της ελληνικής ΑΟΖ από το «Ορούτς Ρέις» ήταν «ζεστό και επίκαιρο», έπαιζαν στις ειδήσεις τα θέματα των εξοπλισμών – κατά κύριο λόγο με γαλλικά οπλικά συστήματα. Τα ρεπορτάζ έκαναν λόγο για αγορά γαλλικών αεροσκαφών και φρεγατών. Τελικά, παρότι οι συζητήσεις για την προμήθεια γαλλικών πολεμικών πλοίων, τα οποία αξιολογούνται ως άριστα ως προς τις επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, ήταν πολύ προχωρημένες, η απόφαση της κυβέρνησης ήταν η προμήθεια μόνο των πολεμικών αεροσκαφών Rafale... <br /><br />Αυτό που προφανώς δεν αξιολογήθηκε ως σημαντική είδηση για να «παίξει» στα μεγάλα ΜΜΕ είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση παραδόθηκε συνολικά στην Ουάσιγκτον αφήνοντας στα χέρια της αμερικανικής διπλωματίας την υπόθεση της διαχείρισης της ελληνοτουρκικής έντασης. Αυτή η διαχείριση, όπως είναι γνωστό, γίνεται στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και με τους μηχανισμούς που η συμμαχία διαθέτει διασφαλίζοντας και τη μυστικότητα των διευθετήσεων. <br />Υπάρχει άραγε αντάλλαγμα που προσφέρει η ελληνική κυβέρνηση γι’ αυτήν την πυροσβεστική αμερικανική παρέμβαση; Για τα μεγάλα media μάλλον δεν υπάρχει τέτοιο αντάλλαγμα, καθώς οι Αμερικανοί είναι «ανιδιοτελείς» φίλοι μας.<br />Ωστόσο οι ειδήσεις για την αγορά αμερικανικών (αντί γαλλικών) φρεγατών καθώς και η προμήθεια αμερικανικών αεροσκαφών F-35 (μαζί με τα γαλλικά Rafale) δημιουργούν τη βάσιμη υποψία ότι η κυβέρνηση πλήρωσε το αντίτιμο της αμερικανικής «προστασίας».<br /><br />Μέσα στο κλίμα του φόβου, ο οποίος διαιωνίζεται και πολλαπλασιάζεται καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η πανδημία είναι μια απειλή με την οποία ο καθένας βρίσκεται αντιμέτωπος, οι «ειδήσεις» περί των μεγάλων ζητημάτων της εξωτερικής πολιτικής της χώρας εξαφανίζονται στη χοάνη της καθημερινότητας. Άλλωστε όλα συνηθίζονται, ακόμη και το ότι η χώρα είναι παραδομένη διά συνθηκών ως αμερικανική βάση από την Κρήτη έως την Αλεξανδρούπολη...<br />Η «μονοθεματική» διαμόρφωση της επικαιρότητας (από τα ΜΜΕ) με ειδήσεις που τελικά υποθάλπουν τον φόβο των ανθρώπων δημιουργεί όλες εκείνες τις απαραίτητες συνθήκες που διευκολύνουν το έργο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να επιβάλει τη νεοφιλελεύθερη οικονομική - κοινωνική της ατζέντα σε μια φοβισμένη κοινωνία «διά πυρός και σιδήρου»...</div><div><br /></div><div><a href="http://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πίσω από τον φόβο... Πώς ξεθωριάζουν αθόρυβα οι κόκκινες γραμμές στα ελληνοτουρκικά

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ Ο δικαιολογημένος φόβος που προκαλεί στους ανθρώπους η πανδημία πολλαπλασιάζεται εκθετικά στις περιπτώσεις όπου – όπως στην...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η αόρατος αρχή»

<img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5fb7bc3823000049014003a2.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η αναγκαιότητα να καταστούμε πολύτιμοι και να συνδιαλλαγούμε ισότιμα δε σημαίνει αντιαμερικανισμό ή κάθε άλλου είδους «αντί-».</span></h3><b>Μάρκος Τρούλης</b> Διεθνολόγος<br /><br /><div>Δήλωση του Αμερικανού Πρέσβη στην Ελλάδα Τζέφρεϊ Πάϊατ:«Υποστηρίζουμε τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη και την προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης για την επιστροφή στη διπλωματία. Δεν πιστεύω ότι άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ είναι τόσο δεμένοι όσο η Ελλάδα και οι ΗΠΑ στην αρχή πως ό,τι και να γίνει πρέπει να κρατήσουμε την Τουρκία στη Δύση». Ευθύς αμέσως γεννώνται τα ερωτήματα:<br /><br />Ποιος ορίζει «πως ό,τι και να γίνει πρέπει να κρατήσουμε την Τουρκία στη Δύση»;<br /><br />Τι σημαίνει «Δύση»; Συνδέεται με κάποιο «αξιακό σύστημα» ή με τα συμφέροντα κάποιου συγκεκριμένου δρώντος; Και γιατί αυτά τα συμφέροντα να συνάδουν απαραιτήτως με τα συμφέροντα της Ελλάδας;<br /><br />Εν τέλει, γιατί η Ελλάδα να είναι τόσο πρόθυμα πιστή στο ανωτέρω στρατηγικό στόχο;<br /><br />Πόσα ακόμη να θυσιάσει η Ελλάδα στο όνομα ενός «συμφέροντος» άγνωστης προέλευσης;<br /><br />Οι θυσίες μετρώνται ήδη από την περίοδο των Σεπτεμβριανών του 1955, όταν ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ J. F. Dulles δήλωνε «συγκαταβατικά»:«Η ενότητα της βορειοατλαντικής κοινότητας αποτελεί τη βάση της κοινής μας ασφάλειας. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπροστά σε αυτό το κοινό επίτευγμα είναι δυνατόν κάποιο πρόβλημα να διαταράξει επί μακρόν την πορεία της ελληνοτουρκικής φιλίας». Ο J. F. Dulles «δεν μπορούσε να πιστέψει» ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να παραμερίσει τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα χάριν της ίδιας της ψυχής, του ελληνισμού της Πόλης ο οποίος εκτοπίστηκε μεθοδευμένα και συστηματικά από το τουρκικό κράτος και παρακράτος δίχως αντίδραση από τον εν Αθήναις «νατοϊκό πυλώνα της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται: «Παραιτηθείτε από δικαιώματα σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, ενδεχομένως δεχθείτε και την παραχώρηση ορισμένων ενοχλητικών νησίδων-νησιών, αποχωρήστε από την Κύπρο και αποκόψτε τον ελληνισμό στα δύο, χάριν του «υπέρτερου» συμφέροντος», που δεν ξέρουμε ποιον τελικά συμφέρει.<br /><br />Φταίει η υπερδύναμη; Προφανώς και όχι. Όπως επισημάνθηκε και σε προηγούμενο κείμενο, αυτή «τη δουλειά της κάνει». Φταίνε οι εν Ελλάδι «πρόθυμοι», καθώς είναι πολύ πιο εύκολο και βολικό για ένα μεταπρατικό πολιτικό σύστημα, στηριζόμενο σε εύλογα αντίστοιχα μεταπρατικό κεφάλαιο, να χαράζει στρατηγική με ορίζοντα τις εκλογές, παρά με γνώμονα το ελληνικό εθνικό συμφέρον. Ποιος να τρέχει να δημιουργήσει θεσμούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς της εξουσίας… Γιατί να προσθέτουμε προβλήματα στο κεφάλι μας…<br /><br />Το αστείο είναι ότι, στο τέλος της ημέρας, η υπερδύναμη σέβεται πολύ περισσότερο τον κάθε Ερντογάν, που την κοιτάει στα μάτια ζητώντας τα μέγιστα δυνατά ανταλλάγματα για τη χώρα του, ακόμη και όταν το κάνει «άτεχνα» όπως ο συγκεκριμένος. Όταν το αντιληφθεί αυτό η ελληνική πολιτική τάξη, θα θυμηθεί και τη ματαιότητα των υποχωρήσεών της.<br /><br />Κακώς συμμαχούμε με τις ΗΠΑ; Αντιθέτως! Εξάλλου, η προηγηθείσα κριτική αφορά το ελληνικό σύστημα λήψης αποφάσεων και την εκ μέρους του «διαχείριση» των σχέσεων με τις Μεγάλες Δυνάμεις συνολικά. Λόγω γεωγραφίας και ιδιοσυστασίας του εθνικού χώρου, τα ελληνικά συμφέροντα κατά τεκμήριο ταυτίζονται με εκείνα της παγκοσμίως κυρίαρχης ναυτικής δύναμης. Ωστόσο, πως προσερχόμαστε σε αυτή τη διελκυστίνδα της διεθνούς πολιτικής; Τι κομίζουμε και τι αποζητούμε ως αντάλλαγμα; Η συμπόρευσή μας με τον τάδε ή το δείνα «σύμμαχο» είναι νομοτελειακή; Ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» μας στο πλαίσιο της προσπάθειας συγκράτησης του εξ ανατολών «εταίρου» μας στην Ατλαντική Συμμαχία;<br /><br />Η αναγκαιότητα να καταστούμε πολύτιμοι και να συνδιαλλαγούμε ισότιμα δε σημαίνει αντιαμερικανισμό ή κάθε άλλου είδους «αντί-». Η γραμμή μεταξύ εξαρτησιακής λογικής στη χάραξη της στρατηγικής και ορθολογικά αναπτυσσόμενων πελατειακών σχέσεων είναι διακριτή ή μάλλον θα έπρεπε να είναι για έναν κρατικό μηχανισμό, ο οποίος πλησιάζει πλέον τους δύο αιώνες ύπαρξης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Η αόρατος αρχή»

Η αναγκαιότητα να καταστούμε πολύτιμοι και να συνδιαλλαγούμε ισότιμα δε σημαίνει αντιαμερικανισμό ή κάθε άλλου είδους «αντί-». Μάρκος Τρούλη...

Διαβάστε την συνέχεια

“Το μυστικό της Τουρκίας για την αγορά ρωσικών S-400”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/07/04/S_400_TURKEY.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/07/04/S_400_TURKEY-696x392.jpg" /></a><br /><br /><div><b>Alexander Lemoin</b>, Observateur Continental <br />Mετάφραση: <b><i>Μ.Στυλιανού</i></b><br />Η απόλυση εκατοντάδων πιλότων μαχητικών F-16 από την τουρκική κυβέρνηση μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 έχει επηρεάσει σοβαρά την επιχειρησιακή λειτουργία της πολεμικής αεροπορίας της χώρας, γεγονός που εξηγεί το ενδιαφέρον της Άγκυρας να αγοράσει ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα το συντομότερο δυνατόν.<br /><br />Αυτό <a href="https://nationalinterest.org/blog/reboot/how-turkey-brought-down-its-own-air-force-172448%2520">έγραψε </a>ο στρατιωτικός αναλυτής Μάικλ Πεκ στο άρθρο του στις σελίδες του αμερικανικού περιοδικού The National Interest. <br /><br />“Η εκπαίδευση στρατιωτικών πιλότων είναι πολύ ακριβή. Σύμφωνα με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, η εκπαίδευση ενός νέου πιλότου για να πετάξει ένα αεροσκάφος όπως το F-35 κοστίζει 11 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η εμπειρία αρκετών ετών ενός βετεράνου πιλότου είναι ανεκτίμητη», δήλωσε ο δημοσιογράφος. <br /><br />Ωστόσο, για πολιτικούς λόγους η κυβέρνηση του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν “έχει καθαρίσει τόσο ριζικά την αεροπορία της για να ξεφορτωθεί τους πιθανόν μη πιστούς πιλότους και εκπαιδευτές που τώρα μετά βίας μπορεί να ελέγξει τα μαχητικά F-16”, συνεχίζει ο ειδικός. <br /><br />Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, η τουρκική κυβέρνηση απέλυσε χιλιάδες στρατιωτικούς για φερόμενους δεσμούς με το κίνημα Χιζμέτ, του Ισλαμικού ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος θεωρείται ένας από τους διοργανωτές και “ιδεολογική έμπνευση” του στρατιωτικού πραξικοπήματος.<br /><br />Σύμφωνα με τον Μάικλ Πεκ, όταν περισσότεροι από 300 Τούρκοι πιλότοι έμειναν άνεργοι, οι αρχές άρχισαν να αναζητούν ειδικούς στο εξωτερικό για να καλύψουν το έλλειμμά τους. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες απέρριψαν το αίτημα της Τουρκίας να στείλει εκπαιδευτές πτήσεων και να βοηθήσει τον σύμμαχό της στο ΝΑΤΟ να εκπαιδεύσει νέους πιλότους των F-16. Στη συνέχεια, η Τουρκία ζήτησε από το Πακιστάν, το οποίο έχει επίσης τέτοιους Αμερικανούς μαχητικούς βομβιστές στις δυνάμεις του, “αλλά το αίτημα δεν απέδωσε”, ανέφερε ο αναλυτής, χωρίς να εξηγήσει τους λόγους για την αποτυχία της Άγκυρας να καθιερώσει συνεργασία με το Ισλαμαμπάντ. <br /><br />Σύμφωνα με τον Μάικλ Πεκ, οι ελλείψεις προσωπικού στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και η συνακόλουθη μείωση του επιχειρησιακού δυναμικού ώθησαν τη διοίκηση να λάβει ασύμμετρα μέτρα με τη μορφή ταχείας αγοράς αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 από τη Ρωσία. Η εν λόγω σύμβαση υπεγράφη με τη Μόσχα το 2017 και δύο χρόνια αργότερα η Τουρκία απέκτησε το πρώτο μέρος αυτών των αντιαεροπορικών συστημάτων. <br /><br />Το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία τη νύχτα της 15ης-16ης Ιουλίου 2016 άφησε πάνω από 150 νεκρούς και περισσότερους από 2.000 τραυματίες. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, οι τουρκικές αρχές κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία ήρθη τον Ιούλιο του 2018. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διώχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Σε αυτούς περιλαμβάνονται στρατιωτικό προσωπικό, αστυνομικοί, εισαγγελείς και δικαστικά όργανα, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εκπρόσωποι άλλων επαγγελμάτων. Ο Ισλαμικός ιεροκήρυκας Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος κατοικεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1999, θεωρείται από τις τουρκικές αρχές ως ο ηγέτης του “τρομοκρατικού δικτύου” FET, το οποίο συμμετείχε στην απόπειρα πραξικοπήματος. Η Άγκυρα απαιτεί την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. <br /><br />Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε στις 25 Οκτωβρίου 2019 το τέλος του πρώτου σταδίου προμήθειας εξαρτημάτων των S-400 στη χώρα. Στο πλαίσιο του πρώτου σκέλους της σύμβασης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, 30 αεροσκάφη προσγειώθηκαν στην αεροπορική βάση Murted. Οι πρώτες παραδόσεις των S-400 ξεκίνησαν στην Τουρκία στις 12 Ιουλίου 2019. Το δεύτερο στάδιο προμήθειας ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων στους Τούρκους ξεκίνησε στις 27 Αυγούστου και ολοκληρώθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου. Ρωσία και Τουρκία υπέγραψαν συμβόλαιο αγοράς των S-400 το 2017. Η Τουρκία έχει αποκτήσει τέσσερα τμήματα αυτών των συστημάτων για 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Το μυστικό της Τουρκίας για την αγορά ρωσικών S-400”

Alexander Lemoin , Observateur Continental Mετάφραση: Μ.Στυλιανού Η απόλυση εκατοντάδων πιλότων μαχητικών F-16 από την τουρκική κυβέρνηση μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τετελεσμένο στη Ρω από την Τουρκία! Στα 6 ναυτικά μίλια το Oruc Reis με βάση τη νέα NAVTEX

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/17/navtex_ro-copy.png"><img height="372" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/17/navtex_ro-copy.png" width="640" /></a><br /><br />Με τη νέα NAVTEX που εξέδωσαν οι Τούρκοι , το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis θα πλεύσει ακριβώς 6 ναυτικά μίλια από την Ρω! Αυτό προκύπτει από τον χάρτη που δημοσιεύει το Militaire.gr . Χάρτης που προέρχεται μετά από τη μελέτη της NAVTEX από ειδικούς. Με λίγα λόγια η Τουρκία “ακουμπά” τη “νέα κόκκινη γραμμή” που πρόσφατα είχε ανακοινώσει από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Επικρατείας και αποτελεί βεβαίως θέση της κυβέρνησης, αφού αρκετοί ακόμη υπουργοί την υιοθέτησαν!<br /><br />Η Τουρκία κάνει αυτό που ο κ.Σάββας Καλεντερίδης είπε στην <a href="https://www.militaire.gr/oi-sygklonistikes-omoiotites-nagkorno-karampach-kai-ellinotoyrkikon-o-s-kalenteridis-proeidopoiei/">πρόσφατη συνέντευξη του στο Militaire.gr</a> : Προκαλεί τετελεσμένα χωρίς καν να προχωρά σε “θερμά επεισόδια” ή οποιαδήποτε περαιτέρω “τριβή”.<br /><br />Στην Αθήνα, υποθέτουμε ότι θα συνεχίσουν να “κρύβονται” πίσω από το επιχείρημα της αναμονής κυρώσεων από την ΕΕ στις αρχές του επόμενου μήνα. Οι κυρώσεις θα ΄ναι ανούσιες και θα αποτελέσουν μια ευκαιρία για τον Ερντογάν να εμφανιστεί ακόμη πιο αδιάλλακτος. Τίποτα περισσότερο δεν πρόκειται να συμβεί.<br /><br />Το τουρκικό καθεστώς προφανώς και δεν θα παραβιάσει τη “νέα κόκκινη γραμμή” μας. Δεν έχει λόγο να το κάνει… Παίρνει αυτό που θέλει περιορίζοντας τα ελληνικά συμφέροντα στα 6 μίλια…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τετελεσμένο στη Ρω από την Τουρκία! Στα 6 ναυτικά μίλια το Oruc Reis με βάση τη νέα NAVTEX

Με τη νέα NAVTEX που εξέδωσαν οι Τούρκοι , το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis θα πλεύσει ακριβώς 6 ναυτικά μίλια από την Ρω! Αυτό προκύπτει από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου – Που "κουμπώνουν" Ελλάδα-Εμιράτα

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/mitsotakis_emirata-1.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/mitsotakis_emirata-1-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br />Η δεύτερη, εντός του 2010, επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης, καθώς σηματοδοτεί την μετεξέλιξη μιας συνεταιρικής σχέσης, σε στρατηγική. Τι μεσολάβησε όμως και τα Εμιράτα μετατράπηκαν από οικονομικός εταίρος, σε στρατηγικό συνέταιρο και ενδεχομένως σύμμαχο;<br /><br />Με μία λέξη, ο Ερντογάν! Ο Τούρκος πρόεδρος ωθεί τα Εμιράτα, όπως και άλλες χώρες του αραβικού κόσμου, να συνταχθούν με την Αθήνα, σε έναν αντιτουρκικό άξονα που θα εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως την Ερυθρά Θάλασσα, μέχρι και τον Περσικό Κόλπο.<br />Άλλωστε ο Ερντογάν κατηγόρησε και συνεχίζει να κατηγορεί τον πρίγκιπα διάδοχο του θρόνου των Εμιράτων, ότι ενορχήστρωσε το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2016.<br /><br />Έκτοτε οι σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών έχουν οδηγηθεί στο ναδίρ, με την Τουρκία να υποστηρίζει το Κατάρ και την Μουσουλμανική Αδελφότητα, δύο υπαρξιακές απειλές για το καθεστώς του Άμπου Ντάμπι και των περισσότερων αραβικών κρατών. Συν τοις άλλοις η Τουρκία δια της επέμβασης της στην Λιβύη, κατόρθωσε και πέτυχε σημαντικές νίκες στο πεδίο της μάχης, έναντι του στρατάρχη Χάφταρ, στενού συμμάχου των Εμιράτων και της Αιγύπτου.<br /><br />Επιπλέον, η πρόθεση του Ερντογάν να αυτοανακηρυχθεί ηγέτης του σουνιτικού μουσουλμανικού κόσμου, όπως έδειξε με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και με το κάλεσμα στους μουσουλμάνους για μποϋκοτάζ των γαλλικών προϊόντως, προκαλεί τις οργισμένες αντιδράσεις τόσο των Εμιράτων, αλλά κυρίως της Σαουδικής Αραβίας, που αποτελεί την προστάτιδα δύναμη των ιερών τόπων του Ισλάμ.<br /><br />Ως εκ τούτου παρατηρείται μία ευθυγράμμιση "των πλανητών και των αστέρων", η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα μετεξελιχθεί σε μία στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασία και συμμαχία Ελλάδας και Εμιράτων και όχι μόνο. Διότι η συμμαχία με το Αμπου Ντάμπι ανοίγει τον δρόμο για μια ευρύτερη συνεργασία της Ελλάδος με τους παραδοσιακούς συμμάχους των Εμιράτων, την Σερβία στα Βαλκάνια, την Ινδία στην ινδική ήπειρο και τις δύο ηγέτιδες χώρες του αραβικού κόσμου, την Αίγυπτο και την Σαουδική Αραβία.<br /><br />Ελλάδα και οφέλη<br /><br />Αναρωτιέται και αναγνωρίζει κανείς πόσο θα ωφεληθεί η χώρα μας από μία συμμαχία με τα Εμιράτα, σε τομείς "χαμηλής πολιτικής" όπως ο τουρισμός και το real estate, όσο και σε τομείς "υψηλής πολιτικής", ειδικά στην ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο. Μπορεί ακόμα να ωφεληθεί σε μία έκβαση της λιβυκής κρίσης που να εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, ειδικά σε ότι αφορά το μέλλον του παράνομου μνημονίου για τις θαλάσσιες ζώνες που υπέγραψε η Τουρκία με τον εγκάθετο της στην Τρίπολη.<br /><br />Άλλωστε η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει ουκ ολίγα "ανταλλάγματα" στα Εμιράτα, με την εκπαίδευση με μία από τις αξιόμαχες πολεμικές αεροπορίες της υφηλίου, την συνεργασία στην αμυντική βιομηχανία, ιδίως στον ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα, τις επενδύσεις σε "παρθένα γη", όπως τα ξενοδοχεία ή το Ελληνικό. Ανοίγεται, εν ολίγοις, ένα πεδίο δόξης λαμπρόν για τις δύο πλευρές. Υπάρχει άραγε το σχέδιο και η σοβαρότητα εκ μέρους της Ελλάδας να αξιοποιήσει την συνεργασία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στο έπακρον, με τη μορφή μια στρατηγικής συμμαχίας; Ο καιρός θα δείξει!<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου – Που "κουμπώνουν" Ελλάδα-Εμιράτα

Η δεύτερη, εντός του 2010, επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης, καθώς σηματοδοτεί την μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα μας ξελασπώσει η δαπανηρή διπλωματία των εξοπλισμών;

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/phantom-slpress.gr_.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/phantom-slpress.gr_-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Καπούτσης Χρήστος</b><br />Η Τουρκία, στον τομέα της εξωτερικής και εξοπλιστικής πολιτικής, έχει διαχρονικά αποδείξει, ότι διαθέτει συνέπεια λόγων και έργων, ότι υλοποιεί σε βάθος χρόνου της υποσχέσεις της, δηλαδή δεν "μπλοφάρει". Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν είναι ειλικρινής στα όσα δηλώνει, σχετικά με την προώθηση στα πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής, τα νεοοθωμανικά οράματα της "Γαλάζιας Πατρίδας", της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης και την "εξαφάνιση" της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Στο ίδιο μήκος κύματος οι υπουργοί Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου και Άμυνας Χ. Ακάρ και ο φιλοερντογανικός τύπος. Τις τελευταίες μέρες, υπάρχουν στοχευμένα δημοσιεύματα στον τουρκικό τύπο, σε εφημερίδες που απηχούν κυρίως τις απόψεις του σκληρού πυρήνα του συστήματος εξουσίας του Ερντογάν, που εντάσσονται στην πολιτική προπαγάνδας (ψυχολογικές επιχειρήσεις με στόχο να προκαλέσουν φόβο, πανικό και ένα ηττοπαθές κλίμα), με στόχο την Ελλάδα και την Κύπρο.<br /><br />"Η Δυτική Θράκη μπορεί να γίνει σαν τον Καραμπάχ", αυτός είναι ο τίτλος άρθρου γνωστής φιλοερντογανικής εφημερίδας. Και σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η Τουρκία θα μπορούσε να δημιουργήσει ζήτημα στην Ελλάδα, και στην περιοχή της Θράκης, που να θυμίζει το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.<br /><br />Η Τουρκία, χωρίς καν διπλωματικά προσχήματα, στοχοποιεί ελληνικά νησιά ζητώντας την αποστρατιωτικοποίησή τους. Στο στόχαστρο της Τουρκίας είναι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, η Θάσος, η Μεγίστη, ο Άγιος Ευστράτιος, τα Ψαρά, η Σαμοθράκη, η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ικαρία, η Σάμος, η Αστυπάλαια, η Κάλυμνος, Πάτμος, Κως και η Ρόδος!<br />Επίσης, σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu , ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ, δήλωσε ότι, «Η Τουρκία θα συνεχίσει τις έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με το πρόγραμμά της και θα προστατεύσει τα δικαιώματά της».<br /><br />Αναφερόμενος στην Κύπρο, ο Χουλουσί Ακάρ τη χαρακτήρισε "εθνικό ζήτημα" και τόνισε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να εκπληρώνει τις ευθύνες που απορρέουν από τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης. Πρόσθεσε, επίσης, ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποδεχθεί τετελεσμένα που θα παραβιάζουν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Και σημείωσε ότι, Ελλάδα και ελληνοκυπριακή διοίκηση, δεν θα πρέπει να ξεχνούν το 1922, ούτε το 1974.<br /><br />Η εδαφική ακεραιότητα δεν είναι δεδομένη<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση, αξιολογεί την Τουρκική απειλή, ως ιδιαιτέρως σοβαρή. Η εδαφική ακεραιότητα της χώρας, δεν είναι πλέον δεδομένη καθότι, οι αξιώσεις της Τουρκίας, ιταμές μεν, αλλά είναι και πολύ συγκεκριμένες. Η Τουρκία επιδιώκει την ανατροπή του υφιστάμενου συνοριακού (νομικού και κυριαρχικού) καθεστώτος στο Αιγαίο, με την απειλή ή και τη χρήση στρατιωτικής βίας, ενώ ακόμη χειρότερα, για τον κυπριακό ελληνισμό, είναι τα σχέδια του Ερντογάν για την Κύπρο. Η διχοτόμηση της Κύπρου, που προωθεί ο Ερντογάν, όπως ανακοίνωσε από την Αμμόχωστο, αποτελεί το πρώτο βήμα προς τον πλήρη έλεγχο, πολιτικό και στρατιωτικό, της Κύπρου.<br /><br />Και μία σημαντική εξέλιξη είναι, ότι κάποιοι "αφελείς" των Αθηνών διαπίστωσαν, επιτέλους, ότι η ΕΕ, κυρίως η Γερμανία, δεν "ενοχλούνται" από τις παράνομες, επιθετικές και σαφώς επεκτατικές πολιτικο-στρατιωτικές δραστηριότητες της Τουρκίας στο Αιγαίο και την ΑΟΖ της Κύπρου. Το γεγονός ότι η Ελλάδα και η κυπριακή Δημοκρατία, ανήκουν στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ και απειλούνται ευθέως, από την Τουρκία, αφήνει τους Ευρωπαίους εταίρους μας, με πρώτη τη Γερμανία παγερά αδιάφορους! Και φυσικά το ΝΑΤΟ "σφυρίζει" φάλτσα, αλλά εμμονικά φιλοτουρκικά.<div><br />Διπλωματία των εξοπλισμών<br /><br />Μέσα σε αυτό το δυσμενές για την χώρα μας, διεθνοπολιτικό κλίμα, η κυβέρνηση αποφάσισε να "ενεργοποιήσει", την διπλωματία των εξοπλισμών. "Ανοίγει επαφές" για την προμήθεια οπλικών συστημάτων με γαλλικές και αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της αποτρεπτικής ισχύος των Ένοπλων Δυνάμεων και κυρίως, να "αγοράσει" παράλληλα και διεθνή πολιτικό-στρατιωτική υποστήριξη από τις ΗΠΑ και την Γαλλία.<br /><br />Σημαντική θα είναι λοιπόν, η ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας της Πολεμικής μας Αεροπορίας, εφόσον υλοποιηθεί ο σχεδιασμός της κυβέρνησης και ενταχθούν στη δύναμή της, τα σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη, το γαλλικής κατασκευής Rafale και το αμερικανικής F-35 και εφόσον ολοκληρωθεί εντός των προβλεπόμενων ημερομηνιών η αναβάθμιση των MIRAZE 2000-5 και των F-16 VIPER.<br /><br />Ήδη, είναι σε εξέλιξη οι διαδικασίες για τη προμήθεια 18 δικινητήριων γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale (έξι καινούρια και 12 ελαφρώς μεταχειρισμένα). Στη συμφωνία προβλέπεται ότι θα αναβαθμιστούν τα 12 μεταχειρισμένα Rafale τα οποία έχει υπό παραγγελία η Ελλάδα και θα αρχίσουν τα παραδίδονται το 2021. Μάλιστα, θα διαθέτουν και βλήματα αέρος-αέρος Meteor τεχνολογίας ramjet με ακτίνα δράσης περί τα 110 χλμ., καθώς και με βλήματα MICA NG.<br /><br />Το κόστος απόκτησης των 18 μαχητικών έκδοσης Rafale F3R υπολογίζεται στα 1,9 δισ. ευρώ συμπεριλαμβανομένου αρχικού πακέτου τεχνικής υποστήριξης και εκπαίδευσης (συμπεριλαμβάνεται και ένας εξομοιωτής εδάφους), ενώ στα 500 εκατομμύρια ευρώ θα κοστίσει ο εξοπλισμός τους με τα λεγόμενα "έξυπνα" βλήματα.</div><div><br />F-35 και F-16 Viper<br /><br />Τα υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς τύπου F-35 (Στελθ), περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της πολεμικής Αεροπορίας. Η ελληνική κυβέρνηση με επιστολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος (Letter of Request - LOR) που συντάχθηκε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, απευθύνθηκε επισήμως στην Ουάσιγκτον ζητώντας να προχωρήσει άμεσα η αγορά 18 με 24 αεροσκαφών F-35.<br /><br />Στην επίσημη ελληνική επιστολή, μεταξύ άλλων, αναφέρονται και τα εξής: «Η απόφαση για είσοδο (σσ της Ελλάδας) στο πρόγραμμα του F-35 Joint Strike Fighter θα βασιστεί σε μια ποικιλία παραγόντων όπως το πρόγραμμα παράδοσης των μαχητικών, το πλάνο αποπληρωμής, η διαμόρφωση των αεροσκαφών και ένας πιθανός συνδυασμός για την απόκτηση συνολικά 18-24 τζετ (καινούριων ή μεταχειρισμένων από την αμερικανική πολεμική αεροπορία, αν είναι διαθέσιμα)». Το κόστος των καινούργιων F-35 Joint Strike Fighter, υπολογίζεται στα 100 εκατομμύρια δολάρια το ένα.<br /><br />Με αρκετή χρονοκαθυστέρηση, προχωρά(;) το τρέχον πρόγραμμα αναβάθμισης F-16V GR, προϋπολογισθέντος μέγιστου κόστους 1,528 δισ. δολάρια. Tα αναβαθμισμένα F-16 VIPER , θα διαθέτουν ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), σύγχρονα συστήματα επικοινωνίας LINK 16, εξελιγμένες βόμβες αέρος-αέρος, σύγχρονους αισθητήρες αλλά και προηγμένα συστήματα ασφαλείας.<br /><br />Το κόστος των παραπάνω, συνολικά, εκτιμάται ότι δεν τα υπερβεί τα 7 δισεκ. ευρω. Ωστόσο, πρόκειται για τεράστια δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την αμυντική θωράκιση της χώρας και μάλιστα, εν μέσω πανδημίας λόγω κορονοϊού και αυξημένων δαπανών στον τομέα της υγείας, αλλά και λόγω εγγενών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, που έχουν επιδεινωθεί και από την γενικότερη οικονομική κρίση. Άρα, το επιτακτικό πρόγραμμα ενίσχυσης της πολεμικής μας Αεροπορίας, πιθανόν να μείνει στα χαρτιά, λόγω κόστους. Ίδωμεν...</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα μας ξελασπώσει η δαπανηρή διπλωματία των εξοπλισμών;

Καπούτσης Χρήστος Η Τουρκία, στον τομέα της εξωτερικής και εξοπλιστικής πολιτικής, έχει διαχρονικά αποδείξει, ότι διαθέτει συνέπεια λόγων κα...

Διαβάστε την συνέχεια

H Τουρκία έχει παγιδευτεί στη Λιβύη - Ο ρόλος των "Μεγάλων Δυνάμεων" στην Α. Μεσόγειο

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-05/%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF%8D%CE%B7_1.jpg?itok=09oiP2TW" width="640" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Ειδική ανάλυση - Το "θανάσιμο" λάθος της Τουρκίας<br />ΗΤουρκία αντιτίθεται στην διαδικασία των συνομιλιών ειρήνευσης για τη Λιβύη, αφού τυχόν ευόδωσή τους θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της επιρροής της στη χώρα και το πιθανότερο κατάργηση στην πράξη του περίφημου τουρκολιβυκού συμφώνου για την χάραξη της ΑΟΖ.<br /><br />Αποτελεί αλήθεια ότι η Ιστορία διδάσκει αλλά και επαναλαμβάνεται.<br /><br />Ιστορικά η Ελλάδα νίκησε την Τουρκία, όταν είχε συμμάχους και οι σύμμαχοί της είχαν να κερδίσουν από την τουρκική ήττα.<br /><br />Αυτό έγινε τόσο στην Επανάσταση του 1821 όσο και στον Α Βαλκανικό πόλεμο. <br /><br />Έτσι οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία εδραίωσαν την Επανάσταση του 1821 με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου και τη συντριβή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου του Ιμπραήμ, αφού επιθυμούσαν να δημιουργηθεί ένα ελληνικό κράτος ελεγχόμενο από αυτές . <br /><br />Με αυτό τον τρόπο θα συρρίκνωναν την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Βαλκανική, ενώ θα είχαν ένα χρήσιμο σύμμαχο, την Ελλάδα, να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους στην περιοχή. <br /><br />Αναφορικά δε με τον Α Βαλκανικό πόλεμο Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία συμμάχησαν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με όρο, όποιος από τους ανωτέρω συμμάχους καταλάμβανε έδαφος από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αυτό αυτεπάγγελτα του ανήκε. <br /><br />Αποτέλεσμα ήταν οι Τούρκοι να διασπείρουν τις δυνάμεις τους και να αδυνατούν να ενισχύσουν με εφεδρικές δυνάμεις ένα μέτωπο, μεταγγίζοντας δυνάμεις από ένα άλλο. <br /><br />Ουσιαστικά επαληθεύτηκε η ρήση, όταν ως αμυνόμενος προσπαθείς να φυλάξεις όλα τα εδάφη σου στο τέλος καταλήγεις να μην φυλάς σωστά κανένα, αφού θα είσαι αναγκασμένος να διασπείρεις τις δυνάμεις σου και δεν θα τηρείς αξιόλογες εφεδρείες.<br /><br />Ανάλογα ξεκίνησε και η Μικρασιατική εκστρατεία, με τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής να επιθυμούν μία πιό αδύναμη Τουρκία. <br /><br />Όταν όμως η μικρή Ελλάδα προχώρησε πέρα από την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης και κατάφερε να φτάσει έξω από την Άγκυρα, οι Μεγάλες Δυνάμεις την εγκατέλειψαν και βοήθησαν τον Κεμάλ, αφού δεν επιθυμούσαν η Ελλάδα να καταλύσει το τουρκικό κράτος. <br /><br />Αν αυτό συνέβαινε τότε αντί μιάς μικρής Ελλάδας και μιάς ασθενούς Τουρκίας, οι Μεγάλες Δυνάμεις θα είχαν απέναντί τους μία νέα περιφερειακή δύναμη την Μεγάλη Ελλάδα, η οποία θα κατείχε μία εξαιρετικά στρατηγική θέση στη νότια Βαλκανική και στη Μικρά Ασία και αυτό δεν το ήθελαν. <br /><br />Η Ιστορία άλλωστε έχει αποδείξει ότι όποιος κατάφερε να επικρατήσει και στις δύο ακτές του Αιγαίου, δημιούργησε Αυτοκρατορία.<br /><br />Ο Μέγας Αλέξανδρος κυριάρχησε αρχικά σε Ελλάδα και Μικρά Ασία και δημιούργησε την τεράστια Ελληνική Αυτοκρατορία του. <br /><br />Στη συνέχεια οι Ρωμαίοι, το Βυζάντιο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία δημιουργήθηκαν αφού κατάφεραν να εξουσιάσουν τον τωρινό Ελλαδικό χώρο και την Μ. Ασία.<br /><br />Καταλήγω λέγοντας ότι τις εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις τις συμφέρει στις δύο ακτές του Αιγαίου να μην κυριαρχήσει ποτέ είτε η Τουρκία, είτε η Ελλάδα.<br /><br />Θέλουν να υπάρχουν δύο χώρες, αντίπαλοι προκειμένου να τις εξουσιάζουν κατά την πάγια προσφιλή τακτική του «διαίρει και βασίλευε». <br /><br />Από αυτό προσπαθεί να αυτονομηθεί η Τουρκία σήμερα, προσπαθώντας να γίνει περιφερειακή δύναμη, ποντάροντας στην αντιπαλότητα ΗΠΑ και Ρωσίας και ακροβατώντας ανάμεσά τους, στο μεγάλο πληθυσμό, έκταση και γεωγραφική της θέση, στην ραγδαία ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας, στους χρηματοδότες της με πρώτο και καλύτερο το Κατάρ, αλλά και σε συμμαχίες της, κυρίως με το πυρηνικό Πακιστάν και το Αζερμπαιτζάν. <br /><br />Αναφορικά με τη δημιουργία συμμαχιών η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει συμμαχίες στη Β. Αφρική (Αλγερία, Τυνησία πρωτίστως), στην Ανατολική Αφρική (Σομαλία όπου έχει στρατιωτική βάση και εκπαιδεύει τον Σομαλικό στρατό) και στα Βαλκάνια (Αλβανία πρωτίστως και τουλάχιστον εξασφαλίζοντας ευμενή ουδετερότητα Σκοπίων, Σόφιας), ενώ έχει αναλάβει την «προστασία» των Παλαιστινίων. <br /><br />Τέλος την Τουρκία στηρίζουν η Μ. Βρετανία η οποία να μην ξεχνάμε έχει τις βάσεις της στην Κύπρο και η οποία είχε άκρως φιλοτουρκική στάση σε ΑΤΤΙΛΑ 1 και 2 στην Κυπριακή τραγωδία του 1974 και η Γερμανία η οποία πουλάει αφειδώς οπλικά συστήματα στην Τουρκία. <br /><br />Ο τουρκικός σχεδιασμός της «Γαλάζιας πατρίδας» υπερβαίνει κατά πολύ τις τουρκικές επιδιώξεις στο Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο και φθάνει μέχρι τη δημιουργία μιάς τουρκικής συμμαχίας κρατών η οποία θα επεκτείνετε από την Τουρκία-Παλαιστινιακό κράτος-Λιβύη-Τυνησία-Αλγερία, αποκόπτοντας την ΕΕ από την Αφρική και δημιουργώντας και διαχειριζόμενη κατά το συμφέρον της πολλά προβλήματα, όπως μεταναστευτικά, οικονομικά, γεωπολιτικά στη Μεσόγειο, αντιδιαστελλόμενη τα αντίστοιχα της ΕΕ.<br /><br />Στην επίτευξη των ανωτέρω, συντελεί κυρίως η αμερικανική εξωτερική πολιτική του Τραμπ, η θητεία του οποίου όμως έληξε και ο οποίος επιθυμεί οι ΗΠΑ να αποσυρθούν από περιφερειακά μέτωπα και συρράξεις που κοστίζουν αίμα και χρήμα. <br /><br />Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία αποτελούν ζωντανά παραδείγματα της αμερικανικής απόσυρσης. <br /><br />Έτσι οι ΗΠΑ φαίνεται να είχαν εξουσιοδοτήσει τον φιλόδοξο Ερντογάν με - αλήθεια είναι- διευρυμένη ελευθερία κινήσεων, να κάνει τη βρώμικη δουλειά. <br /><br />Όμως ο πάντα ανατολίτης Τούρκος, είναι άπληστος και για αυτό όπως είπαμε ακροβατεί μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ. <br />Η ανακάμπτουσα Ρωσία του Πούτιν επιθυμεί τη διάλυση του ΝΑΤΟ στη νοτιανατολική του πτέρυγα για εξυπηρέτηση των συμφερόντων του σε Μ. Ανατολή, Βαλκανική, Β.Αφρική.<br /><br />Έτσι η Ρωσία εξοπλίζει με τους S-400 και «συνεννοείται» με την Τουρκία, δημιουργώντας μια «λυκοφιλία» με την Άγκυρα.<br /><br />Το θανάσιμο στρατιωτικό λάθος της Τουρκίας<br /><br />Η Τουρκία έχει ανοιχτεί μέχρι στιγμής σε τρία εξωτερικά μέτωπα, της Συρίας και της Λιβύης και του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με το δεύτερο, εκείνο της Λιβύης, να μην έχει κλείσει, αφού οι συζητήσεις ειρήνευσης με την αιγίδα του ΟΗΕ βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.<br /><br />Η Τουρκία αντιτίθεται στην όλη διαδικασία, αφού τυχόν ευόδωση των συνομιλιών ειρήνευσης για τη Λιβύη, θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της επιρροής της στη χώρα και το πιθανότερο κατάργηση στην πράξη του περίφημου τουρκολιβυκού συμφώνου για την χάραξη της ΑΟΖ.<br /><br />Η Τουρκία επί του παρόντος τηρεί στάση αναμονής σε στρατιωτικό επίπεδο αναφορικά με τη Λιβύη, αφού στις ΗΠΑ έχασε τις εκλογές ο Τράμπ και συνεπώς ο Μπάϊντεν αναμένεται μαζί με την ΕΕ να "κόψουν τα φτερά" του Ερντογάν αναφορικά με τα σχέδια του στη Μεσόγειο.<br /><br />Άλλωστε, Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος-Γαλλία-ΗΑΕ στις 11 Μαίου υιοθέτησαν κοινή διακήρυξη με την οποία καταδικάζουν την τουρκική προκλητικότητα στην ανατολική Μεσόγειο και την συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης, ενώ καλούσαν την Τουρκία να σεβαστεί τα θαλάσσια κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών στην περιοχή.<br /><br />Αλλά και το Ισραήλ έχει πάρει θέση κατά της Τουρκίας αναφορικά με τα επεκτατικά επιθετικά της σχέδια στη Μεσόγειο.<br /><br />Ο Ερντογάν βρίσκεται σε δεινή θέση αναφορικά με τη στάση που θα ακολουθήσει στη Λιβύη και εξηγώ.<br />Η λογική που υπαγορεύεται από τα παραπάνω επιτάσσει την ουσιαστική απόσυρση των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Λιβύη. <br /><br />Και αν ακόμη κάποιες από τις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις παραμείνουν στη χώρα με κάποιο «πρόσχημα», η τουρκική επιρροή θα είναι περιορισμένη και το όραμα του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου για την ΑΟΖ θα παραμείνει απραγματοποίητο.<br /><br />Στην περίπτωση εκείνη, που ο υπερφίαλος Ερντογάν πέραν πάσης λογικής, θελήσει να επιβάλει τετελεσμένα στη Λιβύη, τότε οι Τούρκοι θα βρεθούν αναγκασμένοι να διεξάγουν επιχειρήσεις εκεί, γεγονός που σημαίνει ότι θα «σπάσουν» το στόλο τους στα 2. <br /><br />Ένα μέρος του θα είναι στις Λυβικές ακτές, μακριά από τα τουρκικά αεροδρόμια και λιμάνια και ένα άλλο στην Τουρκία. <br /><br />Ελλάδα, Αίγυπτος και Γαλλλία μπορούν να αποκλείσουν και να αποκόψουν τον τουρκικό στόλο που βρίσκεται στη Λιβύη, απλά «γεμίζοντας» με τα πλοία τους την περιοχή Κρήτης-Αιγύπτου και επιβάλλοντας αρχικά ναυτικό αποκλεισμό της Λιβύης, απαιτώντας την υπογραφή Συμφωνίας με την Τουρκία σύμφωνα με το πνεύμα της κοινής τους διακήρυξης της 11 Μαίου 2020. <br /><br />Οι ΗΠΑ εκτιμώ ότι θα παρέμβουν ζητώντας αυτοσυγκράτηση, αποκλιμάκωση και επίτευξη συμφωνίας στη Λιβύη.<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

H Τουρκία έχει παγιδευτεί στη Λιβύη - Ο ρόλος των "Μεγάλων Δυνάμεων" στην Α. Μεσόγειο

Παναγιώτης Νάστος Ειδική ανάλυση - Το "θανάσιμο" λάθος της Τουρκίας ΗΤουρκία αντιτίθεται στην διαδικασία των συνομιλιών ειρήνευσης...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιστολή-"φωτιά" Εμφιετζόγλου για αμερικανικές φρεγάτες & Fremm.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-09/%CF%86%CF%81%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CF%84%CE%B1%20FREMM.jpg?itok=9oVGhDUr" width="640" /><br /><br />Έντονο προβληματισμό για την ετοιμότητα του πολεμικού ναυτικού προκαλεί η ανοιχτή επιστολή του Δρ Πρόδρομου Εμφιετζόγλου<br /><br />Με νέα επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής αλλά και τους 300 βουλευτές ο Δρ Πρόδρομος Εμφιετζόγλου ,επισημαίνει ξανά την υπερεπείγουσα ανάγκη ενίσχυσης του ελληνικού Στόλου και αναφέρεται στις πληροφορίες και τις διαρροές των τελευταίων ημερών για το ενδεχόμενο απόκτησης αμερικανικών MMSC!<br /><br />Ο κ.Εμφιετζόγλου γράφει ότι οι πληροφορίες που υπάρχουν για τα συγκεκριμένα πλοία αν μη τι άλλο προβληματίζουν και τονίζει ότι αυτή τη στιγμή, η μόνη εφικτή αλλά και αξιόπιστη λύση για άμεση ενίσχυση του Στόλου είναι η απόκτηση δύο φρεγατών Fremm.<br /><br />Αναλυτικά η επιστολή:<a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-11/emfietzoglou_epistoli_Screenshot-2020-11-21-at-8.54.03-AM.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-11/emfietzoglou_epistoli_Screenshot-2020-11-21-at-8.54.03-AM.png?itok=6RnAhc8w" /></a> <a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-11/emfietzoglou_epistoli_Screenshot-2020-11-21-at-8.54.15-AM.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-11/emfietzoglou_epistoli_Screenshot-2020-11-21-at-8.54.15-AM.png?itok=o4c3e17D" /></a><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-11/emfietzoglou_epistoli_Screenshot-2020-11-21-at-8.54.26-AM.png"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-11/emfietzoglou_epistoli_Screenshot-2020-11-21-at-8.54.26-AM.png?itok=Eike9CEY" /></a><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επιστολή-"φωτιά" Εμφιετζόγλου για αμερικανικές φρεγάτες & Fremm.

Έντονο προβληματισμό για την ετοιμότητα του πολεμικού ναυτικού προκαλεί η ανοιχτή επιστολή του Δρ Πρόδρομου Εμφιετζόγλου Με νέα επιστολή του...

Διαβάστε την συνέχεια