”Ρουκέτα” Ισραηλινών κατά Τουρκίας: ”Η Άγκυρα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός.

<img height="386" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/11/ERDOGAN-NETANYAHOU-630x380-1.jpg" width="708" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το 8ο – και πιο επικίνδυνο – μέτωπο-Συμμαχία με Ελλάδα-Κύπρο”</span></h3>Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ ισχυρίζεται ότι το απειλούν επτά διαφορετικά πεδία. Φαίνεται ότι σιγά σιγά, αλλά σταθερά, αναδύεται ένα όγδοο απειλητικό μέτωπο που είναι σε μεγάλο βαθμό πιο επικίνδυνο από τα άλλα. Αυτό είναι το τουρκικό μέτωπο. Η Τουρκία, η οποία μέχρι πριν από περίπου 23 χρόνια ήταν ένας από τους μεγάλους φίλους του Ισραήλ, έχει γίνει πραγματικός εχθρός από τότε που ο Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία.<br /><br />Οι κύριοι παράγοντες που εξηγούν την προκλητική και απειλητική προσέγγιση της Τουρκίας απέναντι στο Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα είναι η θρησκευτική της αντίληψη, η εθνική της αντίληψη και η μεγαλομανία της. Ωστόσο, η επιρροή του Ερντογάν στην Τουρκία δεν είναι ο μόνος παράγοντας που έχει καθορίσει το τουρκικό ήθος. Για να κατανοήσει κανείς το πλήρες πλαίσιο, πρέπει να εξετάσει την πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί για πάνω από έναν αιώνα.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία είχε κυβερνήσει τόσο τη Μέση Ανατολή όσο και τα Βαλκάνια για αιώνες, κατέρρευσε. Η Τουρκία, σύμμαχος της Γερμανίας και της Αυστρίας, ηττήθηκε. Στη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Λωζάνη τον Ιούλιο του 1923, η Τουρκία αποδέχτηκε απρόθυμα τη θέση των νικητριών χωρών, Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ελλάδας. Η κύρια τουρκική παραχώρηση εκφράστηκε στον τομέα του εδάφους. Η Τουρκία αναγκάστηκε να αποσυρθεί στα σύνορά της που είναι γνωστά μέχρι σήμερα.<br /><br />Το γεγονός ότι υποχρεώθηκε να αποσυρθεί σε αυτά τα σύνορα δεν σημαίνει ότι αποδέχτηκε και αυτή την απόφαση. Στην πραγματικότητα, πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια, όταν επικρατούσε ειρήνη μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ και οι σχέσεις μεταξύ των στρατών των δύο χωρών ήταν καλές, συναντήθηκα πολλές φορές ως ταγματάρχης στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις με Τούρκο στρατιωτικό προσωπικό που ήταν ισοδύναμο με εμένα σε θέσεις. Στις άτυπες συνομιλίες μας, μου είπαν τα εξής:<br /><br />«Καταλαβαίνουμε ότι οι μέρες της μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έχουν τελειώσει και δεν περιμένουμε να επιστρέψουν. Ωστόσο, δεν δεχόμαστε τα σύνορα που μας επιβλήθηκαν το 1923. Τα φυσικά σύνορα της Τουρκίας πρέπει να επεκταθούν σε τουλάχιστον τρία σημεία: στα νότια σύνορα, στο Αιγαίο Πέλαγος και στην Κύπρο. Όσον αφορά τα νότια σύνορα, τα δίκαια και σωστά σύνορα είναι αυτά που εκτείνονται κατά μήκος της γραμμής μεταξύ της πόλης του Χαλεπίου στη Συρία και της πόλης της Μοσούλης στο Ιράκ. Όσον αφορά το Αιγαίο Πέλαγος, τη θάλασσα που χωρίζει την Τουρκία από την Ελλάδα, πιστεύουμε ότι δεν είναι σωστό όλα τα δεκάδες νησιά που υπάρχουν σε αυτή τη θάλασσα, μερικά από αυτά ακόμη και λίγα χιλιόμετρα από τις τουρκικές ακτές, να ανήκουν στην Ελλάδα από το 1923. Τα σωστά σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας θα πρέπει να περνούν από το Αιγαίο Πέλαγος στη μέση της «ηπειρωτικής» Τουρκίας και της ηπειρωτικής Ελλάδας, και έτσι πολλά νησιά θα πρέπει να περάσουν στην τουρκική κυριαρχία. Όσον αφορά την Κύπρο, ολόκληρο το βόρειο τμήμα της θα πρέπει να ανήκει στην Τουρκία».<br /><br />Ο πρόεδρος που συνέβαλε στο τουρκικό ήθος<div><br />Από τότε που ο Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία, το τουρκικό αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας όχι μόνο έχει αυξηθεί, αλλά έχουν προστεθεί δύο επιπλέον διαστάσεις: η μεγαλομανής προσωπικότητα του Τούρκου προέδρου και η αφοσιωμένη ισλαμιστική του προσέγγιση.<br /><br />Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, το Ισραήλ μπορούσε να ζήσει με την εχθρική προσέγγιση της Τουρκίας απέναντί ​​του, καθώς αυτή η προσέγγιση χαρακτηριζόταν κυρίως από λόγια, δηλητηριώδεις δηλώσεις, προσπάθειες να το χτυπήσουν με τη βοήθεια του στολίσκου στη Γάζα το 2010 και με τη χρηματοδότηση προκλήσεων στην Ιερουσαλήμ.<br /><br />Τα τελευταία δύο χρόνια, είναι εμφανές ότι υπάρχει ένας εξτρεμισμός στην εχθρική στάση της Τουρκίας απέναντι στο Ισραήλ, ένας εξτρεμισμός που αντανακλά επίσης την προθυμία να κινηθεί προς μια στρατιωτική αντιπαράθεση μαζί του.<br /><br />Τρεις εξελίξεις ενθαρρύνουν τον Ερντογάν: Πρώτον, η διεθνής απομόνωση του Ισραήλ μετά τον πόλεμο στη Γάζα. Δεύτερον, η επιτυχία της Τουρκίας να προκαλέσει πραξικόπημα στη Συρία, το οποίο εξασφάλισε την πίστη στους Τούρκους από τον Σύριο ηγέτη, Αχμέντ αλ-Σάρα. Επιπλέον, εξαρτάται από την τουρκική στρατιωτική βοήθεια για να ενισχύσει την κυριαρχία του. Τρίτον, η προσωπική σύνδεση και οι καλές σχέσεις μεταξύ του Ερντογάν και του Προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ, ο οποίος έχει δηλώσει δημόσια ότι τον αγαπά.<br /><br />Το πιο επικίνδυνο μέτωπο</div><div><br />Το Ισραήλ προφανώς κατανοεί το μέγεθος της τουρκικής απειλής. Η πιθανότητα να εξελιχθεί σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση φαίνεται ακόμη μακρινή, κυρίως επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να την αποτρέψουν. Ωστόσο, το μέγεθος αυτής της απειλής, εάν συμβεί, είναι κάτι παραπάνω από ανησυχητικό. Η Τουρκία διαθέτει έναν τεράστιο και υψηλής ποιότητας στόλο και, εάν αποφασίσει να επιτεθεί στο Ισραήλ, είναι σίγουρα ικανή να δημιουργήσει ναυτικό αποκλεισμό του Ισραήλ. Με άλλα λόγια, το Ισραήλ μπορεί να βρεθεί σε μια περιορισμένη στρατιωτική σύγκρουση με την Τουρκία στους ουρανούς της Συρίας, καθώς δεν μπορεί να παραιτηθεί από τον εναέριο έλεγχο ολόκληρης της νότιας Συρίας. Αυτός ο έλεγχος είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ικανότητα της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας να επιχειρεί ελεύθερα εναντίον του Ιράν.<br /><br />Το Ισραήλ θα ήταν καλύτερα να συνεργαστεί με την Κύπρο και την Ελλάδα, καθώς αυτές οι δύο χώρες αναγνωρίζουν την πιθανότητα τουρκικής επιθετικότητας εναντίον τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

”Ρουκέτα” Ισραηλινών κατά Τουρκίας: ”Η Άγκυρα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός.

Το 8ο – και πιο επικίνδυνο – μέτωπο-Συμμαχία με Ελλάδα-Κύπρο” Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ ισχυρίζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήνυμα Άγκυρας σε Ρωσία-Ουκρανία: “Ο πόλεμος να μη φτάσει στην Τουρκία”.

<img height="424" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/12/michael-jerrard-JnLp1kus3Ks-unsplash-1-scaled-e1766350864434-825x623.jpg" width="723" /><br /><br /><b>ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝΑ</b><br />Ρώσοι και Ουκρανοί απεσταλμένοι στην Άγκυρα προειδοποιήθηκαν να μην μεταφέρουν τον πόλεμό τους σε τουρκικό έδαφος. Η προειδοποίηση ήρθε σε μια περίοδο κατά την οποία οι εντάσεις στη Μαύρη Θάλασσα κλιμακώθηκαν, στις αρχές Δεκεμβρίου, στον πόλεμο που διανύει πλέον το τέταρτο έτος του.<br /><br />Η ένταση αυτή απέκτησε απτή διάσταση όταν τουρκικό μαχητικό F-16 απογειώθηκε για να καταρρίψει ανεξέλεγκτο drone που εντοπίστηκε στον εναέριο χώρο κοντά στην Άγκυρα, στις 15 Δεκεμβρίου. Πέρα από τις διπλωματικές συνομιλίες που πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και τα περιστατικά με θαλάσσιες νάρκες που κατά διαστήματα ξεβράστηκαν στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, πρόκειται για το πρώτο μείζον περιστατικό που κατέστησε σαφές ότι η Τουρκία βρίσκεται γεωγραφικά δίπλα σε μια ενεργή ζώνη πολέμου.<br /><br />Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, η Ουκρανία στοχοποίησε τον ρωσικό «σκιώδη στόλο» σε περιοχές τουρκικού θαλάσσιου ενδιαφέροντος, ενώ η Ρωσία ενέτεινε τις επιθέσεις της σε ουκρανικά λιμάνια, πλήττοντας –σύμφωνα με δημοσιεύματα – και τουρκικά πλοία.<br /><br />Η ένταση του πολέμου στη Μαύρη Θάλασσα εκτιμάται ότι συνδέεται με τις ανανεωμένες προσπάθειες να καθίσουν και οι δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Σε αντίθεση με τα μηνύματα της Ουάσινγκτον, που αφήνουν να εννοηθεί ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν το στρατιωτικό πλεονέκτημα, το Κίεβο επιχειρεί να δείξει ότι παραμένει ικανό να προκαλεί σοβαρές απώλειες στη Ρωσία. Πρόσφατα, ουκρανικές δυνάμεις έπληξαν δεξαμενόπλοιο στο νότιο ρωσικό λιμάνι του Ροστόφ, προκαλώντας ζημιές στο πλοίο, σύμφωνα με αναφορές. Στις 15 Δεκεμβρίου, η Ουκρανία ανακοίνωσε ότι έπληξε ρωσικό υποβρύχιο στο Νοβοροσίσκ.<br /><br />Στο πλαίσιο της προσπάθειας να διακόψει τις ρωσικές πετρελαϊκές εφοδιαστικές αλυσίδες, η Ουκρανία άρχισε επίσης να στοχοποιεί τον ρωσικό σκιώδη στόλο. Τα drones της έπληξαν άδεια δεξαμενόπλοια, προκειμένου να αποφευχθεί περιβαλλοντική ζημιά που θα μπορούσε να τη φέρει σε δύσκολη διεθνή θέση. Επιπλέον, ουκρανικά θαλάσσια drones τύπου <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Sea_Baby">Sea Baby</a> στόχευσαν το πίσω μέρος των δεξαμενόπλοιων, όπου βρίσκονται οι μηχανές, ώστε να περιοριστεί περαιτέρω ο κίνδυνος περιβαλλοντικού ατυχήματος, σύμφωνα με ειδικούς.<div><br />Προσεκτική εξισορρόπηση από την Τουρκία<br /><br />Καθώς η Μαύρη Θάλασσα μετατρέπεται σταδιακά σε κεντρικό πεδίο της σύγκρουσης, η πολιτική ισορροπιών που ακολουθεί η Τουρκία μεταξύ των εμπολέμων, τίθεται υπό αυστηρότερο έλεγχο. Η Άγκυρα ενεργοποίησε το Άρθρο 19 της Σύμβασης του Μοντρέ από τις πρώτες ημέρες της ρωσικής εισβολής και έκλεισε τα Στενά για τα πολεμικά πλοία των εμπόλεμων κρατών, περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα της Ρωσίας να ενισχύσει τον Στόλο της στη Μαύρη Θάλασσα. Το αίτημα της Τουρκίας προς τους μη παρόχθιους στη Μαύρη Θάλασσα συμμάχους της στο ΝΑΤΟ να μην αποστείλουν πολεμικά πλοία στην περιοχή αποδείχθηκε επιτυχές, διατηρώντας τα νερά σχετικά ήρεμα.<br /><br />Η Άγκυρα έχει επίσης αντισταθεί στις προσπάθειες της Ρωσίας να εκμεταλλευτεί «παραθυράκια» της Σύμβασης μέσω πλοίων με εμπορική σημαία, σύμφωνα με τον πρέσβη ε.α. Μουράτ Ερσαβτζί. «Η άρνηση της Τουρκίας να αποδεχθεί ρωσικούς ελιγμούς αλλαγής σημαίας πλοίων, στο πλαίσιο της Σύμβασης του Μοντρέ, αντανακλά τη σταθερή προσήλωσή της στη συνεπή εφαρμογή του διεθνούς δικαίου», έγραψε ο Ερσαβτζί, σήμερα διευθυντής του Κέντρου Διεθνών Μελετών του TEPAV<a href="https://www.tepav.org.tr/en">.</a> Οι Ουκρανοί φαίνεται να εκτιμούν διαφορετικά τη στάση της Άγκυρας.<br /><br />Κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία της Ουκρανίας βρέθηκε αυτή την εβδομάδα στην Άγκυρα για επίσημη επίσκεψη. Οι Τούρκοι βουλευτές μετέφεραν την ανησυχία τους για την κλιμάκωση της έντασης στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ η ουκρανική αντιπροσωπεία κατηγόρησε τη Ρωσία ότι κάνει εκτεταμένη χρήση του λεγόμενου «στόλου-φάντασμα».<br /><br />Παράλληλα, οι Ουκρανοί βουλευτές εμφανίστηκαν ανήσυχοι για τις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογάν σχετικά με τις ειρηνευτικές προσπάθειες. Σύμφωνα με την ουκρανική πλευρά, ο Τούρκος πρόεδρος δεν αναφέρεται πλέον ρητά στην εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Στο πλαίσιο του τρέχοντος αμερικανικού ειρηνευτικού σχεδίου, φέρεται να ζητείται από το Κίεβο η παραχώρηση μέρους των εδαφών του στη Ρωσία. Η ουκρανική αντιπροσωπεία εκτίμησε ότι η αποδοχή ενός τέτοιου σχεδίου θα οδηγούσε στο να χαρακτηριστεί ο πρόεδρος Ζελένσκι προδότης, ενώ δεν θα είχε καμία πιθανότητα έγκρισης από το κοινοβούλιο.<br /><br />Όπως και οι ΗΠΑ, η Τουρκία επιθυμεί την επίτευξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας το συντομότερο δυνατό. Ωστόσο, η Άγκυρα υιοθετεί μια πιο απαισιόδοξη προσέγγιση ως προς τις αντοχές της ουκρανικής αντίστασης, φοβούμενη ότι ο ουκρανικός στρατός ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπος με μια καταστροφική υποχώρηση μπροστά στη συνεχιζόμενη προέλαση των ρωσικών δυνάμεων.<br /><br />Η τουρκική θέση φαίνεται να βασίζεται στην πεποίθηση ότι μια «κακή» ειρήνη υπό τις παρούσες συνθήκες είναι προτιμότερη από μια ακόμη «χειρότερη» ειρήνη που θα γίνει αποδεκτή στο μέλλον, υπό σαφώς δυσμενέστερους όρους. Οι Ευρωπαίοι, ωστόσο, φαίνεται να διαφωνούν ως προς την εκτίμηση των αντοχών της ουκρανικής αντίστασης και προειδοποιούν ότι μια κακή ειρήνη σήμερα ενδέχεται να οδηγήσει σε έναν νέο πόλεμο στο μέλλον.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μήνυμα Άγκυρας σε Ρωσία-Ουκρανία: “Ο πόλεμος να μη φτάσει στην Τουρκία”.

ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝΑ Ρώσοι και Ουκρανοί απεσταλμένοι στην Άγκυρα προειδοποιήθηκαν να μην μεταφέρουν τον πόλεμό τους σε τουρκικό έδαφος. Η προειδοποί...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι γνωρίζουμε για την ουκρανική επίθεση στο ρωσικό τάνκερ νότια της Κρήτης.

<img height="399" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/12/epithesi-tanker-ukrania-russia-putin-mauri-thalassa-putin-SLpress-825x602.jpg" width="707" /><br /><br /><div><b>ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ</b><br />Σε μια σημαντική κλιμάκωση του “πολέμου των δεξαμενόπλοιων” μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας – ο οποίος μέχρι στιγμής έχει εκδηλωθεί κυρίως στη Μαύρη Θάλασσα – ουκρανικά εναέρια drones έπληξαν ένα δεξαμενόπλοιο που ανήκει στον λεγόμενο «σκιώδη στόλο» της Ρωσίας στη Μεσόγειο. Το τελευταίο περιστατικό έρχεται ως συνέχεια μετά από μια σειρά επιθέσεων κατά δεξαμενόπλοιων.<br /><br />Προηγουμένως, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν είχε προειδοποιήσει ότι θα «αποκόψει την Ουκρανία από τη θάλασσα», ως απάντηση στην κλιμάκωση της εκστρατείας του Κιέβου κατά της ρωσικής εμπορικής ναυτιλίας. Μια πηγή από την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU), την κύρια υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας του Κιέβου, δήλωσε σε δυτικά ΜΜΕ ότι «μια νέα, άνευ προηγουμένου ειδική επιχείρηση» πραγματοποιήθηκε κατά του ρωσικού τάνκερ, «σε περισσότερα από 2.000 χιλιόμετρα» από το ουκρανικό έδαφος.<br /><br />Ο στόχος ήταν το τάνκερ αργού πετρελαίου Qendil με σημαία Ομάν, άδειο κατά τη στιγμή της επίθεσης. Είχε αποπλεύσει από το ινδικό λιμάνι Jamnagar, όπου είχε εκφορτωθεί την 1η Δεκεμβρίου. «Κατά συνέπεια, αυτή η επίθεση δεν αποτελούσε καμία απειλή για την οικολογική κατάσταση στην περιοχή», ανέφερε η SBU.<br /><br />Πριν από την εκφόρτωση, το τάνκερ είχε αναχωρήσει από το ρωσικό λιμάνι Νοβοροσίσκ της Μαύρης Θάλασσας στις 4 Νοεμβρίου, διαπλέοντας τον Βόσπορο και τη Μεσόγειο – και στη συνέχεια περνώντας από τη Διώρυγα του Σουέζ καθ’ οδόν προς την Ινδία. Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 2006 και έχει χωρητικότητα 115.338 τόνων.<br /><br />Περίεργη πορεία<br /><br />Σύμφωνα<a href="https://www.lloydslist.com/LL1155927/Ukraine-targets-shadow-fleet-tanker-in-Mediterranean"> με την Lloyd List Intelligence, η επίθεση πιθανότατα συνέβη όταν το τάνκερ</a> κατευθυνόταν δυτικά στη Μεσόγειο, μεταξύ Μάλτας και Κρήτης, κάτι που το τοποθετεί περίπου 930 μίλια από την Ουκρανία. Σύμφωνα με τα δεδομένα του AIS, το πλοίο έκανε αναστροφή αμέσως πριν τα μεσάνυχτα και στη συνέχεια στράφηκε προς τα ανατολικά (για άγνωστους λόγους) αλλάζοντας τον προορισμό του, προς το Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου.<br /><br />Η SBU εξήγησε ότι τα εναέρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν ως μέρος μιας επιχείρησης «πολλών σταδίων» που διεξήχθη από δυνάμεις της Ειδικής Ομάδας “Άλφα”. Η ίδια ομάδα ήταν υπεύθυνη για την αεροπορική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην αεροπορική βάση Belbek, στην Κριμαία.<br /><br />Η SBU διένειμε βίντεο που φέρεται να δείχνει την επίθεση στο δεξαμενόπλοιο. Στις εικόνες, φαίνονται πυρομαχικά να ρίχνονται στο κατάστρωμα από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος τύπου εξακόπτερου, υποδεικνύοντας μια επίθεση μικρής εμβέλειας, με τα βομβαρδιστικά drones να έχουν πιθανώς εκτοξευθεί από κοντινό σκάφος. Η εκτόξευση αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών από μια γειτονική χώρα θα ήταν δυνατή, μόνο εάν ο στόχος ήταν περίπου έξι μίλια από την ακτή.<br /><br />Η SBU ισχυρίζεται ότι το δεξαμενόπλοιο «υπέστη σοβαρές ζημιές και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον προβλεπόμενο σκοπό του». Τα βίντεο υποδηλώνουν ότι προκλήθηκαν ζημιές στην υποδομή του άνω μέρους του δεξαμενόπλοιου, αν και δεν είναι σαφές πόσο σοβαρή ήταν αυτή.<br />Κομμάτι του σκιώδους στόλου το τάνκερ<br /><br />«Η Ρωσία χρησιμοποίησε αυτό το δεξαμενόπλοιο για να παρακάμψει τις κυρώσεις και να κερδίσει χρήματα που πήγαν στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας», πρόσθεσε η SBU στην ανακοίνωσή της. «Επομένως, από την άποψη του διεθνούς δικαίου και των νόμων και των εθίμων του πολέμου, αυτός είναι ένας απολύτως νόμιμος στόχος για την SBU. Ο εχθρός πρέπει να καταλάβει ότι η Ουκρανία δεν θα σταματήσει και θα το χτυπήσει οπουδήποτε στον κόσμο, όπου κι αν βρίσκεται».<br /><br />Σε ανακοίνωσή της, η εταιρεία ασφαλείας Vanguard δήλωσε ότι η επίθεση αντανακλούσε «μια έντονη επέκταση της χρήσης μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων από την Ουκρανία εναντίον θαλάσσιων περιουσιακών στοιχείων, που σχετίζονται με το δίκτυο εξαγωγής πετρελαίου της Ρωσίας, το οποίο έχει υποστεί κυρώσεις».<br /><br />Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο επέβαλαν κυρώσεις στο Qendil, καθώς θεωρείται μέρος του σκιώδους στόλου, δηλαδή τα σκάφη που χρησιμοποιούνται από τη Ρωσία (καθώς και από το Ιράν και τη Βενεζουέλα) για να αποφύγουν τις κυρώσεις, με παραπλανητικές πρακτικές. Αυτές περιλαμβάνουν αλλαγή σημαιών και πολύπλοκες αλυσίδες ιδιοκτησίας, συχνά χρησιμοποιώντας εικονικές εταιρείες.<br /><br />Η συνέντευξη Πούτιν<br /><br />Μπορεί να μην είναι σύμπτωση ότι η επίθεση έλαβε χώρα την ημέρα της ετήσιας συνέντευξης Τύπου του Πούτιν στο τέλος του έτους. Κατά τη διάρκεια αυτής, ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία θα απαντήσει στις πρόσφατες ουκρανικές επιθέσεις σε δεξαμενόπλοια του σκιώδους στόλου. Από την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον σκιώδη στόλο, που εκτιμάται ότι αριθμεί περισσότερα από 1.000 πλοία, για να παρακάμψει τις κυρώσεις και να εξάγει αργό πετρέλαιο, αποφέροντας τα απαραίτητα έσοδα.<br /><br />Ο Πούτιν στην συνέντευξη δήλωσε ότι η Ρωσία «σίγουρα θα απαντήσει» στην εκστρατεία της Ουκρανίας κατά του σκιώδους στόλου της. «Τελικά, αυτό δεν θα οδηγήσει στο αναμενόμενο αποτέλεσμα», είπε. «Δεν θα διαταράξει κανέναν εφοδιασμό, αλλά θα δημιουργήσει μόνο πρόσθετες απειλές», πρόσθεσε ο Πούτιν. Μερικές ώρες μετά, ακολούθησαν ρωσικά πλήγματα στην Οδησσό.<br /><br />Η Ουκρανία έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να στοχεύσει ρωσικά-“σκιώδη” δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα. Η Ουκρανία πραγματοποίησε τρεις επιθέσεις σε πετρελαιοφόρα που συνδέονται με τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα στα τέλη Νοεμβρίου και στις αρχές Δεκεμβρίου. Αυτή η εκστρατεία έχει προκαλέσει μια αντίστοιχη απάντηση από τη Ρωσία, χρησιμοποιώντας ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος τύπου Shahed.</div><div><br />Πρώτη επίθεση πέραν της Μαύρης Θάλασσας<br /><br />Ωστόσο, η πρώτη επιβεβαιωμένη ουκρανική επίθεση σε ένα πλοίο που συνδέεται με τη Ρωσία τόσο μακριά από το θέατρο της Μαύρης Θάλασσας είναι μια σημαντική εξέλιξη. Είναι πολύ πιθανό ότι ο μυστικός πόλεμος κατά των πλοίων που διεξάγεται μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, να παρείχε ένα πρότυπο για αυτήν την επίθεση.<br /><br />Η δυνατότητα χρήσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών μικρής εμβέλειας για την επιχείρηση επιθέσεων στη Μεσόγειο υποδηλώνει ότι τα πλοία θα μπορούσαν να απειλούνται αλλού στα ευρωπαϊκά ύδατα, ή ακόμα και πέρα από αυτά. Πέρα από αυτό, θα μπορούσαμε να δούμε την Ουκρανία να αρχίζει να χρησιμοποιεί συστήματα μεγαλύτερης εμβέλειας, συμπεριλαμβανομένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών μονής κατεύθυνσης εξοπλισμένων με τερματικούς σταθμούς Starlink, στο μέλλον.<br /><br />Ανεξάρτητα από αυτό, αυτή η εξέλιξη, όχι μόνο ενδεχομένως να δυσχεράνει την εξαγωγή πετρελαίου από τη Ρωσία, αλλά να σημαίνει ότι άλλες εμπορικές ναυτιλίες θα πρέπει να γνωρίζουν τους αυξανόμενους κινδύνους – και ενδεχομένως να λάβουν μέτρα για την ενίσχυση της ασφαλείας τους, κάτι που συνεπάγεται περαιτέρω κόστος.<br /><br />Αν και η επίθεση στο Qendil αποτελεί την πρώτη αυτού είδους στη Μεσόγειο, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί μια περαιτέρω γεωγραφική επέκταση της εκστρατείας του Κιέβου, κατά του ρωσικού σκιώδους στόλου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι γνωρίζουμε για την ουκρανική επίθεση στο ρωσικό τάνκερ νότια της Κρήτης.

ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Σε μια σημαντική κλιμάκωση του “πολέμου των δεξαμενόπλοιων” μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας – ο οποίος μέχρι στιγμής έχει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα έχει τα κλειδιά του Αιγαίου αλλά δεν ξέρει τι να τα κάνει.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="366" src="https://www.youtube.com/embed/SwtL1ocVEA0" width="719" youtube-src-id="SwtL1ocVEA0"></iframe></div><div><br /></div>«Η Ελλάδα βρίσκεται εντός μίας πολιτικής τάξης την οποία αν δεν την κατανοήσουμε θα μείνουμε εκτός εξελίξεων…Έχουμε καταλάβει την γεωπολιτική σημασία του Αιγαίου Πελάγους»; Το ερώτημα θέτει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και δίνει και την απάντηση.<br /><br />Αξιοποιώντας το πάντα πολύτιμο εργαλείο της ιστορίας ο κ. Χιωτίνης φθάνει στις σημερινές γεωπολιτικές εξελίξεις τις οποίες το ελληνικό πολιτικό σύστημα δείχνει αδύναμο να παρακολουθήσει. Γι’ αυτό και η χώρα δεν έχει καταφέρει να μετατρέψει στο μέτρο του δυνατού ,τις μεγάλες κρίσεις που εξελίσσονται στη γειτονιά μας, σε ευκαιρίες για τη χώρα.<br /><br />Ο κ. Χιωτίνης θεωρεί ακατανόητη την στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο ουκρανικό ,αναφερόμενος κυρίως στην «κήρυξη πολέμου» κατά της Ρωσίας!<br /><br />Πως εξηγεί την ανυπαρξία της Ευρώπης, την οποία ο Τραμπ , συστηματικά περιφρονεί ,ειδικά το τελευταίο διάστημα;<br /><br />Θα προχωρήσει η συνεργασία Τραμπ-Πούτιν; Ο κ. Χιωτίνης εκτιμά πως ναι , επισημαίνοντας ότι και οι δύο σ’ ότι αφορά στην περιοχή μας , δεν εμπιστεύονται την Τουρκία του Ερντογάν.<br /><br />«Η Ελλάδα, τυπικά τουλάχιστον έχει τα κλειδιά του Αιγαίου, αρκεί να βγούμε στο πεδίο…Γκριζάραμε μόνοι μας τα Ίμια και ευχαριστήσαμε τους Αμερικανούς…Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η κυβέρνηση έχει ενταχθεί στο πολεμικό μέτωπο των Ευρωπαίων, κάτι που είναι τελείως παράδοξο».<br /><br />Ο κ. Χιωτίνης θεωρεί αναπόφευκτη τη συνεργασία της Ευρώπης με τη Ρωσία. Κι αυτό ,γιατί αν δεν το κάνει τότε δεν θα αντέξει. Τα κράτη της μετατρέπονται σε κρατίδια ,στα οποία κανείς δεν δίνει σημασία.»<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ελλάδα έχει τα κλειδιά του Αιγαίου αλλά δεν ξέρει τι να τα κάνει.

«Η Ελλάδα βρίσκεται εντός μίας πολιτικής τάξης την οποία αν δεν την κατανοήσουμε θα μείνουμε εκτός εξελίξεων…Έχουμε καταλάβει την γεωπολιτικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ουκρανία μετέφερε τον πόλεμο στο FIR Της Αθήνας. Η σιωπή της Αθήνας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/medium_article_image/public/2025-12/tanker-ekrixi.jpg?itok=NGQANiyS" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="992" height="320" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/medium_article_image/public/2025-12/tanker-ekrixi.jpg?itok=NGQANiyS" width="682" /></a></div><div><br /></div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Η επίθεση ουκρανικού drone εναντίον ρωσικών συμφερόντων πλοίου νοτιοδυτικά της Κρήτης δεν ήταν απλώς ένα ακόμη επεισόδιο του πολέμου που μεταφέρεται γεωγραφικά. Ήταν μια στιγμή που έθεσε, αθόρυβα αλλά καθαρά, ένα ερώτημα κρατικής ευθύνης. Και η Ελλάδα απάντησε με σιωπή.<br /><br />Το σημείο της επίθεσης βρισκόταν εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων, αλλά εντός του FIR Αθηνών – δηλαδή εντός της περιοχής όπου η Ελλάδα έχει διεθνώς αναγνωρισμένη ευθύνη για την ασφάλεια της πολιτικής αεροπλοΐας. Αυτό δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι η ουσία.<br /><br />Η εκτέλεση στρατιωτικής ενέργειας σε περιοχή FIR τρίτης χώρας, χωρίς δημόσια προειδοποίηση ή NOTAM, συνιστά δυνητικό κίνδυνο για πτήσεις. Και σε τέτοιες περιπτώσεις (δηλαδή εκτέλεση στρατιωτικής ενέργειας χωρίς δημόσια προειδοποίηση ή έκδοση NOTAM) , τα κράτη διαμαρτύρονται. Η Αθήνα δεν έβγαλε κιχ.<br /><br />Η σιωπή αυτή δεν μπορεί να ερμηνευθεί ουδέτερα. Δεν είναι “αμέλεια”. Είναι επιλογή. Και κάθε επιλογή, στη διπλωματία, έχει δύο αναγνώσεις – αμφότερες προβληματικές.Η πρώτη ανάγνωση λέει ότι η Ελλάδα είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων. Όχι δημόσια, όχι θεσμικά, αλλά μέσω συμμαχικών διαύλων. Ένα σιωπηρό “heads-up” ότι πρόκειται να υπάρξει επιχείρηση σε περιοχή ελληνικής ευθύνης, χωρίς να ζητηθεί τυπική συναίνεση και χωρίς να υπάρξει δημόσια εμπλοκή. Αν αυτό ισχύει, τότε η Αθήνα επέλεξε να αποδεχθεί την παράκαμψη του ρόλου της, προκειμένου να μην ανοίξει πολιτικό μέτωπο ούτε με την Ουκρανία ούτε –κυρίως– με τις ΗΠΑ. Πρόκειται για συνειδητή υποβάθμιση διαδικαστικών δικαιωμάτων χάριν στρατηγικής ευθυγράμμισης.Η δεύτερη ανάγνωση είναι ακόμη πιο βαριά: η Ελλάδα αγνοήθηκε. Μια στρατιωτική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε εντός FIR ελληνικής ευθύνης χωρίς καμία ενημέρωση, και η Αθήνα επέλεξε να μην αντιδράσει εκ των υστέρων, για να μην εκτεθεί. Αν αυτό ισχύει, τότε δεν μιλάμε απλώς για σιωπή, αλλά για σκανδαλώδη αποδοχή τετελεσμένων. Για μια χώρα που ανέχεται να παρακάμπτεται σε ζήτημα ασφάλειας πτήσεων στην ίδια της την περιοχή ευθύνης.<br /><br />Και στις δύο εκδοχές, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η Ελλάδα εμφανίζεται να μην υπερασπίζεται ούτε τον θεσμικό της ρόλο στο FIR ούτε την αρχή ότι η Μεσόγειος –και ειδικά η περιοχή γύρω από την Κρήτη– δεν είναι σε επιχειρησιακό κενό, αλλά αντίθετα βρίσκεται υπό τον έλεγχο της χώρας (της Ελλάδας) που ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.<br /><br />Η σιωπή, σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι ουδετερότητα. Είναι «εκκωφαντικό» μήνυμα.: Αφού δεν ενοχλήθηκαν οι Αμερικανοί στη Σούδα , τότε, όλα καλά…<div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ουκρανία μετέφερε τον πόλεμο στο FIR Της Αθήνας. Η σιωπή της Αθήνας.

Δημήτρης Μηλάκας Η επίθεση ουκρανικού drone εναντίον ρωσικών συμφερόντων πλοίου νοτιοδυτικά της Κρήτης δεν ήταν απλώς ένα ακόμη επεισόδιο το...

Διαβάστε την συνέχεια

Eurofighter στην Τουρκία: «20 νέα μαχητικά θα έχουμε το 2032. Ελλάδα και Ισραήλ πιέζουν να μην πάρουμε F-35».

<img height="320" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/07/EUROFIGHTER-TYPHOON-EPA-1-750x375.jpg" width="704" /><br /><br />Αποκαλύψεις για τον πρόγραμμα προμήθειας των μαχητικών αεροσκαφών τύπου Eurofighter Typhoon από την Τουρκία έκανε ο υπουργός Άμυνας της γειτονικής μας χώρας, Γιασάρ Γκιουλέρ, επιβεβαιώνοντας ότι θα εξοπλιστούν με τους πανίσχυρους πυραύλους αέρος – αέρος τύπου Meteor, ενώ η Άγκυρα συνεχίζει να επιδιώκει την επανένταξη στο πρόγραμμα των F-35.<br /><br />Ειδικότερα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε το χρονοδιάγραμμα παράδοσης των Eurofighter Typhoon με 20 νέα μαχητικά αεροσκάφη από το Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι το 2032 ενώ 12 μαχητικά αεροσκάφη από το Ομάν αναμένεται να έχουν αναβαθμιστεί ως το 2028. <div><br /></div><div>Με άλλα λόγια, η Τουρκία θα παραλάβει το 2030: 6 αεροσκάφη από Ηνωμένο Βασίλειο.<br />το 2031: 8 αεροσκάφη από Ηνωμένο Βασίλειο.<br />το 2032: 6 αεροσκάφη από Ηνωμένο Βασίλειο.<br /><br />Όσον αφορά τα Eurofighter Typhoon του Ομάν, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι χρειάζονται πλήρη εκσυγχρονισμό και πως θα ενσωματώνουν ραντάρ AESA, πυραύλους Meteor και εκσυγχρονισμένα λειτουργικά συστήματα avionics για να είναι έτοιμα προς παραλαβή το 2028, ενώ τόνισε ότι έχουν ελάχιστες ώρες πτήσης και για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι σταθμευμένα μέσα σε υπόστεγα<br /><br />Στη συνέχεια, ο Γιασάρ Γκιουλέρ αναφέρθηκε στα άλλα Eurofighter Typhoon του Κατάρ, τα οποία χαρακτήρισε ως «ετοιμοπόλεμα μαχητικά αεροσκάφη με πολύ λίγες ώρες πτήσης» που θα αποκτηθούν μαζί με τα πυρομαχικά και τον εξοπλισμό υλικοτεχνικής υποστήριξης ως πακέτο», ενώ πρόσθεσε ότι η εκπαίδευση Τούρκων πιλότων και τεχνικών εδάφους θα ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό τόσο στο Κατάρ όσο και στο Ομάν.<br /><br />Ο Γκιουλέρ επιβεβαίωσε επίσης ότι τα Eurofighter θα εξοπλιστούν τόσο με πυραύλους αέρος – αέρος μεγάλης εμβέλειας τύπου Meteor για BVR (πέραν της οπτικής εμβέλειας) εμπλοκές όσο και με τουρκικής κατασκευής πυρομαχικά, οπλικά συστήματα και πυραύλους, αλλά και με τουρκικό λογισμικό για την πλήρη αυτονομία, έλεγχο και κυριαρχία επί των mission data.<br />Το F-35 παραμένει προτεραιότητα<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας δεν παρέλειψε να μιλήσει και για το φλέγον ζήτημα της επιστροφής της Άγκυρας στο πρόγραμμα stealth μαχητικών αεροσκαφών πολλαπλών ρόλων πέμπτης γενιάς τύπου F-35, λέγοντας πως Τούρκοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι εργάζονται για την άρση των κυρώσεων CAATSA:<br /><br />«Δεν βλέπουμε πρόβλημα με την προμήθεια F-16. Φυσικά, η προτεραιότητά μας θα είναι τα F-35. Γνωρίζουμε ότι το Ισραήλ και η Ελλάδα ασκούν πιέσεις για να μην μας δοθούν αυτά τα αεροσκάφη. Συνεχίζουμε το δικό μας έργο για την άρση των κυρώσεων CAATSA. Έχουμε ξεχωριστές ομάδες εργασίας για αυτά τα θέματα. Η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα λύσουν αυτά τα προβλήματα».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Eurofighter στην Τουρκία: «20 νέα μαχητικά θα έχουμε το 2032. Ελλάδα και Ισραήλ πιέζουν να μην πάρουμε F-35».

Αποκαλύψεις για τον πρόγραμμα προμήθειας των μαχητικών αεροσκαφών τύπου Eurofighter Typhoon από την Τουρκία έκανε ο υπουργός Άμυνας της γειτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παύλος Ασλανίδης: Η Μαρία Καρυστιανού «έπεσε στην παγίδα των δημοσκοπήσεων και φούσκωσαν τα μυαλά της».

<img height="379" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/09/karystianou-630x379.jpg" width="703" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Δυστυχώς η Μαρία έπεσε στην παγίδα των δημοσκοπήσεων και φούσκωσαν τα μυαλά της», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του συλλόγου «Τέμπη 2023»</span></h3>Την παραίτηση της Μαρίας Καρυστιανού από την προεδρία του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων «Τέμπη 2023» ζήτησε ο Παύλος Ασλανίδης.<br /><br />Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου και συνοδοιπόρος της Μαρίας Καρυστιανού στον αγώνα για τη δικαίωση των παιδιών τους και την τιμωρία των ενόχων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με την Καρυστιανού καθώς φουντώνουν τα ρεπορτάζ για κάθοδό της στον πολιτικό στίβο μέσα από τη συγκρότηση κόμματος ή φορέα.<br /><br />Ο Παύλος Ασλανίδης στις δηλώσεις του σημείωσε ότι το θέμα είναι ηθικό και γι’ αυτό θεωρεί ότι η Μαρία Καρυστιανού πρέπει να παραιτηθεί.<br /><br />«Δεν είχαμε ενημερωθεί γι΄αυτά. Εμείς τρέχουμε τα δικαστικά, τρέχουμε με τεχνικούς συμβούλους, έχουμε τις εκταφές μπροστά μας, αυτά είναι τα ζητήματα που μας απασχολούν και όχι εάν θα κάνουμε κόμματα ή φορείς», επεσήμανε ο Παύλος Ασλανίδης.<br /><br />Ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου «Τέμπη 2023» ανέφερε ακόμα ότι «η Μαρία έπεσε στην παγίδα των δημοσκοπήσεων.<br /><br />»Όταν μια απλή πολίτης ξαφνικά τη βάζουν σε δημοσκοπήσεις με πρώην πρωθυπουργούς, με τον Σαμαρά, τον Τσίπρα και τις φορτώνουν τα μυαλά. Όχι 40%. Την πλησιάζουν επικοινωνιολόγοι επαγγελματίες και τις λένε αυτό κι εκείνο και το άλλο και κάνει τις συναντήσεις όλες αυτές.<br /><br />»Την είχα ρωτήσει και μου λέει ότι δεν έγιναν και προχθές παραδέχθηκε ότι έγιναν, αυτό σημαίνει ότι δυστυχώς φούσκωσαν τα μυαλά της και δεν έμεινε πιστή σε αυτό που είπαμε».<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παύλος Ασλανίδης: Η Μαρία Καρυστιανού «έπεσε στην παγίδα των δημοσκοπήσεων και φούσκωσαν τα μυαλά της».

«Δυστυχώς η Μαρία έπεσε στην παγίδα των δημοσκοπήσεων και φούσκωσαν τα μυαλά της», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του συλλόγου «Τέμπη 2023» Την παραί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ισραήλ προειδοποιεί ότι θα χτυπήσει τους Τούρκους στη Συρία. Τούρκοι υπουργοί στη Δαμασκό.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/12/FIDAN-630x400.jpg" width="697" /><br /><br />Ισραηλινοί αξιωματούχοι ασφαλείας καθόρισαν «κόκκινες γραμμές» σχετικά με την εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία, προειδοποιώντας ότι η μεταφορά συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων στη Δαμασκό θα πυροδοτήσει στρατιωτική δράση, ανεξαρτήτως της πηγής προέλευσής τους, όπως μετέδωσε τη Δευτέρα 22/12 το ισραηλινό τηλεοπτικό δίκτυο Channel 12.<br /><br />«Υπάρχει οπλισμός που αποτελεί κόκκινη γραμμή – και δεν πρόκειται να φτάσει σε συριακά χέρια από καμία απολύτως πηγή», δήλωσε αξιωματούχος ασφαλείας του Ισραήλ στο Channel 12.<br /><br />Το δημοσίευμα έρχεται τη στιγμή που ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, ο Υπουργός Άμυνας, Γιασάρ Γκιουλέρ, και ο επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών, Ιμπραήμ Καλίν, μετέβησαν τη Δευτέρα 22/12 στη Δαμασκό για συναντήσεις με τον μεταβατικό Σύρο Πρόεδρο, Άχμαντ αλ-Σάρα, σηματοδοτώντας την πρώτη επέτειο από την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ.<div><br />Το Ισραήλ επιτηρεί τη μεταφορά τουρκικών όπλων<br /><br />Σύμφωνα με το Channel 12, οι ισραηλινές Αρχές παρακολουθούν στενά τις προσπάθειες της Άγκυρας, οι οποίες, όπως υποστηρίζουν, στοχεύουν στην «εδραίωση περιφερειακής επιρροής» στη Συρία και τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού στη Δαμασκό.<br /><br />Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι η Τουρκία παρέχει κυρίως εξοπλισμό που επιτρέπει την ταχεία κινητικότητα του τζιχαντιστικού συριακού στρατού, καθώς και όπλα που επί του παρόντος δεν θεωρούνται άμεση απειλή για τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />«Στο κατεστημένο ασφαλείας υπογραμμίζουν: υπάρχει οπλισμός που αποτελεί κόκκινη γραμμή – και δεν θα φτάσει σε συριακά χέρια από καμία πηγή.<br /><br />»Ο εντοπισμός μιας τέτοιας τάσης θα οδηγήσει σε στρατιωτική δράση», σημειώνεται στο δημοσίευμα.<br /><br />Παράλληλα, αναφέρεται ότι «οι ισραηλινές λίστες στόχων στη Συρία επικαιροποιούνται συνεχώς, ώστε να καταστεί δυνατή η άμεση επέμβαση εφόσον απαιτηθεί».<br />Τούρκοι υπουργοί στη Δαμασκό<br /><br />Στο μεταξύ, οι Φιντάν, Γκιουλέρ και ο αρχηγός της ΜΙΤ, Καλίν, συναντώνται με τον Σύρο αυτοανακηρυγμένο μεταβατικό Πρόεδρο Σάρα και άλλους αξιωματούχους στη Δαμασκό.<br /><br />Στις συναντήσεις αξιολογήθηκαν οι σχέσεις Τουρκίας-Συρίας σε πολιτικό, οικονομικό και αμυντικό επίπεδο, μετά τη συμπλήρωση ενός έτους από την πτώση του Άσαντ.<br /><br />Οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στην εφαρμογή της συμφωνίας της 10ης Μαρτίου, η οποία συνδέεται με τις προτεραιότητες εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας, τους αναδυόμενους κινδύνους ασφαλείας στη νότια Συρία λόγω των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων, καθώς και τη συνεργασία για την αποτροπή της επανεμφάνισης του Ισλαμικού Κράτους (Daesh).</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το Ισραήλ προειδοποιεί ότι θα χτυπήσει τους Τούρκους στη Συρία. Τούρκοι υπουργοί στη Δαμασκό.

Ισραηλινοί αξιωματούχοι ασφαλείας καθόρισαν «κόκκινες γραμμές» σχετικά με την εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία, προειδοποιώντας ότι η μεταφορά...

Διαβάστε την συνέχεια

Jerusalem Post: Η Τουρκία στο επίκεντρο της τριμερούς συνόδου Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου.

<img height="334" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/12/CYPRUS-ISRAEL-GREECE-630x334.jpg" width="697" /><br /><br />Η τριμερής εταιρική σχέση άρχισε να διαμορφώνεται πριν από περίπου 15 χρόνια, μετά την επιδείνωση των σχέσεων του Ισραήλ με την Τουρκία, παρά το γεγονός ότι αρχικά παρουσιάστηκε με τους όρους της ενεργειακής συνεργασίας και της περιφερειακής διπλωματίας.<br /><br />Ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου θα υποδεχθεί τους ομολόγους του από την Ελλάδα και την Κύπρο στην Ιερουσαλήμ τη Δευτέρα 22/12, στο πλαίσιο μιας τριμερούς σύμπραξης που αλλάζει σταδιακά χαρακτήρα.<br /><br />Η συνεργασία αυτή έλαβε σάρκα και οστά πριν από 15 χρόνια, όταν οι δεσμοί του Ισραήλ με την Τουρκία διαρρήχθηκαν, ακόμη και αν το αρχικό πλαίσιο αφορούσε την ενέργεια και τη διπλωματία.<br /><br />Ωστόσο, όσα κάποτε υπονοούνταν, πλέον λέγονται ρητά, καθώς οι ανησυχίες για τις προθέσεις της Τουρκίας καθορίζουν όλο και περισσότερο την τριμερή ατζέντα.<br /><br />Πριν από μια δεκαετία, το φυσικό αέριο παρείχε τόσο το πρόσχημα όσο και τη νομιμοποίηση για την οικοδόμηση στενότερων δεσμών με την Ελλάδα και την Κύπρο – δύο χώρες που για δεκαετίες συγκαταλέγονταν στους δριμύτερους επικριτές του Ισραήλ στην Ευρώπη.<br /><br />Οι αγωγοί αερίου, οι εξαγωγικές οδοί και η διασύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων ήταν τρόποι για την εμβάθυνση της συνεργασίας χωρίς αυτή να χαρακτηρίζεται ρητά ως συμμαχία κατά της Τουρκίας.<br /><br />Σήμερα όμως, καθώς τα ενεργειακά εγχειρήματα ατοντούν ή μετασχηματίζονται και οι περιφερειακές εντάσεις οξύνονται, η επιφυλακτικότητα έδωσε τη θέση της στην ειλικρίνεια.<br /><br />Η αμυντική συνεργασία -ένα θέμα που κάποτε ερχόταν στην ατζέντα πολύ μετά τη συζήτηση για το αέριο- αποτελεί πλέον τον κεντρικό πυλώνα της σχέσης.<br /><br />Τις παραμονές αυτής της συνόδου, αναδύθηκαν αναφορές -που αργότερα διαψεύστηκαν- ότι οι τρεις χώρες εξετάζουν τη συγκρότηση μιας δύναμης ταχείας αντίδρασης αποτελούμενης από στρατιωτικές μονάδες κάθε χώρας.<br /><br />Οι ρίζες αυτής της σύμπραξης εντοπίζονται στις αρχές του αιώνα, όταν οι ανακαλύψεις υποθαλάσσιου αερίου από το Ισραήλ συνέπεσαν με τη ραγδαία επιδείνωση των σχέσεών του με την Άγκυρα, μετά την εκλογή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην πρωθυπουργία το 2002.<br />Οι ιστορικοί αντίπαλοι της Τουρκίας γίνονται οι νέοι εταίροι του Ισραήλ<br /><br />Καθώς ο Ερντογάν μετέβαλε δραματικά τη σχέση της Τουρκίας με το Ισραήλ -με πλέον εμφατική στιγμή το επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά το 2010- το Ισραήλ έχασε έναν σημαντικό στρατηγικό σύμμαχο.<br /><br />Ως εκ τούτου, αναζήτησε νέους εταίρους στην περιοχή για να καλύψουν το κενό της Τουρκίας.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος -αμφότερες ιστορικοί αντίπαλοι της Τουρκίας και καχύποπτες απέναντι στις περιφερειακές επιδιώξεις της- αναδείχθηκαν ως φυσικές εναλλακτικές λύσεις.<br /><br />Η ενεργειακή συνεργασία παρείχε το αρχικό πλαίσιο: μια βάση για στενότερους δεσμούς που θα έφερνε το Ισραήλ πιο κοντά στην Ευρώπη και θα εμβάθυνε τον συντονισμό με δύο κράτη-μέλη της ΕΕ, χωρίς να οριστεί αμέσως η συμμαχία ως αντίβαρο στην Τουρκία.<br /><br />Εκείνη την εποχή, το αφήγημα του φυσικού αερίου ήταν ελκυστικό, με την φιλόδοξη ιδέα ενός αγωγού που θα ξεκινούσε από το Ισραήλ, θα περνούσε από την Κύπρο προς την Ελλάδα και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.<br /><br />Ο αγωγός EastMed, όπως ονομάστηκε το έργο, ήταν κοστοβόρος και τεχνικά δύσκολος, αλλά προσέφερε ένα όραμα γύρω από το οποίο μπορούσε να συσπειρωθεί αυτή η νέα ευθυγράμμιση.<br /><br />Αυτή η προσέγγιση ήταν εντυπωσιακή ακριβώς επειδή ερχόταν σε ρήξη με το παρελθόν.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος υπήρξαν για δεκαετίες από τους πιο σκληρούς και συνεπείς επικριτές του Ισραήλ στην Ευρώπη.<br /><br />Η εικόνα των ηγετών του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου να στέκονται μαζί σε συνόδους στη Λευκωσία και την Αθήνα αντιπροσώπευε μια σημαντική διπλωματική στροφή.<br /><br />Το αέριο δεν εξάλειψε τις πολιτικές διαφορές, αλλά δημιούργησε κοινά συμφέροντα αρκετά ισχυρά ώστε να τις υπερκεράσουν.<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία βρισκόταν πάντα στο παρασκήνιο. Οι προτεινόμενες ενεργειακές οδοί ήταν ελκυστικές όχι μόνο επειδή συνέδεαν το Ισραήλ με την Ευρώπη, αλλά και επειδή παρέκαμπταν την Τουρκία. Εντούτοις, αυτό σπάνια δηλωνόταν ανοιχτά.<br /><br />Η έμφαση παρέμενε θετική: συνεργασία, ανάπτυξη και περιφερειακή σταθερότητα.<br /><br />Η ενέργεια επέτρεψε στις τρεις χώρες να προωθήσουν τη συμμαχία ως αντίβαρο στην Τουρκία, χωρίς να την παρουσιάζουν ως τέτοια.<br /><br />Αυτή η πλαισίωση ήταν σκόπιμη. Το Ισραήλ δοκίμαζε ακόμη αν η σχέση του με την Άγκυρα θα μπορούσε να επανέλθει σε ομαλή τροχιά.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος, από την πλευρά τους, προτιμούσαν να μην παρουσιάζουν τη διπλωματία τους ως ρητά αντιτουρκική. Το φυσικό αέριο παρείχε ένα «ουδέτερο λεξιλόγιο» – κάτι που επέτρεπε την πρόοδο χωρίς να επιβάλλει μια αντιπαράθεση.<br />Από το αέριο στην ασφάλεια<br /><br />Με την πάροδο του χρόνου, οι περιορισμοί αυτής της προσέγγισης έγιναν σαφείς.<br /><br />Ο αγωγός EastMed προς την Ευρώπη δεν ξεκίνησε ποτέ, παρά τις ατέρμονες συζητήσεις.<br /><br />Το έργο αποσύρθηκε αθόρυβα από την ατζέντα λόγω του τεράστιου κόστους, των μηχανικών προκλήσεων, των μεταβαλλόμενων ενεργειακών αγορών και, τελικά, της απόσυρσης της αμερικανικής υποστήριξης το 2022.<br /><br />Η ενεργειακή συνεργασία δεν εξαφανίστηκε εντελώς. Οι εξαγωγές αερίου προς την Αίγυπτο -και από εκεί προς την Ευρώπη- προχώρησαν.<br /><br />Οι συζητήσεις για υποθαλάσσια ηλεκτρικά καλώδια (Great Sea Interconnector) που θα συνδέουν το Ισραήλ απευθείας με την Κύπρο, την Ελλάδα και το ευρωπαϊκό δίκτυο άρχισαν να προοδεύουν.<br /><br />Όμως το αέριο δεν είχε πλέον το πολιτικό ή στρατηγικό βάρος του παρελθόντος. Δεν μπορούσε να συντηρήσει τη σχέση από μόνο του.<br /><br />Αντ’ αυτού, η σχέση διατηρήθηκε μέσω της ενισχυμένης αμυντικής συνεργασίας, η οποία αναπτυσσόταν σταθερά όλο αυτό το διάστημα.<br /><br />Ακόμη και πριν να ατονήσουν τα φιλόδοξα ενεργειακά έργα, το Ισραήλ και η Ελλάδα οικοδομούσαν ένα εντυπωσιακό πλέγμα στρατιωτικών δεσμών.<br /><br />Ισραηλινοί πιλότοι εκπαιδεύονταν στον ελληνικό εναέριο χώρο μετά το κλείσιμο των τουρκικών αιθέρων γι’ αυτούς.<br /><br />Οι κοινές ασκήσεις διευρύνθηκαν σε κλίμακα και συχνότητα, ενώ η συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών εμβαθύνθηκε.<br /><br />Η Κύπρος ενίσχυσε επίσης σταθερά τον αμυντικό της διάλογο και τη συνεργασία με την Ιερουσαλήμ, επιτρέποντας μάλιστα σε στρατιώτες των IDF να εκπαιδεύονται στο έδαφός της.<br /><br />Στις αρχές της δεκαετίας του 2020, αυτή η συνεργασία είχε πλέον ωριμάσει σε μια θεσμική διευθέτηση.<br /><br />Υπογράφηκαν μακροπρόθεσμες αμυντικές συμφωνίες, προχώρησαν μεγάλες προμήθειες εξοπλισμών και ο συντονισμός μεταξύ αεροπορικών, ναυτικών και χερσαίων δυνάμεων έγινε ρουτίνα.<br />Η Τουρκία ως καταλύτης<br /><br />Αυτό που άλλαξε τα τελευταία χρόνια δεν είναι η ύπαρξη αυτής της συνεργασίας, αλλά το πλαίσιο στο οποίο συζητείται.<br /><br />Οι ενέργειες της Τουρκίας έχουν οξύνει την αντίληψη περί απειλής σε όλη την περιοχή.<br /><br />Οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου στο Αιγαίο, οι ναυτικοί ελιγμοί στη Μεσόγειο, ο διπλωματικός και στρατιωτικός ακτιβισμός στη Λιβύη και οι προσπάθειες εδραίωσης επιρροής στη Συρία έχουν καταστήσει σαφές σε Αθήνα, Λευκωσία και Ιερουσαλήμ ότι η Τουρκία επιδεικνύει την ισχύ της και δοκιμάζει τα όρια.<br /><br />Για την Ελλάδα, η ανησυχία αφορά λιγότερο έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας και περισσότερο μια κλιμάκωση λόγω λανθασμένου υπολογισμού.<br /><br />Για την Κύπρο, είναι η μονιμότητα ενός διαιρεμένου νησιού που υποστηρίζεται από μια συντριπτική τουρκική στρατιωτική παρουσία.<br /><br />Για το Ισραήλ, υπάρχει το ενδεχόμενο οι τουρκικές αναπτύξεις ή η επιρροή τους να περιπλέξουν κάποια στιγμή την επιχειρησιακή ελευθερία στους αιθέρες του Λιβάνου και της Συρίας.<br /><br />Αυτές οι ανησυχίες δεν είναι πανομοιότυπες, αλλά αλληλοκαλύπτονται.<br /><br />Αυτή η επικάλυψη εξηγεί γιατί ιδέες που κάποτε θα ήταν πολιτικά ευαίσθητες, τώρα συζητούνται δημόσια – έστω και για να διαψευσθούν.<br /><br />Οι αναφορές των τελευταίων εβδομάδων για διαβουλεύσεις σχετικά με ένα τριμερές πλαίσιο ταχείας αντίδρασης προκάλεσαν άμεση επίσημη αντίδραση, τονίζοντας ότι δεν συγκροτείται μόνιμη κοινή δύναμη.<br /><br />Αυτές οι διαψεύσεις έχουν σημασία, καθώς αντανακλούν πραγματικούς περιορισμούς και την επιθυμία αποφυγής επίσημων δεσμεύσεων συμμαχίας.<br /><br />Ωστόσο, αντανακλούν και κάτι άλλο: μια προθυμία να γίνει γνωστό ότι οι τρεις χώρες σκέφτονται από κοινού για την αντιμετώπιση κρίσεων.<br /><br />Πριν από μια δεκαετία, τέτοιες συζητήσεις θα παρέμεναν κλεισμένες πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες.<br /><br />Σήμερα, ακόμη και η πράξη της διάψευσής τους στέλνει ένα μήνυμα.<br /><br />Υπάρχει μια ειρωνεία εδώ: Το φυσικό αέριο παρουσιαζόταν επί μακρόν ως το θεμέλιο της εταιρικής σχέσης Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου.<br /><br />Όμως η Τουρκία ήταν ο λόγος για τον οποίο σχηματίστηκε η σύμπραξη εξαρχής, ακόμη και αν δεν παρουσιάστηκε έτσι τότε.<br /><br />Καθώς τα φιλόδοξα ενεργειακά έργα ατόνησαν, αυτό που απέμεινε ήταν ο πυρήνας της σχέσης: η αμυντική συνεργασία, οι εξοπλισμοί, η ανταλλαγή πληροφοριών και ο στενός διπλωματικός συντονισμός.<br /><br />Αυτός ο πυρήνας αποδείχθηκε πιο ανθεκτικός από οποιοδήποτε σχέδιο υποδομής.<br /><br />Η Τουρκία, που κάποτε ήταν η σταθερά στο παρασκήνιο, έχει γίνει ο καταλύτης που αποσαφηνίζει γιατί όλα αυτά έχουν σημασία.<br /><br />Είναι ο κεντρικός παράγοντας που -στη σημερινή ρευστή περιφερειακή τάξη- ωθεί εξαρχής την ευθυγράμμιση Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Jerusalem Post: Η Τουρκία στο επίκεντρο της τριμερούς συνόδου Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου.

Η τριμερής εταιρική σχέση άρχισε να διαμορφώνεται πριν από περίπου 15 χρόνια, μετά την επιδείνωση των σχέσεων του Ισραήλ με την Τουρκία, παρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί η Τουρκία να παίζει, ακόμα, διπλό παιχνίδι τώρα με τον Τραμπ;

<div><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ8wwbe1xN7B264cB8GvdmZ1LRZVDWPkbCRow&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="173" data-original-width="292" height="379" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ8wwbe1xN7B264cB8GvdmZ1LRZVDWPkbCRow&s" width="687" /></a></div><br />Η ιστοσελίδα της «Αραβικής Άμυνας» αναφέρεται στονΤούρκο δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιουσούφ Σερίφογλου ο οποίος σε άρθρο του σημειώνει ότι οι σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας βιώνουν μια άνευ προηγουμένου περίοδο έντασης.<br /><br />Αυτή εκδηλώνεται με έντονα διατυπωμένα ρωσικά μηνύματα με σαφείς στρατιωτικές και ασφαλιστικές διαστάσεις, τα οποία είναι πιθανό να επηρεάσουν άμεσα το συριακό τοπίο την επόμενη περίοδο.<br /><br />Ο Τούρκος αναλυτής επισημαίνει ότι αυτές οι σοβαρές εξελίξεις δεν έχουν ακόμη λάβει επαρκή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, παρά την αλήθεια τους και την εξαιρετικά σημαντική χρονολογική τους ακολουθία.<br /><br />Ο Σερίφογλου τοποθετεί <a href="https://echedoros.blog/?p=70442">την κατάρριψη ενός ρωσικού drone</a> κοντά στην Άγκυρα στο επίκεντρο αυτής της κλιμάκωσης, χαρακτηρίζοντάς το ως ένα «περίεργο και επικίνδυνο» περιστατικό.<br /><br />Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, το drone ήταν μέρος των ρωσικών επιθέσεων που στόχευαν την Ουκρανία, αλλά παρέκκλινε από την πορεία του πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο και συνέχισε να πετάει νότια σε χαμηλό υψόμετρο, κοντά στην Άγκυρα, πριν γυρίσει πίσω.<br /><br />Τελικά εντοπίστηκε και καταρρίφθηκε από ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος F-16 βόρεια της πρωτεύουσας.<br /><br />Ο Τούρκος συγγραφέας επεσήμανε ότι η σοβαρότητα του περιστατικού δεν έγκειται μόνο στην παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου από ξηρά και θάλασσα, αλλά και στην άφιξη του drone στην καρδιά της πρωτεύουσας και την πτήση του πάνω από εξαιρετικά ευαίσθητες εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του εργοστασίου πυραύλων Roketsan.<br /><br /> Ο Σερίφογλου έθεσε ένα άμεσο ερώτημα: Τι θα γινόταν αν αυτό το drone μετέφερε εκρηκτικά; Σύμφωνα με την ανάλυσή του, το μήνυμα ήταν σαφές: Η Μόσχα είναι ικανή να φτάσει βαθιά στην στρατηγική καρδιά της Τουρκίας και να στοχεύσει ζωτικές τοποθεσίες.<br /><br />Επιπλέον, κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα τρωτά σημεία στα συστήματα αεράμυνας και επιτήρησης, καθώς το drone εντοπίστηκε μόνο αφού πέρασε αρκετό χρόνο στον τουρκικό εναέριο χώρο και πραγματοποίησε έναν ελιγμό πλήρους κλίμακας πάνω από την Άγκυρα.<br /><br />Ο Γιουσούφ Σερίφογλου τονίζει ότι η χρονική στιγμή του περιστατικού δεν είναι λιγότερο σημαντική από το περιεχόμενό του, καθώς συνέβη λίγες μόνο ημέρες μετά από μια ρωσική επίθεση που στόχευε δύο τουρκικά εμπορικά πλοία σε ουκρανικά λιμάνια κοντά στην Οδησσό με κατευθυνόμενους πυραύλους κρουζ.<br /><br />Ακόμα πιο χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι ένα από τα πλήγματα σημειώθηκε την ίδια στιγμή που ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συναντιόταν με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντίμιρ Πούτιν, στο Καζακστάν, δίνοντας στην επίθεση μια πολιτική διάσταση και ένα άμεσο μήνυμα που δεν μπορεί να διαχωριστεί από την πορεία των διμερών σχέσεων.<br /><br />Ο Σερίφογλου υπενθύμισε ότι ρωσικά εμπορικά πλοία είχαν δεχθεί επιθέσεις ημέρες νωρίτερα στη Μαύρη Θάλασσα κοντά στις τουρκικές ακτές, σε περιστατικά που η Μόσχα χαρακτήρισε ως «άγνωστης προέλευσης», με έμμεσες αναφορές στην Ουκρανία.<br /><br />Παρά ταύτα, η επίσημη τουρκική στάση ήταν προσεκτική και μετρημένη, με το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών να δηλώνει απλώς ότι τέτοια περιστατικά θα μπορούσαν να συμβούν στο πλαίσιο πολέμου, χωρίς να τα καταδικάζει ρητά.<br /><br /> Αυτό ερμηνεύτηκε ως προσπάθεια συγκράτησης της έντασης και αποφυγής ολίσθησης σε ανοιχτή αντιπαράθεση.<br /><br />Ωστόσο, η κλιμάκωση μέχρι το σημείο που ένα ρωσικό drone παραβίασε τον τουρκικό εναέριο χώρο, όπως το βλέπει ο Τούρκος συγγραφέας, αντιπροσωπεύει μια ποιοτική αλλαγή στη φύση των ανταλλασσόμενων μηνυμάτων.<br /><br />Εδώ, ο Σερίφογλου εγείρει μερικά ενοχλητικά ερωτήματα:<br /><br />Πού είναι τα συστήματα αεράμυνας που πριν από μήνες διαφημίζονταν ότι παρείχαν ολοκληρωμένη προστασία στον τουρκικό εναέριο χώρο;<br /><br />Γιατί το drone δεν καταρρίφθηκε από αυτά τα συστήματα, αναγκάζοντας την Άγκυρα να καταφύγει στη χρήση ενός μαχητικού αεροσκάφους F-16 με υψηλό λειτουργικό κόστος για την αναχαίτιση ενός στόχου χαμηλού κόστους;<br /><br />Και πού είναι το ρωσικό σύστημα S-400 που αγόρασε η Τουρκία αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω των κυρώσεων των ΗΠΑ;<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γιουσούφ Σερίφογλου συνδέει το περιστατικό με πρόσφατες αμερικανικές δηλώσεις σχετικά με την πιθανότητα επιστροφής της Τουρκίας στο πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών F-35 εάν εγκαταλείψει το σύστημα S-400.<br /><br />Υποστηρίζει ότι η Μόσχα, μέσω αυτής της επιχείρησης, ήθελε να υπενθυμίσει στην Άγκυρα το τίμημα της αποστασιοποίησής της από τη Μόσχα και ότι οποιαδήποτε προσπάθεια διακοπής των στρατιωτικών δεσμών μαζί της θα αντιμετωπιστεί με άμεσα μηνύματα ασφαλείας που αποκαλύπτουν τρωτά σημεία.<br /><br />Ο συντάκτης σημείωσε ότι οι σχέσεις μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν, παρά τις προηγούμενες μεγάλες κρίσεις – από την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου στη Συρία μέχρι τη δολοφονία Τούρκων στρατιωτών σε ρωσική αεροπορική επιδρομή, ακόμη και τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα – κατάφερναν πάντα να αντέξουν στις πιέσεις.<br /><br />Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις, από τη στόχευση πλοίων μέχρι την παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου, υποδηλώνουν ότι η σχέση έχει εισέλθει σε μια διαφορετική και πιο ευαίσθητη φάση.<br /><br />Ο Σερίφογλου συνδέει αυτή τη μετατόπιση με την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στον Λευκό Οίκο, όπου η Άγκυρα αντιμετώπισε σαφείς αμερικανικές απαιτήσεις σχετικά με την απομάκρυνση από τη Μόσχα, τη μείωση της εξάρτησής της από τη ρωσική ενέργεια και την αύξηση της υποστήριξης προς την Ουκρανία, σε μια εποχή που η Ευρώπη προετοιμάζεται για ευρύτερα σενάρια αντιπαράθεσης με τη Ρωσία.<br /><br />Πρόσθεσε ότι αυτή η πολιτική πίεση τέμνεται με το ζήτημα του ξεπλύματος χρήματος, καθώς η Τουρκία βιώνει μια ευρεία εκστρατεία που στοχεύει εταιρείες, μέσα ενημέρωσης και οικονομικές πλατφόρμες που είναι ύποπτες ότι χρησιμοποιούνται ως αγωγοί για ρωσικά κεφάλαια από το ξέσπασμα του πολέμου, προσθέτοντας μια ευαίσθητη οικονομική διάσταση στην υπάρχουσα ένταση.<br /><br />Κρίσιμο σταυροδρόμι για την Τουρκία<br /><br />Ο Τούρκος δημοσιογράφος και συγγραφέας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Άγκυρα βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο στρατηγικό σταυροδρόμι:<br /><br />Είτε να ευθυγραμμιστεί σαφώς με την ευρωπαϊκή-δυτική πορεία, είτε να συνεχίσει την πολιτική της εξισορρόπησης με τη Μόσχα, μια πολιτική της οποίας το κόστος έχει γίνει υψηλότερο από ποτέ.<br /><br /> Σε αυτό το πλαίσιο, ο Σερίφογλου πιστεύει ότι οι επιπτώσεις αυτής της έντασης πιθανότατα θα επεκταθούν και στη συριακή αρένα, είτε μέσω κλιμάκωσης της ασφάλειας είτε μέσω ενεργοποίησης έμμεσων τακτικών πίεσης, καθιστώντας την επόμενη φάση γεμάτη με εξαιρετικά πολύπλοκες πιθανότητες.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

Μπορεί η Τουρκία να παίζει, ακόμα, διπλό παιχνίδι τώρα με τον Τραμπ;

Η ιστοσελίδα της «Αραβικής Άμυνας» αναφέρεται στονΤούρκο δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιουσούφ Σερίφογλου ο οποίος σε άρθρο του σημειώνει ότι ...

Διαβάστε την συνέχεια