Οικονομολόγος διεθνών θεμάτων
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη ξεκινήσει ανεπίσημα την προπαρασκευή για μια ειρηνευτική διαδικασία στο ουκρανικό ζήτημα. Εκτιμώ ότι έστειλε τον Ούγγρο πρωθυπουργό ως εκπρόσωπό του, τόσο στον Ζελένσκι όσο και στον Πούτιν και στην Κίνα, επιδιώκοντας έτσι να τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση: να σταματήσει τον πόλεμο μέσα σε 24 ώρες από την εκλογή του. Για να επιτευχθεί αυτό, η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει μήνες νωρίτερα, δηλαδή τώρα.
Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που βλέπουμε την άμεση κινητοποίηση του ΝΑΤΟ:
1. Το ζήτημα αποστολής F16 στο ουκρανικό πεδίο.
2. Αποστολή επιπλέον συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας στην Ουκρανία, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον.
3. Η διμερής συμφωνία συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας που υπέγραψαν στις 8 Ιουλίου 2024 ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βλ. Ζελένσκι και ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ στη Βαρσοβία.
Επιπλέον, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, σε κοινό ανακοινωθέν, δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν να στηρίζουν την Ουκρανία στην πορεία της προς την πλήρη Ευρωατλαντική ενσωμάτωση, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης στο ΝΑΤΟ, με την προϋπόθεση ότι θα συμφωνήσουν όλοι οι σύμμαχοι και θα εκπληρωθούν οι απαιτούμενοι όροι.
Με γνώμονα τις πιο πάνω εξελίξεις, ο δυτικός συνασπισμός με επικεφαλής την Ουάσιγκτον αρνείται να αποδεχτεί την ύπαρξη άλλων ισότιμων πόλων και δεν μπορεί να κάνει πίσω στο ουκρανικό ζήτημα, καθώς θεωρεί ότι θα χάσει την πρωτοκαθεδρία του στο διεθνές σύστημα. Έτσι, ξεμένει από χρόνο λόγω των επερχόμενων αμερικανικών εκλογών και επιδιώκει να φέρει την κατάσταση με τη Ρωσία σε σημείο χωρίς επιστροφή, ώστε ο Τραμπ να εγκλωβιστεί σε μια σύρραξη με τους Ρώσους.
Από την άλλη πλευρά, ούτε η Μόσχα μπορεί να κάνει πίσω. Είναι αποφασισμένη και έχει θέσει τις κόκκινες γραμμές εδώ και καιρό, καθώς η Ουκρανία για τη Ρωσία αποτελεί έναν χώρο υπαρξιακής σημασίας. Η Ουκρανία, μαζί με τις γειτονικές Βαλτικές χώρες και τη Φινλανδία, ιστορικά αποτέλεσαν εξέδρες εισβολών. Άρα, κατά το ρωσικό σκεπτικό, διεξάγουν έναν αμυντικό πόλεμο και παραμένει χρόνος μέχρι τον Νοέμβριο για να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα. Στην ουσία, τα δύο στρατόπεδα είναι εγκλωβισμένα και ξεμένουν από χρόνο μέχρι την εκλογή του Τραμπ, πράγμα που θα αντικατοπτριστεί σε κλιμάκωση το αμέσως επόμενο διάστημα.
Όσον αφορά τη Βουδαπέστη, ο Όρμπαν για τον Τραμπ είναι ο άσσος στο μανίκι του, ο πολύτιμος παίκτης τη σωστή στιγμή, καθώς μετά την απομόνωση της Ρωσίας από την Ε.Ε., η Βουδαπέστη είναι το μοναδικό «κανάλι» επικοινωνίας που παραμένει ανοιχτό με τη Μόσχα. Από την άλλη, ο Ούγγρος πρωθυπουργός επιδιώκει να αναβαθμίσει τη χώρα του εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπλέοντας με τον Τραμπ που θα ήθελε μια πιο αυτόνομη ευρωπαϊκή στρατηγική, ενώ ταυτόχρονα αποκομίζει σημαντικά οφέλη εντός Ουκρανίας (βλέπε ουγγρική μειονότητα) και κερδίζει την εύνοια του μελλοντικού Αμερικανού προέδρου.
Στις αρχές Ιουλίου, ο Ούγγρος πρωθυπουργός είχε μια σειρά από σημαντικές συναντήσεις: στις 3 Ιουλίου 2024 με τον Ζελένσκι, στις 5 Ιουλίου 2024 με τον Πούτιν και στις 8 Ιουλίου 2024 με τον Κινέζο πρόεδρο Σι. Στο κάδρο μπαίνουν οι αντιμαχόμενες πλευρές, δηλαδή η Ρωσία και η Ουκρανία, καθώς και μια υπερδύναμη, η Κίνα, και ο Όρμπαν που εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, μιας και η διένεξη λαμβάνει μέρος σε ευρωπαϊκό έδαφος. Από την εξίσωση όμως δεν απουσιάζουν οι ΗΠΑ, καθώς έχει προηγηθεί η επίσκεψη του γιου του Τραμπ στην Ουγγαρία στις 14 Ιουνίου 2024 υπό την κάλυψη πρόσκλησης του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Βουδαπέστης, όπου συναντήθηκε με τον Όρμπαν. Οι συνομιλίες επικεντρώθηκαν στο μέλλον των σχέσεων Ουγγαρίας-ΗΠΑ, την παράνομη μετανάστευση, αλλά και στις δυνατότητες επίτευξης ειρήνης στον πόλεμο στην Ουκρανία. Το τελευταίο, όπως φαίνεται, ήταν και ο βασικός στόχος του ταξιδιού, δηλαδή στο να ενεργοποιηθεί ο Ούγγρος πρωθυπουργός και ανεπίσημα πλέον να ξεκινήσει η διαδικασία συνομιλιών η οποία θα ολοκληρωθεί με την επιστροφή Τραμπ στο λευκό οίκο.
Ο Τραμπ μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους κινήσεις, μιας και δεν είναι η πρώτη φορά που στέλνει μέλη της οικογένειάς του να τον εκπροσωπήσουν σε σημαντικές συνομιλίες, όπως έκανε με τον γαμπρό του στο πρόσφατο παρελθόν σε συζητήσεις με το Ισραήλ.
Το παζλ συμπληρώνεται με την συνάντηση του τέως προέδρου των ΗΠΑ με τον Ούγγρο πρωθυπουργό στις 11/07/24 στη Φλόριντα μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, δηλαδή ακριβώς μετα από τις επισκέψεις του Όρμπαν σε Κίεβο, Μόσχα και Πεκίνο, με ατζέντα και πάλι το Ουκρανικό.
Έτσι εξηγούνται και οι σφοδρές αντιδράσεις από μέλη κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά του Όρμπαν με αφορμή τις συναντήσεις του, καθώς η δυτική ατζέντα δεν φαίνεται να προάγει την αποκλιμάκωση αλλά το αντίθετο, πορεία που φυσικά έρχεται σε πλήρη ρήξη με τους σχεδιασμούς του Τραμπ. Οι μήνες που έρχονται στο ουκρανικό πεδίο θα είναι ιδιαίτερα άσχημοι και σκληροί. Δυστυχώς, όσα δεν έχουμε δει αυτά τα δύο και πλέον χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, θα τα δούμε μέσα στο επόμενο διάστημα, με κίνδυνο να εκτροχιαστεί η κατάσταση, συμπαρασύροντας την ανθρωπότητα σε έναν τρίτο, καταστροφικό πόλεμο. Ίσως τελικά οι προειδοποιήσεις του Ούγγρου πρωθυπουργού, ο οποίος χαρακτηρίστηκε γραφικός από ευρωπαϊκά ΜΜΕ, να μην ήταν τόσο αβάσιμες.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου